... Ο αγορασμένος τελικός

Του Παναγιώτη Τραϊανού

Το 4ο Ράιχ αγόρασε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.


Η Γερμανία βγήκε στις ποδοσφαιρικές "εκπτώσεις" για αγορά εθνικής ιστορίας.


...BAYERN vs BORUSSIA


...Katholics vs Protestants


...CDU vs SPD


Όταν το ίδιο πράγμα για κάποιον είναι ένα απλό παιχνίδι, που του προσφέρει απλή διασκέδαση και για κάποιον άλλο είναι ένα μοναδικό εργαλείο επιβίωσης, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Στη μεταξύ τους σύγκρουση για την απόκτησή του θα κερδίσει εύκολα ο δεύτερος. Γιατί; Γιατί, για τη διασκέδασή του κάποιος επενδύει λίγα και ρισκάρει ελάχιστα, ενώ την ίδια ώρα για την επιβίωσή του μπορεί να επενδύσει τα πάντα και να ρισκάρει τα πάντα. Έτσι λειτουργεί η φύση και ο άνθρωπος ανήκει στη φύση. Ζώα και άνθρωποι αυτοακρωτηριάζονται όταν πρόκειται για την επιβίωση τους, αλλά ενοχλούνται όταν σπάνε έστω και ένα νύχι σε ένα παιχνίδι.Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Ότι, από τη στιγμή που υπό τις παρούσες συνθήκες οικονομικής κρίσης έφτασε το Τσάμπιονς Λιγκ να "παίζεται" ανάμεσα στους Ισπανούς και στους Γερμανούς, οι δεύτεροι θα ήταν αυτοί που θα το αποκτούσαν, εφόσον θα το διεκδικούσαν με όλα τα μέσα. Αυτό, δηλαδή, το οποίο λέμε σε αυτό το σημείο, είναι ότι υπάρχει μια άνιση μάχη, εφόσον υπάρχουν ανόμοια κίνητρα για τους εμπλεκόμενους σ" αυτήν ...Ο ένας καλείται να παίξει ένα παιχνίδι και ο άλλος καλείται να δώσει αγώνα ζωής. Αν αυτό το τρόπαιο για τους Ισπανούς είναι διασκέδαση, για την οποία θα επένδυαν ελάχιστα, για τους Γερμανούς είναι κάτι πολύ σημαντικότερο ...Είναι ένα "εργαλείο" επιβίωσης, που θα έδιναν τα πάντα για να το αποκτήσουν ...Ένα "εργαλείο", το οποίο έχει ανάγκη το ίδιο το γερμανικό κράτος στη μάχη του για επιβίωση.


Θεωρούμε λοιπόν κάτι περισσότερο από δεδομένο ότι αυτός ο γερμανικός τελικός αγοράστηκε ...Είναι "στημένος" με συμμετοχή και των Ισπανών στο έγκλημα. Αυτό, το οποίο είδαμε φέτος στην οργάνωση των γνωστών απατεώνων, είναι πρωτοφανές. Ακόμα και για τα στάνταρτ της ποδοσφαιρικής αλητείας, αυτό, το οποίο συνέβη φέτος με τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν πέρα από το φυσιολογικό. Αποδείχθηκε με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι η πολιτική μαφία, που κυβερνά την Ευρώπη, είναι πιο αδίστακτη και πιο βρώμικη ακόμα και από το γνωστό κύκλωμα των αλητών του παρακυκλώματος των ποδοσφαιρικών στοιχημάτων. Αυτό, το οποίο δεν θα τολμούσαν να κάνουν ούτε καν οι τζογαδόροι του πεζοδρομίου και της μπαρμπουτιέρας, το τόλμησαν οι πολιτικoí ...Πήγαν και "αγόρασαν" τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.


Γιατί είμαστε τόσο σίγουροι γι" αυτό το οποίο λέμε; Γιατί υπό τις παρούσες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, που επικρατούν στην Ευρώπη, ο τελικός αυτός είναι ιδανικός για τη Γερμανία ...Είναι ιδανικός για τον πλέον ισχυρό παράγοντα της ευρωπαϊκής οικονομίας ...Είναι ιδανικός για τη συσπειρωτική προπαγάνδα που επιχειρεί η γερμανική κυβέρνηση, προκειμένου να σώσει το γερμανικό κράτος ...Τόσο ευνοϊκός, που μόνον μια "διαβολική" σύμπτωση" θα μπορούσε να το επιτύχει ...Τόσο ευνοϊκός, που καμία "τύχη" και καμία "σύμπτωση" δεν θα δεχόταν να εξυπηρετήσει. Όσο πιθανό είναι να παίξει μια μαϊμού Ραχμάνινοφ, πατώντας τυχαία τα πλήκτρα του πιάνου, άλλο τόσο πιθανό ήταν να φτάσουν στον ευρωπαϊκό τελικό οι δύο γερμανικές ομάδες ...Οι συγκεκριμένες ομάδες ...Οι πολύ συγκεκριμένες ομάδες γι" αυτούς που είναι "μυημένοι" σε μερικές πολιτικές και θρησκευτικές γερμανικές πραγματικότητες.


Εφόσον θεωρούμε πως ούτε η "τύχη" ούτε η "σύμπτωση" έχουν στις παρούσες συνθήκες όρεξη για πλάκες, είναι βέβαιο ότι κάποιος πολύ υψηλά ιστάμενος πολιτικός "δάκτυλος" επενέβη, προκειμένου να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει περίπτωση αυτά τα τόσο βολικά για τη Γερμανία αποτελέσματα να τα θεωρήσουμε τυχαία ...Να θεωρήσουμε τυχαία την επιτυχία των πάμπλουτων "δανειστών" του Βορρά απέναντι στους αδύναμους "δανειολήπτες" του Νότου. Με τη χρεοκοπημένη Ισπανία "χορτάτη" από τίτλους και από φτηνούς ψευδοθριάμβους του ποδοσφαίρου, δεν θα ήταν δύσκολο να υποθέσουμε ότι θα υποχωρούσε μπροστά στις "φλέγουσες" ανάγκες των δανειστών της.


Όταν σε μια τέτοια "σύγκρουση" μόνον η Γερμανία έχει ανάγκη ποδοσφαιρικούς "θριάμβους", για να "παράγει" πολιτικά αποτελέσματα, ευνόητο είναι ότι στο "φτηνό" βρίσκεται η απάτη, ώστε να εισπραχθεί το κέρδος στο "ακριβό". Το "φτηνό" στην προκειμένη περίπτωση είναι το ποδοσφαιρικό ...Φτηνό για όλους τους εμπλεκόμενους ...Είναι φτηνό για ένα χρεοκοπημένο κράτος —όπως η Ισπανία— να "πουλήσει" εθνική ποδοσφαιρική "υπερηφάνεια", προκειμένου να εξασφαλίσει πανάκριβη πολιτική και οικονομική ενίσχυση ...Είναι "φτηνό" για ένα κράτος σε εθνικό κίνδυνο —όπως η πλούσια Γερμανία— να "αγοράσει" πανάκριβη εθνική ομοψυχία.


Η ευάλωτη Ισπανία.


Στο ταγκό —συνηθίζουμε να λέμε ότι— χρειάζονται δύο και αυτό ισχύει και στην προκειμένη περίπτωση. Ακόμα και να υποθέσουμε —προς χάρη της ανάλυσης— ότι η Γερμανία είχε πολύ σημαντικούς λόγους να "αγοράσει" τον τελικό, δεν φτάνει αυτό από μόνο του. Τι μπορεί να "αγοράσει" κάποιος, αν ο απέναντι δεν "πουλάει"; Άρα; Άρα πρέπει να δούμε αν —θεωρητικά τουλάχιστον— η Ισπανία είχε λόγους να "πουλήσει" ...Αν είχε περισσότερα συμφέροντα από μια ήττα μέσα στο γήπεδο παρά από μια νίκη ...Αν τα κέρδη από την ήττα ήταν πολύ μεγαλύτερα από εκείνα, τα οποία θα προέκυπταν από μια νίκη. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ισπανία είναι "χορτάτη" από τίτλους ποδοσφαιρικούς.


Η Ισπανία είναι η κάτοχος των "πάντων". Η εθνική της ομάδα είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια και πρωταθλήτρια Ευρώπης ταυτόχρονα. Η Μπαρτσελόνα είναι μια "μηχανή", που παίρνει τίτλους τα τελευταία χρόνια. Η Ρεάλ είναι μονίμως η "βασίλισσα" των τίτλων στην Ευρώπη. Το τελευταίο πράγμα, που θα "πλήγωνε" σήμερα την Ισπανία, είναι η απώλεια ενός ποδοσφαιρικού τίτλου. Τα ράφια δεν τους φτάνουν, για να βάλουν τα κύπελλά τους ...Ευρώ τους λείπουν και όχι τίτλοι ...Απασχόληση λείπει από τους Ισπανούς και όχι πανηγύρια στις πλατείες. Με αυτά τα τελευταία βλέπουμε ότι "φτάνουμε" κάπου. Ευρώ λείπουν από την Ισπανία και τα Ευρώ στην Ευρώπη τα έχουν οι Γερμανοί. Απασχόληση λείπει από την Ισπανία και οι μεγαλύτεροι εργοδότες στην Ισπανία είναι οι Γερμανοί.


Εφόσον λοιπόν βρήκαμε μια "άκρη", καλό είναι να σκαλίσουμε λίγο τη μνήμη μας. Θυμάται κανείς κάποια από τα "περίεργα", τα οποία είχαμε ακούσει, όταν εκδηλώθηκε η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ισπανία; Θυμάται, για παράδειγμα, ότι εκείνες τις ημέρες είχαμε ακούσει για την περίπτωση του Ρονάλντο; Θυμάται τι είχε γίνει με την περίπτωση του σούπερ-σταρ της Ρεάλ; Η Ρεάλ είχε "υποθηκεύει" το συμβόλαιό του στην BANKIA και αυτή με τη σειρά της το είχε δώσει στην ΕΚΤ ως εγγύηση, για να πάρει δάνειο. Άρα; Άρα, το "αστέρι" της Ρεάλ από τότε βρισκόταν υπό τον έλεγχο και άρα υπό την "ομηρία" των Γερμανών.


Αν, δηλαδή, για κάποιον λόγο η χρεοκοπημένη και αναγκαστικά εθνικοποιημένη ισπανική τράπεζα δεν μπορούσε να εκτελέσει τους όρους του δανείου της, η "γερμανική" ΕΚΤ της Φρανκφούρτης θα μπορούσε εξαιτίας της να "καταστρέψει" τη Ρεάλ, δεσμεύοντας το "αστέρι" της. Ως ιδιοκτήτρια του Ρονάλντο, θα μπορούσε να τον "διατάξει" να "τραυματιστεί" σε όλους τους αγώνες που θα την ενδιέφεραν μέχρι να τον "πουλήσει", χωρίς να δώσει ούτε μία δεκάρα στη Ρεάλ. Μαζί με αυτόν είναι δεσμευμένος και ο Κακά ...Τα δύο πιο ακριβά περιουσιακά στοιχεία της Ρεάλ είναι "δεσμευμένα" στα συρτάρια των τοκογλύφων της Φρανκφούρτης. Με μια απόφασή της η ΕΚΤ μπορούσε να οδηγήσει τη Ρεάλ στη χρεοκοπία.


Η Ρεάλ, δηλαδή, ήταν ευάλωτη σε έναν γερμανικό εκβιασμό, ο οποίος θα μπορούσε να εκδηλωθεί πολύ πιο ψηλά από την ηγεσία της και να γίνει με πολιτικούς όρους, όπως συνέφερε τη Γερμανία, προκειμένου να λύσει το πολιτικό της πρόβλημα. Πόσο "ψηλά"; ...Πιο "ψηλά" να μην γίνεται. Η "βασιλική" Ρεάλ σε μια χρεοκοπημένη Ισπανία, η οποία ταλανίζεται από τις σπατάλες ενός σεξομανούς Βασιλιά —ο οποίος αμφισβητείται καθημερινά— δεν θα είχε πρόβλημα να "υποχωρήσει" στις φιλοδοξίες της, προκειμένου να εξασφαλίσει ο "Άναξ" τη γερμανική "προστασία". Η καθεστωτική Ρεάλ δεν θα είχε ηθικό πρόβλημα να στηρίξει μια δεξιά κυβέρνηση, της οποίας ο ηγέτης κατηγορείται για διαφθορά.


Αυτή η Ρεάλ μπορούσε πολύ εύκολα να "πειστεί" να εξυπηρετήσει τους Γερμανούς. Με την ανοχή της ανώτατης πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας ο πρόεδρός της μπορούσε να εξυπηρετήσει τους Γερμανούς συνεργάτες του. Γνωρίζει ο αναγνώστης ότι ο Φλορεντίνο Πέρες είναι πρόεδρος της κατασκευαστικής ACS; Τι είναι η ACS; ...Η ιδιοκτήτρια εταιρία του πλειοψηφικού πακέτου της γερμανικής Hochtief ...Της γνωστής εταιρείας, που διαχειρίζεται με τον "τίμιο" γερμανικό τρόπο το Αεροδρόμιο της Αθήνας ...Όχι απλά συνεργάτης, αλλά υποχείριο των Γερμανών ο κύριος Φλορεντίνο ...Ο διαπλεκόμενος και νεόπλουτος "Μπόμπολας" της Ισπανίας.


Ποιον έπρεπε να πείσει για αυτήν την επιλογή του; ...Τον Μουρίνιο. Αντιρρήσεις δεν θα είχε ούτε αυτός για μια τέτοια "διευθέτηση". Γιατί; Γιατί ήταν βέβαιο ότι θα εγκαταλείψει τη Ρεάλ και είχε λαμβάνειν από την ομάδα. Τα "μισθά" του περίμενε και η σχεδόν χρεοκοπημένη Ρεάλ δεν έδειχνε καθόλου σίγουρο ότι θα είχε τα χρήματα να τον πληρώσει. Αν η ΕΚΤ τραβούσε το "χαλί" κάτω από τα "πόδια" της, δεν θα έπαιρνε τίποτε ο Μουρίνιο. Πιθανότατα η ήττα του εξασφάλιζε αυτό, το οποίο η νίκη έθετε σε αμφιβολία. Γι' αυτόν τον λόγο ο ιδιόμορφος και εγωπαθής προπονητής ήταν σχεδόν ευτυχισμένος μετά τον αποκλεισμό της ομάδας του. Γι' αυτόν τον λόγο αυτός, ο οποίος διαμαρτύρεται για τα πάντα, ήταν "γενναιόδωρος" με τους Γερμανούς και γεμάτος φιλοφρονήσεις.


Όλα μπορούσε να τα κάνει αυτή η Ρεάλ του Πέρεθ και του Μουρίνιο ...αρκεί να μην συνέβαινε ένα πράγμα, το οποίο θα ενοχλούσε τους φιλάθλους της ...Αρκεί να μην επωφελούνταν από την επιλογή τους η Μπαρτσελόνα ...Απόλυτα θεμιτό και βολικό για τους Γερμανούς ...Το ιδανικό, εφόσον δεν ήθελαν μόνον μία γερμανική ομάδα στον τελικό ...Ήθελαν καί τις δύο τις θέσεις και τη δεύτερη θέση τη διεκδικούσε η Μπαρτσελόνα ...Η ομάδα του "λαού", που μέχρι τώρα δεν έβαζε ούτε διαφήμιση στη φανέλα της. Πώς θα κατάφερναν να εκβιάζουν τη Μπαρτσελόνα; Όπως θα δούμε δεν ήταν καθόλου δύσκολο, εφόσον δεν διέφερε και πολύ από την Ρεάλ στην προβληματικότητα.


Το ίδιο ευάλωτη με τη Ρεάλ σε έναν γερμανικό εκβιασμό ήταν και η Μπαρτσελόνα ...Η Μπαρτσελόνα της χρεοκοπημένης Καταλονίας, η οποία αναζητά πολιτικά και οικονομικά "ερείσματα" στην Ευρώπη ...Η Μπαρτσελόνα, ως εκφραστής των αλυτρωτικών "φιλοδοξιών" των Καταλανών ...Η Μπαρτσελόνα, η οποία είναι επίσης "όμηρος" των χρεών της ...Η Μπαρτσελόνα, η οποία τελικά έβαλε την "ΚΑΤΑΡ-αμένη" διαφήμιση στη φανέλα της και η οποία προφανώς δεν ήταν αρκετή για να την σώσει από τα προβλήματά της ...Η Μπαρτσελόνα, η οποία είναι επίσης όμηρος των χρεοκοπημένων τραπεζών της Ισπανίας και της Καταλονίας, οι οποίες συντηρούνται με τη "διασωλήνωση" της ΕΚΤ.


