ΤΙΜΟΥΝ ΕΝ ΖΩΗ ΤΟΝ Κ.ΣΗΜΙΤΗ.
Του Γιώργου Ζουρίδη
Είναι όμορφο οι άνθρωποι που πίστεψαν σε σένα να σε τιμούν εν ζωή. Συνήθως αυτό συμβαίνει μετά τον θάνατο των όποιων επιφανών νεκρών…
Υπό την έννοια αυτή ο πρώην Πρωθυπουργός κ.Σημίτης είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά αυτή την αναγνώριση. Την αναγνώριση όλου σχεδόν του φάσματος του πολιτικού μας συστήματος για τα παραχθέντα ΕΡΓΑ του λεγόμενου εκσυγχρονισμού που ο ίδιος εισήγαγε στην Πατρίδα μας! Έργα που «κοσμούν» αν και παρηκμασμένα κάποια από αυτά, την καθημερινότητα μας.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Σημίτης είχε πάντα μια προνομιακή μεταχείριση στους κόλπους του νεοιδρυθέντος το 1974 ΠΑΣΟΚ. Πιστεύω ότι μεγάλο ρόλο έπαιξε η Ακαδημαϊκή του καριέρα ως οικονομολόγου παρά την «δυσκολία» του να αφομοιώσει και να αναπαράγει τις βασικές ιδεολογικές αρχές του Κινήματος που έδιναν μια ΕΡΜΗΝΕΙΑ για την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ της Πατρίδας μας στο περιθώριο του διεθνούς Καπιταλιστικού γίγνεσθαι.
Μετά την επιστροφή μου από την Ιταλία είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από κοντά την όλη εξελικτική πολιτική πορεία του ανδρός, είτε ως αναπληρωματικό είτε ως τακτικό μέλος της Κεντρικής Καθοδήγησης του Κινήματος…
Διέκρινα μια σιωπηλή, σχεδόν σκιώδη φυσιογνωμία που δεν άφηνε να διαχυθεί η «μεγαλοφυία» του, λες και περίμενε την κατάλληλη για αυτόν στιγμή να εκμεταλλευτεί το όποιο πολιτικό ταλέντο είχε. Στο μεσοδιάστημα πολλοί άλλοι υπέρμετρα εκτεθειμένοι και επικοινωνιακά διογκωμένοι σύντροφοι του, άρχισαν σιγά-σιγά να απομυθοποιούνται στην συνείδηση του Λαού, στην αναπόφευκτη σύγκριση τους με τον Ανδρέα…
Ενίοτε είχα παρατηρήσει κάποιες κινήσεις αυθάδειας προς τον Ηγέτη κύρια από τους ανθρώπους της επιρροής του, μέχρι που έφτασε η ημέρα της εκδηλώσεως πραξικοπήματος για την ανατροπή του Ανδρέα στο Πεντελικό, όπερ και κατεγράφη ανοικτά η υστερόβουλη πρόθεση του. Δηλαδή να διαδεχθεί τον Ανδρέα και να μετασχηματίσει ιδεολογικά και πολιτικά το Κίνημα προς την κατεύθυνση ενός μεταπρατικού σοσιαλδημοκρατισμού.
Το ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη ενταφιάζεται με τον θάνατο του Ανδρέα και ξεδιπλώνεται αντ΄αυτού από τον κ.Σημίτη ένας νέος πολιτικός χώρος, που σε τίποτα δεν θυμίζει τις υπαρξιακές εθνικοανεξαρτησιακές αρχές και αξίες του πάλαι ποτέ Κινήματος.
Ένας πολιτικός χώρος που δανείζεται την έννοια της σοσιαλδημοκρατίας προσαρμοσμένης στα δεδομένα της εξάρτησης και της υποτέλειας και που καλείται να κυβερνήσει μια Χώρα με πήλινα ποδάρια.
Η εξωτερική πολιτική χάνει άμεσα την αυτονομία και την αξιοπρέπεια της με το «γκριζάρισμα» των Ιμίων και με την δουλοπρέπεια της προς τους Αμερικανούς και τους τουρκόφιλους Συμμάχους μας και εν τέλει καταλήγει στην παράδοση στην Τουρκία του Κούρδου Ηγέτη Οτσαλάν, όπως και με την υπογραφή φοβικών Συνθηκών για την εξημέρωση του θηρίου. Παράλληλα κάποιες εθνομηδενιστικές αντιλήψεις αναδύονται δειλά-δειλά που λειτουργούν συνεπικουρικά….
