Oι Φράγκοι μας απελευθερώνουν

Χρήστος Βακαλόπουλος

Άν δεν έμπαιναν στην Κωνσταντινούπολη, δεν θ’ αποκτούσε ποτέ η ανθρωπότητα χαρτοπετσέτες, διαφημιστικά, ωραία μακαρόνια με κιμά, ξεναγούς με ωραία παντελόνια. Ήταν ιστορική αναγκαιότητα τα παντελόνια, η πρόταση γάμου του Γιάννη ήταν ιστορική αναγκαιότητα, το στιβαρό χέρι του Γοδεφρίδου Βιλλαρδουίνου την οδήγησε να πει το ναι με μεγάλη αποφασιστικότητα. Ήταν ένας γάμος με φόντο τους κλεμμένους βυζαντινούς θησαυρούς, μέσα σε μαύρα σεντόνια 

(Χ. Βακαλόπουλος, Η γραμμή του ορίζοντος, σ. 101)

Έτσι συνέβαινε πάντα, υπήρχε μόνο παρόν και μάς τό έκρυβαν, ο ξανθός κόσμος μάς απελευθέρωσε, οι ρακέτες μάς απελευθέρωσαν, τα διαστημικά φουσκωτά μάς απελευθερώνουν συνεχώς, οι αιώνες βάραιναν επικίνδυνα πάνω μας και δεν μάς άφηναν ν’ απολαύσουμε, όλα ήταν βαρετά και δεν μάς το έλεγαν, θυμόντουσαν παλιές ανύπαρκτες ιστορίες, πλάσματα της φαντασίας τους. Μάς είχαν φυλακίσει στη φαντασία μας, νομίζαμε ότι οι γειτονιές μας είχαν το αναφαίρετο δικαίωμα να διαρκέσουν χίλια χρόνια. Οι πολύχρωμες ρακέτες μάς απελευθέρωσαν, τα μπαλάκια που έρχονται με φουσκωτά σε λίγη ώρα, τα ξανθά μαυρισμένα κορμιά, ο στρατός του παρόντος, ο εξολοθρευτής των ταπεινών αιώνων που νομίσαμε ότι μάς μεγάλωσαν όπως όπως. Κάποτε το παρόν ήταν συμπαθητικό κι αργότερα κατάλαβε το λάθος του, στάθηκε στο ύψος του και κυρίευσε την οικουμένη 

(Χ. Βακαλόπουλος, Η γραμμή του ορίζοντος, σ. 123)

Όλα είναι πολύ φυσικά, όλα έχουν γίνει φοβερά φυσικά, επιτέλους η ζωή έγινε φυσική, από το 1204 και μετά η ζωή άρχισε να γίνεται απίστευτα φυσική, καθαρή, δημοκρατική, ισορροπημένη. Καθώς περνάει ο χρόνος γίνεται όλο και πιο φυσική, σχεδόν χαμογελαστή, όλο ευχάριστες μπουκιές, μακαρόνια, σάλτσα, κιμάς, κόκκινο κρασί, ψίχουλα στο τραπεζομάντιλο που θα τα μαζέψει ο Γιάννης και θα τα πετάξει στα περιστέρια. Επιτέλους μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη, διέλυσαν την αυτοκρατορία των Ρωμαίων, τά έκαναν γυαλιά καρφιά. Το στιβαρό χέρι του Γοδεφρίδου Βιλλαρδουίνου οδήγησε την πολιτισμένη ανθρωπότητα με αποφασιστικότητα προς τα διαφημιστικά 

(Χ. Βακαλόπουλος, Η γραμμή του ορίζοντος, σ. 100)

ΠΗΓΗ: https://manolisgvardis.wordpress.com/2019/08/10/o%ce%b9-%cf%86%cf%81%ce%ac%ce%b3%ce%ba%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%ce%b8%ce%b5%cf%81%cf%8e%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd/

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com