Η ακραία βία του Μνημονίου

Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ                    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 20-9-2013             

Οταν ήρθε στην Αθήνα η Μέρκελ, είδε πλακάτ και σκίτσα να την παρομοιάζουν με τον Χίτλερ, άκουσε σκληρά συνθήματα και έζησε για λίγες ώρες σε κλίμα επιθετικής εναντίωσης και οργής.

Και τι έκανε; Κόντρα στις συμμορφωμένες γραβάτες του μνημονιακού καθωσπρεπισμού, αιτιολόγησε πλήρως τις αντιδράσεις των Αθηναίων. Γιατί η Μέρκελ ξέρει και ομολογεί το προφανές: οι οριακές επιλογές προκαλούν οριακή ένταση. Ουδείς -ούτε τα επί σφαγήν πρόβατα- δέχεται ασμένως ριζοτομικές αλλαγές που βυθίζουν τη ζωή του στην ανέχεια, την ένδεια, την ανασφάλεια και την απόγνωση.

Θα ήταν αφελές και α-νόητο να ζητείς από την κοινωνία να εκλογικεύει τον θυμό και να τιθασεύει την οργή της. Οταν υφίσταται εν ψυχρώ μια πρωτοφανή οικονομική βία, που φτάνει σε σημείο ολοκληρωτικού αφανισμού, θα ανταποδώσει τη βία. Οταν υπομένει επί χρόνια την εκλεπτυσμένη βία της προπαγάνδας, θα καταφερθεί βιαίως κάποια στιγμή εναντίον των φορέων της. Και όταν θεωρήσει ότι υπάρχουν υπεύθυνοι για τον εφιάλτη που βιώνει, θα στραφεί εναντίον τους. Ανέλεγκτα και τυφλά. Χωρίς διάκριση μεταξύ αδίκων και δικαίων (π.χ. πολιτικών). Η ένταση του ματαιωμένου, του κατεστραμμένου χωρίς προοπτική, εντείνει την άγρια επιθυμία για τιμωρία των υπευθύνων. Για εκδίκηση.

Την ένταση σε μια κοινωνία κανένα κόμμα, κανένας φορέας, κανένας ξένος δάκτυλος δεν μπορεί να τη δημιουργήσει. Οσο συγκροτημένη και να είναι η «στρατηγική της έντασης», όσα μέσα και αν επιστρατευθούν (χρήματα, μήντια κ.λπ.), η τεχνητή ένταση θα πέσει στο κενό. Ιστορικά έχει καταδειχθεί ότι η εκμετάλλευση μιας δυναμικής είναι όντως εφικτή. Αλλά η εκ του μηδενός κατασκευή γεγονότων που δημιουργούν κλίμα καθολικής εναντίωσης ή φαινόμενα ανατρεπτικής δυναμικής είναι αδύνατη...

Σ' ένα ενδιαφέρον βιβλίο του ο Γκονζάλεθ Μάτα, παλιός πράκτορας της CIA, δίνει στοιχεία για την έμπρακτη συμμετοχή τής περιώνυμης Υπηρεσίας στα γεγονότα του γαλλικού Μάη! Πότε; Από ένα σημείο και μετά. Οπως και σε μια μεγάλη, καταλυτική απεργία του συνδικάτου IGM στη Γερμανία, την οποία, όπως λέει ο Μάτα, η CIA την ενίσχυσε με τον τρόπο της... Ομως τι σημαίνουν αυτά; Οτι ο Μάης του '68 ήταν δημιούργημα της CIA ή ότι το πανίσχυρο γερμανικό συνδικάτο ήταν διαβρωμένο από Αμερικανούς πράκτορες; Ετσι και με την ένταση που -εξηγήσιμα και απολύτως δικαιολογημένα- υπάρχει στη χώρα μας. Κανένας ακραίος δεν τη δημιούργησε. Και κανενός ακραίου οι πολιτικές επιδιώξεις δεν μπορεί να τη συντηρήσουν και να τη μεταβάλουν σε καταλύτη πολιτικών εξελίξεων.

Είναι παμπάλαια, παρωχημένη και βαρετή η επίρριψη ευθυνών στην Αριστερά για ακραίες μεθόδους και τεχνητή ένταση. Η επιστράτευσή της αποκαλύπτει έκδηλη αμηχανία, βαθιά υποτίμηση της κοινωνίας και εύλογο φόβο για τις αντιδράσεις του κόσμου. Ομως η ανανεωμένη εκδοχή της, με τη μορφή της θεωρίας των δύο άκρων, συνιστά κακούργημα εναντίον της απλής λογικής. Οταν λόγου χάριν η παρουσία του Τσίπρα στα σχολεία ταυτίζεται ως στοιχείο κατασκευασμένης ή «επιδοτούμενης» έντασης με την κτηνώδη συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής, τότε η απλή λογική σηκώνει τα χέρια. Και δίνει τον λόγο στην ιλαρότητα της κραυγαλέας συκοφαντίας... Το ίδιο και οι υπαρκτές -και δυσάρεστες- παρεκβάσεις του θυμωμένου κόσμου απέναντι σε εκπροσώπους της εξουσίας, όταν ελαφρά τη καρδία καταχωρίζονται στην ίδια δέλτο με την αιματηρή υπεραιμία της φασιστικής Χρυσής Αυγής...

Ο Λαζαρίδης, που... έθεσε τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός συνταγματικού τόξου, κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι πράγματι κάποιοι βρίσκονται «εκτός». Εκτός εαυτού. Εξω φρενών. Εκτός πολιτικής ορθότητος. Εκτός ανακυκλωμένων συζητήσεων μικροπολιτικής χροιάς. Εχουν εκτοπιστεί βιαίως σε άγρια έρημο και αδιαφορούν για τα καμώματα -ακόμη και για το δίκιο- εκπροσώπων του «συνταγματικού τόξου». Γιατί στο στήθος τους έχουν ένα δηλητηριασμένο βέλος... Αυτοί, αν δεν έχει καταλάβει ο κ. Λαζαρίδης, συγκροτούν σήμερα την πλειονότητα.