Η αλυσίδα Λιντλ στην Ελλάδα: Αφεντικό και Μεγάλος Αδελφός

Η Λίντλ ως ομόρρυθμη εταιρεία (!!!) δεν έχει την υποχρέωση να δημοσιεύει ισολογισμούς. Άρα ο κύκλος εργασιών της παραμένει άγνωστος και μόνο εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν για τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα σε οικονομική εφημερίδα το 2005, η Λιντλ τότε είχε συνολικό τζίρο περί τα 1 δισ. € και κέρδη της τάξεως των 100 εκ.¹ €. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ακόμα και τότε, που η κατάσταση στην ελληνική αγορά ήταν καλύτερη, και η απήχηση των εκπτωτικών σουπερμάρκετ μικρότερη, η Λιντλ νικούσε κατά κράτος στον ανταγωνισμό με όλες τις υπόλοιπες αλυσίδες, καταγράφοντας διψήφιο ποσοστό κέρδους, εκεί που το μέσο περιθώριο καθαρού κέρδους των υπολοίπων εταιρειών για τον κλάδο προσέγγιζε το… 1,8%!
Για το 2011, η ιστοσελίδα οικονομικών αναλύσεων casss.gr την κατατάσσει στην 3η θέση της συνολικής κατάταξης αλυσίδων σουπερμάρκετ, πίσω από τον Μαρινόπουλο και τον Βασιλόπουλο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Λιντλ Ελλάς καταγράφει τζίρο της τάξης 1,451 δισ. € –ενώ ο Βασιλόπουλος 1,625 δισ. €–, με σημαντικές απώλειες σε σχέση με το 2010, όταν κατείχε τη δεύτερη θέση. Οι απώλειες, συνεχίζει το άρθρο, οφείλονται στην αρνητική στάση του ελληνικού κοινού ως προς τις γερμανικές επιχειρήσεις, απόρροια της γενικότερης γερμανικής πολιτικής έναντι της Ελλάδας². Τέλος, το δημοσίευμα αναφέρει ότι η εταιρεία προβαίνει σε συγκεκριμένες κινήσεις αποκατάστασης του προφίλ της(!), οργανώνοντας μια στρατηγική έμφασης στα ελληνικά προϊόντα, στην «κοινωνική υπευθυνότητα» (sic!) της εταιρείας, στην προβολή των επενδύσεων που θα κάνει κ.ο.κ.
Ειρήσθω εν παρόδω ότι η εταιρεία, το 2012, ανακοίνωσε ένα επενδυτικό πρόγραμμα της τάξης των 100 εκ. €. σε βάθος τριετίας, για την αναδιάρθρωση των καταστημάτων της και την ίδρυση νέων. Βεβαίως, ξέρει πολύ καλά να κρύβει από την ελληνική κοινή γνώμη τα κέρδη της και νομίζει ότι έχει να κάνει με ηλίθιους, που θα τους καλοπιάσει παρουσιάζοντας τις επιθετικές κινήσεις της για τη μονοπώληση στην ελληνική αγορά, σε βάρος των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων, προφανώς, λίγο ως πολύ, ως «εταιρική συμβολή στην ελληνική κρίση». Έλεος…
Όσο για την κοινωνική υπευθυνότητα και τη στήριξη των ελληνικών προϊόντων, ας δούμε ευθύς αμέσως τι εννοεί.
