Περί συνταγ-ματικού τόξου

Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Ελευθεροτυπία 22-9-2013

Αυτός που εισήγαγε τον αφελή όρο «συνταγματικό τόξο» θα πρέπει να λάβει το βραβείο Λαζαρίδη. Τι σημαίνει «είμαι εντός συνταγματικού τόξου»; Προφανώς σημαίνει ότι κινούμαι στο πλαίσιο που ορίζει το Σύνταγμα. Εάν αυτή είναι η απάντηση, τότε εκτός «συνταγματικού τόξου» κινείται η ίδια η Ν.Δ., αλλά και το ΠΑΣΟΚ, τα οποία άπαξ μηνιαίως ψηφίζουν αντισυνταγματικούς νόμους, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημονικών επιτροπών της Βουλής και των συνταγματολόγων.

Επομένως, τα ίδια τα κυβερνητικά κόμματα δεν τηρούν το Σύνταγμα. Διότι οι νόμοι που εισάγουν για κύρωση έχουν συνταχθεί από όργανα που δεν έχουν λάβει εντολή από τον ελληνικό λαό. Από την τρόικα. Εχοντας λοιπόν δεχθεί τα κόμματα αυτά τους όρους του Μνημονίου, έχουν ήδη τεθεί, εκ των πραγμάτων, εκτός συνταγματικού τόξου. Σωστά;

Εκτός όμως από τα μνημονιακά κόμματα, υπάρχουν και άλλα που αποδέχονται μεν τους συνταγματικούς κανόνες, αλλά δεν αποδέχονται την τήρησή τους, στην περίπτωση που αναλάβουν τη διακυβέρνηση. Το ΚΚΕ, στο πρόγραμμά του, έχει σαφώς διατυπωμένη τη θέση για τη δικτατορία του προλεταριάτου και φυσικά δεν αποδέχεται το αστικό συνταγματικό καθεστώς. Αρα κινείται και αυτό εκτός συνταγματικού τόξου; Σωστά;

Φυσικά και η Χρυσή Αυγή, ως εθνικοσοσιαλιστικό αντικοινοβουλευτικό κόμμα, κινείται και αυτή εκτός «συνταγματικού τόξου». Μόνο η καημένη η ΔΗΜΑΡ και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούμε να πούμε, μέσες άκρες, ότι κινούνται εντός συνταγματικού τόξου. Για το μόνο κόμμα λοιπόν που κινείται τυπικά και ουσιαστικά εντός συνταγματικού τόξου, τον ΣΥΡΙΖΑ, βγήκε ο σύμβουλος του πρωθυπουργού και είπε το απίθανο, ότι κινείται εκτός συνταγματικού τόξου, επειδή στηρίζει απεργίες. Δηλαδή ότι είναι εκτός νόμου! Το επόμενο λογικό βήμα είναι ο Δένδιας να θέσει τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός νόμου. Διότι εάν δεν το κάνει, σημαίνει ότι δεν εκτελεί τις εντολές του πρωθυπουργού του, ο οποίος προφανώς διέταξε τον Λαζαρίδη να κάνει τη δήλωση. Σωστά;

Τι ακριβώς συμβαίνει λοιπόν; Επειδή δεν μπορεί όλα αυτά να είναι σωστά και ταυτόχρονα να έχουμε πρωθυπουργό τον Σαμαρά, ο σύμβουλος του οποίου χρησιμοποιεί πολιτικό λεξιλόγιο Παττακού, θα πρέπει αλλού να αναζητήσουμε τη λύση του μυστηρίου. Και νομίζω ότι η λύση βρίσκεται στον πανικό που έχει κατακλύσει το Μαξίμου, εν όψει των επερχόμενων εκλογών. Μετά το ανώφελο ταξίδι του Σαμαρά στις Βρυξέλλες, όπου του τράβηξαν το χαλί και του είπαν ότι νέος δανεισμός σημαίνει νέα μέτρα, είναι φανερό ότι η τακτική της στρουθοκαμήλου δεν αποδίδει. Ο Σαμαράς δεν έχει πλέον χείρα βοηθείας από πουθενά. Οδηγείται στην εκλογική γκιλοτίνα. Και δεν το αποδέχεται. Και ψάχνει λύση.

Ποια λύση σκέφτηκε; Να τα τινάξει όλα στον αέρα, να εκμεταλλευθεί τη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής, να κατηγορήσει την Αριστερά για βία και να εμφανιστεί στους άφραγκους πλέον νοικοκυραίους ως προστάτης της ομαλότητας. Να τους κάνει να ξεχάσουν τα χάλια τους και να φοβηθούν.

Αυτό το ανόητο σχέδιο όμως έχει ένα πρόβλημα: κανείς σοβαρός συντηρητικός δεν αποδέχεται ότι η Κωνσταντοπούλου είναι εκτός συνταγματικού τόξου. Η πιθανότερη λοιπόν εξέλιξη είναι αντί να φοβηθεί ο νοικοκύρης, να εξαγριωθεί έτι περαιτέρω. Και να στείλει πάραυτα τον κινούμενο εντός συνταγματικού τόξου Σαμαρά εκτός του Μαξίμου.