ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ-ΕΝΟΤΗΤΑ…
Του Γιώργου Ζουρίδη
Μετά τις Πασχαλινές εορτές, τα εκκλησιάσματα των πιστών και τις χαρούμενες οικογενειακές συναθροίσεις που τις διανθίζουν, ξαναγυρίζουμε στα καθημερινά και τετριμμένα.
Φαίνεται ότι όλα γύρω μας αλλάζουν, αλλά εμείς μένουμε ίδιοι και απαράλλακτοι ! «Όλα καλά» θα έλεγαν κάποιοι που ζουν εδώ και χρόνια στην νιρβάνα μιας ανέμελης επιβίωσης.
Και όμως ο κόσμος οδεύει προς το χειρότερο και μας μένει μόνο η νοσταλγία κάποιων όμορφων στιγμών του παρελθόντος.
Εκμεταλλευόμενοι κάποιες από αυτές τις στιγμές, ορισμένοι χτίζουν πολιτικές καριέρες και μηχανισμούς χειραγώγησης. Αλλιώς δεν εξηγείται η αισιοδοξία που χαρακτηρίζει τον σουρεαλισμό των λεγομένων τους.
Εδώ ταιριάζει ένα σχόλιο που είχα κάνει σε ένα φίλο με την ευκαιρία της θριαμβευτικής εκλογής αλλά και της μετέπειτα σιωπής στα όρια της αδράνειας, του Νίκου Ανδρουλάκη, ενώ οι δημοσκοπήσεις «κάλπαζαν» υπέρ του ΚΙΝΑΛ!
Έγραψα τότε: «Στις κοινωνίες όπου δεν υπάρχει ο ορθός πολιτικός λόγος και η Δημοκρατία ασθενεί, οι προσδοκίες των πολιτών ικανοποιούνται από τα παραμύθια που παράγουν οι Οργανωτικοί Μηχανισμοί και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης»!!
Δεν θέλω να στεναχωρήσω κανένα, αλλά με ξαναζεσταμένα προστάγματα όπως είναι η «σοσιαλδημοκρατία», σε μια χώρα όπου το μεταπρατικό Κράτος (και όχι Κράτος ανεξάρτητο, Κράτος εθνικού και κοινωνικού δικαίου!) είναι κυρίαρχο και όλοι οι αντιπροσωπευτικοί θεσμοί ασθενούν, ενώ συνεχίζεται η άναρχη και εν πολλοίς συγκυριακή διάταξη των κοινωνικών δυνάμεων, ή ακόμα χειρότερα όταν με επικοινωνιακά τερτίπια αναμοχλεύονται μνήμες του αρχέτυπου ΠΑΣΟΚ προς εκμετάλλευση, φοβάμαι ότι δεν μακροημερεύει ένας πολιτικός. Και δη νέος…
Η συνταγή να μεταμορφώσουν «σοσιαλδημοκρατικά» το ΠΑΣΟΚ και την Κοινωνία, δοκιμάστηκε από τους Κ. Σημίτη, Γ.Παπανδρέου και Ε.Βενιζέλο και έτσι φτάσαμε να επιβάλλουμε και να διαχειριζόμαστε τα Μνημόνια!
Παράλληλα οι τελευταίες διακηρύξεις που αποτυπώθηκαν στο τετραήμερο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ με «κλεμμένα» αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα μιας άλλης εποχής και μιας άλλης ιδεολογικής πλατφόρμας πάνω στην οποία έκτισε το όραμα του ο Ανδρέας Παπανδρέου και λίγοι από εμάς όπως: «Να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα» ή «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», επαληθεύουν το περιεχόμενο του πρότερου σχολίου μου.
Για την Δεξιά τι να πω; Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός με ανθρώπινο πρόσωπο είναι πια παρελθόν και επικυριαρχεί με ραφιναρισμένο προσωπείο ο νεοφιλελευθερισμός των Ιδιωτικοποιήσεων, των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτών, των ευκαιριακών επιδομάτων και των κοινωνικών περιθωριοποιήσεων…
Η υποκρισία φίλοι μου έχει κοντά ποδάρια. Η κυβερνητική πολιτική τόσο της Δεξιάς όσο του αντιπολιτευόμενου «σοσιαλδημοκρατικού» ΚΙΝΑΛ ή του «αντιμπεριαλιστικού» ΣΥΡΙΖΑ με τα νταούλια, τα άσφαιρα δημοψηφίσματα, τις υποθήκες και τις μειοδοσίες, δεν πείθουν κανένα σώφρονα. Σκέφτομαι και χαμογελώ ότι ίσως μια συγκρουσιακή «συνύπαρξη» των δυνάμεων αυτών σε μια Κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», θα απεκάλυπτε στον λαό το πραγματικό προσωπείο και τις επιδιώξεις του κάθε κομματικού σχηματισμού!!
Εκτιμώ ότι αν κάποιος επιθυμεί να προσφέρει κάτι στην ιστορική αλήθεια της πατρίδας μας (μήπως και προχωρήσουμε προς τα εμπρός!), είναι να αποδεχτεί και να παλέψει με παρρησία, για την αλλαγή της πολιτικής πραγματικότητας που εκφυλίζει τις έννοιες της Δημοκρατίας, της Εθνικής Ακεραιότητας και της Λαϊκής Ενότητας.
Ιδού λοιπόν πεδίον λαμπρό! Τα Συνέδρια που γίνονται κατά κόρον αυτή την περίοδο, καλόν είναι να προτάξουν αυτές τις έννοιες της πολιτικής και αφού οι Σύνεδροι μπουν σε μία συλλογική αυτοκριτική για τις ξεπερασμένες στρατηγικές τους (με έντονο το άρωμα του λαϊκισμού!), κατορθώσουν να βαδίσουν τον δρόμο του μέλλοντος, για την σταδιακή απεξάρτηση της χώρας από τα διεθνή κέντρα πλήρους ενσωμάτωσης….
Μόνο έτσι θα αισθανθούμε πάλι Έλληνες, σε μια πατρίδα που μας ανήκει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.