Σήμερα που ''εορτάζει'' η πόλη των Αθηνών...
Του Βασίλη Λαμπόγλου
Η ''σουφραζέτα'' Καλλιρρόη Παρρέν(ιδρυτήs του Λυκείου Ελληνίδων), σε πόνημά της για τις χειραφετημένες σύγχρονες Ελληνίδες -112χρόνια πριν-επέλεξε (ωs πρώτη)να αναφερθεί σε μία σπουδαία γυναίκα του 16ου αιώνα. Στη Ρη(ε)γούλα (Παρασκευούλα) Μπενιζέλου (από πατέρα αριστοκράτη των Αθηνών) και Παλαιολόγου (από μητέρα ).
Γεννημένη το 1522 στην Αθήνα, στην γειτονιά της Μητρόπολης (το αρχοντικό της οικογένειας που σώζεται σήμερα -και πλέον αναστυλωμένο- βρίσκεται στην Πλάκα, Ανδριανού 96 και αποτελεί την αρχαιότερη σωζόμενη οικία της πόλης των Αθηνών, 1750 ) .
Η μονάκριβη κόρη έτυχε καλήs μόρφωσηs και ''ατυχούs'' γάμου.
Την εποχή του Σουλειμάν Ά ,οι παντρεμένεs είχαν μεγάλεs πιθανότητεs να μην καταλήξουν ωs ''οδαλίσκεs'' για Τούρκουs και ωs λύση προκρίθηκε στα δεκατέσσερα τηs να γίνει σύζυγοs του δεσποτικού προύχοντα τηs πόληs Ανδρεα Χειλά.
Μετά απο 3 χρόνια μένει χήρα και στην συνέχεια χάνει και τουs γονείs της και το μόνο που τηs απομένει είναι μία τεράστια περιουσία.
Στα 1550 όλη η περιοχή από το ανακαινισμένο σήμερα αρχοντικό των Μπενιζέλων ως την Αρχιεπισκοπή μεταβάλλεται σε πνευματικό κέντρο.
Μοναστήρι με Καθολικό ανακαινισμένο τον παλαιό ναό του Αγίου Ανδρέα, με πολλά λευκά κτίσματα και κελλιά, μεγάλη τράπεζα αλλά και νοσοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο,ξενώνα και υφαντήριο.
Και όλα μέσα στη καρδιά της Οθωμανοκρατούμενης Αθήνας.
Η Αθηναία Αρχόντισσα με τον ευγενή χαρακτήρα ,υπήρξε πρωτοπόρος, τολμηρή και με εξαιρετικές ''επιχειρηματικέs'' ικανότητες.
Και σε συνδυασμό τιs κοινωνικές ευαισθησίες, τα φιλάνθρωπα αισθήματα και και την αφοσίωση τηs πρόs κάθε κατατρεγμένο διέθεσε τα απέραντα κτήματα τηs περιουσίαs τηs στο Χαλάνδρι, στη Κηφισιά, στα Πατήσια, στο Ψυχικό, Φιλοθέη και Καλογρέζα προs επίτευξη του σκοπού τηs.
Αποφασίζει να μονάσει και επιλέγει το όνομα Φιλοθέη, και χτίζει ενα μοναστήρι μακριά απ' την Αθήνα.
Η περιοχή ονομάστηκε της καλής καλογριάς (Καλογρέζα, καλόγρια και η αρβανίτικη κατάληξη εζα) και με τις υπηρέτριες της ''κλείνεται'' στο μοναστήρι.
Εκεί ήταν που παρατήρησε τον αγώνα των ξωτάρηδων και περιβολάρηδων, που κατέβαιναν να πουλήσουν στην Αθήνα τα προιόντα τουs και φρόντισε στο περασμά τουs στον άνυδρο τόπο να διανοίξουν
ένα πηγάδι, προκειμένου να ξαποσταίνουν οι άνθρωποι μέσα στην ερημιά.
Αυτή τηs η κίνηση, σχολιάστηκε ευμενώs και στα στόματα του κόσμου αναφερόταν ωs η καλόγρια που έκανε Ψυχικό και διασώθηκε μέχρι σήμερα στο όνομα τηs περιοχήs.
Στο μοναστήρι της διδάσκει τέχνες και γράμματα σε αγόρια και κορίτσια.
Ταυτόχρονα περιθάλπτει κατατρεγμένες γυναίκες, ατιμασμένεs, xήρεs, με μικρά παιδιά Ελληνίδες αλλά και Τουρκάλες.
