Δευτέρα 6 Αυγούστου 2018

Δύο καλοκαιρινά ποιήματα – της Μαρίκας Συμεωνίδου


Καλοκαίρι μου

Κοιτάω την Καλοκαιρινή εποχή του Σαγκάλ
βλέπω την ντροπή πράσινη
την ερωτική σκέψη κόκκινη
την αγάπη που περιμένει λευκή
τον έρωτα που καίει κίτρινο
το όνειρο του «μαζί» γαλάζιο
ναι το καλοκαίρι του Σαγκάλ και το δικό μου έχουν πολύ μπλε.
Βυθός
Εδώ βλέπεις
Τα σωματίδια της ύλης
Που είναι φτιαγμένα όλα και όλοι
άμμος
Βλέπεις επίσης
Το καλοζυγισμένο ουράνιο σώμα
Που βασιλεύει
Στο πιο αθώο χρώμα
Το χρώμα του βυθού
Και της απεραντοσύνης
Του τίποτα.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Eric Zener.]
ΠΗΓΗ: http://frear.gr/?p=22170
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.