Και σε αυτήν την περίπτωση η "επαφή" ήταν δυνατόν να γίνει στο ανώτατο επίπεδο και με καθαρούς όρους. Η "χορτάτη" από τίτλους Μπαρτσελόνα μπορούσε να ανεχθεί μια απώλεια τίτλου ...Ειδικά όταν αυτή η απώλεια δεν θα ενίσχυε τη μισητή Ρεάλ. Άρα; Άρα εύκολα, για ένα καλύτερο οικονομικό "μέλλον", μπορούσε να πουλήσει λίγο από το ποδοσφαιρικό "παρόν". Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μπάγερν είχε ήδη "αγοράσει" τον προπονητή των τίτλων της Μπαρτσελόνα. Ο Κουαρντιόλα, όταν έφτασε στο Μόναχο, θα πρέπει να είχε πολύ περισσότερα πράγματα στα χέρια του από ένα απλό μπλοκάκι του προπονητή.


...Ο Κουαρντιόλα δεν είναι καθόλου τυχαίος παράγοντας. Προέρχεται από τα "έγκατα" της Μπαρτσελόνα. Δεν γνωρίζει απλά τις διοικήσεις της ομάδας ...Γνωρίζει ακόμα κι αυτούς, οι οποίοι πουλάνε κασκόλ στις εισόδους του γηπέδου της ...Γνωρίζει μέχρι και τις βάνες που πρέπει να ανοίξουν, για να ποτιστεί το χόρτο στο Καμπ Νόου ...Γνωρίζει μέχρι και τα πόμολα που δεν λειτουργούν στις αποθήκες της. Αυτός είναι ο δημιουργός και ο προστάτης του Αργεντινού σούπερ-σταρ της Μπαρτσελόνα. Αυτός είναι ο δημιουργός και προστάτης του προπονητή της Μπαρτσελόνα. Βοηθό προπονητή τον είχε τον Βιλανόβα και ο ίδιος φρόντισε να τον αποκαταστήσει μόλις έφυγε, "διορίζοντάς" τον αντικαταστάτη του. Θα βόλευε την κυβέρνησή τους, το κράτος τους και τον "ευεργέτη" τους να μην τα "δώσουν" όλα στον αγώνα τους και δεν θα το έκαναν;


Ακόμα και η πρόσληψή του στην Μπάγερν δεν έγινε με φυσιολογικό τρόπο. Στην πραγματικότητα έγινε με πρωτοφανή τρόπο, που θυμίζει τα πρόσφατα γεγονότα στο Βατικανό. Προσελήφθη "Πάπας" την ώρα που υπήρχε "Πάπας". Προσελήφθη ως "σωτήρας" σε μια ομάδα, η οποία θεωρητικά "θριάμβευε" τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και άρα δεν είχε ανάγκη "σωτηρίας". Προσελήφθη ως προπονητής την ώρα που η Μπάγερν είχε προπονητή ...Πετυχημένο προπονητή, αν αναλογιστεί κάποιος ότι ο Χάινκες μέχρι και σήμερα οδηγεί την Μπάγερν από επιτυχία σε επιτυχία. Κατέκτησε με τεράστια διαφορά το πρωτάθλημα στη Γερμανία και εξασφάλισε θέση στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ...Έκανε ό,τι καλύτερο ήταν θεωρητικά δυνατόν να κάνει ένας προπονητής.


Ήταν τόσο καλός, που μαθαίνουμε ότι συζητά με τη Ρεάλ του Πέρες για τη διαδοχή του Μουρίνιο στον πάγκο της. Δεν ήταν Φέρκιουνσον, που ήθελε να εγκαταλείψει τον χώρο. Για ποιον λόγο λοιπόν οι Βαυαροί προσέλαβαν τον Γκουαρντιόλα εκείνη την εποχή, όταν ο προπονητής τους ακόμα εργαζόταν και μάλιστα με ικανοποιητικό έργο και έχοντας μπροστά του "ανοικτούς" όλους τους στόχους; Εδώ και αρκετούς μήνες, δηλαδή, ο Γκουαρντιόλα πληρωνόταν από τους Βαυαρούς και περνούσε τον χρόνο του ανάμεσα στα γραφεία της διοίκησης της Μπάγερν στο Μόναχο και στα αποδυτήρια της Μπαρτσελόνα, εφόσον τώρα ξεκινά τη "διεθνή" του καριέρα και μόνον στη Βαρκελώνη έχει γνωστούς και φίλους.


Περίεργα δεν είναι όλα αυτά; Όταν μάλιστα μιλάμε για γερμανικές επιδιώξεις, τα περίεργα είναι πάντα και εκμεταλλεύσιμα. Έτσι κάνουν πάντα οι Γερμανοί και θα ήταν παράξενο να μην το κάνουν και σε αυτήν την περίπτωση. Είναι δυνατόν οι Γερμανοί να μπορούν να απειλούν τη Ρεάλ με χρεοκοπία και να μην το εκμεταλλευτούν, για να επηρεάσουν κατά το δοκούν την αγωνιστική "συμπεριφορά" της. Είναι δυνατόν η γερμανική Μπάγερν να είχε ήδη στις τάξεις της έναν παράγοντα, που μπορούσε να επηρεάζει τον προπονητή και τον σούπερ-σταρ των αντιπάλων της και να μην το εκμεταλλευόταν; Η ομάδα της "Siemens", δηλαδή, είχε έναν έμμισθο "Χριστοφοράκο", ο οποίος μπορούσε να επηρεάζει τις αποφάσεις του "ΟΤΕ" της Καταλονίας και δεν θα το έκανε;


Αυτά όλα, τα οποία λέμε, δεν είναι και τόσο αναπόδεικτα για κάποιον που ξέρει να ψάχνει ...Ειδικά όταν αυτός που ψάχνει είναι οι δικαστικές αρχές μιας χώρας. Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει την αλήθεια, γνωρίζει πού πρέπει να ψάξει. Ας ψάξει κάποιος να δει τι αποδώσεις είχαν στα διεθνή γραφεία στοιχημάτων οι νίκες των Γερμανών. Ας ψάξει να δει τι "έπαιξαν" στα στοιχήματα κάποιοι Ισπανοί παράγοντες του ποδοσφαίρου. Ας ψάξει να δει μήπως η "ήττα" πρόσφερε πιο πολλά κέρδη για τους Ισπανούς απ" ό,τι μια νίκη. Με συντελεστή σχεδόν 4 παιζόταν τα στοιχήματα για νίκη των Γερμανών μέσα στη Βαρκελώνη. Η "Μπάρτσα" σε εκείνον τον αγώνα δεν σκόραρε καν, γκρεμίζοντας ένα από τα πιο "σίγουρα" στοιχήματα που αφορούσαν το σκοράρισμα.


Όλα αυτά δεν είναι καθόλου τυχαία. Στα στοιχήματα βρίσκεται η "αποζημίωση" των Ισπανών ...Κάποιων Ισπανών, οι οποίοι μπορεί να αποδειχθούν "προφήτες", εφόσον γνώριζαν το "αναπάντεχο" της συνολικής τους ήττας πριν καν οι ομάδες μπουν στο γήπεδο ...Κάποιων Ισπανών, οι οποίοι έβγαλαν τα έξοδα της επόμενης χρονιάς με τα "οράματά" τους. Μόνον σε όραμα μπορείς να δεις έναν άσχετο "γουρουνοκαβαλάρη" —ή στα γερμανικά Σβάινσταϊγκερ— να πανηγυρίζει εις βάρος του ταλαντούχου Μέσι.


Η οικονομική κρίση "ανάγκασε" την Γερμανία


να "αγοράσει" τον τελικό.


Εφόσον είδαμε γιατί θα υπήρχε πιθανότητα να "πουλήσει" η Ισπανία, θα δούμε τώρα γιατί θα ήθελε να "αγοράσει" η Γερμανία ...Είπαμε ...Το ταγκό είναι χορός για δύο. Δεν αρκεί κάποιος να θέλει να "πουλήσει" ...πρέπει να βρούμε τους λόγους για τους οποίους ο απέναντι θα "αγοράσει". Για να τα καταλάβει ο αναγνώστης όλα αυτά, θα πρέπει να εξηγήσουμε μερικά πράγματα από την αρχή ...Να εξηγήσουμε τι είναι η Γερμανία και γιατί τη δεδομένη στιγμή —ως κράτος και ως λαός— έχει ανάγκη οτιδήποτε θα κάνει τους Γερμανούς να νιώσουν "λαός" και άρα έχει ανάγκη ακόμα και έναν ποδοσφαιρικό τίτλο ...Να εξηγήσουμε γιατί τώρα —και όχι κάποια άλλη χρονιά— η Γερμανία μπορεί να μπήκε στον κόπο να τα δώσει "όλα", για να εξασφαλίσει αυτόν τον τίτλο έστω και εκτός γηπέδων ...Να εξηγήσουμε γιατί ήθελε έναν αμιγώς γερμανικό τελικό και όχι απλά μια νικηφόρα συμμετοχή της Μπάγερν.


Όλα αυτά, για να απαντηθούν, απαιτούνται γνώσεις πέρα από την ποδοσφαιρική λογική. Κατ" αρχήν θα πρέπει να κατανοήσουμε το ίδιο το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κράτη και λαοί δίνουν τις μάχες τους ...Όλες τις μάχες τους ...Ακόμα κι αυτές της πλάκας, όπως είναι οι ποδοσφαιρικές. Υποχρεωτικά θα πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό, γιατί είναι πλέον ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεάζει τις συμπεριφορές των πάντων. Η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση από το τέλος του μεγάλου πολέμου και αυτό έχει επηρεάσει τη λειτουργία των κρατών της. Η τεράστια οικονομική κρίση, η οποία διαλύει τις κοινωνίες του Νότου, αρχίζει πλέον να πολιορκεί και τη Γερμανία ...Την πολιορκεί πολύ στενά ...Πιο στενά απ" ό,τι αντέχει ο "οργανισμός" της ...Την "γλείφει", όπως "γλείφει" μια φωτιά όχι απλά έναν γεμάτο με ξερά άχυρα αχυρώνα, αλλά μια πυριτιδαποθήκη γεμάτη με εκρηκτικά.


Έκρηξη απειλεί τη Γερμανία και ολόκληρη την Ευρώπη σε περίπτωση που η κρίση "μπει" στο κράτος της Μέρκελ. Οι Γερμανοί απειλούνται να τιναχθούν στον "αέρα" και όχι απλά να πάθουν κάποια "εγκαύματα". Γιατί όμως υπάρχει τέτοιος ακραίος κίνδυνος για τη φαινομενικά ακμάζουσα Γερμανία; Γιατί η Γερμανία είναι ιδιόμορφη. Γιατί η ανάπτυξή της δεν έγινε φυσιολογικά. Γιατί η Γερμανία αναπτύχθηκε εις βάρος όλων των υπολοίπων Ευρωπαίων. Γιατί εκμεταλλεύτηκε παράνομες μεθόδους, προκειμένου να νικήσει τους ανταγωνιστές της και τώρα θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτής της επιλογής. Γιατί, ό,τι της έδινε την υπεροχή πριν την κρίση, την απειλεί με θάνατο μετά από αυτήν.


Τι σημαίνει αυτό; Ότι η κρίση δεν οδηγεί τη Γερμανία στην ήπια "πτώση", όπως συνέβη με όλες τις απλές ευρωπαϊκές οικονομίες. Η κρίση δεν οδηγεί σε απλή επιβράδυνση ενός έτσι κι αλλιώς έντονου ρυθμού ανάπτυξης. Η κρίση απειλεί τη Γερμανία με έκρηξη, γιατί ο σχεδιασμός της Ε.Ε. ήταν εντελώς άθλιος και παράλογος. Ήταν ένας σχεδιασμός, ο οποίος την "φούσκωσε" σαν ένα "μπαλόνι", το οποίο με την πίεση δεν μπορεί να "ξεφουσκώσει" ομαλά, αλλά μπορεί μόνον να "σκάσει". Όσο κι αν αυτό το οποίο λέμε φαίνεται παράξενο, η Γερμανία μπορεί ανά πάσα στιγμή να μπει σε κρίση μεγαλύτερη από όλων των υπολοίπων.


Αυτό είναι φυσικό. Γιατί; Γιατί η ΥΠΕΡ-ανάπτυξή της έγινε με τεχνητό ΥΠΕΡ-δανεισμό και οποιαδήποτε επιβράδυνσή της μπορεί να γίνει αίτιο "έκρηξης" ...Μια επιβράδυνση, η οποία φαίνεται πλέον αναπόφευκτη. Μπορεί η Γερμανία να έχει τα καλύτερα εργοστάσια στην Ευρώπη, αλλά οι πελάτες της έχουν εξαντλήσει προ πολλού τις καταναλωτικές τους δυνατότητες. Τα εργοστάσια της Γερμανίας μπορεί να δουλεύουν μέρα-νύχτα, αλλά στην πραγματικότητα συσσωρεύουν προϊόντα σε μια αγορά, η οποία δεν "απορροφά" πλέον τίποτε. Μάντρες και αποθήκες γεμίζουν με πανάκριβα προϊόντα, τα οποία δεν μπορούν να διατεθούν στην αγορά και τα οποία δεν μπορούν όχι απλά να δώσουν κέρδη στους παραγωγούς τους, αλλά ούτε καν να επιστρέψουν μέρος των χρημάτων που επενδύθηκαν για την κατασκευή τους. Τα κέρδη των προηγούμενων ετών συσσωρεύονται σε ράφια και απειλούν αυτούς που τα "τοποθέτησαν".


...Τα πάντα λειτουργούν εις βάρος της Γερμανίας. Το σύνολο των αρνητικών εξελίξεων στην παγκόσμια οικονομία τής προκαλούν ζημιές. Ακόμα και οι υποβαθμίσεις των κρατών την απειλούν. Η μια εθνική οικονομία υποβαθμίζεται μετά την άλλη και αυτό "χτυπά" απευθείας τη Γερμανία. Γιατί; Γιατί οι υποβαθμίσεις μειώνουν τα κρατικά δάνεια και τα μειωμένα δάνεια έχουν "προβολή" σε μειωμένες παραγγελίες σε εξειδικευμένες γερμανικές εταιρείες, οι οποίες κερδοσκοπούν στην ανάπτυξη εθνικών υποδομών ...Εταιρείες όπως η Siemens, Krupp, MAN κλπ. αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα με την παγκόσμια κρίση, που αναγκάζει τα κράτη να μειώσουν τις δημόσιες επενδύσεις ...Εταιρείες όπως η Tyssen Krupp, η οποία διαθέτει πάνω από 150000 υπαλλήλους σε περισσότερες από 80 χώρες στον κόσμο και η οποία είναι άμεσα εξαρτώμενη από τις δημόσιες επενδύσεις των κρατών.


Αυτές οι εταιρείες αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα όταν οι κρατικές επενδύσεις μειώνονται. Ένας χρόνος απραγίας για τέτοιες πολυδάπανες εταιρείες αρκεί, για να τις χρεοκοπήσει. Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτές καθ' αυτές οι εταιρείες. Αν σε αυτές σταματούσε το πρόβλημα, θα περιοριζόταν οι συνέπειές του και θα είχαμε ήπια πτώση της ανάπτυξης. Αυτό όμως δεν συμβαίνει. Η απειλή προκύπτει από το φαινόμενο του ντόμινο, το οποίο μεταφέρει τα προβλήματα αυτών των εταιρειών στα ευαίσθητα "σημεία" της γερμανικής "μηχανής". Τα προβλήματα αυτών των εταιρειών "μεταφέρονται" απευθείας στις γερμανικές τράπεζες ...Στις τράπεζες των τοκογλύφων της Φρανκφούρτης.


Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί με αυτόν τον τρόπο ήταν "στημένη" η γερμανική "ακμή" των προηγούμενων χρόνων. Πάνω σε τεράστια δάνεια στήθηκε παράνομα και παράλογα αυτή η "ακμή". Δάνεια, τα οποία τα "τραβούσαν" οι γερμανικές επιχειρήσεις όπως μια "ατμομηχανή" τα υπερφορτωμένα με καύσιμα "βαγόνια" της. Οι Γερμανοί —για να αποκτήσουν την απόλυτη υπεροχή— δανείζονταν απίστευτα ποσά, για να εξαγοράσουν ασυναγώνιστη τεχνογνωσία. Για να εξασφαλίσουν την ανάλογη πελατεία, διέφθειραν πολιτικές ηγεσίες και όποτε αυτό ήταν δυνατόν δάνειζαν οι ίδιοι τους πελάτες τους, προκειμένου να καταναλώνουν τα προϊόντα τους. Διέφθειραν τις ηγεσίες των κρατών, για να δανείζονται και να καταναλώνουν γερμανικά προϊόντα.


Οι γερμανικές τράπεζες δανείζονταν υπέρογκα ποσά, για να δανείζουν τα ανάλογα στους πελάτες των Γερμανών. Γερμανικά χρήματα έπαιρναν οι πελάτες των Γερμανών, για να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα. Οι τράπεζες τύπου Ντόιτσε Μπανκ είχαν εξειδικευτεί στη διαφθορά, στις απάτες και στα swaps, προκειμένου να βάζουν τα κράτη να κάνουν τεράστιες παραγγελίες στις γερμανικές βιομηχανίες. Οι τράπεζες αυτές χρηματοδότησαν ταυτόχρονα τις γερμανικές βιομηχανίες στην ανάπτυξή τους, για να είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν τις παραγγελίες, που οι ίδιες τους προσέφεραν.