Πρώτον, για τη νομική προσωπικότητα της εταιρείας. Υπάρχουν έντονες υποψίες φοροδιαφυγής, καθώς μια εταιρεία με τζίρο άνω του δισ. επιμένει να είναι… ομόρρυθμη εταιρεία. Αντιγράφουμε από επίκαιρη κοινοβουλευτική ερώτηση των βουλευτών των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Γ. Δημαρά και Γ. Αβραμίδη:

Τεράστια φοροδιαφυγή και παράλληλη τεχνητή αύξηση των τιμών στην Ελλάδα, κατά μέσο όρο 88% ακριβότερα απ’ ότι στη Γερμανία, διαφαίνεται μέσα από το ξετύλιγμα του κουβαριού με τις ενδο-ομιλικές – τριγωνικές συναλλαγές της εταιρείας Λιντλ. Το νομιμοφανές τέχνασμα που χρησιμοποιεί η γερμανική αυτή εταιρεία στην Ελλάδα είναι ότι, σε κάθε μαγαζί που ανοίγουν, ιδρύουν ξεχωριστή ομόρρυθμη εταιρεία. Αυτό γίνεται βέβαια για να μην υπόκεινται στην ευρωπαϊκή νομοθεσία περί τριγωνικών (ενδοομιλικών) συναλλαγών, αφού με τις ομόρρυθμες εταιρείες ξεφεύγουν τους ελέγχους. Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα φοροδιαφυγής, που έχει πλέον πολύ μεγάλη σημασία και ουσία σε μια χώρα που μαζεύει μακαρόνια και ρύζια στα καρότσια των σουπερμάρκετ για τους μη έχοντες, και τα συσσίτια της Εκκλησίας. Το κυριότερο όμως είναι και να μην μπορούν αν ελεγχθούν με το σύμπλεγμα εκατοντάδων ομόρρυθμων εταιρειών για τις ενδοομιλικές συναλλαγές.

Κύριοι υπουργοί, αν έχετε ψωνίσει από το Λιντλ και έχετε μία απόδειξη φυλαγμένη, θα παρατηρήσετε ότι επάνω λέει: «LIDL και ΣΙΑ Ο.Ε.» και ακολουθεί η διεύθυνση του καταστήματος. Δεν είναι μάλιστα σκέτη ομόρρυθμη εταιρεία, είναι και ΣΙΑ. Έτσι έχει και έναν δεύτερο συνέταιρο, φυσικό πρόσωπο, αλλά ετερόρρυθμο εταίρο, δηλαδή χωρίς ευθύνη. Οπότε έτσι φτιάχνει με διαφορετικά άτομα διάφορα εταιρικά σχήματα για να κάνει τη διαφορά από μαγαζί σε μαγαζί. Οπότε κανένα μαγαζί Λιντλ δεν μοιάζει εταιρικά με το διπλανό του Λιντλ!
Όπως είναι γνωστό, η νομοθεσία για τις ενδοομιλικές σέρνεται από το 2011, αλλά αυτή αφορά κανονικές εταιρείες, πολυεθνικές με μητρική και τα τοπικά υποκαταστήματά της».
Υπάρχουν επίσημες καταγγελίες, ότι η Λιντλ πωλεί ακριβότερα τα ίδια προϊόντα στην ελληνική αγορά, απ’ ό,τι στη Γερμανία και σε άλλες αγορές του εξωτερικού. Υπάρχουν, επίσης, επίσημες καταγγελίες ότι η Λιντλ απορροφά την έκπτωση ΦΠΑ που γίνεται στις παραμεθόριες περιοχές, και πωλεί τα προϊόντα της με την ίδια τιμή που πωλούνται στην ελληνική ενδοχώρα. Επίσης, είναι όσα καταγγέλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα ελληνικά καταστήματα Λιντλ. Αντιγράφουμε από σχετικό ρεπορτάζ της ιστοσελίδας karfitsa.gr3: 
Για «σύγχρονη γερμανική κατοχή» κάνουν λόγο οι εργαζόμενοι των γερμανικών συμφερόντων σούπερ μάρκετ Λιντλ, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα καταγγέλλουν καταχρηστικές απολύσεις, ατασθαλίες και αυθαιρεσίες. «Οι πιέσεις που δεχόμαστε μας οδήγησαν στην πρώτη πανευρωπαϊκή απεργία στο υποκατάστημα της Αφύτου Χαλκιδικής την περασμένη Πέμπτη», σχολιάζουν στην «Κ» εργαζόμενοι και κάνουν λόγο για οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης των συνδικαλιστών και των υπαλλήλων εκείνων που εργάζονται στην εταιρεία από την πρώτη στιγμή που δραστηριοποιήθηκε στην Ελλάδα. Την ίδια ώρα, και ενώ τα συγκεκριμένα σούπερ μάρκετ εξαιτίας των φθηνών τους προϊόντων προσελκύουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του καταναλωτικού κοινού, δημοσιεύματα στο παρελθόν ανέφεραν πως ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση μετά από πιέσεις Ελλήνων πολιτικών, καθώς συγκεκριμένη ανακοίνωση που εξέδωσε για μολυσμένη παρτίδα κρεάτων που εντοπίστηκε στην εν λόγω αλυσίδα σούπερ μάρκετ, προκάλεσε δυσαρέσκεια στο Γερμανό επενδυτή… […]
