Το αίνιγμα της ανθρώπινης μορφής

ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ/ 

http://www.kathimerini.gr

• 

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Μορφές από μία απροσδιόριστη χοάνη του χρόνου, μορφές που θα μπορούσαν να είναι σε ένα εικονοστάσι μίας αδιόρατης κοινής μνήμης, τα πρόσωπα που αποκαλύπτει ο Αποστόλης Ιτσκούδης φέρουν το τίμημα της αλήθειας τους.

Στην ατομική έκθεσή του στην Αθήνα, στην γκαλερί ArtZone42, στη Βασιλέως Κωνσταντίνου, ο ζωγράφος από την Αλεξανδρούπολη καταθέτει μία σειρά από προσωπογραφίες, που συνθέτουν, θα έλεγε κανείς, όλες μαζί συμβολικά ένα ομαδικό πορτρέτο, σαν να είναι ένα και μόνο πρόσωπο σε πολλαπλές εκδοχές που σβήνει και αχνοφαίνεται στη γραμμή του ορίζοντα.

Ο Αποστόλης Ιτσκούδης είναι ένας δημιουργός χαμηλόφωνος, όπως τα υπαινικτικά έργα του, και στην αθηναϊκή του κάθοδο επιχειρεί να κοινωνήσει μία ενότητα της δουλειάς του, που γεννιέται μέσα από μία καταβύθιση στην ανθρώπινη μορφή.

Με βάση το σκοτεινό καστανό χρώμα Van Dyke ή το μπλε της Πρωσίας, ο Αποστόλης Ιτσκούδης επινοεί μορφές και τις προχωράει με παλίνδρομες κινήσεις σύνθεσης και αφαίρεσης. Συχνά, χρησιμοποιεί παλιές φωτογραφίες αγνώστων προσώπων από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ή και προπολεμικές, καθώς η ανάγκη και η επιθυμία έμμεσης διασύνδεσης με ένα μακρινό, προσφυγικό παρελθόν της Θράκης, πιέζει για έξοδο στη δημιουργία. Άλλες φορές επιχειρεί αυτοπροσωπογραφία. Ενα τέτοιο έργο περιλαμβάνεται στην έκθεση στην Αθήνα, σχηματίζοντας ένα δυνατό δίπτυχο δίπλα στο πορτρέτο της συζύγου του.

Αισθάνεται κανείς ότι έχει να κάνει με μια διαρκή επαναγραφή της ανθρώπινης μορφής, με τα χαρακτηριστικά της ενίοτε «οξειδωμένα» όπως στις παλιές φωτογραφίες, ενίοτε παραποιημένα σε αναλογίες και ενίοτε σβησμένα και θολά κατά το ήμισυ διϋλισμένα σε μία αποστασιοποιημένη προσέγγιση της φόρμας. Ο Αποστόλης Ιτσκούδης, με αναφορές στο βαθύ μπλε του Ελ Γκρέκο, όπως στο νυχτερινό ελλειπτικό πορτρέτο στην πρώτη αίθουσα ή στη λευκασμένη ώχρα του Λεονάρντο, όπως στο «σβησμένο» πορτρέτο στο βάθος δεξιά, δείχνει την αγωνία του με μία σχετική ελευθερία. Η απελευθέρωση από τη μορφή δοξάζεται στο μόνο ανεικονικό έργο στην είσοδο της γκαλερί.

Από την έκθεση του Αποστόλη Ιτσκούδη μένει ως απόσταγμα η αγωνία για τη μορφή και η ισορροπία ανάμεσα σε αντιφατικά και συμπληρωματικά δίπολα, ανάμεσα στη σκιά και το φως, το γήρας και τη νεότητα, το σφρίγος και την αποσύνθεση, την πληρότητα και την εντύπωση. Είναι μία ζωγραφική με πνευματικότητα.

• Εκθεση «Pneuma» του Αποστόλη Ιτσκούδη, ΑrtZone 42 Gallery, Βασ. Κωνσταντίνου 42. Επιμέλεια Δόμνα Χανουμίδου. Εως 31 Μαρτίου

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com