Η "ατμομηχανή" για όσο διάστημα προχωρούσε με τον ρυθμό των επιτοκίων των "βαγονιών", έμοιαζε τέλεια και δεν απειλούνταν. Κάλυπτε εύκολα τις υποχρεώσεις της και έτρεχε. Έβγαζε παραπάνω κέρδη από τις δόσεις της και δεν είχε πρόβλημα. Εδώ βρίσκεται όμως και ο κίνδυνος. Η "ατμομηχανή" πρέπει να πηγαίνει με έναν συγκεκριμένο ρυθμό. Πρέπει να πηγαίνει με έναν ρυθμό, ο οποίος δεν πρέπει να πέφτει κάτω από κάποια ελάχιστα. Δεν μπορεί αυτή η "μηχανή" να "κόψει" πέρα από αυτά τα ελάχιστα, γιατί θα την παρασύρουν τα φορτωμένα "βαγόνια", τα οποία ακολουθούν με συγκεκριμένη φόρα και θα την "εκτροχιάσουν". Δεν χρειάζεται δηλαδή να "φρενάρει" απότομα, για να έχουμε ατύχημα. Αρκεί λίγο να πέσει η ταχύτητα και το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.


Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Γερμανία δεν μπορεί να παρακολουθεί τις "στροφές" ή τις δυσκολίες της αγοράς. Έτσι όπως ξεκίνησε έτσι πρέπει να πηγαίνει συνέχεια, άσχετα με το πώς είναι η αγορά. Δεν μπορεί λόγω κρίσης να "κόψει" ανάπτυξη η Γερμανία, γιατί θα την παρασύρουν τα δάνειά της. Αυτό, το οποίο για τα υπόλοιπα κράτη είναι σχετικά ακίνδυνο, για τη Γερμανία είναι θανάσιμο. Αν για τα υπόλοιπα κράτη το "ατύχημα" μπορεί να έρθει μόνον από απότομο "φρενάρισμα", για τη Γερμανία αυτό μπορεί να γίνει και με απλή πτώση τής ταχύτητας. Ενώ όλα τα κράτη μπορούν να μειώσουν τις παραγωγές τους, ώστε να προσαρμοστούν στην κρίση, αυτό για τη Γερμανία είναι αδύνατον.


Η Γερμανία πρέπει να περνάει στις "στροφές" με τέρμα "γκάζι", όπως συνέβαινε στην εποχή προ της κρίσης. Έχει δανειστεί τεράστια ποσά, για να δουλεύουν τα εργοστάσιά της μέρα και νύχτα και δεν μπορεί να σταματήσει όσο αυτός ο δανεισμός την "σπρώχνει" με τον απόλυτα προσδιορισμένο από τα επιτόκια ρυθμό ...Ρυθμό, που, λόγω προνομιακών επιτοκίων, μέχρι τώρα φαινόταν χαμηλός και ακίνδυνος, αλλά που η κρίση τον κάνει πλέον γρήγορο και επικίνδυνο. Τώρα η Γερμανία αναγκάζεται να παράγει, χωρίς να έχει παραγγελίες, γιατί απλούστατα δεν μπορεί να σταματήσει. Θα πρέπει να παράγει φουλ ακόμα κι όταν βλέπει ότι πάει να καρφωθεί στον "τοίχο" του αδιεξόδου.


Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για το φαινόμενο ντόμινο. Ό,τι και να γίνει, που να επιβραδύνει τον ρυθμό της ανάπτυξης, θα οδηγήσει σε "ατύχημα", Η ζημιά τής βιομηχανίας όμως δεν θα παραμείνει σε αυτήν. Ακόμα κι αν η "ατμομηχανή" τής βιομηχανίας επιχειρήσει απλά να "κόψει" ρυθμό, θα έχουμε εκτροχιασμό της οικονομίας και τα δάνεια των "ασυναγώνιστων" βιομηχανιών δεν θα εξυπηρετούνται. Η ζημιά αυτή θα καταστρέψει μεν τις βιομηχανίες, αλλά θα πάει πίσω στις τράπεζες. Αυτές οι τράπεζες θα "φορτωθούν" τις ζημιές από την κατάρρευση των πελατών των Γερμανών, αλλά επιπλέον θα "φορτωθούν" και τις ζημιές από τη φυσιολογική "καθυστέρηση" της παραγωγής να αντιληφθεί εγκαίρως αυτήν την κατάρρευση μέσω της υποχώρησης των παραγγελιών.


Γιατί αναφερόμαστε σε αυτόν τον "κύκλο"; Γιατί όλη αυτή η ζημιά της ύφεσης είναι θέμα χρόνου να φορτωθεί στο γερμανικό κράτος και άρα στον γερμανικό λαό. Η παγκόσμια κρίση και η "υποχώρηση" της αγοράς θα μετατραπεί αρχικά σε τραπεζική ζημιά και στη συνέχεια σε κρατική ζημιά. Όπως έγινε με την Ιρλανδία ή την Ελλάδα, έτσι θα γίνει και με τη Γερμανία. Όπως οι λαοί σε αυτές τις χώρες κλήθηκαν να πληρώσουν τα εγκλήματα και τα λάθη των τοκογλύφων, έτσι θα γίνει και με τη Γερμανία. Η "τρύπα" στο τραπεζικό της σύστημα θα γίνει εθνικό χρέος. Η ήδη υπερχρεωμένη Γερμανία θα "φορτωθεί" επιπλέον και με τις τεράστιες ζημιές των τραπεζών της ...Των τραπεζών, οι οποίες δεν θα μπορούν να εισπράξουν αυτά που καταχρηστικώς δάνεισαν σε όλους εκείνους, οι οποίοι ήταν εξ' αρχής δεδομένο ότι σε κάποια στιγμή δεν θα μπορούσαν να τα επιστρέψουν.


Ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος απλά και μόνον με απλές αναγωγές. Αν μια Ελλάδα "βυθίστηκε" στο χρέος της, "επωμιζόμενη" πάνω από 250 δις ευρώ "τρύπα" των τραπεζών της, αντιλαμβανόμαστε τι θα συμβεί στη Γερμανία, όταν αυτή θα κληθεί να επωμιστεί τα τερατώδη μεγέθη των δικών της τραπεζών ...Όταν θα κληθεί να ανακεφαλαιοποιήσει τις ήδη κλυδωνιζόμενες τραπεζικές της επιχειρήσεις. Μιλάμε για τεράστια ποσά, τα οποία ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζουν πόσα είναι. Μιλάμε για αρκετά ίσως και δεκάδες τρισεκατομμύρια, τα οποία θα πρέπει κάποιοι να πληρώσουν. Κάποιοι θα επωμιστούν το τεράστιο αυτό βάρος και αυτοί θα είναι όσοι σήμερα εμφανίζονται να βρίσκονται στην καλύτερη οικονομική κατάσταση ...Πάντα η ζημιά αφορά τους "έχοντες" και όχι τους "μη έχοντες".


Όλα αυτά "πλησιάζουν" τη Γερμανία ..."Πλησιάζουν" κι αυτούς που στη Γερμανία θα κληθούν να πληρώσουν τη ζημιά. "Πλησιάζουν" μια Γερμανία, η οποία, μπροστά στον φόβο, αρχίζει να "σκορπάει". Έτσι γίνεται πάντα. Όταν πλησιάζει μια καταστροφή, σκορπίζονται τα "πρόβατα", για να γλιτώσει το καθένα το σαρκίο του. Αυτό φοβούνται τώρα στη Γερμανία. Φοβούνται μήπως η τεράστια οικονομική ζημιά διχάσει τις εθνικές "συνιστώσες" τής Ομοσπονδιακής Γερμανίας και τις φέρει αντιμέτωπες μεταξύ τους. Αυτός είναι ο τρόμος της Γερμανίας. Γι' αυτόν τον λόγο επιχειρεί λίγο πριν από την κρίση να αγοράσει φτηνούς εθνικούς "θριάμβους", ώστε, μέσω της προπαγάνδας, να αναπτύξει λίγο παραπάνω την αμυντική συνοχή της. Επιχειρεί να πείσει προκαταβολικά τους Γερμανούς ότι πρέπει να παραμείνουν ενωμένοι, για να αντιμετωπίσουν την πρόκληση που τους απειλεί.


Η Καγκελάριος της καταστροφής έχει μπροστά της εκλογές, τις οποίες θέλει να κερδίσει οπωσδήποτε, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα αφεντικά της και ταυτόχρονα πρέπει να διατηρήσει και το ενιαίο της Γερμανίας. Μιας Γερμανίας, που —με τα πρώτα συμπτώματα της κρίσης— άρχισε να αναπτύσσει εσωτερικές φυγόκεντρες δυνάμεις ...Δυνάμεις, οι οποίες, όπως είναι απόλυτα φυσικό, εκφράζονται σε πρώτη φάση από αυτούς, οι οποίοι έχουν τα μεγαλύτερα συμφέροντα ...Από αυτούς, οι οποίοι "βλέπουν" από τώρα ότι θα πληρώσουν το μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς ...Από τους "έχοντες" ...Από αυτούς, οι οποίοι κάθονται στις πρώτες θέσεις του "τραίνου" και θα δουν πρώτοι τη θανατηφόρα "στροφή" ...Από αυτούς, που, όταν η Γερμανία θα αναγκαστεί να επιβάλλει ελληνικού τύπου φορολογικά μέτρα, θα "ματώσουν".


Ήδη ο πλούσιος καθολικός Νότος έχει αρχίσει να αντιδρά στα έξοδα των "μεγαλόπνοων" σχεδιασμών του προτεσταντικού Βορά. Ήδη η πλούσια Βαυαρία αντιδρά στη συνεχή αφαίμαξή της από την πολύ πιο αδύναμη Πρωσία. Κάποιοι στο Μόναχο δεν βλέπουν με καλό "μάτι" τα αυτοκρατορικά "μεγαλεία" της πόλεως του Βερολίνου. Άρχισαν κάποιοι Βαυαροί να "μετρούν" αυτά που δίνουν στο κράτος σε σχέση με αυτά που παίρνουν από αυτό και αυτό δεν είναι καλό σημάδι για μια ομοσπονδία όπως η γερμανική ...Μια ομοσπονδία, η οποία με χρήμα "παντρεύει" εχθρικά θρησκευτικά δόγματα, έθνη και νοοτροπίες ...Μια ομοσπονδία, που αρκεί μια "σπίθα" για να της βάλει φωτιά.


Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης πως η οικονομική κρίση της Ευρώπης δεν θα δοκιμάσει μόνο τις εθνικές οικονομίες της Ευρώπης αλλά και τους ίδιους τους λαούς της. Κάποιοι λαοί είναι βέβαιον ότι δεν θα αντέξουν μέσα σε αυτές τις επικίνδυνες συνθήκες. Μέσα σε αυτό το "φλεγόμενο" περιβάλλον, όπου δύσκολα επιβιώνει ένα συμβατικό κρατικό σύστημα είναι ακόμα πιο δύσκολο να επιβιώσει ένα τεχνητό σύστημα, όπως αυτό της Γερμανίας. Όταν απειλείται ένα συμβατικό εθνικό και άρα "ατσάλινο" κρατικό σύστημα, πώς θα μπορέσει να ελπίζει ένα σύστημα σαν το γερμανικό, που μοιάζει να είναι "ξύλινο";


Η μεγαλύτερη απάτη της ευρωπαϊκής ιστορίας.


Τις απάτες τις κάνουν οι απατεώνες και τις μεγαλύτερες απάτες τις κάνουν οι μεγαλύτεροι απατεώνες. Όταν λοιπόν καταγγέλλουμε τη Γερμανία για τη μεγαλύτερη απάτη στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, δεν λέμε κάτι το περίεργο ...Το φυσιολογικό είναι αυτό ...Το αντίθετο θα μας φαινόταν περίεργο. Περίεργο θα μας φαινόταν να μην έχει η Γερμανία το ρεκόρ στην απάτη. Περίεργο θα μας φαινόταν να χρειαζόταν η Γερμανία ποδοσφαιρικές διακρίσεις και να μην επιχειρούσε να τις αποκτήσει με αθέμιτα μέσα. Γιατί; Γιατί η Γερμανία είναι από τη φύση της συνδεδεμένη με την έννοια της απάτης ...Η ίδια ως κράτος είναι μια απάτη ...Η ίδια ως έθνος είναι μια απάτη. Ως εκ τούτου έχει εξοικειωθεί απόλυτα με αυτήν την κατάσταση.


Για τους Γερμανούς η έννοια της ηθικής είναι πολύ πιο σύνθετη απ' ό,τι είναι για τους υπόλοιπους λαούς. Για τους Γερμανούς τις περισσότερες φορές ηθικό είναι ό,τι τους συμφέρει και τίποτε άλλο. Από εκεί και πέρα η παροιμιώδης ηθικολογία τους είναι απλά θέμα εκπαίδευσης. Προφανώς έχουν καλούς "δασκάλους" και έχουν μάθει να φωνάζουν ακόμα και όταν εγκληματούν. Έχουν μάθει να κουνάνε το "δάκτυλο" ακόμα και όταν το έχουν βουτηγμένο στο "μέλι" της κλοπής. Δεν είναι τυχαίο που οι πιο "ηθικοί" από τους Ευρωπαίους καταδικάζονται καθημερινά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο που αυτοί, οι οποίοι καταγγέλλουν την παγκόσμια διαφθορά, είναι οι πιο γνωστοί διαφθορείς που έχει γνωρίσει ο μεταπολεμικός κόσμος.


Μιλάμε για παγκόσμια ρεκόρ, τα οποία δύσκολα θα καταρριφθούν στο μέλλον από κάποιον άλλον. Οι Γερμανοί έχουν καταδικαστεί ακόμα και σε δικαστήρια της ζούγκλας. Ακόμα και σε φύλλα μπανανιάς μπορεί να έχουν γραφεί καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της Γερμανίας. Από εκεί και πέρα δεν τους ενδιαφέρει ...Η δουλειά τους να γίνεται. Δεν είναι τυχαίο που "μαλώνουν" τους Έλληνες για διαφθορά, την οποία προκάλεσαν οι ίδιοι. Η Ελλάδα "βράζει" για το σκάνδαλο της Siemens και οι "ηθικολόγοι" Γερμανοί εκβιάζουν τους Έλληνες πολιτικούς με τις λίστες της δικής τους εταιρείας. Καθημερινά αποκαλύπτονται αθλιότητες, που, αν αφορούσαν άλλο κράτος, θα είχε συγκλονιστεί ο Πλανήτης.


Γιατί λοιπόν να μας φανεί παράξενη η εξαγορά του τελικού; Παράξενα δεν είναι και τα προπληρωμένα γερμανικά υποβρύχια, τα οποία σκουριάζουν στον Σκαραμαγκά και τα οποία δεν θα μπουν ποτέ στο νερό; Παράξενοι δεν είναι οι πανάκριβοι γερμανικοί συρμοί ασύμβατων προδιαγραφών, που σκουριάζουν στα αμαξοστάσια του ΟΣΕ; Παράξενο δεν είναι το πανάκριβο C4I που το νοικιάσαμε πιο ακριβά απ' ό,τι θα κόστιζε να το αγοράσουμε και τώρα το πληρώνουμε, χωρίς να λειτουργεί; Όλα αυτά τα παράξενα δεν αποτελούν μνημεία της περίφημης τευτονικής "ηθικής"; Για αυτήν την "ηθική" μιλάμε. Αυτή η "ηθική" είμαστε βέβαιοι ότι ξέφυγε πλέον από τα ναυπηγεία, τα αμαξοστάσια και τα εργοτάξια και πήγε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα ...Αίθουσα αλλάξαμε και όχι παράσταση ...Θεατές στο ίδιο έργο αισθανόμαστε. Η Γερμανία με τον γνωστό και "ασυναγώνιστο" τρόπο αγόρασε τον ποδοσφαιρικό τελικό. Όπως ως Siemens ή Kruppκέρδιζε με την "αξία" της όλους τους διαγωνισμούς, έτσι έκανε και ως Bayern ήDortmund .


...Business us usual, όπως θα έλεγε κάποιος αγγλόφωνος. Το μόνο που χρειάζεται να εξηγήσουμε είναι όχι αν έχουν την ανηθικότητα να τον αγοράσουν ή όχι, αλλά γιατί έχουν την ανάγκη να αγοράσουν αυτόν τον καιρό κάτι τόσο ασήμαντο και σίγουρα με πολύ μεγάλο κόστος. Αυτό, δηλαδή, μας απασχολεί περισσότερο και όχι αν υπάρχει ή δεν υπάρχει ηθικό δίλημμα των Γερμανών. Γιατί να έχει ανάγκη η Γερμανία από την εξαγορά ενός ποδοσφαιρικού τίτλου, ο οποίος, όσο και να μην κοστίζει, είναι βέβαιον ότι κοστίζει ακριβά; Κατά την άποψή μας η Γερμανία κατέφυγε σε αυτήν την πράξη, γιατί απλούστατα έχει ανάγκη τέτοιους "τίτλους", ώστε να επιβιώσει ως κράτος ανάμεσα στα κράτη.


