Ο Δημήτρης Γληνός για τον εθνικό, απελευθερωτικό αγώνα

Θέλοντας να αποτίσουμε φόρο τιμής στην ιστορική επέτειο, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από ένα άρθρο του Δημήτρη Γληνού που γράφτηκε το 1941 και ακούγεται, πιστεύουμε, από αρκετές πλευρές επίκαιρο:  

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ: «ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ» 

«Μέσα στη σκληρότατη και απάνθρωπη σκλαβιά, την πείνα, την αρρώστια και την εξαθλίωση, όπου έριξαν τον ελληνικό λαό οι βάρβαροι καταχτητές του, υπάρχει κι ένας άλλος ακόμη εχθρός, ίσως ο πιο επικίνδυνος απ’ όλους. Ο εχθρός αυτός είναι κείνος, που καλλιεργεί τη μοιρολατρεία και την ψυχική νάρκωση, όπου έχουν συμφέρον να μας ρίξουν οι κατακτητές μας και οι κάθε λογής σύμμαχοί τους, φανεροί και κρυφοί. Η μια μορφή της μοιρολατρείας είναι κείνη, που ψιθυρίζει στον καθένα μας πως είμαστε πολύ μικροί και αδύναμοι για ν’ αντισταθούμε στην κολοσσιαία υπεροχή της δύναμης, που έχουν απέναντί μας οι εχθροί οπλισμένοι με φοβερά όπλα, οργανωμένοι, σκληροί και ανελέητοι. Ό,τι έγινε λοιπόν, έγινε. Νικηθήκαμε, χάσαμε τα πάντα. Ας υποταχθούμε στη μοίρα μας κι ας κοιτάξει ο καθένας να βολέψει τον εαυτούλη του, καταφέροντάς τα όπως μπορεί, πιάνοντας σχέσεις, λυγίζοντας τη ράχη του…  Η δεύτερη μορφή της μοιρολατρείας είναι κείνη, που ψιθυρίζει στ’ αυτί του καθενός μας, πως κάθε αντίσταση και κάθε αγώνας ενάντια στον εχθρό είναι άσκοπος και κάθε θυσία μάταιη, αφού έτσι κι αλλιώς άλλοι αγωνίζονται για να μας λυτρώσουν. Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι και οι Κινέζοι, όλοι αυτοί παλεύουν τώρα και για λογαριασμό δικό μας. Εμείς αρκετά αγωνιστήκαμε και πάθαμε, ας καθήσουμε τώρα ήσυχοι…  

Πρέπει να κατανοήσουμε βαθιά την έννοια του εθνικού αγώνα. Σήμερα μιλάμε για εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο, για εθνικόν αγώνα. Μα την έννοια εθνικός την έχουνε κατατρίψει και της έχουνε δώσει άλλη σημασία στα περασμένα. Σήμερα με την έννοια εθνικός δεν σκεπάζουμε τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας, μιας μικρής μερίδας του λαού, που εκμεταλλευότανε την έννοια αυτή για να προσδώσει γενικό χαρακτήρα σ’ εκείνο που ανταποκρινότανε μόνο στα προνόμια και τα συμφέροντά της. Σήμερα η έννοια εθνικός σημαίνει παλλαϊκός. Σήμερα, που συνειδητοποιούνται όλα τα στρώματα του λαού, έθνος και λαός τείνουν και πρέπει να συμπέσουν. Δεν μπορεί να είναι εθνικό ό,τι δεν είναι παλλαϊκό. Και εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο, σημαίνει παλλαϊκό απελευθερωτικό μέτωπο. Και εθνικός αγώνας για τη λευτεριά, σημαίνει παλλαϊκός αγώνας για τη λευτεριά, και για σήμερα και για αύριο και για πάντα…  

Και μόνο σε μια τέτοια παλλαϊκή οργάνωση μπορεί να πετύχει ο γενικός φρονηματισμός του λαού, με το χτύπημα της μοιρολατρείας, της αδιαφορίας, του ατομικισμού, της προδοσίας κάθε μορφής. Γιατί όλοι θα πρέπει να καταλάβουμε, πως η προδοσία αρχίζει από την αδιαφορία…».