Βεβαίως η Ελλάς παίζει καθοριστικό ρόλο για την ένταξη της Κύπρου στην Ενωμένη Ευρώπη μια και εκτιμάται ότι έτσι βελτιώνεται η διαπραγματευτική θέση ισχύος της με το κατοχικό θηρίο. Αντιθέτως η Ελλάς μετασχηματίζεται σε «διαμεταφορικό» κέντρο για την διευκόλυνση των Συμμάχων που στόχο έχουν την «ισοπέδωση» της γείτονος φίλης Γιουγκοσλαβίας!
Στο εσωτερικό πεδίο η μεταπρατική σοσιαλδημοκρατία ασχολείται κατά κύριο λόγο με μεγάλα έργα υποδομής που κινούνται στο χρόνιο άξονα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των συντεχνιών που επιθυμούν όλες οι μεταφορές να γίνονται οδικά, αφήνοντας στην απέξω τον όποιο σχεδιασμό για υλοποίηση του βέλτιστου μεταφορικού μέσου, τον Σιδηρόδρομο, ίσως για να θυμόμαστε ότι είμαστε μια τριτοκοσμική χώρα…
Τεράστια φαραωνικά έργα χωρίς κανένα σχεδιασμό ενσωμάτωσης τους στην μετέπειτα ελληνική καθημερινότητα, θα εξυπηρετήσουν συγκυριακά τις ανάγκες της Ολυμπιάδας, και θα σαπίζουν σήμερα ως άβουλοι όγκοι ασχήμιας. Κάποια πιο χρήσιμα έργα όπως το Μετρό, η Αττική Οδός, ο Εύηνος και η Ψυττάλεια θα βελτιώσουν την ζωή και την ασφάλεια των πολιτών.
Το υπερτιμημένο χρήμα ειδικά μετά την είσοδο στο ευρώ, ρέει άφθονο αν και δανεικό και στις παρυφές του ελλοχεύει η διαπλοκή και η διαφθορά. Ουδείς ενδιαφέρεται για την βελτίωση των ελληνικών παραγωγικών δυνάμεων ή για την δημιουργία νέων αγροτικών ή βιομηχανικών μονάδων.
Το χρήμα περισσεύει και για την αλλοίωση των παραγωγικών σχέσεων και οι Εργοδότες το χρησιμοποιούν για να κρατήσουν σε ύφεση αλλά ικανοποιημένους τους εργαζόμενους ενώ επί της ουσίας κανείς δεν ασχολείται για την βελτίωση της παραγωγικότητας τους. Ως μισθωτός εργαζόμενος το έζησα και εγώ! Έζησα πλουσιοπάροχα, ίσως πάνω και από τα προσόντα μου!
Έτσι το άπλετο χρήμα που ρέει ακατάπαυστα, δημιουργεί μια πλασματική, μια κάλπικη πραγματικότητα για τους πολίτες, που θα φέρει αργά ή γρήγορα την ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ και τα Μνημόνια….
Άλλωστε αυτό ήταν το ΟΝΕΙΡΟ των ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ. Να αλυσοδέσουν με χρέη την Ελλάδα και να υποθηκεύσουν για εκατό χρόνια όλες τις οικονομικές δυνατότητες της Χώρας. Κάτι που πέτυχαν με το τρίτο Μνημόνιο του κ. Τσίπρα.
Για να μας λέει σήμερα ο κ. Κασσελάκης ότι τα δισεκατομμύρια φαγώθηκαν από την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Ας μην ξεχνά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές το 2015 με το νικηφόρο σύνθημα ΚΑΘΑΡΣΗ από την ΔΙΑΠΛΟΚΗ και την ΔΙΑΦΘΟΡΑ και ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ παντού, κάτι που έμεινε κούφιο γράμμα!
Και βέβαια και λίγο «αντιιμπεριαλιστικό» αλατοπίπερο με τα νταούλια, για να εξαπατήσει περαιτέρω τους ψηφοφόρους και να πάρει την Κυβέρνηση.
Κύριε Κασσελάκη! «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».
Υπό αυτήν την έννοια όσοι τίμησαν τον κ. Σημίτη ως ΙΣΤΟΡΙΚΗ κυβερνώσα προσωπικότητα καλώς έπραξαν και όφειλε να το πράξει και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε έχω γράψει πολλές φορές ότι η ΣΗΜΙΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ακολουθείται πλέον κατά γράμμα ως ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ από όλες τις κυβερνώσες παρατάξεις. Από το 1996 μέχρι και σήμερα…
Καλά να είναι λοιπόν ο άνθρωπος και να μακροημερεύει. Άλλωστε η Ιστορία μετά θάνατον, θα γράψει τα δικά της….
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.