Είναι ένα τεχνητό κράτος και έχει ανάγκες ιδιόμορφες. Όπως ο ανάπηρος Σόιμπλε έχει ανάγκη ένα "καρότσι", για να εξασφαλίσει την κίνηση, η οποία για τους υπόλοιπους ανθρώπους είναι φυσική, έτσι και η Γερμανία έχει ανάγκη "βοήθειες", για να εξασφαλίσει αυτά, τα οποία για τους υπόλοιπους λαούς είναι φυσικά. Όταν η ιστορία σου "ξεκινά" στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και στις λίγες σελίδες της βρίσκεις μόνον καταδίκες για μαζικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ευνόητο είναι ότι ακόμα και ένας τίτλος στο πινκ-πονκ είναι μια ευχάριστη και ευπρόσδεκτη "παράγραφος" μέσα σε αμέτρητες καταδικαστικές αναφορές. Όταν, ως κράτος, δεν έχεις να επιδείξεις Θερμοπύλες ή Μαραθώνες, καλό είναι και ένα Κύπελλο.


Η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη απάτη της ευρωπαϊκής ιστορίας ...Το κράτος του εβραϊκού "σωλήνα". Ένα κράτος δημιουργημένο από τους ξένους ιδιοκτήτες του και όχι από τον λαό του. Ένα κράτος, το οποίο "δημιούργησε" έθνος και δεν δημιουργήθηκε από έθνος, όπως συνέβη με όλα τα άλλα ...Γερμανία δεν υπήρχε πριν τους Εβραίους ...Πριν τον Μαρξ, τη Λούξεμπουργκ και βέβαια τον χρηματοδότη αυτών των "κομμουνιστών" τον διαβόητο Ρότσιλντ, δεν υπήρχε Γερμανία. Αυτοί οι Εβραίοι ίδρυσαν τη Γερμανία και την έδωσαν στα θύματα τους, για να την "λατρεύουν" σαν πατρίδα. Οι Εβραίοι πλήρωσαν έναν Χίτλερ, για να ιδρύσει τη Γερμανία και από εκεί και πέρα αυτήν την εθνική "κωμωδία" την συντηρούν με όποια ασημαντότητα έχουν στη διάθεσή τους και κυρίως με την Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου ...Τραγικό και μόνον να το σκεφτεί κάποιος.


Η Γερμανία, ως κράτος, ως λαός και ως έθνος είναι ένας Χίτλερ και τρία Παγκόσμια Κύπελλα Ποδοσφαίρου ...Τίποτε άλλο. Όσο κι αν ψάξει κανείς, δεν θα βρει τίποτε άλλο, που να "ενώνει" τους Γερμανούς σε μια κοινή "πλατφόρμα" ...Τίποτε άλλο, που να συνδέει τη Βαυαρία με την Πρωσία ...Τον Καθολικό νότο με τον Προτεσταντικό βορά ...Το "δούλεμα" των αιώνων. Γι' αυτόν τον λόγο τρέχουν στα ποδοσφαιρικά γήπεδα οι "Καγκελάνθρωποι". Γι' αυτόν τον λόγο βάζουν τη γριά του Βερολίνου να "μπουκάρει" στα αποδυτήρια των ποδοσφαιρικών ομάδων. Εκτός από το ποδόσφαιρο δεν έχουν τίποτε άλλο να "πανηγυρίσουν" στο όνομα της κοινής Γερμανίας.


Αυτό ήταν το μέγα κόλπο των Εβραίων. Το στιγμιαίο "κόλπο" της Ενωμένης Γερμανίας της Βαϊμάρης το έκαναν μόνιμο με τους πολέμους. Χρηματοδότησαν —τον πιθανότατα Εβραίο Χίτλερ— να προκαλέσει τον πιο εγκληματικό πόλεμο στην ιστορίας της ανθρωπότητας, για να "κλειδώσουν" τη Βαϊμάρη. Έβαλαν Πρώσους και Βαυαρούς να κάνουν εγκλήματα ως Γερμανοί και τους παγίδευσαν σε ένα αιώνιο κοινό "κλουβί". Τους έβαλαν να κάνουν εκ των δεδομένων χαμένους πολέμους, γιατί ήθελαν να διαχειριστούν τις συνέπειες των ηττών.


Αυτοί τους έδωσαν τη "μοίρα" τους ...Την κοινή "μοίρα", την οποία έχουν όλοι όσοι συνδέονται με στυγερά εγκλήματα, είτε φταίνε είτε όχι ...Τη "μοίρα" των παιδιών ενός "βιαστή", που, ό,τι και να κάνουν, δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτήν ...Των παιδιών που φοβούνται την κοινωνία και η κοινωνία τους μισεί ακόμα κι όταν δεν είναι οι ίδιοι εγκληματίες ...Των παιδιών, που, για να επιβιώσουν, πρέπει να είναι ενωμένα και άρα να "θυμούνται" και να χρησιμοποιήσουν ως "σανίδα" σωτηρίας αυτό, το οποίο θα έπρεπε να θέλουν να "ξεχάσουν" ...Τραγικό και μόνο να το σκεφτεί κάποιος.


Αυτήν την "ακρωτηριασμένη" ιστορικά Γερμανία την "εφεύραν" οι Εβραίοι. Οι Γερμανοί δεν είχαν καν "φιλική συμμετοχή" στον σχεδιασμό και τη δημιουργία της. Η Ομοσπονδιακή Γερμανία αποτέλεσε το όραμα του Χίτλερ και των Εβραίων χρηματοδοτών του ...Το όραμα των Εβραίων τοκογλύφων της Νέας Υόρκης και των υπαλλήλων τους στην Ευρώπη ...Το μεγάλο κόλπο των Εβραίων της Κεντρικής Ευρώπης ...Το επίτευγμα του Μαρξ, της Λούξεμπουργκ, του Κοέν, του Κάουτσκυ, του Μπάμπελ, του Μπερνστάιν, αλλά και του Κάφκα ...Η αιματοβαμμένη "σακούλα", που σκέπασε με σκότος την Πρωσία, τη Βαυαρία και όλα τα μέχρι τότε ανεξάρτητα γερμανικά πριγκιπάτα.


...Η απόλυτη φασιστική "μηχανή", της οποίας κανένας δεν γνωρίζει τα πραγματικά αφεντικά και τους ιδιοκτήτες της ...Το κράτος των Ναζί, που κατέστρεψε την Ευρώπη στον πόλεμο ...Το κράτος των Ναζί, που υπνώτιζε την Ευρώπη με τις μεταπολεμικές "συγνώμες" του μέχρι να σηκωθεί στα "πόδια" του και να επιτεθεί ξανά ...Το κράτος των Ναζί, το οποίο σήμερα βυθίζει ξανά την Ευρώπη στο χάος και στην απελπισία. Αυτήν την "άχρωμη" θρησκευτικά ενωμένη Γερμανία την "εφεύραν" οι Εβραίοι.


Ένα επίτευγμα, που, για έρθει σε πέρας, έπρεπε να εξουδετερωθούν όλες οι φυγόκεντρες "τάσεις" εντός του γερμανικού κατασκευάσματος. Έπρεπε να "νικηθούν" τα θρησκευτικά και τα εθνικά ένστικτα των λαών που την συνθέτουν ...Ένστικτα, τα οποία πάντα υπήρχαν, εφόσον υπήρχαν μίση και σφαγές μεταξύ τους. Προτεστάντες και καθολικοί είχαν αλληλοσφαγεί μεταξύ τους. Πρώσοι και Βαυαροί είχαν αλληλοσφαγεί μεταξύ τους. Τα μίση μεταξύ τους ήταν μεγάλα και αυτό ήταν το πιο δύσκολο πρόβλημα που έπρεπε να ξεπεράσουν οι Εβραίοι, προκειμένου να τους "μαντρώσουν" όλους αυτούς στο γερμανικό "μαγαζί" τους.


Για να επιτύχουν αυτήν την παράδοξη ένωση, έπρεπε να αντιμετωπίσουν κατ' αρχήν το θρησκευτικό ζήτημα, το οποίο διαφοροποιούσε τους Γερμανούς μεταξύ τους και τους έδινε την ξεχωριστή τους ταυτότητα ...Την μόνιμη ξεχωριστή ταυτότητα, η οποία απειλούσε επίσης μόνιμα το γερμανικό κράτος. Γνώριζαν πως, από τη στιγμή που θα κατάφερναν και θα "πάγωναν" το μέχρι τότε "καυτό" σημείο των ενδογερμανικών θρησκευτικών συγκρούσεων, όλα τα άλλα θα ήταν εύκολα στη διαχείρισή τους. Γι' αυτόν τον λόγο οι ισχυρότεροι και δολιότεροι των σιωνιστών αγωνίστηκαν με το απόλυτο πάθος για την "ιδεολογία" μέσα στη Γερμανία.


Γνώριζαν πως μόνον αν παρέκαμπταν το θρησκευτικό ζήτημα, θα ήταν δυνατή η ένωση των δύο κυρίαρχων και διαφορετικών εθνικοθρησκευτικών γερμανικών οντοτήτων μέσα στο ίδιο κράτος. Μέσω της ιδεολογίας προσπάθησαν να αμβλύνουν τα μίση μεταξύ των δύο διαφορετικών θρησκευτικών δογμάτων των δύο διαφορετικών εθνών. Προσπάθησαν —και τελικά κατάφεραν— να "βάλουν" μέσα στη Γερμανία τις δήθεν "ιδεολογικές" συγκρούσεις, στις οποίες οι ίδιοι πρωταγωνιστούσαν, προκειμένου να "σκεπάσουν" τις αντίστοιχες εθνικοθρησκευτικές μεταξύ Πρώσων και Προτεσταντών.


Τράβηξαν από το "κάδρο" του γερμανικού διχασμού τον Λούθηρο και έβαλαν τον Μαρξ με τον ίδιο στόχο. Τράβηξαν από το "κάδρο" τον Πρώσο Κάιζερ για να μην ερεθίζει τους Βαυαρούς και στη θέση του έβαλαν "Γερμανούς" ιδεολόγους. "Αγορασμένες" από τους Εβραίους τραπεζίτες ήταν όλες οι δήθεν "σοσιαλιστικές" ιδεολογίες, οι οποίες "χώριζαν" τους Γερμανούς σε νέες "πλατφόρμες", που θα τους μπέρδευαν και θα τους αποπροσανατόλιζαν. Αυτό δεν το έκαναν οι Εβραίοι από κοινωνική ευαισθησία και πολιτισμό, αλλά από συμφέρον. Φιλοδοξούσαν ―όπως ορθώς εκ των υστέρων αποδείχθηκε― πως η καταστολή των θρησκευτικών ενστίκτων των κυρίαρχων δογμάτων της Γερμανίας θα τους ευνοούσε.


Φιλοδοξούσαν να χωρίσουν τους Γερμανούς σε φανατισμένους σοσιαλοδημοκράτες και χριστιανοδημοκράτες, ώστε να μην θυμούνται ότι προηγουμένως ήταν προτεστάντες ή καθολικοί. Να μην θυμούνται ότι προηγουμένως ήταν Πρώσοι ή Βαυαροί. "Συντόνισαν" τη σοσιαλοδημοκρατία με την προτεσταντική "συχνότητα" και τη χριστιανοδημοκρατία με την καθολική "συχνότητα" και τα "σκέπασαν" όλα υπό τη δική τους καθοδήγηση και τον δικό τους έλεγχο. Δικά τους κόμματα είναι τόσο το SPD όσο και το CDU. Μόνοι τους επιλέγουν τις ηγεσίες της Γερμανίας. Μόνοι τους επιβάλουν τους ομοσπονδιακούς νόμους τής Γερμανίας. Μόνοι τους σχεδιάζουν την "εθνική" ατζέντα της Γερμανίας.


Μόνο σε ό,τι θεωρούν οι ίδιοι "νόμιμο" μπορούν να φανατίζονται οι Γερμανοί. Μπορούν να φανατίζονται για τα κόμματα, αλλά όχι για τις εθνικές τους καταγωγές. Μπορούν να φανατίζονται για τη Γερμανική τους "υπερηφάνεια", αλλά όχι για την πρωσική ή τη βαυαρική τους ιδιαιτερότητα. Μπορούν να φανατίζονται με ό,τι θέλουν, αλλά όχι να ξεφεύγουν από τα όρια που τους έχουν θέσει τα αφεντικά τους ...Τα αφεντικά, που, κάθε φορά που θα πάνε να ξεφύγουν, θα "θυμίσουν" τόσο στους ίδιους όσο και στον περίγυρό τους ότι είναι τα "παιδιά του βιαστή". Οι ίδιοι άνθρωποι, που μεθοδεύουν την αντιγερμανική προπαγάνδα στην Ευρώπη, είναι αυτοί, που "πουλάνε" προστασία στους Γερμανούς από τους Ευρωπαίους.


Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα χρησιμοποιούν τη Γερμανία ως το απόλυτο παράδειγμα τεχνητής "κατασκευής" ενός έθνους εις βάρος των λαών που κλήθηκαν να το συνθέσουν. Οι Πρώσοι και οι Βαυαροί θα αποδειχθούν τα πιο γιγαντόσωμα "πειραματόζωα" που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.


Όταν η εθνική ιστορία "συναντιέται" με σώβρακα και φανέλες.


Ο πρώτος, που συνέλαβε την ιδέα να "καλλιεργήσουν" τη γερμανική "υπερηφάνεια" μέσω του αθλητισμού ήταν ο "αρχιτέκτονας" του γερμανισμού, ο Χίτλερ. Από τη στιγμή που γνώριζε ότι ηγούνταν ενός τεχνητού έθνους, το οποίο στηριζόταν πάνω σε αντιμαχόμενα "συντρίμμια", έπρεπε να βρει τρόπο να τα παγιδεύσει. Αυτό γινόταν μόνον με τους αθλητικούς "ψευδοθριάμβους".


Η Μέρκελ, δηλαδή, και οι προκάτοχοί της δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να μιμούνται την πετυχημένη τακτική του Χίτλερ. Την μόνη τακτική που δίνει μια κάποια αγωνιστική "παράδοση" σε έναν λαό. Κάτι σαν "ταχύρυθμα" προγράμματα εθνικής "εξειδίκευσης". Προγράμματα ταχύρυθμης απόκτησης κοινής εθνικής "μνήμης", έστω κι αν αυτή η "μνήμη" περιλαμβάνει ασήμαντα πράγματα.


Έχοντας δηλαδή εξασφαλίσει ένα "ατσάλινο" κοινό αρνητικό φορτίο, που είχε να κάνει με τα εγκλήματα των πολέμων, οι Γερμανοί προσπάθησαν αυτό να το "ντύσουν" με κάτι πιο βελούδινο" και "ελκυστικό", ώστε να μην είναι αποκρουστικό. Από τη στιγμή που το κοινό έγκλημα τους "έδενε" έτσι κι αλλιώς, προσπάθησαν αυτόν τον "δεσμό" να τον ωραιοποιήσουν στον βαθμό που δεν θα τον έκανε αποκρουστικό για τις γενιές που θα ακολουθούσαν. Από τη στιγμή που ήταν όλοι "Γερμανοί", λόγω των κοινών γερμανικών εγκλημάτων, έπρεπε να βρουν κάτι, το οποίο να έκανε την κατάσταση λίγο πιο ελκυστική. Σε αυτό ήταν χρήσιμος ο αθλητισμός και γι' αυτόν τον λόγο επένδυσαν εξ' αρχής στον αθλητισμό.


...Επένδυσαν σε βαθμό τέτοιο, που να μπορεί κάποιος να τους κατηγορήσει για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ακόμα δηλαδή και για αθλητικούς λόγους μπορεί κάποιος να τους κατηγορήσει για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι είναι απίστευτοι. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα εγκλήματα της Ανατολικής Γερμανίας, η οποία, προκειμένου να αποδείξει εκ νέου τη γερμανική "ανωτερότητα", γέμισε με καρκίνους τη γερμανική νεολαία; Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον σύγχρονο Μένγκελε με το όνομα Μάνφρεντ Χέπνερ; Αυτός ήταν ο αθλίατρος της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, που έστειλε στον θάνατο, την τρέλα ή τα χειρουργεία για αλλαγή φύλου πολλούς Ανατολικογερμανούς.


Αυτού του σταλινικού εγκληματία τα "κατορθώματα" το γερμανικό κράτος όχι μόνον τα άφησε ατιμώρητα, αλλά προφανώς τα θεώρησε εθνική του "κληρονομιά" και υιοθέτησε τους "καρπούς" του. Το κράτος του ανάπηρου Σόιμπλε, ο οποίος ήταν ο ίδιος που προστάτευσε τους εγκληματίες. Ο ίδιος ο Σόιμπλε ήταν αυτός, ο οποίος μερίμνησε για την ασφάλεια και την ατιμωρησία των πρώην συνεργατών της Μέρκελ. Γιατί; Γιατί αυτό επέβαλε η τεχνητή κληρονομιά του Χίτλερ. Αυτό επέβαλε το σενάριο της δημιουργίας τού "Υπεργερμανού", ο οποίος ανήκει σε ένα "ανώτερο" έθνος.


