Τι είναι ο ιμπεριαλισμός

Βαγγέλης Ζέρβας

Για τον Λένιν ο ιμπεριαλισμός είναι καπιταλισμός σε ένα συγκεκριμένο στάδιο ανάπτυξης. Ο ιμπεριαλισμός δηλαδή είναι μια έννοια ταυτόσημη με αυτήν του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Για τον Λένιν τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του καπιταλισμού ήταν τα εξής:

«1) Συγκέντρωση της παραγωγής και του κεφαλαίου, που έχει φτάσει σε τέτοια υψηλή βαθμίδα ανάπτυξης, ώστε να δημιουργεί μονοπώλια που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην οικονομική ζωή.

2) Συγχώνευση του τραπεζικού κεφαλαίου με το βιομηχανικό και δημιουργία μιας χρηματιστικής ολιγαρχίας πάνω στη βάση αυτού του χρηματιστικού κεφαλαίου.

3) Εξαιρετικά σπουδαία σημασία αποκτά η εξαγωγή κεφαλαίου, σε διάκριση από την εξαγωγή εμπορευμάτων.

4) Συγκροτούνται διεθνείς μονοπωλιακές ενώσεις των καπιταλιστών, οι οποίες μοιράζουν τον κόσμο.

5) Εχει τελειώσει το εδαφικό μοίρασμα της γης ανάμεσα στις μεγαλύτερες καπιταλιστικές δυνάμεις.

Ο ιμπεριαλισμός είναι ο καπιταλισμός στο στάδιο εκείνο της ανάπτυξης, στο οποίο έχει διαμορφωθεί η κυριαρχία των μονοπωλίων και του χρηματιστικού κεφαλαίου, έχει αποκτήσει εξαιρετική σημασία η εξαγωγή κεφαλαίου, έχει αρχίσει το μοίρασμα του κόσμου από τα διεθνή τραστ και έχει τελειώσει το μοίρασμα όλων των εδαφών της γης από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες» (Λένιν, «Απαντα», τ.27, σελ. 323).

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι για τον Λένιν (και τον Μαρξισμό γενικότερα) ο ιμπεριαλισμός-στην ουσία του- δεν είναι εξωτερική πολιτική, δεν είναι διακρατικές σχέσεις, δεν είναι στρατιωτικές επεμβάσεις, δεν είναι οι “μεγάλες χώρες”. Αυτά υπήρχαν και πρίν τον ιμπεριαλισμό. Στην Μαρξιστική και Λενινιστική θεωρία ο όρος ιμπεριαλισμός δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Αυτά ανήκουν στην αστική ιστοριογραφία που περιγράφει π.χ και την αρχαία ρώμη σαν ιμπεριαλιστική. Οι επεμβάσεις και οι διακρατικές σχέσεις στον ιμπεριαλισμό προκύπτουν σαν αποτέλεσμα (και όχι σαν αιτία) της ιμπεριαλιστικής ανάπτυξης, δηλαδή της καπιταλιστικής ανάπτυξης σε μια συγκεκριμένη ιστορική φάση. Προφανώς στο εσωτερικό του ιμπεριαλιστικού συστήματος υπάρχουν διαβαθμίσεις αλλά αυτές δεν αφορούν το ζήτημα αν η μία η άλλη χώρα είναι ιμπεριαλιστική η όχι αλλά τον συσχετισμό μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών.

Με βάση το γεγονός ότι η θεωρία του ιμπεριαλισμού αναπτύχθηκε απο τον Μαρξισμό στις αρχές του 20ου αιώνα είναι αυτονόητο ότι το 2012 (βλ.2016) δεν υπάρχει καμία, απολύτως καμία, ανεπτυγμένη καπιταλιστική χώρα που να μην είναι καπιταλιστική με τα χαρακτηριστικά του μονοπωλιακού καπιταλισμού, δηλαδή ιμπεριαλιστική. Το ερώτημα είναι άλλο, αν χρειάζεται να αναπτύξουμε την Μαρξιστική και Λενινιστική θεωρία με βάση την σημερινή εποχή και όχι αν θα διαγράψουμε τον ιμπεριαλισμό για να γυρίσουμε (με λενινιστικές ταμπέλες) στις αστικές θεωρίες του ιμπεριαλισμού πρίν απο τον Λένιν.

Η άποψη που δεν εξετάζει τον ιμπεριαλισμό σαν καπιταλισμό αλλά τον περιορίζει στην κυριαρχία των “μεγάλων χωρών” βέβαιως υπάρχει αλλά δεν έχει καμία σχέση ούτε με τον Λένιν, ούτε με τον Μαρξισμό. Είναι η άποψη του Χόμπσον και κυρίως του Κάουτσκυ οι οποίοι έβλεπαν τον ιμπεριαλισμό σαν πολιτική και μάλιστα σαν πολιτική του “παρασιτικού χρηματιστικού κεφαλαίου” το οποίο διαχώριζαν απο το “παραγωγικό βιομηχανικό κεφάλαιο”. Και αυτό φυσικά το έκαναν για συγκεκριμένους λόγους, για να ξορκίσουν την εργατική εξουσία πρός όφελος της μίας η της άλλης αστικής διαχείρησης.

Το ότι σήμερα υπάρχουν απόψεις που στο όνομα του Λένιν ισχυρίζονται ότι οποιαδήποτε ανεπτυγμένη καπιταλιστική χώρα δεν είναι ιμπεριαλιστική αντανακλά την επιρροή της αστικής ιδεολογίας πάνω στον Μαρξισμό και τον εκφυλισμό της Μαρξιστικής Θεωρίας. Αντανακλά όμως-όταν δεν γίνεται συνειδητά- και άγνοια των κλασικών και του Λένιν συγκεκριμένα. Πρόκειται για θεμεμελιώδη ζητήματα γιατί η εκτίμηση για τον χαρακτήρα του διεθνούς συστήματος και της Ελλάδας δεν είναι φιλολογική άσκηση αλλά αφορά την στρατηγική του εργατικού και Κομμουνιστικού κινήματος. Έτσι δεν είναι τυχαίο που όλοι όσοι βλέπουν τον ιμπεριαλισμό με την οπτική του Κάουτσκυ (άσχετα αν επικαλούνται τον Λένιν) καταλήγουν σε προτάσεις αστικής διαχείρησης, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Στο ερώτημα λοιπόν “τι είναι ο ιμπεριαλισμός” η απάντηση, απο την πλευρά της Μαρξιστικής και Λενινιστικής θεωρίας είναι μία: είναι ο Μονοπωλιακός Καπιταλισμός. Οποιαδήποτε άλλη απάντηση είναι προφανώς νόμιμη αλλά δεν μπορεί να υποστηρίζεται με βάση το έργο του Λένιν και του επαναστατικού Μαρξισμού. Αλλιώς πλαστογράφει την Μαρξιστική και Λενινιστική θεωρία για πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες.

ΠΗΓΗ: https://praxisreview.gr

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com