ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ & ΑΡΙΣΤΕΡΑ του Αχιλλέα Ομήρου

ΣΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ η «Αριστερά» μας – βάζω σε εισαγωγικά το Αριστερά, γιατί ο όρος έχει πια φθαρεί από τα πολλά πλυσίματα και χρήσεις – έχει βρεθεί σε πάρα πολύ δύσκολη θέση. Σε πραγματική σύγχυση. Από χρόνια έχει μπερδέψει τον «διεθνισμό» με τον κοσμοπολιτισμό, χτισμένο πάνω στον «οικουμενισμό», με λίγα λόγια έχει «μπερδέψει τα μπούτια της», δηλαδή έχοντας μετατρέψει τη θεωρία για την απελευθέρωση του προλεταριάτου σε ιδεολογία του καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού [βλ. γι αυτό και Ιμμάνουελ Βαλλερστάϊν «Ο ιστορικός καπιταλισμός», εκδ. ΘΕΜΕΛΙΟ, 1987]. 

Τα κηρύγματα υπέρ των μεγάλων αυτοκρατοριών και την περίπου εξαφάνιση των εθνών, του ώριμου πια καπιταλισμού, ιδιαίτερα την εποχή του ιμπεριαλισμού, τα υιοθέτησε ένα μεγάλο κομμάτι της «αριστεράς» - αρχικά οι σοσιαλδημοκράτες λίγο πριν το ξέσπασμα του Α’ παγκόσμιου πολέμου και αργότερα και μια σειρά κομμουνιστικά κόμματα (οι ευρωκομουνιστές» πρώτοι και καλύτεροι) – και τώρα πια έχει γίνει το απόλυτο «πιστεύω» της. Αλίμονο σε όποιον μιλήσει για έθνος, πατρίδα, σύνορα κλπ κλπ. Αμέσως καταγράφεται ως «φασίστας» ή «ελληναράς φασίστας». Χωρίς καμιά αμφιβολία οι φασίστες – έλληνες και ξένοι – επικαλούνται το «έθνος» και την «πατρίδα» για τους δικούς τους σκοπούς, μάλλον γνωστούς από την ιστορία την δική μας και γενικά την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως τους χαρίζουμε το έθνος και την πατρίδα για τα οποία ο ελληνικός λαός έχει χύσει ποτάμια αίμα στον αγώνα για την απελευθέρωση του. 

Πολύ πρόσφατα ο πρώην υπουργός της Ν.Δ κ. Σωτήρης Χατζηγάκης ισχυρίστηκε πώς η υστερία κατά της μετανάστευσης είναι ακροδεξιά (ΝΕΕΣ ΕΠΟΧΕΣ 6-3-16). Ώστε ήταν και εξακολουθεί να είναι αριστερή η μετανάστευση που ρήμαξε τον λαό και τον τόπο τις δεκαετίες ¨50 και ¨60 - τότε που ο Καραμανλής την αποκαλούσε «ευλογία Θεού» και η Αριστερά «κατάρα» μια και μας έφευγαν τα καλύτερα παιδιά στα σκλαβοπάζαρα της Γερμανίας, του Βελγίου, στην Αυστραλία και φυσικά από χρόνια στην Αμερική. ­ και που τώρα οι νέοι μας, σπουδαγμένοι τώρα πια, φεύγουν κατά χιλιάδες στην ξενιτιά για ένα κομμάτι ψωμί. Ως δεξιός ο κ. Χατζηγάκης παραμένει πιστός στις αρχές και αντιλήψεις της δεξιάς μας. 

Αλλά τέτοιες ανοησίες ακούγονται και γράφονται και από «αριστερούς» πολιτικούς και «διανοούμενους». Όπως - τυχαίο το παράδειγμα ­ ο Δημήτρης Παρσάνογλου, ο οποίος στα «ΕΝΘΕΜΑΤΑ» (ΑΥΓΗ 21-2-2016) ανακάλυψε, επιτέλους, την αιτία του κακού για το προσφυγικό-μετανάστευση στο άρθρο του με τον εύγλωττο τίτλο «Σκέψεις πάνω στο προσφυγικό 100 χρόνια μετά ή όταν η εθνική κυριαρχία εξακολουθεί να σκοτώνει». Ναι, ναι, η εθνική κυριαρχία είναι αυτό που σκοτώνει ιδιαίτερα τους πρόσφυγες – των οποίων βέβαια καταργείται βάρβαρα η εθνική κυριαρχία και γι αυτό φεύγουν για να σωθούν ­ και γι αυτό πρέπει να δώσουμε ένα τέλος και να αναγνωρίσουμε μάλλον μόνο την εθνική κυριαρχία, πάνω σε όλους, της Γερμανίας, της Αγγλίας, των ΗΠΑ και λοιπών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. 