Όπως αντιλαμβανόμαστε, το "ανώτερο" ήταν το καρότο και το "έθνος" ήταν το ζητούμενο. Έθνος προσπαθούσαν να φτιάξουν οι Γερμανοί ΝΑΖΙ και γι' αυτό παρέσυραν το κόσμο στις ηλιθιότητες. Ήθελαν να κάνουν "ανώτερο" έθνος, γιατί έπρεπε να "καπελώσουν" τα κατώτερα πρωσικά και βαυαρικά έθνη. Αυτό ήταν το μυστικό του σχεδιασμού και γι' αυτό ακούσαμε όλες τις ηλιθιότητες του κόσμου από το στόμα τους ...Προσπάθεια "καπελώματος" ήταν. Απλά, επειδή ο κλασσικός αθλητισμός δεν προσφέρεται για τη δημιουργία και καλλιέργεια συλλογικών φανατισμών, η μεγάλη γερμανική επένδυση της "ανωτερότητας" έγινε στα αθλητικά παιχνίδια και κυρίως στο ποδόσφαιρο ...Στη "μεθαδόνη" των λαών, η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως "υποκατάστατο" του θρησκευτικού "οπίου", όπως είπε και ο γνωστός "Γερμανός" φιλόσοφος Μαρξ.


Αναγκαστικά έπρεπε οι Γερμανοί "εθνοκατασκευαστές" να επενδύσουν σε "υποκατάστατα", εφόσον δεν τους χρησίμευαν τα όσα διέθεταν. Αν για ένα συμβατικό έθνος του αρκεί η ιστορία του για να "πορευτεί" συσπειρωμένο μέσα στον χρόνο, για το τεχνητό γερμανικό έθνος θα έπρεπε να δημιουργηθεί γρήγορα μια ψευδοϊστορία για να επιτύχει το ίδιο. Αν δηλαδή για τους Έλληνες των Θερμοπυλών, της Δημοκρατίας, του Μαραθώνα, του Ολυμπισμού, της Αθήνας, της Σπάρτης, του Αλεξάνδρου κλπ., το "τρόπαιο" της Πορτογαλίας είναι κάτι για να γελάμε όταν πίνουμε μπύρες, για τους Γερμανούς του Ολοκαυτώματος και των εγκλημάτων ένα Ποδοσφαιρικό Κύπελλο είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο θα μπορούσαν να είναι υπερήφανοι ...Είναι το μόνο γεγονός που εντάσσεται στη θετική κοινή μνήμη. Όλα τα άλλα, τα οποία τους "συνδέουν" στη γερμανικότητά τους, είναι αρνητικά.


Ό,τι είναι πρωτεύον για τους λαούς και λόγος υπερηφάνειας, είναι για τους Γερμανούς λόγος ντροπής. Ό,τι είναι δευτερεύον για τους λαούς και αφήνεται στην τύχη του, είναι για τους Γερμανούς θεμελιώδες και καλλιεργείται συστηματικά. Όταν λοιπόν στα σημαντικά γεγονότα της Ευρωπαϊκής Ιστορίας οι Γερμανοί είναι μονίμως στη "σκοτεινή" της πλευρά, ευνόητο είναι ότι οι λιγοστοί "θρίαμβοι", που έχουν στη διάθεσή τους να γιορτάσουν και να "πανηγυρίσουν", είναι αυτοί που είναι νόμιμοι και κατακτούνται σε άσχετες περιόδους αυτής της ιστορίας. Θριαμβευτές της "αξίας" είναι οι Γερμανοί μόνον όταν αυτοί οι "θρίαμβοι" είναι ασήμαντοι σε παιχνίδια και σε περιόδους ειρήνης.


..."Θρίαμβοι", που θα πρέπει να "ενώνουν" τους Πρώσους και τους Βαυαρούς κάτω από τα κοινά γερμανικά "σύμβολα" ..."Θρίαμβοι", που να μην ξυπνάνε παλιές ανεπιθύμητες "αναμνήσεις" των γερμανικών λαών, αλλά να δημιουργούν νέες κοινές "εμπειρίες" ..."Θρίαμβοι" νόμιμοι και αναγνωρισμένοι από την Ευρώπη, η οποία ποτέ δεν είδε καλό από τους γερμανικούς "θριάμβους". Γι' αυτόν τον λόγο το γερμανικό παρακράτος "φώλιασε" από την εποχή του Χίτλερ στις ποδοσφαιρικές ομάδες.


Οι ποδοσφαιρικές ομάδες έπαιζαν τον προβοκατόρικο ρόλο, που βόλευε τη Γερμανία. "Φίλτραραν" τα παλιά "πάθη" και τα εμφάνιζαν όπως βόλευαν την εξουσία. Εκμεταλλεύονταν τα παλιά σύμβολα σε ασήμαντους "στίβους" και τα υπέτασσαν στη νέα γερμανική ιδεολογία. Παρίσταναν τα βαυαρικά ή τα πρωσικά σωματεία, τα οποία όμως ελέγχονταν απόλυτα από τα κομματικά συμφέροντα των γνωστών κομμάτων.


Με αυτόν τον τρόπο "μπέρδευαν" το θυμικό των Γερμανών. Ευτέλιζαν —και σε πολλές περιπτώσεις εξευτέλιζαν— στις κερκίδες τα παλιά ένδοξα σύμβολα των λαών της Γερμανίας, για να δώσουν αξία στα νέα. Αυτό ήταν το κόλπο. Έδωσαν τα "ιερά" και τα "όσια" των λαών της Γερμανίας στα αγράμματα στίφη των οπαδών, προκειμένου να τα "εξορκίσουν" ...Προκειμένου να τα εξουδετερώσουν, προσδίδοντάς τους μια τεχνητή γραφικότητα, η οποία παραπέμπει σε ξεχασμένα "μεσαιωνικά" σύμβολα. Εξαιτίας τους έφτασαν στο σημείο να βλέπουν κάποιοι αυτά τα σύμβολα και να θυμούνται τατουάζ γραφικών μηχανόβιων και μάρκες από μπύρες.


Όλα αυτά δεν ήταν τυχαία. Αποτελούσαν πολιτική μεθόδευση, η οποία εφαρμόστηκε από τα κυρίαρχα κόμματα. Κομματικά παραμάγαζα είναι οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι στη Γερμανία. Μέσα από τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους αυτά τα κόμματα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους. Εκεί εξασφάλιζαν "επαγγελματίες" οπαδούς. Εκεί εξασφάλιζαν τους ιδιωτικούς "στρατούς", που χρησιμοποιούσαν κατά βούληση. Εκεί εξασφάλιζαν τους φανατικούς και "στρατευμένους" προβοκάτορες, που κάποτε τους έβρισκαν στις "νεολαίες" των ΝΑΖΙ. Εκεί εξασφάλιζαν οργανωμένα πλήθη, για να παριστάνουν τους φανατικούς υποστηρικτές των κομματικών εκδηλώσεων. Εκεί εξασφάλιζαν το πάντα "πρόθυμο" πλήθος, το οποίο θα υποστήριζε με "οργή" και "πάθος" ό,τι του υποδείκνυαν οι κυβερνώντες της Γερμανίας ...Οι εχθροί του γερμανικού κράτους απομονωμένοι και αποδυναμωμένοι και οι "οπαδοί" του απόλυτα οργανωμένοι και χρηματοδοτημένοι από το κράτος.


Αυτό το κύκλωμα του γερμανικού παρακράτους είναι αυτό, το οποίο σήμερα ανησυχεί για την ακεραιότητα της Γερμανίας και προσπαθεί να την "ξαναμεθύσει" με έναν νέο "θρίαμβο". Το κύκλωμα του CDU και του SPD, το οποίο μονοπωλεί την εξουσία για λογαριασμό των ΝΑΖΙ και των Εβραίων, αντιλαμβάνεται ως εχθρό τον γερμανικό λαό και θέλει να τον ξαναπαγιδεύσει. Γι' αυτόν τον λόγο αγόρασαν ολόκληρο τον Τελικό και όχι μόνον το αποτέλεσμά του. Τον αγόρασαν στην κυριολεξία, αν σκεφτεί κάποιος πώς έφτασε η Ντόρτμουντ στον τελικό.


Στα δικαστήρια της ΟΥΕΦΑ "τρέχει" η Μάλαγα. Με γκολ οφσάιντ στο '93 πέρασε η Ντόρτμουντ στον ημιτελικό. Οι μισοί παίκτες της Ντόρτμουντ ήταν οφσάιντ στη φάση που έκρινε τον αγώνα. Ακόμα γελάνε κάποιοι γνώστες του χώρου. Η Ντόρτμουντ αγόρασε στην κυριολεξία το "διαβατήριό" της, για να πάει στον στημένο "ημιτελικό" ...Το γερμανικό παρακράτος φρόντισε γι' αυτό. Γιατί; Γιατί δεν επιθυμούσε την απλή συμμετοχή της Μπάγερν στον τελικό. Μια επιτυχία της Μπάγερν μπορεί να είχε τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμούσαν. Θα μπορούσε να ερεθίσει τον εθνικισμό των Βαυαρών που "πληρώνουν", πράγμα άκρως επικίνδυνο για τη σημερινή "ευάλωτη" Γερμανία. Τα αποτελέσματα του Τελικού έπρεπε να είναι "ενωτικά" για τη Γερμανία και όχι διχαστικά.


"Ανώτεροι" νικητές να ήταν όχι οι Βαυαροί εναντίον όλων —και άρα και των Πρώσων—, αλλά οι Γερμανοί εναντίον όλων ...Όλοι οι Γερμανοί, ανεξαρτήτως εθνικής προέλευσης ή κομματικής προτίμησης, εφόσον καί τα δύο τα "κόμματα" πέτυχαν τον στόχο τους. Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν στον Τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τους δύο κορυφαίους "εκπροσώπους" των νομίμων "τάσεων" μέσα στη Γερμανία ...Τους εκπροσώπους των Βαυαρών και των Πρώσων ...Τους εκπροσώπους των Καθολικών και των Προτεσταντών ...Τους εκπροσώπους των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών. Όλα τα "κύτταρα" της γερμανικής "ανωτερότητας" παρόντα στον τελικό. Οι ομάδες, οι οποίες τα "σκεπάζουν" όλα στο όνομα των ιδεολογιών, βγήκαν στον τελικό να "μεθύσουν" και πάλι τους Γερμανούς.


Αυτόν τον ρόλο καλούνται τώρα να παίξουν οι ομάδες των "Γερμανών". Ποιοι είναι οι φανατικοί Γερμανοί στη Γερμανία, οι οποίοι ξεκίνησαν ήδη να εκμεταλλεύονται τον γερμανικό "θρίαμβο"; Τα παιδιά των παλιών ΝΑΖΙ, οι αφελέστεροι των γηγενών και τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών, που τρέμουν μην αλλάξουν τα πράγματα, γιατί, αν εμφανιστούν εκ νέου Πρώσοι και Βαυαροί, θα τους διώξουν από τη "γενναιόδωρη" Γερμανία. Αυτοί είναι οι φανατικοί Γερμανοί και αυτοί είναι οι αγαπημένοι των ιδρυτών της Γερμανίας ...Οι αγαπημένοι των Εβραίων ...Οι ευνοημένοι από αυτούς, που ως "αντιπαροχή" τούς προσφέρουν την ασφάλειά τους, παριστάνοντας τους "σωματοφύλακές" τους. Αυτοί ετοιμάζονται τώρα να πανηγυρίσουν τον αγορασμένο γερμανικό "τελικό" ...Αυτοί που διαβάζουν την Bild ...Αυτοί που τρέχουν με τα γερμανικά λάβαρα να πανηγυρίσουν ...Αυτοί που κατηγόρησαν τους Έλληνες για τεμπελιά και αθλιότητα.


Η ομάδα της Βαυαρίας,


των Καθολικών και των Χριστιανοδημοκρατών.


Τι εννοούμε όταν λέμε για έναν άνθρωπο ότι ανήκει στον "πάτο" της κοινωνίας; Αυτό, το οποίο οι Αμερικανοί πολύ ορθώς το ονομάζουν "low life". "Πάτος" με αντικειμενικά κριτήρια και όχι με κριτήρια τα οποία συνδέονται με συμπάθειες ή αντιπάθειες ...Να είναι ένας συνδυασμός πολλών αρνητικών χαρακτηριστικών ...Να είναι, για παράδειγμα, αστοιχείωτος σαν "ντουβάρι", απατεώνας και μεθύστακας ...Να έχει "εξαρτήσεις" τύπου χαρτοπαιξίας ...Να είναι ψεύτης, βουλιμικός και άπληστος. Όλα αυτά αν τα βάλεις σε μια "εξίσωση" και αναζητήσεις μια φωτογραφία, για να τα εκφράζει, πιθανότατα θα σου δώσουν τη φωτογραφία του Προέδρου της Μπάγερν.


Αυτός ο άνθρωπος ήταν από τους πρώτους "ηθικούς" Γερμανούς, οι οποίοι, χωρίς να διαθέτουν κανέναν επίσημο θεσμικό ρόλο, έσπευσαν να κουνήσουν το "δάκτυλο" στους "τεμπέληδες" Έλληνες. Ως απόλυτος εκφραστής της γερμανικής "ηθικής", βγήκε και δήλωσε επί λέξη. "Εμείς οι Ευρωπαίοι δεν ρίχνουμε το φταίξιμο της κρίσης στους Έλληνες. Αν δεν χρειάζονται τη βοήθεια μας, ας μείνουν μόνοι τους. Τουλάχιστον όμως θα έπρεπε να πουν ένα "ευχαριστώ". Είναι υποχρέωση τους. Συνήθως σε ευχαριστούν όταν προσφέρεις βοήθεια", είχε δηλώσει μεταξύ άλλων ο Ούλι Χένες, προσθέτοντας εν είδει Προφήτη: "Αν δεν δέχονται τη βοήθεια, τότε προβλέπω μαύρες μέρες". Όλες αυτές τις εκτιμήσεις τις έκανε ο τενεκές του Μονάχου ...Ο αυτόκλητος "εκφραστής" των Ευρωπαίων στο σύνολό τους.


...Ένας άνθρωπος, που, πέρα από τα πάθη του, δεν μπορεί να αποδείξει ότι έχει ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο στη ζωή του, έδωσε "μυαλό" σε ένα ολόκληρο έθνος. Ένας από τους πιο αγράμματους Ευρωπαίους, που απολαμβάνουν το προνόμιο του δημοσίου λόγου, ανέλαβε να δώσει "συμβουλές" στο πιο διάσημο για την πνευματική του παραγωγή έθνος της Ευρώπης. Ένας άνθρωπος, που όλη του η ζωή περιορίζεται στις λέξεις σέντρα, φάουλ, σπληνάντερα, λουκάνικα, μπύρες, άσσοι, βαλέδες και ευρώ, επανέφερε στην "τάξη" την ευρωπαϊκή ηθική ...Απαίτησε από τους Έλληνες να πουν "ευχαριστώ" στους διαφθορείς τους.


Τι μπορεί όμως πραγματικά να εκφράζει ένας τέτοιος άνθρωπος; Είναι πραγματικό αυτό το οποίο βλέπουμε ή μια θεατρική "παράσταση"; Πόσο θα ενδιέφερε έναν τέτοιον άνθρωπο η ελληνική και η διεθνής πολιτική, ώστε να τολμήσει να εκφράσει άποψη και μάλιστα τόσο "αιχμηρή"; Αυτός ο άνθρωπος είναι παντελώς αγράμματος. Από τα δεκαοκτώ του χρόνια είναι επαγγελματίας κλωτσοσφαιριστής και άρα την εποχή που οι συμμαθητές του διάβαζαν αυτός κλωτσούσε το τόπι, για να γίνει κάποτε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ...Επαγγελματίας αγράμματος δηλαδή ...Αγράμματος από τότε που υπάρχει σε αυτήν τη Γη. Ούτε καν γνωρίζει τον κόσμο, πόσο μάλλον το τι συμβαίνει μέσα σε αυτόν.


Μετά βίας μπορεί να γνωρίζει πού βρίσκεται η Ελλάδα και ποια είναι η πρωτεύουσά της, εκτός αν τον ενημερώσεις ότι η πρωτεύουσά της ταυτίζεται με την έδρα του Παναθηναϊκού ή με κάποια υποκαταστήματα της Lidl, που προμηθεύει με λουκάνικα. Ένας άνθρωπος, που η τύχη του ήταν να γίνει πλούσιος, σπρώχνοντας μια μπάλα εκεί όπου μπορούν να βοσκήσουν οι αγελάδες ...Ένας άνθρωπος με χαρτοπαικτικά πάθη ...Ένας άνθρωπος απατεώνας με κατηγορίες κακουργηματικού "βάρους" για φοροδιαφυγή και κρυφούς λογαριασμούς στην Ελβετία.


