Μανώλης Κοττάκης Απρ 05, 2023

ΔΙΑΒΑΖΩ αὐτές τίς μέρες τήν βιωματική αὐτοβιογραφία τῆς Ἰταλίδας Πρωθυπουργοῦ κυρίας Μελόνι, «Εἶμαι ἡ Τζώρτζια, οἱ ρίζες μου, οἱ ἰδέες μου», ἡ ὁποία κυκλοφορεῖ καί στά ἑλληνικά ἀπό τίς ἐκδόσεις «ITA VERO» (βρίσκομαι ἀκόμη στά πρῶτα κεφάλαια) καί ἐντυπωσιάζομαι ἀπό τά ἑξῆς:

– Ἀπό τόν ρόλο πού παίζουν στήν μελλοντική ἀνάδειξη ἑνός ἡγέτη τά παιδικά του χρόνια. Τά σκληρά, γεμᾶτα ἀντιξοότητες, παιδικά χρόνια.

Ἡ Μελόνι δέν γνώρισε, παρά στό ἐλάχιστο, τόν πατέρα της, ὁ ὁποῖος δέν ἐπιθυμοῦσε τήν γέννησή της καί ζητοῦσε ἀπό τήν μητέρα της νά κάνει ἔκτρωση. Ἐκείνη ἀρνήθηκε καί ἀνεκάλεσε τήν ἀπόφασή της τήν τελευταία στιγμή.

Μεγαλώνοντας σέ μονογονεϊκή οἰκογένεια, ἀσκήθηκε τόσο γρήγορα στήν ἀντιξοότητα, ὥστε ἀπέκτησε τήν ἀπαραίτητη ἀντοχή πού χρειάζονται οἱ μοναχικές πορεῖες στήν πολιτική. Ἡ Ἰταλίδα Πρωθυπουργός θυμᾶται πώς κοιμόταν στριμωγμένη μαζί μέ τήν ἀδερφή της στόν στενό καναπέ τοῦ σπιτιοῦ τῆς γιαγιᾶς της, κατά κανόνα ἀνάποδα: τά πόδια τῆς μιᾶς ἀντίκρυζαν τό πρόσωπο τῆς ἄλλης! Θυμᾶται ἐπίσης πῶς διαχειρίστηκε τήν ἀπόρριψη, ὅταν οἱ συμμαθητές της τήν ἀπέκλειαν ἀπό ἀγῶνες βόλλεϋ λόγῳ αὐξημένου βάρους. Ἤ πῶς ἔτρεχε μαθήτρια τοῦ δημοτικοῦ, ἀσυνόδευτη, μέ τήν ἀδελφή της, ἐννοεῖται, καί ἄλλαζαν τά ἀεροπλάνα μέσα στήν χώρα γιά νά γνωρίσουν ἔστω καί γιά λίγο τόν πατέρα τους πρίν ἐξαφανιστεῖ. Δύσκολα παιδικά χρόνια γιά διαφορετικούς λόγους εἶχαν ὁ Πρόεδρος Κλίντον πού μεγάλωσε μέ τόν πατριό του –ἄν θυμᾶμαι καλά τήν αὐτοβιογραφία του, ὁ Πρόεδρος Ὀμπάμα στήν ἀνατροφή τοῦ ὁποίου (ὅπως καί τῆς Μελόνι) ἔπαιξαν ρόλο οἱ παπποῦδες του καί οἱ γιαγιάδες του, καί ἡ θυγατέρα τοῦ μπακάλη Θάτσερ. Ἡ Μάργκαρετ.

– Τό δεύτερο πού μέ ἐντυπωσιάζει στήν αὐτοβιογραφία Μελόνι –συναφές μέ τό πρῶτο– εἶναι τό ποῦ βρῆκε τήν δύναμη γιά νά βγεῖ μπροστά καί νά ἀνανεώσει τήν Ἰταλική Κεντροδεξιά. Ἡ Μελόνι θυμᾶται μιά περιπέτεια ἀπό τά παιδικά της χρόνια.

Ἕνα ξεχασμένο κερί στό παιδικό δωμάτιο πού διατηροῦσε ἀπό κοινοῦ μέ τήν ἀδερφή της ἔκανε λαμπάδα τό σπίτι της, πού κάηκε ὁλοσχερῶς!

Τόσο ἡ μητέρα της ὅσο καί ἡ ἴδια μέ τήν ἀδελφή της ἄντεξαν τό σόκ καί μηδένισαν τό κοντέρ. Ξεκίνησαν τήν ζωή τους ἀπό τήν ἀρχή. «Ἀφοῦ κατάφερα νά ξεπεράσω τό σόκ αὐτῆς τῆς πυρκαϊᾶς, ἀντιλαμβάνομαι τώρα γιατί μπόρεσα νά εἶμαι ψύχραιμη ὅταν ἄρχισε νά καίγεται τό δικό μου πολιτικό σπίτι καί ἔπρεπε νά ἀρχίσω ἀπό τήν ἀρχή» σημειώνει grosso modo στό βιβλίο, ἀναφερόμενη στήν ἐπανίδρυση τῆς ἰταλικῆς Δεξιᾶς.