Είναι γνωστό, επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – ακριβέστερα η νεολαία του και όλες οι άλλες ευαίσθητες ψυχές ζητάνε να πέσει ο φράχτης στον Έβρο (με συνοδεία και του γνωστού αρθρογράφου της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ κ. Γ. Μαλούχου που την Πέμπτη, 10-3-16, καλούσε την κυβέρνηση να ρίξει τον φράχτη τώρα ), και οι πιο «προχωρημένοι» και φούλ επαναστάτες και διεθνιστές να καταργηθούν τα σύνορα!!!

Σε όλους αυτούς, αφιερώνω τις σχετικές με το θέμα μας – των συνόρων – απόψεις ενός; «εθνικιστή» και «αντεπαναστάτη»:

«Η μέθοδος της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σύνθημα: «κάτω τα σύνορα» είναι πλήρης σύγχυση. Δεν κατορθώσαμε να δημοσιεύσουμε το άρθρο μου*, όπου την άποψη αυτή την ονόμαζα «ιμπεριαλιστικό οικονομισμό». Τι θα πει «μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σύνθημα «κάτω τα σύνορα»; Εμείς είμαστε υπέρ της αναγκαιότητας του κράτους, και το κράτος προϋποθέτει σύνορα. Το κράτος μπορεί βέβαια να έχει αστική κυβέρνηση, ενώ εμάς μιας χρειάζονται Σοβιέτ. Αλλά και γι αυτά τίθεται ζήτημα συνόρων. Τι θα πει «κάτω τα σύνορα»; Εδώ αρχίζει η αναρχία….»Μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σύνθημα «κάτω τα σύνορα» είναι απλούστατα σαλάτα. Όταν η σοσιαλιστική επανάσταση ωριμάσει, όταν συντελεστεί, θα επεκταθεί στις άλλες χώρες, κι εμείς θα τη βοηθήσουμε, πως όμως θα γίνει αυτό, δεν το ξέρουμε. «Μέθοδος της σοσιαλιστικής επανάστασης» είναι μια φράση χωρίς περιεχόμενο. Εφόσον υπάρχουν υπολείμματα ζητημάτων που δεν τα έλυσε η αστική επανάσταση, εμείς είμαστε υπέρ της λύσης τους. Απέναντι στο χωριστικό κίνημα είμαστε αδιάφοροι, ουδέτεροι……….. Εμείς λέμε ότι τα σύνορα καθορίζονται από την θέληση του πληθυσμού»

[Η ΕΒΔΟΜΗ ΠΑΝΡΩΣΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ (ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ) ΤΟΥ ΣΔΕΚΡ (Μπολσεβίκοι) – Άπαντα Λένιν τ. 24, σελ. 289-290, 4η ρωσική έκδοση – και τ.31, σελ. 234-235 5η ρωσική έκδοση = εκδοτικό ΚΚΕ] 

* βλ. 23ος ελληνική έκδοση από 4η ρωσική έκδοση, «Για την εμφανιζόμενη κατεύθυνση του ιμπεριαλιστικού οικονομισμού», σελ. 1-10.Στην ελληνική έκδοση από την 5η ρωσική , βλ. τ. 30ος , σελ. 59-67.

Βλ. επίσης Βλ. Λένιν «Σχετικά με την γελοιογραφία του μαρξισμού και τον ιμπεριαλιστικό οικονομισμό», τ. 23ος , σελ. 18-72 , 4η έκδοση ή στην 5η έκδοση, τ. 30ος , σελ. 77 – 130. Επίσης Β. Λένιν «Απάντηση στον Κιέφσκι (Γ. Πιατακόφ), τ. 23ος, σελ. 11-17 και 68-74

πηγή:https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=749295041874037&id=100003806455148&fref=nf&pnref=story

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com