Σταχυολογώντας από τα Σημειωματάρια του Αλμπέρ Καμύ

Επιλογή: Κώστας Δούσης

Η πολιτική και η μοίρα των ανθρώπων διαμορφώνονται από ανθρώπους χωρίς ιδανικά και χωρίς μεγαλείο. Όσοι έχουν κάποιο μεγαλείο μέσα τους δεν κάνουν πολιτική. Και ούτω καθεξής.

*

Ο έρωτας δεν μας εξαγνίζει από τον εγωισμό, τον κάνει αισθητό και μας δίνει την ιδέα μιας απόμακρης πατρίδας, όπου αυτός ο εγωισμός δεν θα είχε πλέον θέση.

*

Ο έρωτας που δεν αντέχει στην αναμέτρηση με την πραγματικότητα δεν είναι έρωτας. Τότε, όμως, είναι προνόμιο των ευγενών ψυχών να μην μπορούν να αγαπήσουν.

*

Μπωντλαίρ: «Στη διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ξέχασαν δυο δικαιώματα: της αντίφασης και της φυγής».

*

Ψυχολογία του Αδάμ και της Εύας, που συνοψίζεται στο εξής: Εκείνος, πλασμένος για την ενατένιση και το θάρρος – εκείνη, για τη μαλθακότητα και τη θελκτική χάρη. Εκείνος, μόνο για τον Θεό. Εκείνη, για τον Θεό μέσα του.

*

Όλες οι ήττες κρύβουν κάτι από την ανοχύρωτη Αθήνα μπροστά στους Ρωμαίους βαρβάρους, όλες οι νίκες αναπολούν τη Σαλαμίνα.

*

Αν η γλώσσα μας δεν έχει νόημα, τίποτα δεν έχει νόημα. Αν οι σοφιστές έχουν δίκιο, ο κόσμος είναι παράλογος.

*

Το συγκινητικό στον Joyce δεν είναι το έργο, αλλά το γεγονός ότι το ανέλαβε.

*

Το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο είναι έργο ηρωικό και αρρενωπό:

1. για τη διάρκεια της δημιουργικής βούλησης

2. για την προσπάθεια που απαιτεί από έναν άρρωστο.

*

Όλες οι μεγάλες αρετές έχουν κάτι το παράλογο.

*

Η νοσταλγία της ζωής των άλλων. Γιατί, όταν τη βλέπουμε ως τρίτοι, αποτελεί ένα σύνολο. Ενώ η ζωή μας, ιδωμένη από τα μέσα, μοιάζει σκόρπια. Κυνηγάμε μια ψευδαίσθηση ενότητας.

*

Πρέπει να συλλέγεις τις νυχτερινές αφίξεις στις ξένες πόλεις, να ζεις από τη δύναμη αυτών των άγνωστων δωματίων ενός ξενοδοχείου.

*

Ο σκεπτόμενος άνθρωπος περνάει κατά κανόνα τον καιρό του προσαρμόζοντας την ιδέα που έχει διαμορφώσει για τα πράγματα στα καινούργια γεγονότα, που τη διαψεύδουν.

[Από τα Σημειωματάρια, μτφρ. Λήδα Παλλαντίου, Εξάντας, Αθήνα 1987. Φωτογραφία: Alfred Eisenstaedt.]

ΠΗΓΗ:http://frear.gr/