Ένα «Ιστορικό και ταξειδιωτικό οδοιπορικό» ,σε μια χώρα αντιθέσεων και ευχάριστων εκπλήξεων για τον παρατηρητικό ταξειδιώτη.
Κατά τον συγγραφέα, οι «Αιθίοπες ή Αβησσυνοί: Πεζοπόροι, σε χρόνο άπλετο –(ατέλειωτο για μας τους «Δυτικούς») ,με θάρρος και χαμόγελο. Αιθιοπία: ένας Λαός που περπατάει συνέχεια, μια Χώρα μέσα στην σκόνη! Εκατομμύρια ζώα διασχίζουν οποιοδήποτε δρόμο ή παράδρομο υπάρχει! Καίνε παντού λιβάνι και θυμιάματα…. όπου κελαηδούν συνεχώς χιλιάδες πουλιά και νυχτοπούλια! ….όπου την νύχτα στον ουρανό, διακρίνεις όλο το Στερέωμα!.... ένας καθαρός, έναστρος ουρανός: πανδαισία!»
Με έναν χριστιανικό Βορρά που σε εκπλήσσει! Με εκκλησίασμα: μέγα, με τις γυναίκες να φοράνε το άσπρο μαντήλι στο κεφάλι. Με «Μέγα πλήθος, μέγα πάθος» στις λειτουργίες.
Με μνημεία , του Πολιτισμού και της φύσης, που δεν σε αφήνουν ασυγκίνητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.