τούτη την μέρα την έρμη, να πετάξει ένας χαρταετός σαν αληθινός αητός
Να στραφούν τα μάτια μας στον ουρανό, να πλανηθούν οι κόρες, να δακρύσουν από το ύψος, να σκαλώσουμε την αγωνία σε ένα καλώδιο και να ξεχαστούμε
Να μετρήσουμε τα λεπτά της χάρτινης πτήσης, να τροχιοδρομήσουμε την παιδική μας μνήμη στην κορφή ενός λόφου
Να μοιραστούμε μια κόρα ψωμί μαζί με την ελιά και ένα ποτήρι κρασί
Να ξομολογηθούμε οι φίλοι
Να πούμε, το ουσιώδες που είναι
-------άκου-------κροταλίζει η συντριβή των ανθρώπων γύρω μας
-------άκου-------έχουν πολλοί από την παρέα φύγει για πάντα
δεν άντεξαν
-------άκου-------σήκω την καρδιά στα δικά σου χέρια
ίσως "παρά μια καρδιά ο κόσμος θα ήταν άλλος".
Κάτι σαν παράκληση , επίκληση,
ποιός ξέρει ;;;
Να μετρήσουμε τα λεπτά της χάρτινης πτήσης, να τροχιοδρομήσουμε την παιδική μας μνήμη στην κορφή ενός λόφου
Να μοιραστούμε μια κόρα ψωμί μαζί με την ελιά και ένα ποτήρι κρασί
Να ξομολογηθούμε οι φίλοι
Να πούμε, το ουσιώδες που είναι
-------άκου-------κροταλίζει η συντριβή των ανθρώπων γύρω μας
-------άκου-------έχουν πολλοί από την παρέα φύγει για πάντα
δεν άντεξαν
-------άκου-------σήκω την καρδιά στα δικά σου χέρια
ίσως "παρά μια καρδιά ο κόσμος θα ήταν άλλος".
Κάτι σαν παράκληση , επίκληση,
ποιός ξέρει ;;;
ΠΗΓΗ: Anna Staikou
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.