Αυτός ο άνθρωπος "μάλωσε" τους Έλληνες, τους "απείλησε" και στη συνέχεια "προφήτευσε" το μέλλον τους. Είναι όμως ηλίου φαεινότερο ότι αυτός ο άνθρωπος είναι "βιτρίνα". Μετά βίας διάβαζε το "σκονάκι" που του έβαλαν κάποιοι στα χέρια, για να επιτεθεί στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Επιλέχθηκε να μπει πρόεδρος στη βαυαρική Μπάγερν ως πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, για να μην "φαίνονται" αυτοί που δεν θέλουν να φανούν ...Κάποιοι άλλοι κοινωνικά "ανώτεροι" από αυτόν, που δεν θέλουν να φαίνεται έντονα η ενασχόλησή τους με τα ποδοσφαιρικά. Κάποιοι "ανώτεροι" από αυτόν δέχονται να βρίσκονται υπό την "προεδρία" του, γιατί αυτό τους βολεύει. Γιατί αυτό βολεύει το γερμανικό παρακράτος ...Το ναζιστικό παρακράτος.


Αυτοί έβαλαν αυτόν τον "κουβά" της χοληστερίνης να εξωτερικεύει και να εκφράζει τις απόψεις τους ...Τις απόψεις του γερμανικού παρακράτους ...Του παρακράτους που το '40 επιτέθηκε στην Ελλάδα και το ίδιο επαναλαμβάνει και σήμερα. Ποιο είναι το γερμανικό παρακράτος; Το παρακράτος των παλιών Ναζί, οι οποίοι δεν έπαψαν ποτέ να ελέγχουν το "δημιούργημά" τους, που είναι η Γερμανία ...Το παρακράτος των χιτλερικών Volkswagen, Audi και Porsche ...Το παρακράτος της χιτλερικής Ντόιτσε Τέλεκομ ...Το παρακράτος της προπαγάνδας του Focus ...Το παρακράτος της φαρμακοβιομηχανίας BAYER ...Το παρακράτος της Siemens, που έχει "φωλιάσει" στην Alliance Arena.


Όλοι αυτοί, οι οποίοι κατά καιρούς πούλησαν "μυαλό" ή "απειλές" στην Ελλάδα, βρίσκονται για έναν μυστηριώδη λόγο στο ίδιο ποδοσφαιρικό "κλαμπ" της Βαυαρίας. Ολόκληροι Δόκτορες επιστημών, Διευθύνοντες Σύμβουλοι πολυεθνικών, αλλά και Πρωθυπουργοί κρατιδίων βρίσκονται υπό την "προεδρία" του τενεκέ. Μεγιστάνες, επιστήμονες και πολιτικοί δέχονται να τους εκφράζει ένας αγράμματος χασάπης. Δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος πολύ μεγάλη έρευνα, για να επιβεβαιώσει αυτό το οποίο λέμε. Πρόεδρος της Μπάγερν είναι ο πιο αγράμματος και ο πιο φτωχός από όλο το υπόλοιπο συμβούλιο. Αναπληρωτές Πρόεδροι είναι οι "μορφωμένοι" και πάμπλουτοι της Γερμανίας:








Herbert Hainer


Αναπληρωτής Πρόεδρος


Διευθύνων Σύμβουλος της adidas AG








Rupert Stadler


Αναπληρωτής Πρόεδρος


Διευθύνων Σύμβουλος της Audi AG


Μέλη.








Timotheus Höttges


Εμπορικός διευθυντής της Deutschen Telekom AG





Karl Hopfner


Αντιπρόεδρος της FC Bayern München eV








Helmut Markwort


Εκδότης του περιοδικού FOCUS


και μέλος των διοικητικών συμβουλίων πολλών γερμανικών ΜΜΕ.








Dieter Rampl


Πρώην Διευθύνων Σύμβουλος του UniCredit Group








Dr. Edmund Stoiber


Πρωθυπουργός της Βαυαρίας


και επίτιμος πρόεδρος του Χριστιανοκοινωνικού κόμματος της Βαυαρίας.CSU








Prof. Dr. Martin Winterkorn


Πρόεδρος της Volkswagen AG και της Porsche Automobil Holding SE








Βλέποντας κάποιος όλα αυτά τα "τρανταχτά" ονόματα της Γερμανικής κοινωνίας, εύλογα θα αναρωτηθεί για ορισμένα πράγματα. Πράγματα αφύσικα και τα οποία δεν συμβαίνουν σε άλλες χώρες. Τι δουλειά έχει η "αλεπού" στο "παζάρι"; Τι συμβαίνει και γύρω από το "τραπέζι" της Μπάγερν κάθονται πολύ πιο σημαντικοί και διάσημοι άνδρες από αυτούς που κάθονται γύρω από το "τραπέζι" της Καγκελαρίας; Γιατί άραγε όλοι αυτοί οι τεράστιοι κοινωνικοί παράγοντες της γερμανικής κοινωνίας δέχονται να βρίσκονται υπό την "προεδρία" του αστοιχείωτου Χένες; Τι δουλειά έχουν όλοι αυτοί οι μεγαλοπαράγοντες της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής της Γερμανίας στο διοικητικό συμβούλιο μιας ποδοσφαιρικής ομάδας;


Όλα αυτά τα περίεργα προκαλούν εύλογα ερωτήματα για την ίδια την ομάδα της Μπάγερν. Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος αυτής της ομάδας; Για ποιον λόγο όλες οι γνωστές πολυεθνικές της Γερμανίας περιορίζουν τους "εγωισμούς" τους και συνυπάρχουν σε ένα διοικητικό συμβούλιο; Γιατί για παράδειγμα "ποδοσφαιρόφιλες" εταιρείες όπως η Adidas ή η Audi ή η Volkswagen δεν αναλαμβάνουν κάποιες άλλες ομάδες, ώστε να ενισχύσουν συνολικά το γερμανικό πρωτάθλημα; Εφόσον το αίτιο της ενασχόλησής τους είναι η ποδοσφαιροφιλία, γιατί δεν μοιράζονται στις ομάδες, προκειμένου να αναπτυχθεί το σχεδόν υποβαθμισμένο γερμανικό πρωτάθλημα;


Γιατί ενδιαφέρονται μόνο για συγκεκριμένες ομάδες και για διεθνείς διακρίσεις και όχι για το καλό του "αθλήματος"; Σε ποιο κράτος του κόσμου υπάρχει ένα ανάλογο προηγούμενο; Έχουν αυτές οι εταιρείες ανάγκη το "ρεφενέ" των άλλων για να μοιράζονται τα έξοδα; Μήπως αυτή η ομάδα δεν είναι μια φυσιολογική ομάδα και το γερμανικό παρακράτος έχει ανάγκη να την ελέγχει μέσω αυτών των εταιρειών; Μήπως είναι ένα κοινό "εργαλείο" για όλες αυτές τις εταιρείες; Μήπως στο κοινό ποδοσφαιρικό "συμβούλιο" οι γερμανικές εταιρείες αποφασίζουν εν κρυπτώ και για άλλα πράγματα εκτός από τα ποδοσφαιρικά; Μήπως στο "τραπέζι" της Μπάγερν αποφασίζονται πιο σημαντικά πράγματα από αυτά της Καγκελαρίας;


Κατά μια περίεργη σύμπτωση ο πρόεδρος της ομάδας, ο οποίος κατηγόρησε την Ελλάδα για αχαριστία, είναι πρόεδρος σε ένα συμβούλιο, όπου παρακάθονται σχεδόν οι κύριοι υπεύθυνοι για τη διαφθορά στην Ελλάδα ...Αυτοί, οι οποίοι διέφθειραν την Ελλάδα, προκειμένου να υπεραδανείζεται και να καταναλώνει τα προϊόντα του ναζιστικού παρακράτους. Αυτοί οι "ποδοσφαιρόφιλοι", όταν η Ελλάδα θα έπρεπε να αποφασίσει τι θα έπραττε, έβαλαν τον τενεκέ να την χαρακτηρίσει "αχάριστη". Αυτοί, οι οποίοι θα "βοηθούσαν" την Ελλάδα με τον "τόκο", έβαλαν τον αγράμματο πρώην ποδοσφαιριστή και χασάπη να εξηγήσει στο παγκόσμιο κοινό τι σκέφτονται οι "τίμιοι" Ευρωπαίοι σε σχέση με τους "άτιμους" Έλληνες ...Αυτοί, που έβαλαν την Αφροδίτη να δείξει στους Έλληνες το "δάκτυλό" της.


Συμβαίνουν αφύσικα πράγματα σε αυτήν τη σημαντική ομάδα, που έχει πρόεδρο έναν παντελώς ασήμαντο Χένες ...Έναν χρηματοδότη του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Μέρκελ και φανατικό μέλος του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος της Βαυαρίας. Παράξενο δεν είναι; Πρόεδρος της ομάδας είναι ένα απλό μέλος του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος και υπό τη "διοίκησή" του έχει τον επίτιμο Πρόεδρο αυτού του κόμματος. Πρόεδρός της είναι ένας χασάπης και υπό την "διοίκησή" του έχει όλους τους διευθύνοντες συμβούλους των γερμανικών "γιγάντων" της βιομηχανίας. Πρόεδρός της είναι ένας αγράμματος πρώην ποδοσφαιριστής και υπό τη "διοίκησή" του έχει "δόκτορες" και "εκδότες".


Η ομάδα της Πρωσίας,


των Προτεσταντών και των σοσιαλδημοκρατών.


Απέναντι σε αυτόν τον πολιτικοποιημένο παρακρατικό γίγαντα της Βαυαρίας, που βρίσκει την έκφρασή του στην ομάδα της Μπάγερν, έρχεται και "στέκεται" το απόλυτο "είδωλό" του ...Ο απολύτως πολιτικοποιημένος και επίσης παρακρατικός γίγαντας της Πρωσίας, που εκφράζεται από την Ντόρτμουντ. Απέναντι δηλαδή στον Χριστιανοδημοκρατικό "γίγαντα" της Βαυαρίας "στέκεται" ο Σοσιαλδημοκρατικός "γίγαντας" της Πρωσίας. Απέναντι στη Μπάγερν —δηλαδή τη Βαυαρία— στέκεται η Μπορούσια —δηλαδή η Πρωσία—. Αυτό σημαίνει το όνομα Μπορούσια. "Μπορούσια" είναι ο όρος "Πρωσία" στα λατινικά.


Πόσοι από τους αναγνώστες γνωρίζουν το πλήρες όνομα της Ντόρτμουντ και βεβαίως τι αυτό σημαίνει; Περίεργο δεν φαίνεται στον αναγνώστη που οι συνήθως "ενημερωτικότατοι" αθλητικογράφοι δεν κάνουν σχεδόν ποτέ αναφορά στο πραγματικό όνομα της ομάδας; Το όνομα της ομάδας δεν είναι Ντόρτμουντ, όπως συνεχώς ακούγεται. Αυτό είναι το όνομα της πόλης στην οποία ανήκει η ομάδα αυτή. Είναι σαν να λεει κάποιος ότι το Μόναχο πήγε στον Τελικό και όχι η Μπάγερν, που είναι το όνομα της ομάδας. Στον τελικό λοιπόν πηγαίνει η Μπορούσια του Ντόρτμουντ, δηλαδή η "Πρωσία" του Ντόρτμουντ, όπως πηγαίνει και η "Βαυαρία" του Μονάχου.


Αυτά δεν τα λέμε εμείς. Αυτά τα "λένε" οι ίδιοι με τα ονόματα των ποδοσφαιρικών ομάδων τους. Αυτό, το οποίο είναι περίεργο σε αυτήν την περίπτωση, είναι ότι δεν υπάρχει κοινή τακτική σ' ό,τι αφορά τα ονόματα και τα σύμβολά τους. Το σύμβολο των Βαυαρών είναι η σημαία της Βαυαρίας, που είναι ταυτόχρονα και η σημαία της ποδοσφαιρικής ομάδας του Μονάχου. Στην περίπτωση της Ντόρμουντ για κάποιον "άγνωστο" λόγο δεν ακολουθείται μια ανάλογη πρακτική. Στους επονομαζόμενους "Πρώσους" δεν επιτρέπουν να φέρουν τα σύμβολα των Πρώσων; "Ξεχνάνε" ότι είναι Πρώσοι, αλλά ταυτόχρονα δεν θυμούνται και πάντα ότι είναι από το Ντόρτμουντ; Τι σημαίνει αυτό το παράδοξο; Ότι, είτε για τον έναν λόγο είτε για τον άλλο, θα έπρεπε να δείχνουν ένα σύμβολο της Πρωσίας και όχι απλά να κρατήσουν το κίτρινο χρώμα της.


Ενώ την εμφανίζουν ως ομάδα των "Πρώσων", "ξέχασαν" να της δώσουν το σύμβολο των Πρώσων, όπως έκαναν οι Βαυαροί για τη δική τους ομάδα. Ενώ την εμφανίζουν ως ομάδα μιας συγκεκριμένης γερμανικής πόλης, κάτι "έπαθαν" και πάλι και "δεν θυμήθηκαν" να της δώσουν το σύμβολο αυτής της πόλης. Γιατί; Γιατί απλούστατα το σύμβολο καί για τις δύο περιπτώσεις είναι το ίδιο και είναι απαγορευμένο. Το σύμβολο αυτής της πόλης είναι και πάλι ο πρωσικός αετός ...Ο πρωσικός αετός, που απλά δεν επιτρέπεται στην ομάδα να τον φέρει κατά τα πρότυπα των Βαυαρών, γιατί απλούστατα είναι το σύμβολο της εθνικής ομάδας της Γερμανίας. Θα δημιουργούσε περίεργους συνειρμούς και κάποιοι θα αισθάνονταν άβολα όταν η ομάδα της Βαυαρίας, για παράδειγμα, θα συγκρουόταν με αυτήν της "Γερμανίας".


Γι' αυτόν τον λόγο αποφεύγεται συστηματικά —και κυρίως στον χώρο της Ευρώπης— το όνομα της ομάδας. Αποφεύγεται εντελώς και αυτό γίνεται για φαινομενικά ανεξήγητους λόγους, εφόσον το "ψευδώνυμο" των παικτών και των οπαδών της είναι "Die Borussen" ...Οι "Πρώσοι". Ενώ δηλαδή στους οπαδούς της Μπάγερν είναι κάτι το απολύτως φυσικό να εμφανίζονται στον διεθνή χώρο ως "Die Bayern" —δηλαδή οι Βαυαροί— δεν συμβαίνει το ίδιο με τους Πρώσους. Ποιος έχει συμφέρον να βαστάει στη "σκιά" αυτό το όνομα; Ποιος δεν θέλει να εμφανίζονται κάποιοι Γερμανοί ως Πρώσοι στην Ευρώπη; Ποιος θέλει να "ξεχάσει" η Ευρώπη την Πρωσία;


Για να δώσουμε απάντηση σ' αυτό θα πρέπει να γνωρίζουμε τα "εσωτερικά" της Γερμανίας. Η Γερμανία θέλει να κρατήσει την έννοια της Πρωσίας εσωτερική της υπόθεση, γιατί γνωρίζει πώς να την ελέγχει. Στα πλαίσια αυτού του ελέγχου προσπαθεί να κρατήσει "χαμηλά" τις εντάσεις που ο όρος αυτός προκαλεί. Γι' αυτόν τον λόγο επιτρέπει στους Πρώσους να χρησιμοποιούν τον λατινικό τύπο αυτού του όρου και όχι τον γερμανικό. Μέσα στη Γερμανία τους θέλει με το ρωμαϊκής προελεύσεως και ιστορικό "Die Borussen" και όχι με το γερμανικό και πολιτικά φορτισμένο "Die Preußen" ...Τους θέλει "Μπορούσιανς", το οποίο πολλοί ακούνε και λίγοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει ...Τους θέλει να εμφανίζονται με ένα ψευδώνυμο αθλητικού τύπου, όπως κάποιοι άλλοι εμφανίζονται ως "πρίγκιπες", "ιππότες" κλπ. ή με τίτλους "πεθαμένων" μεσαιωνικών λαών.


Στο επίπεδο της Ευρώπης ούτε καν αυτό επιθυμεί. Δεν θέλει καν να θυμίζει στους Ευρωπαίους ότι ανάμεσα στους λαούς της υπάρχουν ΚΑΙ οι Πρώσοι. Δεν θέλει να δίνει δικαίωμα σε κάποιους Γερμανούς να αυτοπροσδιορίζονται στο εξωτερικό ως Πρώσοι. Η έννοια της Πρωσίας ή του Πρώσου έχει καταδικαστεί σε "θάνατο" από το γερμανικό κράτος και πρέπει να ανήκει στο παρελθόν ...Να μπει στα "χρονοντούλαπα" της ιστορίας με άλλες γερμανικές έννοιες απολύτως ξεπερασμένες ...Να μην την γνωρίζει κανένας στο εξωτερικό και ως εκ τούτου να μην έχει κανένας Πρώσος λόγο να τη δηλώνει με υπερηφάνεια και άρα και να την υπερασπίζεται.


