Μαριανίνα Κριεζή

Γεννήθηκα στο Ψυχικό. 

Τα παιδικά μου χρόνια ήταν καλά.

Όταν ήθελα να μιλήσω

μίλαγα με ομοιοκαταληξίες.

Ο πατέρας μου 

δε με πήγε σε ψυχίατρο.

Άρχισε να μου διαβάζει ποιήματα

και να μου βάζει ν' ακούω Βάγκνερ.

Μου διάβαζε Μολιέρο 

και όταν του έλεγα: ''Μπαμπά 

δεν καταλαβαίνω τίποτα'', μου 'λεγε 

''Δεν πειράζει, 

ακούς τη μουσική της γλώσσας.''

Ήθελα να γίνω ηθοποιός αλλά 

δεν έγινα γιατί - κάθε φορά που το

ανέφερα - λιποθυμούσε η μάνα μου.

Πέρασα στη Φιλοσοφική. 

Παρακολούθησα δύο χρόνια.

Δεν άντεξα παραπάνω.

Συνέχισα στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Σκηνογραφία.

Έφυγα για το Παρίσι 

όπου έκανα σχέδιο υφάσματος. 

Όταν γύρισα ξεκίνησα

ν' ασχολούμαι με τη γραφιστική.

Έγραφα στιχάκια

που άρεσαν στον μπαμπά μου,

ο οποίος μίλησε για μένα

στον Μάνο Χατζιδάκι.

Ύστερα ήρθε η Λιλιπούπολη. 

Τελείως ερασιτεχνικά κι απρόσμενα.

Η Λιλιπούπολη ήταν ένα άλλοθι.

Τίποτα περισσότερο. 

Τα περισσότερα τραγούδια - και

απολύτως κανένα κείμενο από αυτά

που περιείχε - δεν ήταν για παιδιά.

Τα παιδιά σήμερα 

μεγαλώνουν με χιτάκια. 

Θέλουν τα τραγούδια 

να τους κινούν, ενώ κανονικά 

θα πρέπει να τους συγκινούν. 

Έγινα στιχουργός γιατί ήμουν φάλτσα. 

Κι επειδή δε με άφηναν να τραγουδάω 

στις χορωδίες του σχολείου, 

το 'ριξα στη στιχουργική.

Γράφω λίγο. Δε γράφω εύκολα. 

Αισθάνομαι λίγο επισκέπτρια 

σε αυτό το χώρο.

Αν έγραφα 

την εποχή που κυριαρχούσαν 

οι μεγάλοι στιχουργοί,

η Παπαγιαννοπούλου, ο Γκάτσος, 

δε θα μπορούσα να σταθώ.

Γράφω ακόμα.

Το κακό είναι ότι μετά δεν ξέρω 

τί να τα κάνω αυτά που γράφω...

Ακόμα κι αν φύγεις

για το γύρο του κόσμου

θα 'σαι πάντα δικός μου

θα 'μαστε πάντα μαζί.

Και δε θα μου λείπεις

γιατί θα 'ναι η ψυχή μου

το τραγούδι της ερήμου

που θα σ' ακολουθεί.

Τα ήσυχα βράδια

η Αθήνα θ' ανάβει

σα μεγάλο καράβι

που θα 'σαι μέσα κι εσύ.

Και δε θα σου λείπω

γιατί θα 'ναι η ψυχή μου

το τραγούδι της ερήμου

που θα σ' ακολουθεί.

Τα ήσυχα βράδια

θα περνάει φωτισμένο

της ζωής μου το τρένο

που θα 'σαι μέσα κι εσύ. 

Και δε θα μου λείπεις

γιατί θα 'ναι η ψυχή μου

το τραγούδι της ερήμου

που θα σ' ακολουθεί.

Μαριανίνα Κριεζή

( Σαν σήμερα, πριν τρία χρόνια,

έφυγε από τη ζωή.)

..................................................................

Πηγές: 

lifo. gr 

Απόσπασμα από συνέντευξη

στον Ευθύμη Φιλίππου.

Εφημερίδα Βραδυνή

Απόσπασμα από συνέντευξη

στην Έλενα Χατζηιωάννου.

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com