Γιατί δεν γιορτάζουμε την τουρκική εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ;

Του Αλέξανδρου Ασωνίτη*

Γιατί δεν την γιορτάζουμε, αλήθεια; Σήμερα μάλιστα, στις 24 Ιουλίου, που γιορτάζουμε την παράδοση της εξουσίας από την χούντα λόγω την χερσαίας τούρκικης εισβολής στην Κύπρο που η ίδια η χούντα προκάλεσε και, για να κλείσει ο κύκλος, παρέδωσε σ’ αυτόν που δημιούργησε το Κυπριακό, τον Καραμανλή. Αυτό γιορτάζουμε στις  24 Ιουλίου. Τέσσερις μέρες πριν η Κύπρος πενθεί και θρηνεί από τα σφάλματά μας κι η Τουρκία κάνει παρελάσεις.  Δεν είναι και τόσο κομψές  και σοφές  αυτές οι επιλογές μας, νομίζω,  αλλά πάνω σ’ αυτές βαδίζουμε σαρανταπέντε χρόνια τώρα.

Όμως, αν είναι να μην γιορτάσουμε την νέα εισβολή, κάτι πρέπει να κάνουμε. Γιατί αυτό που συμβαίνει με την πολιτική τάξη σε Ελλάδα και Κύπρο, και κατ’ επέκταση με τον ελλαδικό και κυπριακό λαό, δεν έχει προηγούμενο. Από τα μέσα Ιουνίου συντελείται τούρκικη εισβολή και γεώτρηση σε θαλάσσια περιοχή που ανήκει στην ΑΟΖ της Κύπρου, στέλνουν δεύτερο γεωτρύπανο στην Καρπασία, άλλα δύο ερευνητικά σκάφη, φρεγάτες κ.λπ.  παραβιάζουν την κυπριακή ΑΟΖ, κι εμείς διαμαρτυρόμαστε δεξιά κι αριστερά και συναγωνιζόμαστε σε δηλώσεις χωρίς να  κάνουμε τα πιο απλά πράγματα:

Ελλάδα και Κύπρος ως μέλη της, προκλητικά ανεπαρκούς,  ΕΕ, δεν ζητάνε ούτε για τους τύπους έκτακτη  σύγκληση κορυφής της ΕΕ.

Κύπρος και Ελλάδα, ως τριτεγγυήτρια, δεν ζητάνε έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ

Δεν καλούν όλους τους διαπιστευμένους  πρέσβεις  να τους ενημερώσουν. Κι η ανάκληση του Έλληνα πρεσβευτή στην Άγκυρα ίσως ήταν χρήσιμη.

Δεν ζητάνε, κυβερνήσεις και κόμματα, από τον κόσμο να κατέβει στον δρόμο έστω σε μια διαδήλωση (φυσικά ο ελλαδικός λαός αναλώθηκε, μια ακόμη παρενέργεια των Πρεσπών, υπερασπιζόμενος την Μακεδονία και συκοφαντούμενος απ’  τον ίδιο τον τ. πρωθυπουργό ως ακροδεξιός. Κρίμα που νομικοί δεν κινήθηκαν εναντίον του για εξύβριση και κατασυκοφάντηση. Πάντως από το 1974, αλλά κυρίως μετά το 1989 καταβάλλεται συντονισμένη προσπάθεια των εθνομηδενιστών να μηδενίσουν την σχέση Ελλάδας-Κύπρου).         

     

     Δεν κινητοποιούνται διπλωματικώς με κάθε τρόπο.

Δεν κλείνει επιτέλους η Κύπρος τις βρετανικές βάσεις να στείλει ένα μήνυμα.

Εξακολουθεί να ζητάει συνομιλίες (ορίσθηκαν ήδη)  υποσκάπτοντας σοβαρά την θέση της, αντί να θέσει όρο να φύγουν πρώτα τα γεωτρύπανα, αφού δεν ζητάει να φύγει ο κατοχικός στρατός. Και στις συνομιλίες συζητάει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας με τον επικεφαλής της τουρκικής μειοψηφίας σαν να είναι ισότιμοι.

Δεν λένε στην διεθνή κοινή γνώμη και οργανισμούς το εξής απλό:

Ότι για να έχουν δικαίωμα στο κυπριακό φυσικό αέριο οι τουρκοκύπριοι, θα πρέπει να ενταχθούν ως μειοψηφία/κοινότητα στην Δημοκρατία. Δεν μπορεί να έχουν και δικό τους παράνομο κρατίδιο και να ζητάνε και το φυσικό αέριο του ελεύθερου! Και να εισβάλλει για να το κλέψει η Τουρκία επ’ ονόματί τους! Κι όμως αυτό συμβαίνει και κανείς Έλληνας επίσημος δεν το επισημαίνει.