Τις προστατεύει με κάθε τρόπο και τις φυγαδεύει στα κοντινά νησιά: Αίγινα, Σαλαμίνα, Πόρο, Άνδρο και Τζιά (στην κρύπτη, που έφτιαξε και σώζεται μέχρι σήμερα, στην Δάφνη Ιουλιδας, τις μάθαινε την τέχνη της υφαντικης).
Αγόραζε ακόμη και σκλάβουs απο την Κύπρο και τουs απελευθέρωνε.
Με τον ηγούμενο της μονής Πετράκη, (και γενικότερα με τουs ''μεγαλοσχήμονεs'' ήταν σε συνεχή ''κόντρα''καθώs διέθετε τα λεφτά για το ''κοινό καλό'' και όχι κατα τιs ηγουμενικέs νουθεσίεs) ενώ και με τους μπέηδες των Αθηνών συγκρούετο καθώs είχαν ''απώλειεs'' εσόδων (από κοπέλες για τα χαρέμια των Τουρκων).
Έτσι συγκέντρωνε την οργή τηs ''εξουσίαs'' τηs οθωμανικήs Αθήναs.
Το 1588 εισβάλλουν στη Μονή, τη λεηλατούν και σκορπίζουν τις μοναχές που ξεπερνούσαν τιs 150 και βασανίζουν και φυλακίζουν την ηγουμένη Φιλοθέη.
Ξεσηκώνονται τότε όλοι οι προύχοντες της Αθήνας, τάζουν λύτρα υπέρογκα στους Τούρκους και τη σώζουν.
Στις 3 Οκτωβρίου του 1588 στην αγρυπνία του Αγίου Διονυσίου, στο Μετόχι στα Πατήσια έρχονται δεύτερη φορά οι Τούρκοι (μετά απο δραπέτευση 4 κοριτσιών απο τουρκικά σπίτια) και την συλλαμβάνουν.
Τη δένουν σε μια κολόνα, τη χτυπούν με ραβδιά και την αφήνουν μισοπεθαμένη. Επέζησε λίγους μήνες και άφησε τη τελευταία της πνοή στις 19 Φεβρουαρίου του 1589.
Οι καλόγριεs την έθαψαν κρυφά από τουs Τούρκουs σε μία περιοχή όπου μετά την απελευθέρωση, εργάτες σκάβοντας, βρίσκουν σε μια κρύπτη ένα σκελετό με απομεινάρια εκκλησιαστικής στολής.
Σε αυτό το μέρος φτιάχτηκε το εκκλησάκι της αγίας Φιλόθεης και η περιοχή απο Νέα Αλεξάνδρεια πήρε το όνομα -μέχρι σήμερα- τηs ατρόμητηs Aρχόντισσαs Φιλοθέηs (Ρηγούλαs Μπενιζέλου).
Πριν από το 1600 αποφασίστηκε η αγιοκατάταξη της.
Η Μονή της επέζησε πάνω από 200 χρόνια μέχρι την ελληνική επανάσταση του 1821 και καταστράφηκε από τους Βαυαρούς.
Σήμερα - μέρα θανάτου τηs- τιμάται η θύμηση αυτήs τηs σπουδαίαs και ανυπότακτηs Γυναίκαs.
Της Ρηγουλας Μπενιζελου...
Της Αγίας Φιλοθεηs.
-Συμπτωματικά ,ανήμερα της μνήμης της Αγίας Φιλοθέης, έτυχε να υπογραφεί από τον Γεώργιο τον Ά το καταστατικό της Ίδρυσης του Λυκείου των Ελληνίδων της Καλλιρρόης Παρρέν.
-Το σκήνωμα τηs Αγίαs Φιλοθέηs βρίσκεται σήμερα σε λάρνακα στη Μητρόπολη των Αθηνών.
-Η χάρη τηs έφτασε και μέχρι τη Ρουμανία (κάποιοι απο την περιοχή του Αρτζεs, ίσωs στη μνήμη τηs καλοκαγαθίαs τηs) όπου απεικονίζεται σε εικόνα να φέρει μαντήλι στα χέρια (ίσωs ένδειξη τηs υφαντικήs τέχνηs που δίδασκε στιs νέεs).
-Θαρρώ πωs κρίνεται ωs απαραίτητη η ιστορική ''επανόρθωση'' να φέρει η περιοχή το όνομα Αγία Φιλοθέη (αν επιθυμεί την απαιτούμενη συνάφεια).
Φιλοθέεs υπάρχουν αρκετέs, Πριγκιπισσα (Ρηγουλα) και Αγία όμωs?
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.