«Ο χασάπης δεν έχει έχθρα με τον μανάβη απέναντι παρά με τον χασάπη δίπλα.»
Η φράση του τίτλου είναι από ένα κείμενο του Παναγιώτη Κονδύλη με τίτλο «Μορφή και ιστορικές φάσεις της πλανητικής πολιτικής»[1]. Η ανάλυση αναφέρεται στις πηγές πιθανών συγκρούσεων μέσα στους κόλπους της σημερινής πλανητικής πολιτικής:
«Πολλοί σχολιαστές πιστεύουν ότι η ομοθυμία που φαίνεται να επικρατεί μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ως προς την υπεροχή του δυτικού συστήματος και οι κοινοί σκοποί, οι όποιοι απορρέουν από τούτη την ομόθυμα, θα οδηγήσουν στη συναίνεση και στη συνεργασία. Ωστόσο η ειρηνική συνύπαρξη και η αγαστή σύμπνοια διόλου δεν προκύπτουν από την κοινότητα των σκοπών καθ’ αυτήν, παρά από τη συμφωνία πάνω στο ποια θέση θα καταλάβει ή κάθε πλευρά κατά την επιδίωξη του κοινού σκοπού και ποια πλεονεκτήματα θα αντλήσει από την ενδεχόμενη πραγματοποίησή του. Αν οι γνώμες πάνω σ’ αυτό το πρακτικά αποφασιστικό ζήτημα διχάζονται, τότε η κοινότητα του σκοπού δεν συντείνει στην άμβλυνση παρά ακριβώς στην όξυνση των συγκρούσεων – για τον ίδιο λόγο, για τον οποίο ο χασάπης δεν έχει έχθρα με τον μανάβη απέναντι παρά με τον χασάπη δίπλα. Κοινότητα του σκοπού σημαίνει ανταγωνισμό για τους ίδιους πόρους, για τους ίδιους χώρους και για τα ίδια έπαθλα.»
Παραπομπές
[1] Παναγιώτης Κονδύλης. Πλανητική πολιτική μετά τον ψυχρό πόλεμο. Εκδ. Ποντίκι. Αθήνα. Σελ. 31.
Δ.Τ.
ΠΗΓΗ: http://eranistis.net/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.