Η εταιρεία, θέλοντας να ενισχύσει την καλή της εικόνα προς τους πελάτες της, προβαίνει σε διάφορες ενέργειες δωρεών, όπως για παράδειγμα στο Χαμόγελο του Παιδιού, όταν από την άλλη μεριά καθημερινά σβήνει το χαμόγελο από τα πρόσωπα των εργαζομένων της που με προσχηματικούς λόγους απολύει. Δωρεές που βγαίνουν από τις πλάτες των εργαζομένων που δέχονται αφόρητες πιέσεις χρόνου διεκπεραίωσης των εργασιών, που τους ανατίθενται αναφέρεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Σωματείο Εργαζομένων της Λιντλ Ελλάς των περιφερειών Γέφυρας-Τρικάλων. Μιλώντας στην «Κ», ο πρόεδρος του σωματείου, Δημήτρης Τσίρκας, τονίζει πως «η εργοδοσία αναγκάζει υπαλλήλους μερικής απασχόλησης να δουλεύουν για δέκα και δώδεκα ώρες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να προγραμματίσουν τις υπόλοιπες δραστηριότητες που τυχόν έχουν. Σε περίπτωση που αρνηθούν, τότε απειλούνται με απόλυση» υπογραμμίζει και διευκρινίζει πως «παρά την κακή συμπεριφορά των προϊσταμένων, η εταιρεία είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της!»
Έχουν κάνει τα ωράρια λάστιχο. Αν και είναι μια από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις της χώρας, εφαρμόζει πολύ σκληρότερες συνθήκες από ό,τι οι Έλληνες επιχειρηματίες αναφέρει στην «Κ» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής Άγγελος Πράτσας, ενώ ο γενικός γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων Λιντλ Ελλάς, Θωμάς Μπάνας, κάνει λόγο για τρομοκρατία και καταπίεση των εργαζομένων στα υποκαταστήματα Λιντλ».
Απέναντι σε όλα αυτά, αξίζει να παραθέσουμε και την απάντηση της εταιρείας, που συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, πιστεύοντας ότι δίνει εξηγήσεις: Από την πλευρά της η Λιντλ Ελλάς εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει πως «αποδεχόμαστε φυσικά το δικαίωμα των εργαζομένων για απεργία, δεν μπορούμε όμως να αποδεχτούμε λανθασμένους ισχυρισμούς. Σύμφωνα με τις εσωτερικές μας οδηγίες, η τήρηση των αρχών εργασίας αποτελεί μέγιστη απαίτηση για όλα τα στελέχη μας. Οι παραβάσεις ελέγχονται και τιμωρούνται», συνεχίζει η ανακοίνωση και καταλήγει: «Είμαστε και μια από τις λίγες ελληνικές εταιρείες που πραγματοποιεί σε τακτά χρονικά διαστήματα, μέσω εξωτερικών ινστιτούτων, έρευνες μέτρησης της ικανοποίησης των συνεργατών μας. Σύμφωνα με τις έρευνες αυτές, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων μας είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένη με τις συνθήκες εργασίας».
Και, τέλος, είναι οι συνεχείς καταγγελίες για αλλοιωμένα προϊόντα. Ενδεικτικά, αντιγράφουμε από το ίδιο δημοσίευμα: «…Οι καμπάνες του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) στα σούπερ μάρκετ Λιντλ, που εξαιτίας των φθηνών προϊόντων που πωλούν προσελκύουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον των καταναλωτών, πέφτουν… βροχή. Ενδεικτικά αναφέρουμε πρόστιμο τεσσάρων χιλιάδων ευρώ που επιβλήθηκε σε υποκατάστημα, που βρίσκεται στο 14ο χλμ Θεσσαλονίκης–Μηχανιώνας, για κατοχή μη κανονικών τροφίμων. Σε υποκατάστημα της Κομοτηνής ο ΕΦΕΤ επέβαλε πρόστιμο ύψους 35.000 ευρώ για την ύπαρξη μολυσμένων με το στέλεχος e-coli κιμά βοδινού κρέατος. Επίσης, ο ΕΦΕΤ στο παρελθόν ζήτησε την ανάκληση μανιταριών, τα οποία δεν είχαν υποστεί επαρκή θερμική επεξεργασία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποκλειστεί η ανάπτυξη μικροοργανισμών και κατά συνέπεια να υφίσταται πιθανός κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, την πρώτη φορά που ο φορέας εντόπισε μολυσμένα κρέατα με τον φονικό e-coli σε σούπερ μάρκετ στη Θεσσαλονίκη και εξέδωσε σχετική ανακοίνωση, οι Γερμανοί επενδυτές δυσαρεστήθηκαν, ενώ ο τότε πρόεδρος του φορέα Γ. Νυχάς φέρεται να δέχτηκε πολιτικές πιέσεις και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση».
