Του Κώστα Χατζηαντωνίου
ΒΑΘΕΙΑ ΛΥΠΗ...
για ένα από τα λαμπρότερα μνημεία του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Λύπη που δεν την ξεγελούν οι στίχοι του Θεόφιλου Γκωτιέ:«Et cependant, si beau que soit, ô Notre-Dame,/ Paris ainsi vêtu de sa robe de flamme…»
Και όμως. [Δεν θα] είσαι πια τόσο όμορφη Νοτρ Νταμ/ έτσι όπως ντυνόταν το Παρίσι το φόρεμα της φλόγας. Αλίμονο. Από την φλόγα των Νέων Καιρών δεν μπόρεσες να σωθείς. Τάχα να έφυγαν οι άγγελοι του ουρανού, που έβλεπε ο Γκωτιέ «από την αντανάκλαση των φτερών τους, να επιχρυσώνουν τους μαύρους τοίχους με επίσημες σκιές»; Ας είναι. «Στη θέα σου [θα] νιώθουμε κάτι να μας χτυπάει στην καρδιά•/ αυτό που μας κάνει ευλαβείς και γεμάτους πίστη!»
ΠΗΓΗ: Kostas Hatziantoniou
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.