Ύποπτα προγράμματα στα σχολεία

Ιουλίου 24, 2014 από seisaxthiablog


Εργομετρικά τεστ και μπανάνες Dole στα σχολεία;

Δεν είναι μόνο οι παρεμβάσεις της αστυνομίας στα σχολεία και το φακέλωμα παιδιών, γονέων και εκπαιδευτικών. Από ό,τι φαίνεται, το Υπουργείο Παιδείας προχωρά με βήματα σταθερά, αργά και καλά καλυμμένα σε ευρύτερο φακέλωμα, αλλά και στη διαφήμιση ύποπτων εταιριών τροφίμων μέσω αμφιλεγόμενων προγραμμάτων.

Ήδη, από το 2012, το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε τη συνεργασία του με την πολυεθνική εταιρία τροφίμων DOLE μέσω του εγχώριου παρακλαδιού της ΝΤΟΛ ΕΛΛΑΣ ΕΠΕ εντάσσοντας στην ευέλικτη ζώνη του προγράμματος των δημοτικών σχολείων ένα πρόγραμμα ενημέρωσης με χορηγό την αμαρτωλή εταιρία. Το πρόγραμμα, μάλιστα, περιλαμβάνει και δωρεάν διανομή μπανάνας (!) ώστε να είναι πιο αποτελεσματική η διαφήμιση!

Διαβάστε σχετικά

Το μάθημα, που επανήλθε φέτος, είναι υποχρεωτικό, καθώς εντάσσεται κανονικά στο πρόγραμμα του σχολείου ενώ η συγκατάθεση του γονιού ζητείται μόνο για την κατανάλωση μπανάνας για λόγους ασφαλείας, καθώς κάποιο παιδί μπορεί να μην επιτρέπεται για λόγους υγείας να καταναλώσει το συγκεκριμένο φρούτο.

Η Dole Food Company, Inc. έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για χρήση επικίνδυνων φυτοφαρμάκων ενώ ο Σουηδός Φρέντρικ Γκέρτεν έχει γυρίσει ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ γι’ αυτήν, με τίτλο «Bananas».


Ε.Υ.ΖΗ.Ν.

Το δεύτερο πρόγραμμα, όμως, φαντάζει ακόμα πιο επικίνδυνο και εντάσσεται μέσα στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος διατροφής και υγείας υπό την ονομασία Ε.Υ.ΖΗ.Ν. eyzin.minedu.gov.gr/‎

Προ ολίγων ημερών, το υπουργείο Παιδείας απέστειλε στους γονείς, μέσω των σχολικών μονάδων, έγγραφο όπου ζητούσε τη συγκατάθεση των γονέων προκειμένου να λάβει μέρος ή όχι το παιδί τους σε ένα «παλίνδρομο τεστ». Όμως, το πρόγραμμα είναι πολύ ευρύτερο και περιλαμβάνει εργομετρικά τεστ και σωματομετρική καταγραφή των μαθητών μέσα από ένα μεγάλο αριθμό δοκιμασιών.

Ως εδώ, μπορεί κάποιος να μη βρει κάτι ύποπτο. Και το μυαλό του να μην πάει κατ’ ανάγκη και στο συνδυασμό διατροφικών προϊόντων με την ίδια ονομασία.

Το πρόγραμμα, όμως, δεν σταματά εδώ, καθώς καταγράφει λεπτομερώς τα στοιχεία και τα αποτελέσματα τα οποία συμπληρώνονται σε ατομικές καρτέλες για κάθε μαθητή οι οποίες εισάγονται σε μία πανελλαδική βάση δεδομένων. Υποτίθεται ότι για την προστασία των προσωπικών δεδομένων η καρτέλα φέρει μόνο αριθμό μητρώου, αλλά η διαδικασία είναι ούτως ή άλλως διαβλητή, καθώς στο τεστ συμμετέχουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και το σύστημα κάθε άλλο παρά διασφαλίζει την προστασία τους από όποιο τρίτο πρόσωπο.

Όμως, πέραν αυτού, το πρόγραμμα δεν διευκρινίζει πουθενά ούτε τους στόχους ούτε τη χρήση αυτών των δεδομένων. Και αναρωτιέται κανείς, λογικά: πώς επιβάλλεται υποχρεωτικά ένα πρόγραμμα τη στιγμή που δεν αναλύει τους στόχους του και δεν αναφέρει πουθενά από ποιους και για ποιους λόγους θα χρησιμοποιηθούν τα πολύτιμα δεδομένα που θα καταγράψει;



Ήδη, υπάρχουν καταγγελίες διαχωρισμού παιδιών ΔΕΠΥ -ατόμων, δηλαδή, με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (Attention-Deficit Hyperactivity Disorder – ADHD)-, αλλά και κρουσμάτων ρατσισμού από μαθητές και εκπαιδευτικούς. Αυτά τα περιστατικά ενδέχεται να ενταθούν, καθώς μεγάλο μέρος των τεστ διεξάγεται ομαδικά.

Μήπως, έχουμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό αναλογιζόμενοι και τις παρεμβάσεις της αστυνομίας στα σχολεία;

Να υπενθυμίσουμε, για παράδειγμα, ότι τα πρώτα μαθήματα που φρόντισε να «προσαρμόσει» το χιτλερικό καθεστώς ήταν, φυσικά, η Ιστορία, αλλά και η Βιολογία ενώ αμέσως μετά δημιούργησε και τα ειδικά σχολεία για τους μαθητές που ξεχώριζαν..

πηγη