Αυτό ήταν το ζητούμενο. Να χάσει την εθνική της σημασία και να υποβαθμιστεί σε ένα απλό γεωγραφικό ή ποδοσφαιρικό τοπωνύμιο. Ο εθνικά Πρώσος για τον ευρωπαϊκό περίγυρο πρέπει να αυτοπροσδιορίζεται αποκλειστικά ως εθνικά "Γερμανός". Να μην πάει σε κάποιο ξενοδοχείο της Κρήτης ή της Σικελίας και δηλώσει Πρώσος και πονηρέψει κάποιον άσχετο. Το πολύ-πολύ να δηλώσει Μπορούσιαν και να νομίζουν οι άσχετοι ότι, λόγω Ντόρτμουντ, δηλώνει ποδοσφαιρική προτίμηση. Να νομίζουν ότι δεν κατάλαβε καλά και δήλωσε κάτι σαν ...Γαύρος ή Βάζελος ..."Άστο....γράψε "Γερμανός", να τελειώνουμε".


Με αυτόν τον τρόπο υποβαθμίζεται ταυτόχρονα και η έννοια του εθνικά Βαυαρού ...Δεν λειτουργεί ένα "δίπολο", όταν βραχυκυκλώνεται ο ένας "πόλος". Πως θα αποκτήσει "βάρος" ή αξία μια ιδιότητα, όταν το αντίπαλο δέος δεν υπάρχει; Όταν δεν "υπάρχουν" οι Πρώσοι, οι Βαυαροί γίνονται κάτι γραφικοί τύποι με δερμάτινα κοντά παντελονάκια, που "πνίγονται" στη μπύρα και "μπουκώνονται" στα λουκάνικα. Όταν ο αετός της Πρωσίας δεν δίνει αξία σ' αυτούς που τον φέρουν, το ίδιο παθαίνει και ο λέοντας της Βαυαρίας ...Καταλήγει να γίνεται περισσότερο γνωστός ως μάρκα μπύρας, παρά ως εθνικό σύμβολο.


Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που αποφεύγεται συστηματικά η αναφορά στην έννοια της Πρωσίας; Αυτό το αποφάσισαν κάποιοι, οι οποίοι σκέφτονται και δρουν με εξωποδοσφαιρικά κριτήρια. Είναι προφανές ότι υπάρχουν "υπόγειοι" πολιτικοί "δίαυλοι", οι οποίοι συνδέουν αυτές τις ομάδες με τις εξουσίες της Γερμανίας.


Τα περί "πολιτικοποιημένων" γιγάντων δεν τα λέμε εμείς. Διαβάζουμε ότι ως ομάδα η Μπορούσια ιδρύθηκε εξ' αρχής με πολιτικοϊδεολογικά κριτήρια. Ιδρύθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1909 και άρα στην Πρωσία. Ιδρύθηκε πριν την ίδρυση του γερμανικού κράτους. Ιδρύθηκε από μία ομάδα νέων και φανατικών Πρώσων, οι οποίοι θέλησαν να ανεξαρτητοποιηθούν από την ομάδα της Εκκλησίας ...Από μια ομάδα νέων με διαφορετική "φιλοσοφία" από τη χριστιανοδημοκρατική που εξέφραζε μέχρι τότε η Εκκλησία ...Διαφορετική από αυτήν που εκφράζει η Μπάγερν για παράδειγμα. Αυτό δεν είναι κάτι το κρυφό. Εύκολα προκύπτει με μια μικρή έρευνα. Ως γνήσια "εθνικοσοσιαλιστική" ομάδα ξεκίνησε από εκεί που πάντα αναζητούσε μέλη ο εθνικοσοσιαλισμός στη Γερμανία ...Από μια μπυραρία του Ντόρτμουντ.


Αν, για παράδειγμα, στο διοικητικό συμβούλιο της Μπάγερν βρίσκονται φανατικοί χριστιανοδημοκράτες, όπως ο Πρωθυπουργός της Βαυαρίας και επίτιμος πρόεδρος του χριστιανοκοινωνικού κόμματός της, τα ανάλογα θα πρέπει να αναζητήσουμε και από την αντίπερα ιδεολογική "όχθη". Όπως ήταν αναμενόμενο, βλέπουμε να συμβαίνουν τα απολύτως ανάλογα και στην πλευρά της Μπορούσια. Πρόεδρός της δεν είναι κάποιος ιδιώτης μεγιστάνας τύπου Αμπράμοβιτς ή Μπερλουσκόνι, όπως συμβαίνει με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες. Πρόεδρός της είναι ο Δρ. Reinhard Rauball ...Γερμανός πολιτικός και μέλος του SPD. Πολιτικός με υπουργική θητεία στο πρωσικό κρατίδιο της Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Μέλος του διοικητικού συμβουλίου είναι και ο Στάινμπρουκ ...υποψήφιος του SPD για την Καγκελαρία ...Άλλος ένας "ποδοσφαιρικός" παράγοντας μετά τον Χένες, που "μάλωσε" την Ελλάδα και τους Έλληνες.


Εύλογο λοιπόν δεν είναι να αναρωτιόμαστε τι δουλειά έχει αυτός ο επαγγελματίας πολιτικός σε έναν επαγγελματικό ποδοσφαιρικό σύλλογο; Πώς είναι δυνατόν να θέτει κάποιος υποψηφιότητα για την Καγκελαρία και να είναι ταυτόχρονα και μέλος του διοικητικού συμβουλίου μιας ομάδας, η οποία δεν του ανήκει; Αυτό είναι μάλλον γερμανικό φαινόμενο για την Ευρώπη. Εκτός από κάτι "Μπανανίες" στα βάθη της Αφρικής δεν πρέπει να υπάρχει άλλο κράτος, όπου εν ενεργεία πολιτικοί εμπλέκονται με αυτόν τον τρόπο και σε αυτόν τον βαθμό με το ποδόσφαιρο ...Έναν χώρο παθογενή και ύποπτο και ο οποίος σε γενικές γραμμές "απωθεί" τους ανθρώπους που θέλουν να έχουν καλή "βιτρίνα" και να διεκδικούν θέσεις εξουσίας.


Αν γινόταν αυτό στην Ελλάδα των "τεμπέληδων", θα γινόταν επανάσταση. Φαντάζεται κάποιος να ήταν ο Ολυμπιακός επισήμως η ομάδα του ΠΑΣΟΚ και ο Παναθηναϊκός επίσης επισήμως η ομάδα της ΝΔ; Να καταλάμβαναν δηλαδή θέσεις στα διοικητικά τους συμβούλια αποκλειστικά στελέχη των κομμάτων ex officio ...Εξ’ οφίτσιο να γινόταν πρόεδρος του Ολυμπιακού ο προβοκάτορας Πάγκαλος για παράδειγμα. Πρόεδρος ο Πάγκαλος με μέλη φανατικούς Πασόκους, επειδή το "δικαιούνταν" το κόμμα. Θα ήταν ποτέ ανεκτό από την κοινωνία αυτό το πράγμα; ...Εμφύλιος θα ξεσπούσε μέσα σε λίγες ημέρες. Όμως, αυτό, το οποίο στην "κατώτερη" Ελλάδα θα ήταν εξωφρενικό, για την "ανώτερη" Γερμανία είναι ο κανόνας. Στη Γερμανία στο σύνολο σχεδόν των ποδοσφαιρικών ομάδων εμπλέκονται πολιτικοί και άλλοι παρακρατικοί παράγοντες.


Στις διοικήσεις των περισσότερων ομάδων περισσότερο πολιτικοί —με τα ανάλογα συμφέροντα— εμπλέκονται παρά ποδοσφαιρόφιλοι επιχειρηματίες, οι οποίοι απλά ξοδεύουν χρήματα, για να ικανοποιήσουν τα πάθη τους. Γιατί; Γιατί, όπως είπαμε, το ποδόσφαιρο και οι εξέδρες των γηπέδων αποτελούν δεξαμενές "κρέατος" για το παρακράτος των ΝΑΖΙ. Μέσω του ποδοσφαίρου οι ΝΑΖΙ ελέγχουν ολόκληρη τη γερμανική επικράτεια. Μόνον η Μπουντεσλίγκα "σκεπάζει" επαρκώς ολόκληρη τη Γερμανία. Σε καμία άλλη μη πολιτική δραστηριότητα το γερμανικό κράτος δεν έχει τέτοια σημαντική συμμετοχή σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τής Γερμανίας. Μόνον για το ποδόσφαιρο "μετράει" ο λόγος του το ίδιο από το Αμβούργο μέχρι το Μόναχο. Γι' αυτόν τον λόγο το κράτος θεωρεί το ποδόσφαιρο πολύ σοβαρή υπόθεση, για να την αφήσει στα χέρια των επιχειρηματιών.


Απλά, για να μπορεί να το κάνει αυτό, χωρίς να καταγγέλλεται για τις δραστηριότητές του, το έχει "ντύσει" με μια δήθεν φιλοσοφία "διαφάνειας" ...Δεν το κάνει αυτό, γιατί θέλει να ελέγχει ύπουλα τις κοινωνίες μέσα σε όλα τα κρατίδια της Γερμανίας ...Το κάνει για το "καλό" του ποδοσφαίρου. Παραδίδει τις ομάδες στα "χέρια" των οπαδών τους και όχι στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Στο όνομα των "συμφερόντων" των οπαδών φροντίζει το κράτος να διατηρεί υπό μια γενική "ασάφεια" το θέμα της ιδιοκτησίας των ομάδων. Πάνω σε αυτό επωφελούνται οι πολιτικοί και αναλαμβάνουν "εργολαβικά" —και στο όνομα του "λαού" της κάθε ομάδας— τις διοικήσεις ...Πολιτικοί και βεβαίως τα κυρίαρχα κόμματα, που έχουν μοιράσει μεταξύ τους τις ομάδες.


Όμως, το ερώτημα, που αφορά την Ντόρτμουντ σε αυτό το σημείο, είναι άλλο. Πώς κατορθώνουν και χρηματοδοτούν αυτοί οι κατά κανόνα κρατικοδίαιτοι "σοσιαλιστές" —που διοικούν την ομάδα— μια τόσο μεγάλη ομάδα με τις ανάλογες οικονομικές απαιτήσεις; Μα φυσικά με τον εθνικοσοσιαλιστικό τρόπο. Με τη μέθοδο του "ρεφενέ" ...Οι σοσιαλιστές πολιτικοί "διοικούν" και οι οπαδοί πληρώνουν. Η "σοσιαλιστική" Ντόρτμουντ δεν έχει τη βαυαρική πολυτέλεια να την χρηματοδοτούν μεγιστάνες οπαδοί ...Σοσιαλιστές υποτίθεται ότι είναι και όχι κεφαλαιοκράτες.


Γι' αυτόν τον λόγο η "σοσιαλιστική" Ντόρτμουντ μπήκε στο χρηματιστήριο ...Για να εξασφαλίσει χρήματα από τους οπαδούς της. Τους παίκτες της θα τους πλήρωναν οι εθνικά "Borusians", οι οποίοι ιδεολογικά θα "τύγχαναν" Socialists και θα ήταν Προτεστάντες ...Δηλαδή οι Πρώσοι Προτεστάντες σοσιαλιστές. Όταν δεν φτάνουν αυτά τα χρήματα, υπάρχουν οι γνωστοί τοκογλύφοι, οι οποίοι μπορούν να δανείσουν στους "σοσιαλιστές" ...Η Morgan Stanley για παράδειγμα. Το γερμανικό κράτος δεν αφήνει τους ιδιώτες να ελέγχουν τις ομάδες, αλλά αφήνουν τους Εβραίους τοκογλύφους να τις εκβιάζουν ...Ειδικά τις "σοσιαλιστικές" ομάδες, εφόσον έχουν την ίδια εβραϊκή "καταγωγή" με τους τοκογλύφους.


Ημέρες "Γκαίμπελς" ζει η Γερμανία.


Αυτήν τη στιγμή στη Γερμανία παίζεται ένα παιχνίδι προπαγάνδας, το οποίο μόνον με αυτό της εποχής του Χίτλερ μπορεί να συγκριθεί. Η ηγεσία της έχει αντιληφθεί το κίνδυνο και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ακόμα και την πιο μικρή ευκαιρία, προκειμένου να εμφανιστεί ως εκφραστής του γερμανικού λαού ...Να εμφανιστεί σαν προστάτης του μέσα σε ένα εξαιρετικά αντιγερμανικό και επικίνδυνο περιβάλλον. Μιλάμε για τραγικά πράγματα, τα οποία, αν δεν ήταν επικίνδυνα για ολόκληρη την Ευρώπη, θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε γελοία.


Θέλοντας να "μαντρώσουν" τους Γερμανούς, χρησιμοποιούν τα πάντα ...Ακόμα και τα πιο ασήμαντα ...Ασήμαντα, όπως ο σχεδόν γελοίος "διαγωνισμός" της Γιουροβίζιον. Έχοντας ως στόχο να εντοπίσουν "εχθρούς", οι οποίοι θα καθηλώσουν τους Γερμανούς στο Ομοσπονδιακό "μαντρί", επιδίδονται σε γελοιότητες. Αναζητούν πολιτικά και άλλα "μηνύματα" ακόμα και στις πιο ασήμαντες δραστηριότητες όπου μπορούν κάποιοι να συμμετέχουν, εκπροσωπώντας τα κράτη τους. Αναζητούν παντού τον "αντιγερμανισμό", για να παράγουν τρομοκρατία και βέβαια "γερμανισμό" σε μια κοινωνία, η οποία δεν τον διαθέτει στον βαθμό που θα το ήθελαν. Κάποιους λαούς τούς συσπειρώνει η αγάπη και ο θαυμασμός του περιγύρου τους και τους Γερμανούς προσπαθούν να τους ενώσουν με το μίσος και την απέχθεια του δικού τους περιγύρου.


Ο σχολιαστής του ARD Tόμας Σράιμπερ το είπε εμμέσως πλην σαφώς: "Υπάρχει και μια πολιτική διάσταση, που πρέπει να την έχουμε υπόψη. Δεν θέλω να πω ότι πήραμε 18 βαθμούς λόγω Μέρκελ, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι στη σκηνή δεν διαγωνίζονταν μόνον οι Cascada, αλλά όλη η Γερμανία". Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Καρλ Ούρμπαν της ZDF.
"Δεν αρέσουμε στον κόσμο;", αναρωτήθηκε δημοσίως. "Υπάρχει μια αλήθεια σε αυτό", απάντησε μόνος του, για να συνεχίσει: "Την άλλη εβδομάδα δύο γερμανικές ομάδες δίνουν τη μάχη για το Champions League. Ίσως ο κόσμος δεν ήθελε να κερδίσουμε και την Eurovision".


Ως γνήσιο τέκνο του Γκαίμπελς αναρωτήθηκε δημοσίως, για να φτιάξει επίσης δημοσίως μια "γέφυρα" μεταξύ της Γιουροβίζιον και του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ. Γιατί; Γιατί, αν το πρώτο είναι ασήμαντο και αφορά σχετικά λίγους Γερμανούς, το δεύτερο είναι πολύ πιο σημαντικό και αφορά σχεδόν τους πάντες. Αυτή είναι η προπαγάνδα. Η προπαγάνδα είναι η τέχνη του να λες πράγματα, χωρίς να αναφέρεσαι σ' αυτά ...Να "δείχνεις" πράγματα, χωρίς να τα κατονομάζεις ...Να "αναρωτιέσαι" φωναχτά με το άλλοθι του αφελούς ή του περίεργου, αλλά αυτό να καταγράφεται ως δημόσια δήλωση.














Κατάλαβε ο αναγνώστης τι φάμπρικα έχει στηθεί στη Γερμανία; Πλύση εγκεφάλου κάνουν στους Γερμανούς. Προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν, για να τους "πουλήσουν" "προστασία". Προσπαθούν να τους πείσουν ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι τους ζηλεύουν, επειδή δεν μπορούν να τους "φτάσουν" ..Επειδή είναι άξιοι και ικανοί. Προσπαθούν να τους πείσουν ότι κινδυνεύουν από τον φθόνο του περιγύρου και ότι μόνον στη μεταξύ τους αλληλεγγύη μπορούν να στηρίζονται στον αγώνα για την επιβίωση. Προσπαθούν να τους πείσουν ότι σταδιακά "απομονώνονται" από τους "αποτυχημένους".


Αυτό είναι το μήνυμα, το οποίο καθημερινά "εκπέμπουν" τα ναζιστικά ΜΜΕ ..."Εμείς" οι Γερμανοί, είτε ως Βαυαροί είτε ως Πρώσοι, είμαστε οι κορυφαίοι στην Ευρώπη. Φυσικό είναι να ζούμε λοιπόν τη φυσική "μοναξιά" του πρώτου και του καλύτερου. Γι' αυτό μας "ζηλεύουν" και μας "φθονούν". Μας ζηλεύουν, επειδή είμαστε πρώτοι ως Γερμανοί ...Αποκλειστικά ως Γερμανοί, ασχέτως ειδικής καταγωγής. Πρώτα είμαστε Γερμανοί και μετά όλα τα άλλα. Με αυτόν τον τρόπο θέλουν να δημιουργήσουν στον γερμανικό λαό το συναίσθημα του διωκόμενου ...Θέλουν να δημιουργήσουν στον θύτη τα συναισθήματα του θύματος.


