& ο ΣΥΡΙΖΑ που μαλλον διάβασε άλλο βιβλίο…
του Νίκου Μελέτη από Το Πρώτο Θέμα
Αν και η πρόσκληση- πρόκληση απευθυνόταν σε όσους «επιδίδονται εδώ κα χρόνια στην απαξίωση του έργου της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ» ,μπήκα στον πειρασμό να ανταποκριθώ στην παραίνεση του γραφείου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ «να διαβάσουμε με προσοχή όσα γράφει η Γερμανίδα πρωην Καγκελάριος».
Και προκαταλαμβάνοντας τα συμπεράσματα του αναγνώστη, αναφέρει ότι εκείνοι που συκοφάντησαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ.Τσιπρα «θα διαπιστώσουν ότι τα αποσπάσματα από τα απομνημονεύματα της Άγκελα Μέρκελ, που αφορούν στην Ελλάδα, είναι η εκδίκηση της ιστορίας για τα ψέματα με τα οποία το αντιΣYΡΙΖΑ μέτωπο και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατασυκοφάντησαν τις πολιτικές του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ..».
Αυτός ήταν ένας λόγος για να ανατρέξω στο συγκεκριμένο απόσπασμα καθως οι κριτικές ήδη στην Γερμανία είναι απογοητευτικές και κάνουν λόγο για 750 σελίδες χωρίς κανένα είδος αυτοκριτικής και απλώς εξωραϊσμού και δικαίωσης όλων των αποφάσεων της. Χωρίς καμιά εξαίρεση.
Μετά από τριπλή τουλάχιστον ανάγνωση του περί Τσίπρα αποσπάσματος φοβήθηκα ότι κάτι λάθος είχε γίνει. Είτε στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν διαβάσει άλλο βιβλίο, είτε πραγμαιτκά με τα όσα τράβηξαν τους τελευταίους μήνες έχουν πάθει μια σοβαρή διαταραχή αντίληψης της πραγματικότητας.
Οι υφολογικές παρατηρήσεις της κ.Μέρκελ για τον «είκοσι χρόνια νεότερο» που της «είχε κάνει καλή εντύπωση» μάλλον δεν ηταν αυτό που θα μπορούσαν να υπερηφανευθούν στον ΣΥΡΙΖΑ και γι αυτό προχώρησα παρακάτω.
Φαντάσθηκα ότι πιθανόν θεωρούσαν ότι η «εκδίκηση» τους ηταν ότι παρά τα όσα είχαν ακουσθεί και γραφτεί η κ.Μέρκελ πιστοποιούσε ότι «μιλούσε καλά αγγλικά..».
Πιο κάτω ακόμη και όσο προχωρά η ανάγνωση η κ.Μερκελ περιγράφει την συνάντηση τους στο Βερολίνο εκεί που ο “Go back madame Merkel”και ο άνθρωπος που θα έδιωχνε την Τρόικα και το Μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο εμφανίσθηκε «πέρα για πέρα ανοιχτός στη συνεργασία και ήθελε να ψηλαφίσει σιγά σιγά τον δρόμο του σε ένα άγνωστο για κείνον έδαφος. Η προσέγγιση αυτή μου φάνηκε πολύ οικεία και συμπαθητική…». Και προσπάθησαν όπως λέει να βρουν «έναν τρόπο ώστε η νέα ελληνική κυβέρνηση να εκπληρώσει τις απαιτήσεις της τρόικας χωρίς να χρειαστεί να αθετήσει προεκλογικές υποσχέσεις. Κάτι σαν τετραγωνισμό του κύκλου δηλαδή…».
Και φθάνουμε στην Σύνοδο της 26ης Ιουνίου 2015 όταν η αντίστροφη μέτρηση για την Ελλάδα είχε αρχίσει. Και εκεί ενώ κρινόταν η τύχη της χώρας και η συζήτηση είχε κορυφωθεί για νέα μέτρα λιτότητας ο Αλέξης ηταν σιωπηλός και αντί να διαπραγματευθεί για την Ελλάδα άφηνε τους άλλους να ομιλούν και να αποφασίζουν. Και περιγράφει η κ.Μερκελ: «Αλέξη, δεν είπες τίποτα ακόμη. Σκοπεύεις να πάρεις τον λόγο;” “Όχι, ο Ντόναλντ έχει ήδη εξηγήσει τα πάντα”. “Και τι σκοπεύεις να κάνεις τώρα;” ρώτησα έκπληκτη. “Θα πάρω αμέσως το αεροπλάνο για Αθήνα και θα συσκεφτώ με το υπουργικό μου συμβούλιο για το τι θα κάνουμε” απάντησε ήρεμα. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Έκανα τον γύρο του τραπεζιού και πλησίασα τον Ολάντ. Ήταν κι εκείνος έκπληκτος. Και οι δυο μας, όπως άλλωστε και οι άλλοι, είχαμε αποκομίσει σαφώς την εντύπωση πως ο Τσίπρας είχε αποδεχτεί το αποτέλεσμα των νυχτερινών διαπραγματεύσεων…».