Ούτε κανείς καταγγέλλει, ειδικά η μαθημένη σ’ αυτά  αριστερά, τον τουρκικό ιμπεριαλισμό (για νατοϊκό μιλάει ίσως το ΚΚΕ) και εθνικισμό, ενώ η Τουρκία έχει, εκτός των άλλων, καταλάβει  και εδάφη της Συρίας. Μόνο την Ελλάδα καταγγέλλουν νυχθημερόν ως δήθεν εθνικιστική, όταν το μόνο  που κάνει είναι να αμύνεται, ατελέσφορα, αν δεν παραδίδει η  ίδια τα δικαιώματά της.

Αφήνουν την καθημερινή προπαγάνδα των Τούρκων να οργιάζει αναπάντητη χωρίς καν να την παραπέμπουν στα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Τα θυμήθηκε  ο τ. πρωθυπουργός μας στην δεύτερη ανακοίνωσή του για την εισβολή, στην πρώτη τα ξέχασε.

Αλλά το ακόμη χειρότερο είναι ότι τα ξέχασε όλα ο σημερινός πρωθυπουργός που δεν έκανε καμμιά αναφορά στην εισβολή κι ήταν η 45η επέτειός της: 20 Ιουλίου. Και δεν είπε λέξη! Απ’ αυτό καταλαβαίνουμε ποια πολιτική θα ακολουθήσει. Όσο για την ελληνική ΑΟΖ και την ανάγκη ανακήρυξή της δεν μίλησε απολύτως κανείς, απλές ονομαστικές αναφορές στην  ΑΟΖ από τα μικρότερα κόμματα.

Αφού, λοιπόν, δεν κάνουμε τίποτα απ’ αυτά, σημαίνει ότι αποδεχόμαστε την νέα εισβολή, για την οποία έχω προειδοποιήσει ήδη από τις 5-11-2014,  στην «Ελευθεροτυπία», όπως και για την επείγουσα ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ πριν τις συνομιλίες του Κραν Μοντανά (Πρές Πούμπλικα, 28-6-17). Υπάρχει ορατός κίνδυνος οι Τούρκοι να ενώσουν μια παράνομη ΑΟΖ τους με την ελεγχόμενη, και απ’ αυτούς, λιβυκή κυβέρνηση και  μετά θα παρακαλάμε να πάμε στην Χάγη  (δες σχετικό άρθρο του Θεόδωρου Καρυώτη).

Τι κάνουμε, λοιπόν;  Ασχολούμαστε με το τίποτα, δηλαδή  με την ΝΔ και τον Σύριζα, ευχόμενοι να μην βρει κάτι τώρα  η Τουρκία και να κερδίσουμε χρόνο μέχρι την επόμενη γεώτρησή της.

Γιατί η Τουρκία δεν πρόκειται να σταματήσει. Δεν θα φύγει απ’ την ΑΟΖ της Κύπρου. Η παρουσία της είναι πλέον τετελεσμένη. Θα μπει με την βία στα ενεργειακά της Ανατολικής Μεσογείου είτε ως συνέπεια των απειλών/γεωτρήσεών της είτε με νέα εισβολή στην Κύπρο. Ποιος θα την σταματήσει;  Άλλωστε αυτή είναι η μόνιμη στρατηγική της, «ελάτε να με σταματήσετε με πόλεμο» που όμως μπορεί να αναζωπυρώσει το Ανατολική ζήτημα, κι  αυτό είναι το πιο  επικίνδυνο γι’ αυτούς  απ’  όσα κάνει ο απολυταρχικός αλλά ικανότατος  πρόεδρός τους.

Άλλωστε μόλις χτες  με νέα εισβολή  απείλησε ο Ερντογάν που είναι «ψυχοπαθής», κατά σοβαρούς αναλυτές, αλλά έχει εξοπλίσει άρτια, και στρατιωτικά και τεχνολογικά, την Τουρκία για τον ρόλο που την προετοιμάζει να παίξει στον 21ο αιώνα. Κι εμείς κοιμόμαστε φαιδροί κι  αμέριμνοι βαυκαλιζόμενοι ότι με το 1821 τέλειωσαν όλα, ενώ τότε άρχισαν. Για την υποτίμηση της  Τουρκίας σε ψυχολογικό επίπεδο, σε άλλο σημείωμα.

Μην ξεχνάμε, τέλος, ότι όσα κάνει η Τουρκία στην Κύπρο, τα κάνει με την αποδοχή και τις ευλογίες της απελθούσας κυβέρνησής μας που στόχο είχε μια «συμφωνία Πρεσπών» και με την Τουρκία. Σχετικά με τις κυβερνητικές ευλογίες, βλέπε δηλώσεις Κοτζιά και Κατρούγκαλου για μοναχοφάηδες και μεγάλες τούρκικες ακτές. Αλλά γι’ αυτούς τους δυο φίλους στο επόμενο.

Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Το τελευταίο του μυθιστόρημα Εκτέλεση, κυκλοφόρησε φέτος απ’ τις εκδ. Πατάκη. Συντονίζει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα.

ΠΗΓΗ:http://ardin-rixi.gr

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com