Η ΑΓΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η ΑΓΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Του Στέλιου Κούκου 

Οι μάρτυρες Αγία Θεσσαλονίκη, Αύκτος και Ταυρίων. Μικρογραφία από το Μηνολόγιο Βασιλείου.

Είναι γνωστόν πως η Θεσσαλονίκη ονομάζεται πόλη των αγίων. Θα μπορούσε, όμως, κάποιος να την ονομάσει και αγία πόλη; Αγία Θεσσαλονίκη; Και έτσι να δηλώνεται και να περιέχεται στην ονομασία αυτή το σύνολο όλων των αγίων της; Της μαρτυρικής και οσιακής ζωής που έζησαν κάτοικοί της ή ακόμη των αγίων που συνδέθηκαν ποικιλοτρόπως μαζί της;

Προφανώς!

Και να, όμως, που υπάρχει και μια αγία με το όνομα αυτό που έμμεσα, πλην σαφώς, μοιάζει να εκπροσωπεί τον όλο συλλογικό άγιο χαρακτήρα της πόλης που προδιαγράφουν οι άγιοι της.

Η μάρτυρας, λοιπόν, Αγία Θεσσαλονίκη μας «βγάζει» από το δίλημμα. Η ίδια, μάρτυρας των πρώτων χριστιανικών αιώνων, «ανέλαβε» να δηλώνει εσαεί την «συσσωρευμένη» αγιότητα της πόλης και από πολύ νωρίς να προδιαγράφει και την χριστιανική αγία εξέλιξη της αγίας πόλης Θεσσαλονίκης.

Να προφητεύει, δηλαδή, διά του ονόματος της πως τα χώματα και ο αέρας της πόλης θα εξαγιαστούν! Και αυτό, βεβαίως, άρχισε να γίνεται πριν από το μαρτύριο της αγίας. Αρχικά με τα βήματα και το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στην Μακεδονία και την Θεσσαλονίκη και στην συνέχεια με τα αίματα των μαρτύρων της και ιδιαίτερα του φιλόπολη προστάτη, πολιούχου της Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη και όλων των άλλων αγίων της.

Έτσι, και μόνον στο άκουσμα του ονόματός της αγίας μάρτυρος Θεσσαλονί­κης μοιάζει να φανερώνεται ο ουσιαστικός, εσωτερικός και διαχρονικός χαρακτήρας της πόλης, κάτι που αποτελεί και μία προσωποποίηση των ευλογημένων σώψυχων της.
Αυτού δηλαδή, που στην ουσία ούτε μπορεί να κρυφτεί ούτε και να αποσιωπηθεί!

Και σίγουρα η Αγία Μάρτυς Θεσσαλονί­κη το αναγγέλλει διά του ονόματός της και το κάνει πασιφανές!

Ας επικαλούμαστε, λοιπόν, αυτήν την όχι και τόσο γνωστή αγία της πόλης η οποία την διαφημίζει και την αποκαλύπτει και μαζί με αυτήν θα επανέρχονται στην μνήμη μας και οι λοιποί άγιοι της πόλης! Καθώς και οι ποικίλου χαρακτήρα πνευματικές εργασίες που ανέπτυξαν εξαγιασμού με τις οποίες χαριτώθηκαν, εξαγιάστηκαν και εξαγιάσαν την πόλη και τον ευρύτερο κόσμο της. Η Αγία Θεσσαλονί­κη και η Αγία Θεσσαλονί­κη!

Από το «Αγιολόγιον της Θεσσαλονί­κης» τόμος α’, του Κέντρου Αγιολογικών Μελετών της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, έκδοση της Ιεράς Μονής Αγίας Θεοδώρας, μπορείτε να διαβάσετε πιο κάτω το σχετικό απόσπασμα για την μάρτυρα Αγία Θεσσαλονί­κη την οποία γιορτάσαμε στις 7 Νοεμβρίου. Το κείμενο έγραψε ο καθηγητής Απόστολος Κραλίδης.

Μαζί με την αγία γιορτάζουν και οι Μάρτυρες Αύκτος και Ταυρίων οι οποίοι «κατήγγειλαν δημόσια την ωμότητα και τη βαρβαρότητα του δημίου της» και έτσι μετά την βάναυση κακοποίησή τους και την επανειλημμένη θαυματουργική διάσωσή τους αποκεφαλίστηκαν.

