Όταν ηττηθείς στον χώρο, είτε αυτός είναι η γη είτε η θάλασσα, μπορείς να αντισταθείς και να ανακάμψεις μέσω του χρόνου, μέσω της μνήμης' όταν ηττηθείς στον χρόνο, στη μνήμη, τότε ηττάσαι οριστικά' δεν ανακάμπτεις, αντιδράς αλλά δεν αντιστέκεσαι, αντιδράς αλλά δεν σκέφτεσαι, αντιδράς αλλά δεν αντεπιτίθεσαι, παραμένεις οριστικά υποταγμένος, οριστικά ηττημένος. Σε καταβάλλει το αίσθημα της παραίτησης, της ηττοπάθειας, της κατάθλιψης, της αδυναμίας. Δεν πιστεύεις σε τίποτα και δεν πρεσβεύεις τίποτα' παρά μονάχα τη λήθη.Ο χώρος είναι σημείο αναφοράς και σύνδεσης με τον χρόνο, η γη και η θάλασσα είναι σημείο αναφοράς και σύνδεσης με τη μνήμη.
Η εκάστοτε κυρίαρχη εξουσία, όποια και εάν είναι αυτή, έχει πρώτα και κύρια έναν εχθρό' τη μνήμη, γιατί η μνήμη είναι αυτή που ανασύρει από τη λήθη και φανερώνει το παρελθόν του φορέα της, όταν αυτός δεν ήταν ακόμη κυρίαρχος, και η κάθε εξουσία θέλει να αυτόπροβάλλεται ως αιώνια και ες αεί, ως ανίκητη, ως αδιανόητο να υπάρξει χώρος και χρόνος δίχως αυτήν.
Ο πρωταρχικός τρόπος και μέσον για να πολεμήσεις τη μνήμη, είναι να αποσυνδέσεις τους ανθρώπους από τον χώρο τους, από την «πόλη» τους, και να τους καταστήσεις ανίκανους να παίρνουν αποφάσεις και πρωτοβουλίες για τις ζωές τους, καθώς δίχως «πόλη», δεν υπάρχουν ούτε πολίτες, ούτε «πολιτισμός», παρά μονάχα υπήκοοι και «νομαδισμός» -ο νέος νομάδας και (περι)πλανητής, ο άνθρωπος του μέλλοντος, ο νέος άπατρις και φυγάς, έχει μια ιδιαίτερα σημαντική διαφορά από τον παλαιό, την οποία ξεχνούν ή συγκαλύπτουν. Την ανυπαρξία της μνήμης. Οι παλαιοί νομάδες, αυτοί οι γονιμοποιητές, ήταν οι νομάδες, του πάντα και ες αεί ρέοντος ποταμού της α-λήθειας, και όχι του της λήθης ποταμού, που από τα νερά του πίνουν οι κατερχόμενοι στον Άδη ζωντανοί νεκροί' ποτέ δεν έζησαν δίχως μνήμη και ποτέ δεν την εγκατέλειψαν, εξ ου και ζούσαν ελεύθεροι. Η μητ(ε)ρα αυτών των σπουδαίων και σαγηνευτικών παλαιών απάτριδων, ήταν οι δημιουργίες και η μνήμη τους.
Όσοι στην ιστορία επέβαλλαν μαζικούς ξεριζωμούς ανθρώπων, μαζικές μεταφορές και «απεδαφικοποιήσεις», το έπραξαν είτε για να σβήσουν κάθε ίχνος αντίστασης, είτε για δουλεμπόριο, είτε για λόγους μαζικής παραγωγής θανάτου και εξάλειψης της μνήμης αυτών των πράξεων, και αυτό το πέτυχαν με την αποσύνδεση από τη γη και τη θάλασσα, με την αποσύνδεση από τον χώρο, προσπαθώντας να σβήσουν τα ίχνη των πράξεων τους, για να καθιερώσουν και να επιβάλλουν την εξουσία τους πρώτα σε αυτόν, με τελικό σκοπό να την διαιωνίσουν και να την παρουσιάσουν ως ες αεί στον χρόνο.
Ο τελικός τους εχθρός ήταν, είναι και πάντα θα είναι ο χρόνος.
Η μνήμη και η α-λήθεια που αυτή φέρει.
Δ`~.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.