Ο Σταυρός του Νότου
Πέρασαν σχεδόν 40 χρόνια από τότε που το πρωτάκουσα... Σε κασέτα ξανά και ξανά... Επαρχιωτόπουλο στα πρώτα βήματα στην πόλη, στις κατασκηνώσεις του καλοκαιριού... κάθε νότα, κάθε στίχος σαν να με έπαιρνε από το χέρι να φύγω για ταξίδι... μου χάιδευε τις αισθήσεις, με νανούριζε γλυκά τις νύχτες, μου έφτιαχνε εικόνες και μου ζωγράφιζε όμορφα πρόσωπα που ονειρευόμουν ν΄απαντήσω, μερικά τα συνάντησα στη ζωή και τ΄αγάπησα...
Κάθε φορά που το ξανακούω, ανατριχιάζω, συγκινούμε και επιστρέφω...
Η θλίψη είναι πάνδημη για την απώλεια ενός μεγάλου Έλληνα δημιουργού. Οι μεγάλοι άνθρωποι του πνεύματος, ποιητές, λογοτέχνες, εικαστικοί, μουσικοί είναι η συνείδηση του έθνους.
Τούτη την εποχή της παρακμής, που όλα έχουν πάρει την κατηφόρα η απώλειά τους γίνεται οδυνηρότερη!
Άντε, να γίνουμε συγχωρητικοί για τα λάθη τους τα ανθρώπινα, και μας στενοχώρησες αγαπημένε μας Θάνο, κείνα τα χρόνια του ΄90 που ήταν και τα χρόνια που ξεκίνησε η παρακμή του τόπου.
Μα ξαναβρήκες τη νεανική σου περπατησιά στο δύσκολη την ανηφόρα και έτσι θα σε θυμόμαστε, χτυπημένος από την αρρώστια και εσύ να μας τραγουδάς...
Θα ψάξουμε ξανά στους στίχους και στις νότες σου την ώρα της "δύσκολης βάρδιας" αφού "νωρίς μπατάρισε ο καιρός και έχει χαλάσει" να βρούμε παρηγοριά και μπούσουλα για το μέλλον.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΟ...
ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑ ΦΥΛΑΓΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΘΑΛΛΑΣΙΝΗ!!!!
ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.