Θεσσαλονίκη, Αύκτος και Ταυρίων, μάρτυρες

«Η Θεσσαλονίκη ήταν κόρη του ειδωλολάτρη ιερέα Κλέ­­οντος στην Αμφίπολη της Μακεδονίας, που υπαγόταν εκ­κλη­σιαστικά στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Ωστόσο η ίδια ασπά­σθηκε τη χριστιανική διδασκα­λία και πίστη και έθεσε τον εαυτό της στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Αφού βαπτί­σθηκε, επιδόθηκε στο έργο της κατηχήσεως. Έμπαινε με κάθε άνε­ση σε σπίτια άλλων ευκατάστα­των οικογενειών λόγω του α­ξιώ­ματος του πατέρα της, και κατηχούσε νεαρές κοπέλες.

Κάποια στιγμή ο πατέρας της πληροφορήθηκε την κατηχητική δράση της κόρης του, αλλά θεώρησε ότι πρόκει­ται για απλή παρ­εξήγηση, ή και συκο­φαντία. Θεωρούσε μέ­γιστο κακό να ασπα­σθεί η κόρη του, μία κόρη ειδωλολάτρη ιερέα, το Χρι­στια­νισμό, γι’ αυ­τό και γεμάτος αγωνία θέλη­σε να εξιχνιάσει τις κατη­γορίες εναντίον της που έφθαναν στ’ αυτιά του.

Άρχι­σε να παρακολουθεί τις κινήσεις της κό­ρης του, η οποία, εκτός των άλλων, επί αρκετούς μήνες είχε πάψει να λαμβάνει μέ­ρος στις ειδωλολατρικές πανηγύρεις.

Πραγματικά, ο Κλέων διεπίστωσε ο ίδιος, ότι η κόρη του πήγαινε συχνά στο σπίτι ενός χριστιανού ιερέως.

Όταν η Θεσσαλονίκη επέστρεψε στο σπίτι της, δεν δίστασε να ομολογήσει ανοικτά στον πατέρα της ότι είχε ασπασθεί τη χριστιανική πίστη και προσπάθησε στη συνέ­χεια με γλυκούς και καταπραϋντικούς λόγους να μαλακώ­σει την οργή του. Εκείνος όμως, ως ειδωλολάτρης ιερέας, όχι μόνον δεν ηρέμησε, αλλά θέλησε να την μεταπείσει με κάθε τρόπο.

Βλέποντας ότι είναι αδύνατον να μεταπεισθεί η Θεσ­σαλονίκη και από φόβο μήπως μαθευτεί το γεγονός και παρ­ερμηνευθεί από τους κατοίκους της πόλεως, ότι τάχα και αυτός ήταν χριστιανός, δεν άντεξε στη σκέψη και κατά τη διάρκεια της νύκτας πήγε στο δικαστή και κατήγγειλε την κόρη του.

Η Θεσσαλονίκη συνελήφθη αμέσως. Όλοι οι ειδωλο­λάτρες της Αμφίπολης στράφηκαν εναντίον της και γεμά­τοι από οργή, άρχισαν να τη λοιδορούν και να την υβρί­ζουν. Ο δικαστής για να την κλονίσει την απείλησε ότι θα την βασανίσει ανηλεώς· και πράγματι, αφού την γύμνωσαν, την μαστίγωσαν με δέρματα τέσσερις άνδρες, μέχρι που άνοιξαν τα πλευρά της μάρτυρος. Στη συνέχεια της αφαίρε­σαν όλη την περιουσία της και την εξόρισαν. Στο χώρο της ε­ξορίας, η μάρτυς Θεσσαλονίκη, εξουθενωμένη από τις ταλαιπωρίες, παρέδω­σε το πνεύμα της».

Ολόκληρο το κείμενο για την Αγία Θεσσαλονί­κη και τους δύο μάρτυρες μπορείτε να το διαβάσετε και από το Αγιολόγιο των τοπικών αγίων της ιστοσελίδας Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονί­κης: http://www.imth.gr/default.aspx?lang=el-GR&loc=1&&page=147&saintid=76


ΠΗΓΗ:https://agiatheodora.gr/i-agia-thessaloniki-kai-i-agia-thessaloniki/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com