Ξύπνιοι μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων

Του Σάββα Σαββίδη

ΣΕ ΜΑΡΜΑΡΕΝΙΑ ΑΛΩΝΙΑ

Στο αισιόδοξο εξώφυλλο της εφημερίδας Πολίτης, τότε που κέρδιζε τις εκλογές ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ήρθε να απαντήσει πολύ πρόσφατα η χαρακτηριστική χειρονομία του πρωθυπουργού της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ μέσα στην τουρκική βουλή. Μια χειρονομία που έχει να κάνει με το σύμβολο των ακροδεξιών εθνικιστών Γκρίζων Λύκων. Αυτό σημαίνει πολλά και, κυρίως, κατεδαφίζει τα ψεύτικα όνειρα κάποιων εθελόδουλων.

Φυσικά, εμείς που πατάμε στη γη και βλέπουμε τι συμβαίνει γύρω μας και πρωτίστως είμαστε ξύπνιοι μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων, δεν ξαφνιαστήκαμε με αυτό που είδαμε. Επίσης, ξέρουμε καλά ότι στα μείζονα τουρκικά εθνικά ζητήματα, όπως το Κουρδικό, το Κυπριακό, το Συριακό και τα ελληνοτουρκικά, είτε κοσμικοί κεμαλιστές κυβερνούν είτε συντηρητικοί ισλαμιστές, η πολιτική είναι πάγια και απαράλλαχτη. Όπως φαίνεται ξεκάθαρα από το 2002 και εντεύθεν. Η σύμπραξη τελικώς με τους φασίστες Γκρίζους Λύκους, που έχει να κάνει με το δημοψήφισμα τις 16ης Απριλίου, για να επιτευχθεί, έπρεπε η πλευρά του Ερντογάν να είναι πιο σκληροπυρηνική από ποτέ στα ευαίσθητα εθνικά ζητήματα. Κάτι το οποίο κατάφερε, ειδικά όσον αφορά το Κυπριακό, το Κουρδικό και τα ελληνοτουρκικά (βλέπε Αιγαίο). Δηλαδή, στο μεν Κυπριακό κερδίζει κι άλλο έδαφος στις συνομιλίες με τα θέματα που τέθηκαν στον τραπέζι, ειδικά στο θέμα των εγγυήσεων, των εποίκων και στο εδαφικό. Στο Κουρδικό διέκοψε εδώ και καιρό την «ειρηνευτική» διαδικασία που «συμφώνησε» με τον φυλακισμένο Κούρδο ηγέτη Αμπντουλλάχ Οτσαλάν και ξεκίνησε ξανά τη γενοκτονική πολιτική στις κουρδικές περιοχές, όπως και μια πολιτική δίωξης όλων των νόμιμα εκλεγμένων βουλευτών του HDP, με αποκορύφωμα αυτήν του Σεχατίν Ντεμιρντάς. Και, τέλος, αμφισβητεί πλέον ανοιχτά τη συνθήκη της Λωζάννης και μιλά ξεκάθαρα για συνδιαχείριση και χωρισμό στη μέση για το Αιγαίο. Κάποιοι στη Λευκωσία και στην Αθήνα παραμένουν ηθοποιοί χωρίς ρόλο μπροστά σε όλα αυτά.

Ένα άλλο πρόσφατο ζήτημα στο οποίο οι εξ Αθηνών και Λευκωσίας ηγεσίες παρέμειναν και πάλι εθελούσια χωρίς ρόλο, ήταν το περιστατικό του ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Ολλανδία. Μπορεί το Άμστερνταμ να βρίσκεται πολύ μακριά από την Άγκυρα για να μπορέσει ο Ερντογάν να επιβάλει με την αλαζονική του στάση την πολιτική θέληση, αλλά έδειξε για ακόμα μια φορά το απεριόριστο θράσος που τον διακατέχει όσον αφορά το πώς εκλαμβάνει το ευρωπαϊκό έδαφος ως νεοοθωμανικό. Αυτή η πραγματικότητα καταδεικνύει το πόσο λανθασμένη και ανεδαφική ήταν η στρατηγική «εξημέρωσης και εκδημοκρατισμού του θηρίου» που θα βοηθούσε με την ένταξη των Τούρκων στην ΕΕ. Εν τούτοις περιμέναμε –αν και ήταν τραγελαφικό το επιχείρημα «εκδημοκρατισμού» της Τουρκίας με την ένταξή της στην ΕΕ– όλοι αυτοί οι εμπνευστές και θιασώτες αυτού του εγχειρήματος να μας πουν δημόσια ένα «κάναμε λάθος». Αντ’ αυτού, έριξαν και πάλι την μπάλα στην εξέδρα σφυρίζοντας αδιάφορα κι άφησαν μια αποικιοκρατική δύναμη όπως η Ολλανδία να τα λέει μόνη της.

Η πολιτική του κατευνασμού και της σιωπής απέναντι στην Τουρκία είναι ξεκάθαρα λανθασμένη, διότι αντί να μειώνει, ενισχύει τον τουρκικό επεκτατισμό.

ΠΗΓΗ: http://efimeridaenosis.com/?p=1799
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com