Ειρήσθω Ερώτημα τών ερωτημάτων

 Με τον Λάζαρο Μαύρο

Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι ΕΝΑ πιο βασανιστικό ερώτημα. Θεμελιώδες. Διαπερνά και καθορίζει όλα τ’ άλλα ερωτήματα. Διότι απ’ αυτό κρέμεται η τύχη τής όποιας απάντησης, «ναι» ή «όχι», σ’ όλα τα άλλα φοβερά ή φοβερότερα, βασανιστικά και τραγικά ερωτήματα που τίθενται εκβιαστικά, με το πιστόλι στον κρόταφο, στον ήδη μετατραπέντα σε πειραματόζωο, υπόδουλο πλέον στην Τρόικα, εξευτελισμένο κυπριακό λαό. Υπάρχει ένα πιο βασανιστικό ερώτημα από το ναι ή όχι στο μνημόνιο, μέσα ή έξω στην ευρωζώνη, μέσα ή έξω από το ευρώ, αυτήν ή εκείνην την πολιτική στα ύψιστα ζητήματα της οικονομίας, των κοιτασμάτων, του Κυπριακού, της εθνικής επιβίωσης και της κρατικής υπόστασης του Ελληνισμού στην Κύπρο. Υπάρχει κάτι σπουδαιότερο και αποδεδειγμένα μοιραιότερο για το κάθε «ναι» ή το κάθε «όχι».

Ε Ι Ν Α Ι ΤΟ ερώτημα των ερωτημάτων: Με ποιον ηγέτη επικεφαλής; Με ποιον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ποια κυβέρνηση και ποια βουλή και ποιες ηγεσίες κομμάτων και ποιο άραγε πολιτικό σύστημα, είτε το ναι είτε το όχι στο κάθε βασανιστικό δίλημμα πολιτικής; Διότι είναι, πλέον, η οδυνηρότερη επιβεβαίωση, μέσα στα ολέθρια δεινά όπου καταγκρεμίστηκε η πατρίδα ότι:

Χ Ρ Ε Ο Κ Ο Π Η Σ Ε και υποδουλώνεται η Κύπρος, διότι ο λαός δεν διαθέτει παρά μόνο χρεοκοπημένες και υποδουλωμένες κομματικές ηγεσίες. Η Κύπρος σύρθηκε στην καταστροφή, διότι ο κυπριακός λαός ψηφίζει πρώτα κόμματα τον ΔηΣυ και το ΑΚΕΛ, με «τζόκερ» εναλλάξ το ΔηΚο. Διότι εκλέγει προέδρους, πρώτα τον Χριστόφια και ύστερα τον Αναστασιάδη. Διότι το εκλογικό σώμα εμπιστεύθηκε διαδοχικά τα πιο Ηττημένα Μυαλά να τον κυβερνούν και να ορίζουν την τύχη του. Διότι η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος αποδείχθηκε ανίκανη κι ανάξια ν’ απαλλαγεί απ’ τον καταστροφικό της εθισμό και ν’ απολακτίσει την πρωταίτια Κομματοκρατία

Χ Θ Ε Σ ΒΡΑΔΥ, λίγο πριν ψαλεί στις εκκλησιές μας η «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή» τής Κασσιανής μοναχής του 9ου αιώνα, η εν πολλαπλασίαις αμαρτίαις περιπεσούσα Βουλή της Τροϊκοκρατούμενης πλέον και επισήμως ρεππάπλικ, ψήφισε και κύρωσε στις 18:46 τη Δανειακή Σύμβαση υποδούλωσης της πατρίδας. Ουδείς εκ των αγορητών της πρωταίτιας Κομματοκρατίας έδειξε ίχνος καν από τη μεταμέλεια για τον οίστρον ακολασίας, που οδυρομένη η μετανοήσασα πόρνη και άσωτος και βεβορβορωμένη γυνή κόμισε με μύρα, εκλιπαρούσα τη συγχώρηση και τη σωτηρία. Γι’ αυτό προέχει το επαναλαμβανόμενο:

Ε Μ Π Τ Υ Σ Μ Ο Υ Σ και μάστιγας και κολαφισμούς και τουρκοκρατία και τροϊκοκρατία και κομματοκρατία - ατασθαλιοκρατία υπομείνας, δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι ηγαπημένε, πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε, δείξον ημίν επιτέλους και την ένδοξόν σου ανάστασιν. Καλή Ανάσταση!

ΕΡΩΤΗΣΗ

Παρακολουθήσατε, άραγε, χθες από 15:15 έως 18:50 την έκτακτη, δήθεν κρισιμότερη συνεδρίαση τής ολομέλειας τού δήθεν «ναού της δημοκρατίας» (όπως ευτελίζονται αμφότερες οι έννοιες και του ναού και της δημοκρατίας), όπου ο μοναδικός «καβγάς» που υπήρξε, από 17:20 έως 17:31, ήταν τα… περισσότερα απ’ τα προσυμφωνηθέντα λεπτά διάρκειας αγόρευσης που διεκδικούσε δι’ εαυτόν ο γενικός γραμματεύς του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού, επειδή υπερέβη το όριο ο Καρογιάν 16:44-17:20, εξ αιτίας του ότι το υπερέβη πρώτος ο… Κουλίας 15:16-15:40;