Ας μην πατήσουμε την πεπονόφλουδα

Του Χρῖστου Δάλκου

«Δέν ἄφησαν πεπονόφλουδα πού τούς πετοῦσε ἡ ντόπια ἤ ἡ ξένη ἀντίδραση πού νά μήν τήν πατήσουν.» 

Ἠλίας Ἠλιοῦ

Τά ἡγετικά στελέχη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ δέν χάνουν εὐκαιρία νά μήν ἀναφερθοῦν στήν γνωστή ρήση τοῦ Ἠλία Ἠλιοῦ «θά τούς ταράξουμε στή νομιμότητα». Καιρός εἶναι νά ἀνατρέξουν καί σέ μιά ἄλλη, λιγώτερο γνωστή ἴσως, ἀλλά ἐξόχως ἐπίκαιρη ρήση πού μέμφεται τήν μικρόνοια τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ἀριστερᾶς: «Δέν ἄφησαν πεπονόφλουδα πού τούς πετοῦσε ἡ ντόπια ἤ ἡ ξένη ἀντίδραση πού νά μήν τήν πατήσουν.»

Ὑπάρχει σήμερα μιά τέτοια πεπονόφλουδα πού ἔχει πεταχτῆ ἀπό τούς δανειστές καί τά κοράκια τοῦ διεθνοῦς χρηματιστικοῦ κεφαλαίου, σέ ἀγαστή σύμπνοια μέ τίς νεοαποικιοκρατικές ἰμπεριαλιστικές δυνάμεις, πού μυρίστηκαν ψητό κι ἑτοιμάζονται γιά μιά ἄνευ ὁρίων καί ὅρων ληστρική ἐπιδρομή πάνω στό σῶμα τῆς ταλαίπωρης πατρίδας μας;Νομίζω πώς ὑπάρχει. Διότι σέ πεῖσμα μιᾶς ἀφελοῦς, ἀμιγῶς «ταξικῆς» ἀνάλυσης πού μυρίζει ἔντονα τροτσκισμό καί «μαρξιστική» μικρόνοια τοῦ 19ου αἰῶνα, ἡ τρόϊκα τοῦ διεθνοῦς κεφαλαίου δέν ἔδειξε καμμιά «ταξική» ἀλληλεγγύη στίς προσπάθειες τῆς καπιταλιστικῆς κυβέρνησης Σαμαρᾶ – Βενιζέλου νά ἀπαγκιστρωθῇ ἀπό τά μνημόνια, ἴσα ἴσα πού φρόντισε νά τῆς κάνῃ τή ζωή δύσκολη, νά ὑπονομεύσῃ τήν ἔξοδό της στίς ἀγορές καί τήν ὅποια ἀπήχησή της στό ἐκλογικό σῶμα, ἀξιοποιῶντας ἔτσι τήν πεπονόφλουδα τῆς ἀκύρωσης τῆς προεδρικῆς ἐκλογῆς, τήν ὁποία πάτησε ὁ ΣΥΡΙΖΑ καί οἱ λοιπές «προοδευτικές» καί «δημοκρατικές» δυνάμεις.

Αὐτήν τήν «ἔλλειψη ταξικῆς ἀλληλεγγύης» πρός τόν ἐγχώριο καπιταλισμό ἐκ μέρους τῶν ἁρπακτικῶν τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ οὔτε πού τήν διέβλεψαν τά σαΐνια τῆς λαλίστατης καθ᾿ ἡμᾶς ἀριστερᾶς, τοῦ ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου, τό ὁποῖο, παραδομένο στά ἁρπάγια μιᾶς προκρούστειας ἀνάλυσης πού βλέπει μόνο τήν ἀντίθεση κεφάλαιο – ἐργασία, ἐπιδίδεται σέ μιά γενικῶς «ἀντικαπιταλιστική» ρητορεία τροτσκιστικοῦ τύπου (εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι στίς διακηρύξεις του σπάνια κάνει πιά τήν ἐμφάνισή του ὁ ὅρος ἰμπεριαλισμός).

Εἶναι ἐμφανές ὅτι στή σύγκρουση μεταξύ τῆς διεθνοῦς χρηματοπιστωτικῆς ἀλητείας, πού χρησιμοποιεῖ ἐξελιγμένες ληστρικές πρακτικές, ἱκανές νά γονατίσουν ὑπό ὡρισμένες προϋποθέσεις μιά κοινωνία μέσα σέ μιά μέρα, καί τῆς ἐγχώριας ἀριστερᾶς πού δέν διαθέτει στήν οὐσία ἰδέες ἀλλά χρεωκοπημένες «ἰδεοῦλες» τοῦ 19ου αἰῶνα, ἡ νίκη γέρνει συντριπτικά πρός τήν μεριά τῆς πρώτης.

