Του Κώστα Χατζηαντωνίου
Βλέποντας στην εικόνα της Γεννήσεως το πρόσωπο του μνήστορος Ιωσήφ - περίφροντι στη γωνία της συνθέσεως - δεν αποκαλύπτεται μόνο το ανθρώπινο δράμα της συνάντησης δύο εκδοχών περί κόσμου, εκ των οποίων «η μία, περιορισμένη εις το επίπεδον της σαρκικής και λογικής υπάρξεως, δεν δύναται να συμφωνήση λογικώς και συναισθηματικώς προς ό,τι υπερβαίνει τον λόγον.
Η άλλη, βασισμένη εις την διαίσθησιν του επέκεινα, έρχεται εις επαφήν με αυτό διά της αποκαλύψεως και της ελλάμψεως» (Λεονίντ Ουσπένσκι).
Βλέπεις και την εκλογή ζωής ενός ανθρώπου που θα υπερασπιστεί τον Λόγο και την Μητέρα Του από την καταλαλιά του κόσμου και την φονική διάθεση της Εξουσίας (είτε με την φυγή στην Αίγυπτο για να σωθεί από το μαχαίρι του Ηρώδη είτε με την υιοθεσία για να μην ενεργοποιηθεί η κακότητα του Νόμου).
Δύο χιλιετίες μετά υπάρχουν ακόμη, ευτυχώς, χιλιάδες Ιωσήφ που πασχίζουν να σώσουν τον μικρό Χριστό στο Χάρκοβο, στην Γάζα, στο Χαλέπι, στην Βηθλεέμ την ίδια. Δεν ξέρω πόσο αφορά πλέον αυτό τη χώρα μας που νομίζει πως είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Θα θυμίσω μόνο πως πριν διακόσια χρόνια ο μικρός Χριστός βρισκόταν στην Κάσο, στα Ψαρά, στο Μεσολόγγι, την ώρα που αδιάφορη η Βιέννη του "χριστιανού" και "συντηρητικού" Κλέμενς Φον Μέττερνιχ φορούσε τα καλά της για να απολαύσει την παγκόσμια πρώτη εκτέλεση της ενάτης συμφωνίας του Μπετόβεν ή τραγουδούσε ύμνους της Γεννήσεως.
Μπορεί οι απολαύσεις του δυτικού κόσμου να μην είναι πλέον αυτής της ποιότητας (ίσως μάλιστα οι νέες απολαύσεις του να είναι η τιμωρία του), ωστόσο η αδιαφορία ή η υποκριτική ευαισθησία παραμένουν οι ίδιες.
Και η γιορτή μας (ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο) είναι πάλι αντίκρυ στο αιώνιο δίλημμα: με τους Ιωσήφ ή με τους Μέττερνιχ αυτού του κόσμου;
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.