– Τό τρίτο πού συγκρατῶ ἀπό τήν ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου Μελόνι εἶναι τό ἀπρόοπτο. Πόσο ἀπρόοπτα μπορεῖ νά ξεπηδήσει μέσα ἀπό τό πλῆθος ὁ νέος ἡγέτης. Ἡ Μελόνι μιλοῦσε σέ μιά πλατεῖα μέ τόν Μπέππε Γκρίλλο καί τόν Μπερλουσκόνι ἐναντίον τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κόντε, ὅταν τῆς πέρασε ἀπό τό μυαλό ἡ ἰδέα νά μιλήσει ἀπό καρδιᾶς καί ὄχι ἀπό χειρόγραφο. Ἐκεῖ εἶπε τό περίφημο «εἶμαι γυναῖκα, εἶμαι μητέρα, εἶμαι Ἰταλίδα, εἶμαι χριστιανή». Ἀλλά μήν φανταστεῖ κανείς ὅτι ἀμέσως ἔγινε ἀντιληπτή ἡ δύναμη τοῦ μηνύματός της. Τά πιό δυνατά συνθήματα στόν νέο κόσμο εἶναι αὐτά πού θεωροῦνται ξεπερασμένα. Αὐτά πού ὑποτιμῶνται ὡς ὀπισθοδρομικά. Ὅπως διηγεῖται ἡ Ἰταλίδα Πρωθυπουργός, ἡ φράση της αὐτή, πού ἐμπερικλείει μέ τρόπο ἁπλό καί δυνατό τήν ἀξία τῆς ταυτότητας, ἔγινε τραγούδι μέ τήν φωνή της ἀπό ἕνα νεανικό συγκρότημα πού θέλησε νά τήν χλευάσει καί νά τήν σατιρίσει στήν ἐπικράτεια. Ἀλλά φεῦ, ἡ ζωή εἶχε ἄλλα σχέδια: μέ τόν τρόπο πού ἐξελίχθηκαν τά πράγματα, στήν πραγματικότητα οἱ πιτσιρικᾶδες ἔγιναν ἄθελά τους πρέσβεις τῆς Μελόνι, χορηγοί ἐπικοινωνίας της!

Ὅπως ἐξηγεῖ ἡ Ἰταλίδα Πρωθυπουργός, χάρη στήν ἰδέα τῶν νέων νά ντύσουν μέ μοντέρνα μουσική τά λόγια πού εἶπε σέ μιά πλατεῖα, κατάφερε νά πιάσει ἐπαφή μέ τήν νεολαία πού γεννήθηκε τό 2000. Τό μήνυμά της ἔφθασε παντοῦ!

Εἶναι αὐτονόητο πώς ὅταν ὁλοκληρώσω τήν ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου, θά ἐπανέλθω γιά συνολική ἀξιολόγηση. Ἡ Ἰταλίδα Πρωθυπουργός πού προγραμματίζει νά ἐπισκεφθεῖ τήν πατρίδα μας προσεχῶς (καθώς ἔγινε πλέον δεκτή στό Εὐρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, καί τά περί «Ἀκροδεξιᾶς» πού λανσάσει γιά αὐτήν ἡ ἡμέτερη Ἀριστερά, εἶναι ἐτικέττες χωρίς ἀντίκρυσμα) προχώρησε προχθές σέ μιάν ἐντυπωσιακή κίνηση προστασίας τῆς ἰταλικῆς γλώσσας ἀπό τά ἀγγλικά πού περεισφρέουν στήν ἐπίσημη κρατική γλῶσσα, καί ὄχι μόνο. Εἶναι προφανές ὅτι διαθέτει συγκροτημένη ἰδεολογική ἀτζέντα.

Ἐπειδή πυρκαϊά δέν ἔχει πάρει μόνο τό ἰταλικό πολιτικό σύστημα ἀλλά καί τό δικό μας –καί αὐτό καίγεται!– ἄς ἔχουμε λίγο τόν νοῦ μας. Εἰδικῶς τό βολεμένο πολιτικό μας σύστημα πού ἐξακολουθεῖ νά ἀντιπαρατίθεται μέ τόν παλαιό τρόπο. Ἀπό ποῦ θά ξεπεταχθεῖ τό ἀπρόοπτον πού θά τό σαρώσει, δέν μπορεῖ νά τό προβλέψει κανείς. Ἀκόμη καί ἄν παρακολουθεῖ, διά τηλεφώνου, τήν μισή Ἑλλάδα. Οἱ συγκεντρώσεις καί οἱ ἐπευφημίες στά τέκνα τῶν βασιλέων στήν κηδεία τοῦ Κωνσταντίνου, ἡ συγκέντρωση γιά τό νερό στήν Πλατεῖα Ἀριστοτέλους, ἡ πορεία πού ἔγινε ξαφνικά, τήν Παρασκευή τό βράδυ, στό κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, ἀπό νεαρούς τριαντάρηδες, ὅλα, μᾶς λένε πώς ὅπου ὑπάρχει καπνός, ὑπάρχει καί φωτιά. Ἐάν τυχόν οἱ αἰσθητῆρες τοῦ συστήματος καταφέρουν νά τήν ἐντοπίσουν καί νά τήν περιορίσουν τώρα, θά φουντώσει στίς Εὐρωεκλογές.


ΠΗΓΗ:https://www.estianews.gr/apopseis/%e1%bd%85pou-%e1%bd%91parchei-kapnos/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com