Του Βασίλη Λαμπόγλου
Η Σαπφώ Νοταρά (Βήσσανη Ιωαννίνων, 1907 - Αθήνα, 11 Ιουνίου 1985) στα νιάτα της υπήρξε πολύ όμορφη.
Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από το δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε(Πειραιάs).
Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής (Κατερίνα, Νέζερ, Λαμπέτη, Χορν).
Μεταξύ των ερμηνειών της περιλαμβάνεται ένα τραγούδι σε στίχους του Πωλ Σαρτρ και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, με τίτλο "Στην Οδό του Μπλαμαντώ".
Κύκνειο άσμα της η συνεργασία της με τον τελευταίο, στην "Πορνογραφία", το 1981. 
Σε μια περιοδεία του θιάσου που δούλευε στην Αίγυπτο την ερωτεύτηκε σφόδρα ένας βιομήχανος και της έταξε παλάτια και δικά της θέατρα.
Αυτή του γύρισε την πλάτη.
Αργότερα, όπως εξομολογήθηκε στον συγγραφέα Γιώργο Μανιώτη, με τον οποίο τη συνέδεε μια φιλία ιδιαίτερη, ερωτεύτηκε έναν αντάρτη που όμως σκοτώθηκε στον εμφύλιο.
Έβγαινε με τους φίλους της, τον Μανιώτη, τον Τσαρούχη και ίσως ακόμα κάποιους λίγους και μετά χανόταν για μέρες, κλείδωνε την πόρτα, έκλεινε τα "παντζούρια" της κι εξαφανιζόταν από προσώπου γης. 
Μια φορά, όταν ξεπέρασε τα "συνηθισμένα" χρονικά όρια της εξαφάνισή της, οι φίλοι της έσπασαν την πόρτα του διαμερίσματος όπου έμενε.
Τη βρήκαν καθιστή να τους κοιτάζει και να τους ρωτάει ατάραχη-με' κεινη την μοναδική έκφραση - "τι θέλετε;".
Αποφάσισε να γυρίσει την πλάτη της στον μικροαστικό ή αστικό τρόπο ζωής, την εποχή που ήθελε κότσια να το κάνεις.
Απ' τις λίγες γυναίκες στην εποχή της που είχαν τελειώσει το πανεπιστήμιο.
Δούλευε στην τράπεζα, έκανε χορό κι όταν ένιωσε ότι η ρουτίνα που απλωνόταν μπροστά της ετοιμαζόταν να την καταπιεί, ''έβαλε μπουρλότο'', τα παράτησε όλα κι αποφάσισε να βγει στο θέατρο.
Η Νοταρά, όμως, δε μας συστήθηκε μόνο με ψευδώνυμο.
Αλλά και με δανεική φωνή.
Το είχε εκμυστηρευτεί η ίδια στον Μανιώτη: "Έμενε στα πίσω διαμερίσματα μιας πολυκατοικίας και ξαφνικά στον διάδρομο μια μέρα ένα παιδάκι τής είπε με μια άγρια φωνή: "Σταμάτα, σε πυροβολώ...".
Κι αντέγραψε έκτοτε τη φωνή αυτού του παιδιού.
Εκτός απ' το κάπνισμα είχε ακόμα το πάθος να παρατηρεί.
Γύριζε και παρατηρούσε τους ανθρώπους. Ειδικά όταν έβλεπε ανθρώπους να ζουν στην εξαθλίωση, να ζητιανεύουν γινόταν όλη μια έκρηξη και παρατηρούσε και το παραμικρό πάνω σ' αυτόν τον άνθρωπο, σα να συναντούσε τη μοίρα της.
Το δραματικό της ταλέντο τεράστιο.
Ο Μανιώτης βεβαίωνε, πως κανένας δεν έχει διαβάσει τελειότερα τον Παπαδιαμάντη.
Κι όμως δεν της εμπιστεύτηκαν δραματικούς ρόλους.
Εκτός απ' τον μεγάλο Τσαρούχη, στο θέατρο, προς το τέλος της ζωής της.
Πέθανε εντελώς μόνη και αβοήθητη(κανένας κοινωνικός η συντεχνιακος της φορέας δεν ενδιαφέρθηκε) , σε διαμέρισμα που διέμενε επί της πλατείας Κουμουνδούρου, σημερινής πλατείας Ελευθερίας, στον αριθμό 22, το ενοίκιο του οποίου πλήρωνε κάποιος νέος επιχειρηματίας, άλλοτε μικρός θαυμαστής της που έμεινε όμως άγνωστος.
Τη βρήκαν δύο ημέρες αργότερα μετά από αναζήτηση από παρακείμενο εστιατόριο που συνήθιζε να πηγαίνει.
Η αστυνομία διέρρηξε την πόρτα και μπροστά σε ένα κουτί κόκκινα SANTE, και μια τηλεόραση που "ξερναγε" σκάνδαλα και χαμηλή αισθητική, η Κυρία Σαπφω Χανδανου είχε εκκινήσει τα "γυρίσματα για την Πορνογραφία των ουρανών ".
Κηδεύτηκε σε στενό κύκλο στο Νεκροταφείο του Ζωγράφου παρουσία της Αλίκης Γεωργούλη και της Ντίνας Κώνστα.
Οι μόνοι της απόγονοι ήταν ανίψια της.
-Αγαπημένη του Τσαρούχη και ατελειώτεs οι φάρσεs μεταξύ των.
Σε μια τηλεφωνικη φάρσα απο αυτές κάποιος της τηλεφωνησε πολύ αργά το βράδυ :
-Σαπφώ: Εμπροοός!!
Ποιος ειναι(με τη βαρια βραχνή φωνή της)?
- Αγνωστοs(Tσαρούχηs): Ο Χάροος!!
- Σαπφώ: Αλήθεια?
Πρώτη φορά ακούω πούστη Χάρο!!! 😉
Στην οδό του Μπλαμαντώ
διαβάζονταs Παπαδιαμάντη
Στη θύμησή της...
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.