Κυβέρνηση Μπαλάφα(;)

Αρθρογράφος: 

Στάθης

Με συνέντευξή του στη «Real News» (στο φύλλο πριν από τον Δεκαπενταύγουστο) ο κ. Μπαλάφας, από τα επιτελικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, «άφησε παράθυρο συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ», όπως επεσήμανε στον τίτλο της συνέντευξής του η εφημερίδα, χωρίς να προδίδει ουδόλως το πνεύμα αυτής της συνέντευξης. Πράγματι, ο κ. Μπαλάφας προτείνει μετεκλογική (ή μήπως και προεκλογική;) συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΔΗΜΑΡ, φθάνοντας και ως τις παρυφές του ΠΑΣΟΚ ή και ως το ΠΑΣΟΚ το ίδιο. Το «όλον» ΠΑΣΟΚ που λέμε.

Εις ποιους την προτείνει αυτήν τη συνεργασία ο κ. Μπαλάφας; Στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Στον ΣΥΡΙΖΑ εν σώματι; Στους Ελληνες πολίτες και ψηφοφόρους; Για την ώρα αδιευκρίνιστο! Διότι εξ όσων γνωρίζω, ούτε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει θέμα συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ εν σώματι. Μπορεί να το θέσουν βεβαίως ορισμένοι Ελληνες πολίτες - ου μην και ψηφοφόροι. Δικαίωμά τους. Λογικόν. Ηθικόν και νόμιμον.

Μήπως λοιπόν και ο κ. Μπαλάφας εκφράζει αυτούς τους πολίτες, ή ένα μέρος των ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ, ή ένα μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας την πρόταση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ; Πολύ πιθανόν! Δικαίωμά του. Επίσης νόμιμον και ηθικόν.

Το πράγμα αρχίζει να περιπλέκεται, εφ’ όσον ο κ. Μπαλάφας προτείνει ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ελληνες πολίτες τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ - (ΠΑΣΟΚ) και λοιπόν «δημοκρατικών δυνάμεων».

Στο σημείο αυτό ας «αφήσουμε στην άκρη» τους ψηφοφόρους, διότιόλα τα κόμματα απευθύνονται σε όλους τους ψηφοφόρους (δικαιούνται και υποχρεούνται), και ας σημειώσουμε ότι ο κ. Μπαλάφας δεν απευθύνεται απλώς στους ψηφοφόρους της ΔΗΜΑΡ ή του ΠΑΣΟΚ καλώντας τους να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προτρέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεργασθεί με τη ΔΗΜΑΡ (άντε κι όσο πατάει η γάτα με το ΠΑΣΟΚ).

Εν πρώτοις: είναι βέβαιος ο κ. Μπαλάφας ότι η ΔΗΜΑΡ θα εισέλθη στη νέα Βουλή;

Κι αν εισέλθη, θα κολυμπήσει δέκα φορές πάνω-κάτω την κολυμβήθρα του Σιλωάμ και από δύναμη που στήριξε τον Μνημονιακό Αρμαγεδδώνα θα μεταμορφωθεί σε Ουρσουλίνα της φιλολαϊκής πολιτικής που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Κατά δεύτερον: τι είναι ΔΗΜΑΡ; Ενα κόμμα πολιτικών στελεχών, μηντιανθρώπων και ολίγων πανεπιστημιακών που, όσον ενδημούσε στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, ο τελευταίος εκινείτο στα πέριξ του 4%. Όποτε η ΔΗΜΑΡ, ως πολιτικός απόγονος του ΚΚΕ εσωτερικού, κινήθηκε εκλογικώς από μόνη της και κατέγραψε ποσοστά της τάξεως του 1,5%. Βεβαίως όλα αυτά αποτελούν παρελθόν. Δεν αποτελούν όμως παρελθόν ούτε η πολιτική στάση ούτε ηιδεολογία αυτού του κόμματος.

Επί «εκσυγχρονισμού» η ώσμωσή του με τον Σημιτισμό δεν υπήρξε μικρότερη από τη σύμπλευση του σήμερα (ως χθες) με τη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ.

Κρατώντας τη μύτη της για τον «λαϊκισμό» που προσέδωσε στον Συνασπισμό η διεύρυνσή του σε ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποχώρησε η ΔΗΜΑΡ από τη ριζοσπαστική Αριστερά; Τι προτείνει λοιπόν στον ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Μπαλάφας; Να συνεργασθεί ξανά με τον κ. Μπίστη; Και σε τι είναι καλύτερος ο κ. Μπίστης από την κ. Διαμαντοπούλου; Οσον πατάει ο Μόσιαλος;

Τι προτείνει ακριβώς ο κ. Μπαλάφας; Να πάρει πίσω τον δρόμο που άνοιξε για τις απολύσεις ο κ. Μανιτάκης; Να κάνει καρατζαφέρειοκωλοτούμπα ο ΣΥΡΙΖΑ και να βρεθεί στο ίδιο πλευρό με εκείνους που τηνκρίσιμη στιγμή έδωσαν στον μονοκομματικό δικομματισμό το άλλοθι που χρειαζόταν για να σπρώξει τον κόσμο σε μεγαλύτερη ανεργία, περισσότερεςαυτοκτονίες και μόνιμη απελπισία; Το πιστεύει ο κ. Μπαλάφας; Οτι απαλλαγήτης χώρας απ’ τα Μνημόνια χωρίς το κόμμα της κυρίας Ρεπούση δεν γίνεται; Ή μήπως νομίζει ότι οι αριστεροί υπάρχουν για να κάνει στην καμπούρα τουςκαριέρα στη Δημόσια(!) Τηλεόραση ο κ. Μπράμος;