Αξίζει να αναφέρουμε ότι το ζήτημα έτυχε εκτενούς αναφοράς στον ελληνικό Τύπο και προκάλεσε την παρέμβαση του Ν. Χουντή, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε δηλώσει τότε: Tο γερμανικό πανευρωπαϊκό σκάνδαλο του E-coli και του γερμανικού κολοσσού Λιντλ μεταλλάσσεται σε πολιτικό σκάνδαλο στην Ελλάδα […] Ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ υποχρεώθηκε σε παραίτηση εξαιτίας της ανακοίνωσης που εξέδωσε πριν λίγες μέρες ο ΕΦΕΤ, ότι ανιχνεύθηκε το βακτήριο E-Coli σε προϊόντα της αλυσίδας Λιντλ στη Βόρεια Ελλάδα.
Έπειτα από όλα αυτά ένα σαφές: Τα προϊόντα Λιντλ είναι φθηνά στην Ελλάδα, αλλού ακόμα φθηνότερα, διότι η εταιρεία δραστηριοποιείται με όρους που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και τα δίκαια της ελληνικής κοινωνίας. Την «έκπτωση» στο βαλάντιό μας την πληρώνουμε και με το παραπάνω, καθώς οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν, ο κόσμος μένει άνεργος, καθώς συμπολίτες μας εξαναγκάζονται να δουλέψουν με τους όρους του Λιντλ και κάθε Λιντλ, καθώς η κυριαρχία του εν λόγω σουπερμάρκετ εισάγει πολύ συγκεκριμένα ήθη εταιρικής κουλτούρας σε σχέση με τους φόρους ή την ποιότητα των προϊόντων που διακινεί, και διαμορφώνει προηγούμενο και παράδειγμα προς μίμηση και για τους άλλους μεγάλους παίκτες του κλάδου.
Οι Έλληνες καταναλωτές, όμως, δεν είμαστε ηλίθιοι. Ούτε θα συναινέσουμε για τριάκοντα αργύρια στην εξάπλωση και την επιτυχία μιας γερμανικής πολυεθνικής επιχείρησης που αναπαράγει, στη λειτουργία και τη λογική της, την ίδια αυταρχικότητα με την οποία η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και η τρόικα έχουν εξαπολύσει έναν ολοκληρωτικό οικονομικό πόλεμο εναντίον του ελληνικού λαού.
Γι’ αυτό… Μποϊκοτάζ τώρα! Να μην περνάει κανείς την πόρτα αυτού του ναού ακραίας έκφρασης της ληστρικής γερμανικής αποικιοκρατίας.

1. Τα ποσά δίνονται για να αποκτήσουμε την εικόνα μιας τάξης μεγέθους. Έκτοτε, όπως είναι προφανές και πασίγνωστο, η εικόνα της ελληνικής αγοράς έχει μεταβληθεί ριζικά λόγω της κρίσης. Πηγή: Δημήτρης Διαμαντίδης, «Κέρδη 100 εκατ. ευρώ για την Lidl στην Ελλάδα»,  Ημερησία, 16/02/2006.

2. Λεωνίδας Κουμάκης, “Lidl Hellas, στην τρίτη θέση της ελληνικής αγοράς με συνεχή επέκταση αλλά και σημαντικές απώλειες”, casss.gr, 7 Σεπτεμβρίου 2012. http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2689.aspx.

 Βαγγέλης Στολάκης, «Γερμανική κατοχή για τους εργαζόμενους στα Lidl», karfitsa.gr, 09/12/2012. Ηλεκτρονική διεύθυνση: http://goo.gl/MJ5UCM. Προσπελάστηκε 20/09/2013.