Για το Γκώστα, το Γκαβάφη, ντε!

Του Μάνου Στεφανίδη

Το πιο γελοίο: Ο Κώστας, ο Καβάφης κατά Φλομπέρ, τον διανοούμενο της Κυβέρνησης! Ψιλά γράμματα θα μού πείτε. Όπως λένε κι οι πασόκοι "ο Κώστας ο Καφάσης"! Με πρόταξη και επανάληψη του άρθρου.

Το γελοιοδέστερο ή μάλλον το θλιβερότερο είναι ότι πια οι πολλοί δεν κατανοούν την διαφορά... Ένα "ν" συχνά κάνει όλη την διαφορά ή τη ζημιά. Σαν μια φάλτσα νότα. Αν πούμε "το Καβάφη", θα ακούσουμε Γκαβάφη!

 Επειδή η γλώσσα είναι οι αποχρώσεις της. Είναι οι κυματισμοί και ο ρυθμός της. Είναι οι αναρίθμητες λεπτομέρειες της που πάντως δημιουργούν το ύφος. Είναι τέλος η αμείλικτη κυριολεξία της. 

Πράγματα πλέον ακατανόητα από όσους θεωρούν ότι οι λέξεις, τα ονόματα και οι σημασίες τους είναι απλώς πράγματα που τα χρησιμοποιούμε όπως μάς βολεύει και μετά τα πετάμε στην άκρη. Μια σαχλαμάρα εδώ, μια ατάκα εκεί, ένας στίχος ξεκάρφωτος πάρα πέρα για μικροπολιτικές εντυπώσεις. Από ημιμαθείς προς ημιμαθείς. Που δεν έχουν καν τον φόβο της αγνοίας τους. Που λένε, κυριολεκτικά, ό τι τούς γουστάρει. Ο Αλέξης, ο Φλομπέρ, ο Μπαρούφας, ο Κοτζιάς, ο Φίλης με τις γενοκτονίες ( της γλώσσας και των σημασιών της ) κλπ...

Ειλικρινά δεν ήθελα να μιλήσω σοβαρά για μια κοτσάνα που πέταξε κάποιος εν τη ρύμη του λόγου. Ούτε επιθυμώ να μπω στην ουσία των στίχων, στον  επιβλητικό όσο και αμφίσημο ή και δυσοίωνο τίτλο  τους. Στη συνταρακτική υποβολή τους.Είδα όμως τόσες βλακώδεις αντιδράσεις που δεν είναι χαμένος χρόνος να ειπωθούν δύο λόγια στο περιθώριο των κραυγών της  σημερινής ημέρας.  Κυρίως επειδή συνειδητοποίησα πως άνθρωποι που χρησιμοποιούν με τόσην εγκληματική ελαφρότητα τη γλώσσα είναι ικανοί για τα χειρότερα... Με τόσην επιφανειακότητα και επιπόλαιο, αριστερό (!) βολονταρισμό. Χωρίς τρόμο Ιστορίας. Επειδή με τη γλώσσα και μέσω της γλώσσας διακυβεύονται τα πάντα. Κερδίζονται ή χάνονται. Εξάλλου και η επικείμενη συμφωνία, γλώσσα και μόνο γλώσσα είναι. Με νοήματα, υπονοούμενα, συμφραζόμενα και λεπτομέρειες. Με αποχρώσεις που αναφέρονται στον χρόνο τον παρόντα. Αλλά κυρίως στον παρελθόντα και τον μέλλοντα. Αποχρώσεις που όποιοι τις αγνοούν, χάνουν. Και σε συμβολικό και σε πραγματικό επίπεδο...

ΥΓ. Και ναι διαφωνώ με την συμφωνία κυρίως γιατί την διεκδίκησαν και την ολοκλήρωσαν οι συγκεκριμένες προσωπικότητες. Παρ' ότι επιθυμώ να αρθεί η χρονίζουσα εκκρεμότητα που μόνο κακό κάνει στον τόπο. Και παρ' ότι ξέρω πως θα απαιτηθούν συμβιβασμοί. Όχι έτσι όμως! Όχι μ' αυτούς Κύριε ( κι άλλο ποίημα ). Τα ευφρόσυνα λόγια μάλιστα του παγκόσμιου συστήματος, οι ποιητικές παρόλες μέ κάνουν ακόμη πιο καχύποπτο. Διάβολε, για τον Αλέξη πρόκειται που έκανε το όχι ναι. Και που γράφει τη λαϊκή βούληση

 - την οποία θεωρεί σταλινικά "μάζα" - στα παλαιότερα των πανάκριβων παπουτσιών του ...

Στην φωτογραφία εδώ όση σημασία έχει το κυρίως θέμα έχει και η σκιά, η αντίστιξη του. Το πρώτο και το δεύτερο επίπεδο. Τα ενδιάμεσα. Οι πληροφορίες και οι σημασίες τους. Η ευαισθητοποίηση των αντιθέσεων.

 Ή μάλλον η σκιά και όσα η σκιά κρύβει, έχουν  μεγαλύτερη σημασία από αυτά που φωτίζονται στο πρώτο επίπεδο. Για όσους βέβαια βλέπουν και κατανοούν τις διαφορές...

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com