Όταν αργότερα την ίδια ημέρα επιστρέφοντας στην Αθήνα ο Αλ.Τσίπρας είχε τηλεφωνική επικοινωνία με την Α.Μέρκελ και τον Φ. Ολαντ τους ανακοίνωσε ότι θα έκανε δημοψήφισμα. Και η κ. Μέρκελ ηταν σίγουρη ότι ο Αλ.Τσιπρας εφόσον δεν είχε διαφωνήσει στην Σύνοδο με τα όσα είχαν συζητηθεί θα πρότεινε «ΝΑΙ» στο Δημοψήφισμα.
Συνεχίζει την περιγραφή η πρωην Καγκελάριος: «Για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα έπρεπε να αποφασίσει ο λαός. Θα το ανακοίνωνε στους πολίτες του σε τηλεοπτικό διάγγελμα το ίδιο βράδυ. Μέχρι εδώ, όλα καλά, σκέφτηκα. Στη συνέχεια ρώτησα ποια ήταν η σύσταση της κυβέρνησής του προς τον λαό. “ΌΧΙ, φυσικά” είπε νέτα σκέτα. Απ’ όλα τα τηλεφωνήματα που έχω κάνει ποτέ στην πολιτική μου ζωή, αυτό εδώ μου επιφύλαξε ίσως τη μεγαλύτερη έκπληξη. Προς στιγμήν ο Ολάντ κι εγώ μείναμε άφωνοι»…
Η συνέχεια φυσικά από την εξιστόρηση της κ. Μέρκελ «πηδάει το κλείσιμο των Τραπεζών, το δημοψήφισμα και την κολοτουμπα και φθάνει στην Σύνοδο της 12ης Ιουλίου. Εκεί που όπως παρατηρεί η κ.Μερκελ, ο Αλ.Τσίπρας είχε στην αντιπροσωπεία του εκλεκτούς τραπεζικούς εμπειρογνώμονες. «Το δημοψήφισμα ήταν πια παρελθόν. Το πρωί συμφωνήσαμε στα βασικά σημεία ενός τρίτου προγράμματος διάσωσης με χρηματοδότηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ). Χάριν ευχέρειας στις διεξοδικές διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα αυτό τις επόμενες ημέρες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε στην Ελλάδα ένα δάνειο-γέφυρα. Στις 19 Αυγούστου 2015 η Μπούντεσταγκ ψήφισε υπέρ του νέου ελληνικού προγράμματος» κατέληξε η κ.Μέρκελ.
Τον Ιανουάριο του 2019 όταν συνέφαγαν μαζί σε ψαροταβέρνα του Πειραιά ο κ.Τσιπρας εξομολογήθηκε στην Γερμανίδα καγκελάριο τι ηταν τελικά το κίνητρο για όλα αυτά τα οποία στοίχισαν μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια στους Ελληνες πολίτες και συν ένα ακόμη Μνημόνιο: «..Μιλήσαμε ξανά για τον Ιούλιο του 2015, όταν η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη βρισκόταν «στην κόψη του ξυραφιού», όπως του είπα. Ο Τσίπρας μού εξήγησε πως ήταν σημαντικό να δείξει στους πολίτες με έναν πειστικό τρόπο ότι η νέα κυβέρνηση είχε εξαντλήσει κάθε περιθώριο προκειμένου να απαλλαγεί από τη μισητή τρόικα…».
Πραγματικά μετα την ανάγνωση αυτή δεν μου λύθηκε φυσικά καμία απορία για το τι έγινε το 2015. Αλλα έμεινα να απορώ με την αφέλεια αυτών από τον ΣΥΡΙΖΑ που συστήνουν να διαβαστεί το Βιβλίο της κ.Μερκελ. Εκτός αν διάβασαν άλλο βιβλίο. Ή αν απλώς διάβασαν το αντίτυπο στην αγγλική…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.