Παράθυρο γιά κυβερνήσεις συνεργασίας

Μανώλης Κοττάκης Νοέ 06, 2021

AΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ τίς βιαστικές ἐκτιμήσεις γιά τίς συνεντεύξεις πρωθυπουργῶν

«Ἔ, δέν εἶπε καί τίποτε καινούργιο ὁ κύριος Μητσοτάκης!» σχολίαζαν χθές ὑπό τήν πίεση τοῦ χρόνου νεώτεροι συνάδελφοι τοῦ πολιτικοῦ ρεπορτάζ. Ἡ μακρά πεῖρα στόν χῶρο –σχεδόν τριάντα χρόνια δημοσιογραφικῆς πορείας στήν Ἀθήνα– μέ ὠθεῖ πάντοτε νά βλέπω δεύτερη φορά τίς δημόσιες παρεμβάσεις τῶν Προέδρων τῶν κυβερνήσεων καί γιά σιγουριά νά μελετῶ καί τό ἀπομαγνωτοφωνημένο κείμενο τῶν δηλώσεών τους. Δέν πρόκειται γιά δική μου ἐξυπνάδα. Ἔτσι μοῦ ἔμαθαν οἱ παλαιότεροι συνάδελφοι ὅπως ὁ ἀρχισυντάκτης, ὁ δάσκαλός μου στήν «Ἀπογευματινή» Τίτος Ἀθανασιάδης, ἔτσι κάνω τώρα, αὐτό λέω καί στούς νεωτέρους.

 Ἡ δεύτερη ἀνάγνωση δείχνει ὅτι ὁ κύριος Μητσοτάκης εἶπε πράγματα. Εἶπε καί παραεῖπε μάλιστα! Ἀρκεῖ νά τόν ἀκοῦς προσεκτικά. Ἔθεσε κατ’ ἀρχάς τό δίλημμα τῶν ἐκλογῶν πού ἔχει στό μυαλό του γιά τήν Ἄνοιξη ἤ τόν Σεπτέμβριο, εἶπε ἐν συνεχείᾳ καί τό ἄν θά συγκροτηθεῖ κυβέρνηση συνεργασίας ἤ ὄχι μετά ἀπό ἐκλογές μέ ἁπλή ἀναλογική. Καί γιά ὅσους δέν τό κατάλαβαν, ἄφησε ἀνοικτό ἕνα τόσο δά παραθυράκι συγκρότησής της. Μικρό ἀλλά ὑπαρκτό. Ὅταν ρωτήθηκε ἀπό τούς συναδέλφους μου Ἰωάννη Πρετεντέρη καί Ράνια Τζίμα γιά τίς ἐκλογές, ἀφοῦ ἀπάντησε ὅτι ὁ στόχος του θά εἶναι ἡ αὐτοδυναμία στίς πρῶτες ἐκλογές, εὐθύς ἀμέσως τόνισε ὅτι θά πᾶμε σέ δεύτερες ἐκλογές. Καί γιατί θά πᾶμε; Γιατί ὅπως εἶπε «εἶναι περίπου ἀδύνατο» νά συγκροτηθεῖ κυβέρνηση συνεγασίας. Δύο λεξοῦλες χρησιμοποίησε καί εἶναι βέβαιον ὅτι τίς εἶχε σκεφτεῖ πολύ πρίν τίς ἐκφωνήσει ὁ κύριος Πρωθυπουργός: «Περίπου ἀδύνατον». Ἄν ἔλεγε «ἀδύνατον» σκέτα, ἡ ἀπάντησή του δέν θά χωροῦσε καμμία παρερμηνεία. «Περίπου ἀδύνατον» εἶναι ὅμως θολό. Ἀσαφές. Ἀόριστο. Ὄχι σίγουρο. Τώρα γιατί τό κάνει αὐτό τώρα ὁ κύριος Μητσοτάκης, ἄγνωστον. Ἐκεῖνος ξέρει.