Αυτό δεν είναι παράξενο, αν γνωρίζει κάποιος ποιοι είναι αυτοί, οι οποίοι κατευθύνουν τον γερμανικό λαό ως "υποζύγιό" τους. Όταν γνωρίζεις ότι οι Εβραίοι είναι αυτοί, οι οποίοι ελέγχουν απόλυτα τη Γερμανία, μπορείς εξ' αρχής να γνωρίζεις τις τακτικές τους. Οι Εβραίοι είναι αυτοί, που επί αιώνες κλέβουν, κλαίγοντας. Είναι αυτοί, που μαχαιρώνουν, φωνάζοντας για βοήθεια. Λογικό είναι τώρα, που έβαλαν τους Γερμανούς να επιτεθούν για ακόμα μία φορά στην Ευρώπη, να τους βάλουν να κάνουν τη γνωστή άμυνα.


Θέλουν να ενεργοποιήσουν τα ένστικτα της αυτοσυντήρησης των ειδών. Όλα τα έχουν μεθοδεύσει μόνοι τους. Πρώτα έδειξαν στους Έλληνες το "δάκτυλο" της Αφροδίτης —αποκαλώντας τους απατεώνες— για να τους εξοργίσουν και μετά παρίσταναν τους "κακομοίρηδες", επειδή οι Έλληνες "θυμήθηκαν" ότι οι Γερμανοί είναι τα παιδιά των ΝΑΖΙ. Θέλοντας να προκαλέσουν αντιγερμανικά αισθήματα στην Ευρώπη, προκειμένου να τα εκμεταλλευτούν, προκάλεσαν εκείνους, οι οποίοι ήταν βέβαιο ότι θα αντιδρούσαν. Οι Έλληνες αντέδρασαν και ήταν οι πρώτοι που έβαλαν χιτλερικό μουστάκι στην Μέρκελ και έκαψαν κάποιες γερμανικές σημαίες. Το αποτέλεσμα ήταν να υιοθετηθεί αυτή η αντιγερμανική "οπτική" και από άλλους Ευρωπαίους. Αυτό ήταν το ζητούμενο.


Τα παιδιά του "βιαστή" της Ευρώπης θέλουν για λόγους ασφαλείας να παραμείνουν "ενωμένα", έστω κι αν αυτό προϋποθέτει να θυμίσουν μόνοι τους στον περίγυρο ποιοι είναι ...Έστω και ερεθίζοντας μόνοι τους αυτόν τον περίγυρο με αθλιότητες τύπου Focus...Έστω κι αν έπρεπε να προκαλέσουν αυτούς, που έμαθαν στο Δίστομο ποιοι είναι ...Να παραμείνουν ενωμένα, γιατί, όπως διαπίστωσε ο Καρλ Ούρμπαν, "δεν αρέσουν" στους Ευρωπαίους. Δεν αρέσουν τώρα και ίσως να γίνουν μισητοί αργότερα. Απλά τώρα περνάνε από την πρόκληση στην "ταπεινότητα". Ενώ προκάλεσαν ως τα παιδιά του "βιαστή" τα θύματά του, τώρα αυτοθυματοποιούνται οι ίδιοι. Αυτοθυματοποιούνται και οι ηγέτες τους που είναι δημοκράτες από τα γεννοφάσκια τους.


Τώρα αυτοί οι "δημοκράτες" έπρεπε να βρουν έναν άλλο λόγο, για να εξηγήσουν γιατί δεν "αρέσουν" στην Ευρώπη και τον βρήκαν. Η Μέρκελ δηλαδή της φωτογραφίας δεν καταλαβαίνει γιατί δεν "αρέσει", ενώ έχει τόση φωτογένεια όταν είναι μέσα στην καλή φασιστική "χαρά". Προφανώς συμβαίνει αυτό, το οποίο αντιλήφθηκε πρώτος ο Ναζί Σόιμπλε ...Τους ζηλεύουν, επειδή είναι οι "καλοί" μαθητές της Ευρώπης. Μιλάμε δηλαδή για την απόλυτη πλάκα. Οι ίδιοι άνθρωποι, που ανάγκασαν τους Γερμανούς να γίνουν οι "βιαστές" της Ευρώπης, είναι οι ίδιοι, που τους "βαθμολόγησαν" και τους βρήκαν σαν τους "καλύτερους" της Ευρώπης. Οι ίδιοι Εβραίοι τοκογλύφοι, που τους έβαλαν να κάνουν τον πόλεμο, είναι οι ίδιοι, που τους "βαθμολόγησαν" με το "άριστα" στα οικονομικά, τώρα που επιτίθενται με τα Ευρώ. "Άριστα" τους έβαλαν οι Ρότσιλντ, ο Σόρος, ο Μπενράνκε και ο Ζαν Κλωντ Τρισέ και τους ζηλεύουν όλοι οι "μετεξεταστέοι".


Έψαξαν και τελικά βρήκαν οι Γερμανοί τον λόγο που είναι οι πλέον αντιπαθείς και ίσως και οι πιο μισητοί στην Ευρώπη ...Δεν τους μισούν οι Ευρωπαίοι, επειδή ήταν τα παιδιά των Ναζί, που έκαψαν και ρήμαξαν την Ευρώπη ...Δεν τους απεχθάνονται οι Ευρωπαίοι, επειδή σκότωσαν εκατομμύρια ανθρώπων και βύθισαν στη φτώχεια και την ορφάνια ολόκληρες γενιές ...Τους φθονούν, επειδή είναι οι "καλύτεροι" της Ευρώπης ...Επιλεκτικό Αλτσχάιμερ. Είναι οι "καλύτεροι" αυτοί, οι οποίοι αιματοκύλισαν δύο φορές την Ευρώπη. Είναι οι καλύτεροι "μαθητές" της οικονομίας αυτοί, οι οποίοι "φέσωσαν" την Ευρώπη τις περισσότερες φορές από όλους. Σαν τους Γερμανούς κανένας άλλος δεν έχει "πιστολιάσει" τόσο πολύ την Ευρώπη —είτε σε εισαγωγικά είτε χωρίς—.








Κατάλαβε ο αναγνώστης το παιχνίδι της προπαγάνδας; ..."Πρέπει να αντέξουμε το γεγονός ότι δεν μας θέλουν", λεει το "πλυντήριο" συνειδήσεων. Προσπαθούν να πείσουν τους Γερμανούς να ξεχάσουν ό,τι τους "διχάζει", για να μην εξασθενίσουν μπροστά στην εξωτερική απειλή. Να τους πείσουν ότι στην Ευρώπη τούς μισούν συνολικά ως Γερμανούς και ότι τους συμφέρει να παραμείνουν ενωμένοι, άσχετα αν αυτό θα κοστίσει σε κάποιους από αυτούς το κάτι παραπάνω. Να τους πείσουν ότι αξίζει οι Βαυαροί, για παράδειγμα, να πληρώσουν το κάτι παραπάνω για τους Πρώσους, προκειμένου να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Να τους πείσουν ότι σε αυτόν τον αγώνα της επιβίωσης έχουν μόνον ο ένας τον άλλο ...Ο Πρώσος τον Βαυαρό και το αντίστροφο ...Ο χριστιανοδημοκράτης Γερμανός τον σοσιαλδημοκράτη Γερμανό και το αντίστροφο. Αυτό είναι το ζητούμενο της προπαγάνδας ...Να εμφανίσουν τον ευρωπαϊκό περίγυρο ως εχθρικό και άρα να εμφανίσουν την "αδερφοσύνη" τους σαν την πλέον συμφέρουσα επιλογή.


Αυτό είναι πάντα το ζητούμενο για την προπαγάνδα στη Γερμανία ...Να βρει κάποιος ένα "σύνδεσμο" με τη μαγική για τους Γερμανούς λέξη "συμφέρον". Αν το καταφέρει αυτό, μπορεί να τους διατηρεί ενωμένους. Μπορεί να τους παγιδεύσει μόνιμα στο "μαντρί" με το όνομα Γερμανία. Να τους παγιδεύσει σε ένα ατσάλινο "μαντρί", το οποίο το έχουν περιβάλλει με τη "ζήλια" των άλλων λαών. Αυτούς τους Γερμανούς ζηλεύουν οι λαοί; Γιατί να τους ζηλέψουν; Για τη βιομηχανία τους; Για τη βιομηχανία, που ανήκει σε άλλους και οι Γερμανοί απλά την "σέρνουν"; Οι λαοί ζηλεύουν τους Γερμανούς της βιομηχανίας όσο ζηλεύει ένας φυσιολογικός άνθρωπος τον Σόιμπλε, επειδή ...έχει ρόδες από ανθρακονήματα.


Το τέλος του σχεδιασμού πλησιάζει.


Η ανθρώπινη ιστορία πλησιάζει στο τέλος της. Όσο έπρεπε να "περπατήσει" η ανθρωπότητα, έχει "περπατήσει". Όσα έπρεπε να "δει" και να "ανακαλύψει", τα "είδε" και τα "ανακάλυψε". Οι τελευταίοι "κόκκοι" της "άμμου" πέφτουν με δύναμη στην "κλεψύδρα", η οποία φαίνεται πλέον άδεια. Δεν έχει πλέον νόημα να προσπαθήσεις να "ξυπνήσεις" αυτούς που "κοιμούνται" ...Θα "ξυπνήσουν" θέλουν δεν θέλουν, γιατί η ώρα του "ύπνου" πέρασε ...Θα "ξυπνήσουν" γιατί θα ανάψουν τα "φώτα" και δεν θα μπορεί πλέον κανένας να "κοιμηθεί", ακόμα κι αν το θέλει.


Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Ότι ο χρόνος —στις ημέρες που ζούμε— έχει αλλάξει σημασία και ταχύτητα. Ό,τι σημαντικό είναι να γίνει για την ανθρωπότητα, θα γίνει στις ημέρες μας. Δεν έχει πλέον νόημα ούτε να κακολογήσουμε τους Γερμανούς ούτε να τους κολακέψουμε. Δεν εξαρτάται πλέον η ζωή κανενός από τη δική τους κατάσταση. Οι Γερμανοί, ακόμα και να ήθελαν, δεν θα μπορούσαν να επηρεάσουν ξανά την ευρωπαϊκή ιστορία. Το μόνο, που μπορούν να κάνουν, είναι να την "ξαναπατήσουν" και να εξευτελιστούν αυτήν τη φορά οριστικά στην παγκόσμια κοινωνία.


Αυτά, τα οποία γράφουμε σήμερα για τους Γερμανούς, τα γράφουμε, για να τα κατέχει ο άνθρωπος για εγκυκλοπαιδικούς λόγους και όχι για να τους "επιτεθούμε" με στόχο να τους "ξυπνήσουμε". Κάποτε μια τέτοια αφυπνιστική πράξη μπορεί να είχε νόημα, αλλά όχι τώρα. Κάποτε μπορεί κάποιοι να ήθελαν να "ξυπνήσουν" τους Γερμανούς πριν κάποιοι τους ανεβάσουν ως "υπνοβάτες" στα τανκ και διαλύσουν την Ευρώπη. Σήμερα αυτό δεν είναι απαραίτητο. Κανένας δεν θα ανεβάσει κανέναν σε κανένα τανκ όσο κι αν το φοβάται ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας και όσο κι αν το θέλει η Μέρκελ.


Τώρα τα πράγματα άλλαξαν. Αν θέλουν οι Γερμανοί —για τη δική τους υστεροφημία— να "ξυπνήσουν" επιτέλους και να πιάσουν από τον λαιμό αυτούς που τους βασανίζουν και τους εξευτελίζουν επί έναν αιώνα, ας το κάνουν. Αν δεν το κάνουν, δεν σημαίνει τίποτε απολύτως, εφόσον θα αλλάξουν τα πράγματα σύντομα. Η ανθρωπότητα φτάνει στο τέλος τής "πορείας" της και θα ακολουθήσει η μεγάλη κρίση. Αυτή η πολυαναμενόμενη κρίση της ανθρώπινης ιστορίας πλησιάζει και ο κάθε λαός θα κριθεί για τα έργα του και τον ρόλο του σε αυτήν την ιστορία. Εχθρός των Γερμανών δεν είναι οι Ευρωπαίοι, αλλά τα λάθη τους. Αυτά θα τους καταδικάσουν.


Η γερμανική ιδιότητα θα χαθεί από το πρόσωπο της Γης, γιατί απλούστατα δεν θα αποδίδει καμία αξία και τιμή σε αυτόν που θα την φέρει. Θα "αναδυθούν" οι ιδιότητες των Πρώσων και των Βαυαρών, αλλά η γερμανική ιδιότητα θα χαθεί, γιατί θα καταδικαστεί από την ιστορία. Θα καταδικαστούν τόσο οι εφευρέτες της όσο και οι φορείς της ...Αναγκαστικά. Όταν η έννοια του Γερμανού θα ταυτιστεί με αυτήν του απόλυτου κορόιδου, κανένας δεν θα θέλει να την φέρει. Αυτό κινδυνεύουν να πάθουν οι σημερινοί Γερμανοί, οι οποίοι προβληματίζονται για το αν "αρέσουν" ή όχι. Ο λαός, ο οποίος φτιάχτηκε υπό την καθοδήγηση των Εβραίων τοκογλύφων στα ναζιστικά "εργαστήρια" και από φυλλάδες τύπου Bild, θα πάει στα αζήτητα της ιστορίας.


Αυτό δεν είναι καν πρωτότυπο για τον γεωγραφικό χώρο στον οποίο αναφερόμαστε ...Στον χώρο που καταλαμβάνει η σύγχρονη Γερμανία. Αυτός είναι ένας χώρος, ο οποίος αποτελεί ίσως το πιο διάσημο "νεκροταφείο" λαών στην Ευρώπη ...Ένας χώρος, ο οποίος περιλαμβάνει πολλά ιστορικά "κουφάρια", τα οποία παραμένουν επί αιώνες στα "αζήτητα". Θα μπουν και οι Γερμανοί στο ίδιο "ράφι" με τους Βάνδαλους, τους Ούννους, τους Γότθους, τους Βησιγότθους και όλους όσους "γνωρίζει" μόνον η ιστορία και κανένας άλλος ...Αναπόφευκτο είναι γι' αυτούς.


...Αναπόφευκτο είναι γι' αυτούς να καταταχθούν ανάμεσα στους τελευταίους λαούς του Πλανήτη. Το χειρότερο είναι ότι δεν θα μείνει στην ιστορία ούτε καν σαν ένας πολεμικός ή ακόμα και σαν ένας αιμοσταγής λαός. Θα περάσει στην ιστορία ως λαός-κορόιδο. Είναι ο λαός, ο οποίος υπήρξε το μεγαλύτερο θύμα ενός άλλου λαού ...Ο λαός, ο οποίος υπήρξε ο απόλυτος "κομπάρσος" της παγκόσμιας ιστορίας ...Ο λαός, ο οποίος λειτούργησε εν αγνοία του και για πάνω από έναν αιώνα ως ένα πειθήνιο "υποζύγιο" των Εβραίων ...Ο ευρωπαϊκός λαός, ο οποίος σκότωσε και ρήμαξε μια ολόκληρη ήπειρο, για να κυριαρχήσουν οι Αμερικανοί και να πλουτίσουν οι Εβραίοι ...Ο λαός, ο οποίος πιάστηκε κορόιδο, εφόσον με τους πολέμους του "πλήρωσε" ο ίδιος το σύνολο του κόστους για τη δόξα και τον πλούτο άλλων


...Ο λαός, ο οποίος μέσα στον χρόνο όχι μόνον δεν έμαθε από τα επαναλαμβανόμενα λάθη του, αλλά τα υιοθέτησε ως "παράδοσή" του και τα γιόρτασε κιόλας. Με αυτόν τον τρόπο έγιναν τα παιδιά του "βιαστή", που μόνα τους έβαλαν "άριστα" στον έλεγχό τους και νόμισαν ότι τα ζηλεύουν όλοι οι υπόλοιποι. Σύντομα θα αποδειχθεί ότι η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη "φυλακή" λαών στην ιστορία του κόσμου ...Η μεγαλύτερη ιδιόκτητη φυλακή ...Η εβραϊκή φυλακή των "καταδικασμένων" σε ισόβια δεσμά Πρώσων και Βαυαρών. Μέχρι να αποδειχθεί αυτό, κάποιοι αφελείς, που νομίζουν ότι είναι Γερμανοί, θα πανηγυρίζουν τους αγορασμένους "θριάμβους" και θα απορούν γιατί δεν "αρέσουν" στους υπολοίπους Ευρωπαίους ...Θα τρώνε τα "ψίχουλα", που τους πετάνε τα αφεντικά και θα νομίζουν πως όλοι τους ζηλεύουν ...Θα βλέπουν οι έγκλειστοι στο γερμανικό "Νταχάου" τους ελεύθερους και θα τους ...λυπούνται.


Ανάρτηση από: http://eamb-ydrohoos.blogspot.gr


Ευχαριστώ τον φίλο Γιάννη Σ.