Αυτό το νέο(!) ήθος διακυβέρνησης προτείνει ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στους Ελληνες εργαζόμενους ο κ. Μπαλάφας; Μια από τα ίδια; τον κ.Χωμενίδη; Με τέτοιους πολιτικούς θα συγκρουσθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τους «θεούςκαι τους δαίμονες» που του την έχουν στημένη, αν ο λαός του δώσει τηνεντολή να κυβερνήσει;

Ωστόσο, όσον και αν με εκπλήσσουν αυτά που λέει ο κ. Μπαλάφας, με εκπλήσσει ακόμα περισσότερο η άνεση με την οποίαν τα λέει: σε ποιον αλήθεια προτείνει τον κομπογιαννιτισμό που επέδειξε η ΔΗΜΑΡ συναγελαζόμενη με τους Βοριδογεωργιάδηδες; στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ ή σε κάποιο παρεάκι άκακων τυχάρπαστων;

Τι λέει στους Ελληνες πολίτες που τους έφαγαν τον μισθό; ότι αυτοί που σας έφαγαν τον μισθό θα μας βοηθήσουν να μην σας τον ξαναφάμε;

Ομως, να σοβαρευτούμε. Ετσι όπως δείχνουν τα πράγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές θα κληθεί να κυβερνήσει. Ακόμα κι αν λάβει αυτοδυναμία, θα πρέπει να σχηματίσει μια κυβέρνηση ευρέος φάσματος, σε εθνική βάση, ικανή να αντιμετωπίσει την αναμενόμενη εγχώρια και ξένη αντίδραση σε ένα πρόγραμμα λαϊκής σωτηρίας.

Η δημιουργία νέων θεσμών που θα μπορέσουν να αναδείξουν το «καλό» όπου υπάρχει στην ελληνική κοινωνία είναι εκ των ων ουκ άνευ, αν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθήσει να κυβερνήσει εκτός της (παγιδευμένης άλλωστε)πεπατημένης της μεταπολίτευσης.

Προς τούτο, κόμματα, προσωπικότητες και πολίτες θα κληθούν να συνεισφέρουν σε ταξική και πατριωτική βάση σε μια νέα και αναγκαίαπολιτική: ένα πρόγραμμα σωτηρίας του λαού και αναγέννησης της πατρίδας. Τούτο

δεν μπορεί να γίνει ούτε με φθαρμένα κόμματα ούτε με αναξιόπισταπρόσωπα, ούτε με μνημονιακού τύπου πολιτικές, όπως αυτοί στους οποίους απευθύνθηκε ο κ. Μπαλάφας. Ο κ. Μπαλάφας άνοιξε «ένα παράθυροσυνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ», για να πηδήσει απ’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ. Απ’ τοντέταρτο όροφο.

Ομως, οι καιροί ου μενετοί- το ενδεχόμενο των εκλογών ελαύνει και ο λαός πρέπει να γνωρίζει: Τι ακριβώς του προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Μπαλάφας δεν μπορεί να ’ναι ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας ατυχούς κατά τη γνώμη πολλών κι όχι μόνων αριστερών πρότασης, ούτε «λαγός», ούτε καβάντζα - στο βλέποντας και κάνοντας.

Τι ακριβώς λέμε στους Ελληνες (κι εδώ βάζω και τον εαυτόν μου μέσα, ως υποστηρίζοντα τον ΣΥΡΙΖΑ). Τι τους λέμε; Οτι λέμε και καμιά κουβέντα με τον κ. Ψαριανό για να περάσει η ώρα; Ή ότι προτείνουμε στον λαό ένα πρόγραμμα ικανό να αντιμετωπίσει και στη συνέχεια να ανατρέψει τησυμφορά που μας έχει βρει.

Κι αν ο λαός δεν δικαιούται να γνωρίζει με το νι και με σίγμα όλα όσα αφορούν στη χάραξη αυτής της νέας εθνικής στρατηγικής, ποιος δικαιούται;

Γνωρίζω τις προσπάθειες που καταβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη διαμόρφωση μιας στέρεης και ικανής να αποδώσει οικονομικής, κοινωνικής, εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Οταν αυτή

η πολιτική γίνει γνωστή στον λαό ως και στην τελευταία της λεπτομέρεια, τότε οι ψηφοφόροι της Ν.Δ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, της ΔΗΜΑΡ, του ΠΑΣΟΚ, της Χρυσής Αυγής, των Ανεξάρτητων Ελλήνων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάθε άλλης πολιτικής δύναμης θα πάρουν τις αποφάσεις τους.

Το φάσμα των μνημονιακών δυνάμεων, Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ (συν ηχρήσιμη στη δεξιά, ακροδεξιά της Χρυσής Αυγής) έχουν φέρει τη χώρα στο κατώφλι του ξαφνικού θανάτου ή στην κόλαση του αργόσυρτου θανάτου. Ποια απεύθυνση προς αυτές τις δυνάμεις μπορεί να ’ναι χρήσιμη και ναωφελήσει τον λαό;

email: stathis@enikos.gr