Οἱ πολιτικοί δέν ἐργάζονται μόνο μέ τό καλύτερο σενάριο, ἐργάζονται καί μέ τό χειρότερο. Οἱ πολιτικοί καί ἰδίως οἱ πρωθυπουργοί δέν μιλοῦν «μέσα» στήν ἐπικράτεια κάθε φορά πού δίδουν συνέντευξη, μιλοῦν καί «ἔξω». Γνωρίζουν πώς τούς «ἀκοῦνε» καί ἔξω. Τήν ἑπομένη μέρα κάθε δημόσιας παρέμβασής τους –ἐπί μνημονίων τήν ἑπόμενη ὥρα– ἀναφορές ἀπό ὅλες τίς πρεσβεῖες τῶν Ἀθηνῶν φεύγουν πρός τίς εὐρωπαϊκές καί ἄλλες πρωτεύουσες. Ἕνα τό κρατούμενο λοιπόν: Ὁ Πρωθυπουργός μίλησε εὐθέως γιά τήν στρατηγική τῶν διπλῶν ἐκλογῶν καί ἄφησε ἀορίστως καί ἕνα παράθυρο γιά κυβερνήσεις συνεργασίας. Διότι ποιός ξέρει πῶς θά εἶναι τό τοπίο αὔριο. Ἀλλά δέν εἶναι μόνον αὐτό. Ὁ κύριος Μητσοτάκης δέν δίστασε νά περιγράψει καί τό δίλημμα τῶν πρόωρων ἐκλογῶν ὅπως τίς ἔχει στό νοῦ του. «Σταθερότητα καί ἀνάπτυξη ἤ ἀνασφάλεια καί περιπέτειες.» Κλασσικό δίλημμα, δέν περιμέναμε κάτι διαφορετικό ἀπό ἐκεῖνον. Τό χρησιμοποίησε καί ὁ πατέρας του σέ παραλλαγές στίς ἐκλογές τοῦ 1993.

Τό νέο ἐδῶ δέν εἶναι τό περιεχόμενο τοῦ διλήμματος, οἱ κυβερνήσεις αὐτά συνήθως λένε γιά τούς ἑαυτούς των αὐτά καί γιά τίς ἀντιπολιτεύσεις. Χωρίς νά ἀναλογίζονται μάλιστα ὅτι τέτοια συνθήματα καμμιά φορά διαβάζονται καί ἀνάποδα: σταθερότητα καί ἀνάπτυξη γιά ποιούς;  Γιά ὅλους ἤ γιά λίγους; Τό νέο ἐν προκειμένῳ εἶναι ὅτι παρουσίασε τό δίλημμα Νοέμβριο μῆνα. Πρᾶγμα πού σημαίνει ὅτι ὑπάρχει προετοιμασία. Γεγονός πού ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό τήν ἐξαγγελία του γιά δύο αὐξήσεις στόν κατώτατο μισθό μέσα στό 2022. Γεγονός πού ἐπιβεβαιώνεται ἐπίσης καί ἀπό τήν φιλική στάση τῆς Κυβέρνησης ἀπέναντι στήν Ἐκκλησία, οἱ ἄθεοι τοῦ Μαξίμου ἡττήθηκαν σέ αὐτήν τήν φάση. Γεγονός πού ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τήν ἀλλαγή Γραμματέα τῆς ΝΔ –ὁ δικηγόρος Παῦλος Μαρινάκης θά εἶναι ὁ νέος. Αὐτό στό ὁποῖο δέν ἀπάντησε οὔτε καί θά μποροῦσε νά ἀπαντήσει ὁ κύριος Πρωθυπουργός εἶναι πότε θά προκηρυχθοῦν οἱ ἐκλογές. Στό Μαξίμου δίνουν πιθανότητες 20% τήν Ἄνοιξη, 40% τόν Σεπτέμβριο, 40% τό 2023. Ὁ Πρωθυπουργός διατύπωσε τήν ἐκτίμηση, ὅτι τά φαινόμενα πληθωρισμοῦ καί ἀκρίβειας δέν θά ἔχουν διάρκεια καί θά ἐκτονωθοῦν στίς ἀρχές τοῦ 2022. Αὐτό τό ἐπιχείρημα τό χρησιμοποιεῖ κάποιος πού σκέπτεται σοβαρά τίς ἐκλογές τήν Ἄνοιξη ἀσχέτως τοῦ τί θά συμβεῖ στό τέλος.

