Ο αστός είναι ειδωλολάτρης, ζει δούλος του ορατού [...]. Ο αστός ήταν που πάνω στον Γολγοθά σταύρωσε το Χριστό. Αυτός ήταν που πάνω στο Γολγοθά χώρισε τον κόσμο από το Χριστό, το χρήμα από τους φτωχούς [...]. Οι αστοί δεν παραδέχονται το μυστήριο του Γολγοθά, αρνούνται το Σταυρό, γι' αυτό και η αστική αντίληψη της ζωής δεν έχει τίποτα κοινό με το τραγικό νόημά της. Όποιος ζει την τραγωδία δεν είναι αστός, καιστις αληθινά τραγικές ώρες της ζωής του παύει κάθε αστός να είναι αστός [...].Ο αστός, ανεξάρτητα από το αν εξωτερικά είναι ρωμαιοκαθολικός, ορθόδοξος ή λουθηρανός, θ' αρνιόταν τον Ιησού Χριστό κατά το ίδιο τρόπο, όπως το έκαμαν οι γραμματείς και οι φαρισαίοι [...]. Αντίποδας του αστικού πνεύματος είναι το πνεύμα που ελεύθερο περιδιαβαίνει τον κόσμο - διαβάτες του κόσμου είναι οι Χριστιανοί [...]. Όμως το πνεύμα του αστού θα συνεχίσει να νικά, όσο ο χριστιανικός κόσμος θεωρεί μια γήινη πόλη για ουράνια και όσο οι Χριστιανοί παύουν να νιώθουν σα διαβάτες του κόσμου".
(από το βιβλίο του "Η μοίρα της κουλτούρας", μτφρ. Τάσος Πανταζής, εκδ. Αστρολάβος / Ευθύνη, Αθήνα, χ.χ., σσ. 41-56.
Ανάρτηση από: Papathanasiou Athanasios
Αναδημοσίευση από:http://blogvirona.blogspot.gr/
Αναδημοσίευση από:http://blogvirona.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.