Σάββατο 21 Μαρτίου 2020

Πάντα θα έχουμε τον Θεόφιλο. Να χαμογελά με τον «πυρρίχιο» των Κούρδων γύρω από τις φωτιές της λευτεριάς.

Αλέκος Μιχαηλίδης


Αποτέλεσμα εικόνας για θεοφιλοσ γεωργιαδησΠάντα θα έχουμε τον Θεόφιλο, αδελφέ

Μες στη φουρτούνα της πανδημίας, οι Κούρδοι γιορτάζουν τη «νέα μέρα», την αρχή του νέου έτους, το ξακουστό Νεβρόζ, που έρχεται από πολύ μακριά και κουβαλά 3.000 χρόνια ιστορίας. Στο Κουρδιστάν, το Νεβρόζ συνδέεται και με τα 612 π.Χ., όταν οι λαοί της οροσειράς Ζάγρος (στο σημερινό Ανατολικό Κουρδιστάν, στο βορειοδυτικό Ιράν δηλαδή) εξεγέρθηκαν κατά του τυράννου Ντεχάκ, με ηγέτη έναν απλό σιδηρουργό, τον Κάβα, νίκησαν και απέκτησαν την ανεξαρτησία τους. Το Νεβρόζ –οι Κούρδοι το γιορτάζουν και την 21η Μαρτίου– έχει οριστεί ως εθνική γιορτή για τον κουρδικό λαό, η γιορτή της Άνοιξης, της Ελευθερίας και της Πρωτοχρονιάς. 

Η ιστορία ολοκληρώθηκε; Διάλεξε τη μέρα να θυσιαστεί ο Θεόφιλος. Σαν να ’θελε να συμπληρώσει το κουρδικό Νεβρόζ, έπεσε από τα πυρά των πρακτόρων της ΜΙΤ έξω από το σπίτι του στην ημικατεχόμενη Λευκωσία, στις 20 Μαρτίου 1994. Ένα παιδί από την Ευρύχου, κινητοποίησε τις μυστικές υπηρεσίες του τουρκικού φασιστικού καθεστώτος και επέβαλε τη «νέα ημέρα» με τη δολοφονία του. Δεν ηττήθηκε. Έκανε βιος τον κοινό αγώνα Κυπρίων και Κούρδων, πότισε καλά τη λεμονιά της λευτεριάς και στέκεται καλά στην κοιλάδα Μπεκάα, με το ντουφέκι του στον ώμο. Καμαρώνει τους τρεις λεβέντες του, που φρουρούν άψογα τη μνήμη του και διαστέλλεται ξεσπώντας, επανερχόμενος κάθε 20 Μάρτη. 

Ήξερε καλά, τη μέρα του θανάτου του, πως δεν θα ησυχάσει αν δεν επιστρέψει ο τελευταίος πρόσφυγας στην Κερύνεια –υπέροχος συμβολισμός η κοντινή του λεωφόρος. 
Πως δεν θα ησυχάσει αν δεν ανάψουν οι φωτιές του Νεβρόζ στο μεγάλο Κουρδιστάν, στα βουνά που αντάμωσε τον Οτσαλάν και τους αντάρτες του.
Πως δεν θα ησυχάσει αν δεν κυριαρχήσει η δικαιοσύνη, αν δεν αγκαλιαστούν συγκινημένες οι μαυροφορεμένες μανάδες της Κύπρου, με τις αντάρτισσες που αντιστέκονται απαράμιλλα στο μαύρο καθεστώς της Τουρκίας, για την ελευθερία του Κουρδιστάν του. 
Πάντα θα έχουμε τον Θεόφιλο. Να μας παρακινεί για τη δική μας «νέα μέρα», παραπέμποντας στις ιαχές των Κούρδων κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. 
Πάντα θα έχουμε τον Θεόφιλο. Να χαμογελά με τον «πυρρίχιο» των Κούρδων γύρω από τις φωτιές της λευτεριάς.


Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.