Ἡ ἀνάλυση τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἡ ὁποία βασίζεται συνήθως σέ στέρεα δεδομένα περιεῖχε καί ἕναν ἐσφαλμένο κατά τήν γνώμη μας ὑπολογισμό. Ἡ Κυβέρνηση παρατηρεῖ τίς διεργασίες στό ἐκλογικό σῶμα μέν, ἀλλά οὐκ ὀλίγες φορές ἔχει πρόβλημα νά συλλάβει ἐγκαίρως τήν κοινωνική κινητικότητα πρίν αὐτή μετουσιωθεῖ σέ ὑπαρκτή πολιτική τάση. Ἔτσι καί τώρα. Ἡ ἀνάλυση γιά τά ποιοτικά πολιτικά στοιχεῖα τῆς πανδημίας ἔχει ἐλλείψεις καί μάλιστα μεγάλες. Ὁ Πρωθυπουργός χαρακτήρισε τό τέταρτο κῦμα ὡς πανδημία ἀνεμβολίαστων ἀκολουθῶντας τήν σκληρή γραμμή πού τράβηξε προσφάτως ὁ ἔμπιστός του Ὑπουργός Ἄκης Σκέρτσος. Μέ τήν ἰδέα ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἀδιαφορεῖ γιά τήν ἐκλογική συμπεριφορά αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ὡς μεταρρυθμίστρια καί ἄφοβη πού εἶναι. Οἱ μισοί τοὐλάχιστον ἐξ αὐτῶν ὅμως εἶναι δικοί της ἄνθρωποι. Νεοδημοκράτες. Δεξιοί. Τούς συναντᾶμε σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα. Καί ὅταν ἡ ἐπίσημη πολιτεία τούς ἐπιρρίπτει τό σύνολο τῆς πολιτικῆς εὐθύνης ἀντί νά σκεφθεῖ ὅτι ἡ πλήρης ἀπελευθέρωση πού ἀνεκοίνωσε ἀπό τήν πρώτη μέρα τῆς θητείας του ὁ νέος Ὑπουργός θά εἶχε ὀλέθρια ἀποτελέσματα, στήν οὐσία στρέφεται πολιτικῶς κατά τοῦ ἑαυτοῦ τους. Ἔπειτα τό τέταρτο κῦμα δέν εἶναι ἔργο τῶν ἀνεμβολίαστων μόνο. Εἶναι καί τῶν ἀνύποπτων ἐμβολιασμένων, δεκάδες ἐκ τῶν ὁποίων νοσοῦν τέσσερεις μῆνες μετά τόν ἐμβολιασμό. Εἴμαστε πραγματικά περίεργοι νά δοῦμε πόσοι ἐξ αὐτῶν θά κάνουν τήν τρίτη δόση. Στήν θέση τοῦ κυρίου Μητσοτάκη, μέ αὐτά πού βλέπω καί ἀκούω γύρω μου, δέν θά ἤμουν καί τόσο αἰσιόδοξος γιά τήν ἀποφασιστικότητά τους. Τό πῶς θά ἐπιδράσει ἡ πανδημία στόν πολιτικό «συσχετισμό» καθώς καί μερικά ἄλλα «δικαιωματικά» πού θέλει νά νομοθετήσει ἡ Κυβέρνηση, ἄγνωστον.

Ἀνακεφαλαίωση: Νέα πολλά λοιπόν ἀπό τόν κύριο Πρωθυπουργό, ἀρκεῖ νά τόν ἀκοῦς προσεκτικά ὅταν διατυπώνει δευτερεύουσες προτάσεις στόν λόγο του. Τελευταῖο ἀλλά ὄχι ἔλασσον. Ὁ κύριος Μητσοτάκης ἀφοῦ κατηγόρησε σχεδόν εὐθέως τήν Μέρκελ ὅτι δέν πρέπει νά εἶναι οὐδέτερη μεταξύ ἑνός κράτους τῆς ΕΕ (Ἑλλάς) καί μή μέλους (Τουρκία) ἀποκάλυψε ὅτι «δέν ἔκοψε ποτέ τίς ἐπικοινωνίες μέ τόν Ἐρντογάν» ὥστε νά ἀχθοῦμε σέ συμφωνία ὁριοθέτησης στό Αἰγαῖο καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Πρᾶγμα πού σημαίνει ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν θά ἀνακηρύξει μονομερῶς ΑΟΖ στήν Ἀνατολική Μεσόγειο καί δεύτερον ἐπιφυλάσσεται γιά τόν συμβιβασμό σέ χρόνο μετά τίς ἐθνικές ἐκλογές. Τί δέν καταλαβαίνουμε λοιπόν; Ὅλα στό τραπέζι τέθηκαν. Καί οἱ ἐκλογές, καί τό διακύβευμά τους, καί οἱ κυβερνήσεις συνεργασίας καί ὁ δυνητικός χρόνος ἐπίλυσης τῶν ἑλληνοτουρκικῶν. Οἱ συνεντεύξεις περιέχουν πάντα εἰδήσεις. Καμμιά φορά καί πολιτικές πατροκτονίες.

ΠΗΓΗ:https://www.estianews.gr/

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com