Ὅσο γιά μᾶς, μέ ὑπονομευμένο τό ἐσωτερικό ἐθνικό μέτωπο, ὠθῶντας τίς ὅποιες ἐσωτερικές μας ἀντιθέσεις στά ἄκρα, μέ τήν πεισματική μας ἄρνηση νά καταπιαστοῦμε μέ τό δύσκολο ἔργο τῆς παραγωγικῆς μας ἀνασυγκρότησης καί τῆς προσαρμογῆς μας στά νέα δεδομένα, οἰκονομικά καί γεωπολιτικά, ἀποτελοῦμε μιά μᾶλλον εὔκολη λεία γιά ὅσους μᾶς ἐπιβουλεύονται: «τσιμπᾶμε» σέ ὅποια πρόκληση, πατᾶμε ὅποια πεπονόφλουδα μᾶς πετᾶνε, ξοδεύουμε ὅλη τήν καταγγελτική μας μανία καί τό μῖσος ἀποκλειστικά στούς ἐγχώριους ἐκμεταλλευτές μας, ἀφήνοντας οὐσιαστικά στό ἀπυρόβλητο τά ἀφανῆ ἐπιτελεῖα τῶν πλανητικῶν ἀπατεώνων πού ἀπεργάζονται ἐν κρυπτῷ τήν πλήρη μας ὑποδούλωση, ὑπηρετοῦμε ἐν πολλοῖς τίς δικές τους στρατηγικές.

Ἤδη, μέ τήν κάθοδο τοῦ ΓΑΠ στίς ἐκλογές, τά ὅποια λείψανα τοῦ πατριωτικοῦ ΠΑΣΟΚ ἀποδυναμώνονται ἔτι περαιτέρω. Ἤδη, μέ τήν διαφαινόμενη ἧττα τοῦ Σαμαρᾶ, οἱ ὅποιες πατριωτικές δυνάμεις τῆς ΝΔ αἰσθάνονται τήν ἰσχυρή πίεση αὐτῶν πού δέν δίστασαν νά ἐπικαλεσθοῦν τήν Χρυσή Αὐγή προκειμένου νά ματαιώσουν τήν -ὁλότελα ἀνεπιθύμητη γι᾿ αὐτούς- προεδρική ἐκλογή. Ἤδη μέ τήν φημολογούμενη ἐκ μέρους τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ὑποστήριξη στήν προεδρική ὑποψηφιότητα Ἀβραμόπουλου, ἄλλος ἕνας πυλώνας τῆς πολιτικῆς μας ζωῆς περιέρχεται στόν ἔλεγχο ὅσων φιλοδοξοῦν νά χρησιμοποιήσουν καί τόν ΣΥΡΙΖΑ στά γεωπολιτικά τους παιχνίδια.

Θά μοῦ πῆτε: Ὑποστηρίζεις ὅτι ὁ ΣΥΡΙΖΑ, πού ἔχει στούς κόλπους του φυσιογνωμίες ὅπως π.χ. ὁ Μ. Γλέζος, εἶναι μιά ἀντιπατριωτική δύναμη;

Ὄχι βέβαια. Αὐτό πού ὑποστηρίζω εἶναι ὅτι τά ἀφανῆ ἰμπεριαλιστικά κέντρα πού ἀπεργάζονται δεινά γιά τόν τόπο μας, ἐκμεταλλευόμενα τά ἐθνομηδενιστικά ἀνακλαστικά ἑνός τμήματος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, τήν κεκτημένη ταχύτητα τῆς «διεθνιστικῆς» του ρητορείας, τήν δύσκολη θέση στήν ὁποία μέλλει νά περιέλθῃ ἡ χώρα λόγῳ τῶν πιέσεων τῶν δανειστῶν καί τῆς ἀπομόνωσής της στό πλαίσιο τῆς Εὐρώπης, τό ἀποδυναμωμένο ἐσωτερικό μέτωπο κ.λπ., ἑτοιμάζονται νά ἀποσπάσουν ποικίλες ὑποχωρήσεις καί ἀκρωτηριασμούς τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας πού θά παρουσιασθοῦν ἐνδεδυμένοι τόν μανδύα τῆς «προόδου» ἤ τοῦ «ρεαλισμοῦ».

Ὅταν θά ἔχουν στείψει τόν ΣΥΡΙΖΑ καί θά ἔχουν ἐπιτύχει ὅ,τι ἐπιδιώκουν, τότε θά ξεμπερδέψουν μαζί του καί μέ αὐτόν τόν δύστροπο ἀλλά παρορμητικό λαό πού ἑτοιμάζεται, δυστυχῶς, ὅπως τό ᾿χει κάνει πολλές φορές στό παρελθόν, νά πατήσῃ τήν πεπονόφλουδα πού τοῦ ἑτοίμασαν οἱ νεοαποικιοκράτες τοῦ χρήματος καί τῆς ἰσχύος.

Τό δόκανο ἔχει στηθῆ. Θά τσιμπήσουμε;

Ανάρτηση από: http://ardin-rixi.gr
Αναδημοσίευση από: http://blogvirona.blogspot.gr/