" Άνοιξαν ένα συρτάρι όπου μέσα ήταν παγωμένος ο Διομήδης .
Γυμνός .
Τα μάτια ορθάνοιχτα, η σφαίρα στο στήθος, το σώμα γεμάτο φυσέκια .
Έδειξα κτηνώδη ψυχραιμία .
Ζήτησα ένα ψαλίδι .
Με ρώτησαν τι το θέλω .
Να κόψω μια τούφα απ τα μαλλιά του, είπα .
Τον φίλησα στα μάτια και την πληγή .
Τα μάτια ορθάνοιχτα, η σφαίρα στο στήθος, το σώμα γεμάτο φυσέκια .
Έδειξα κτηνώδη ψυχραιμία .
Ζήτησα ένα ψαλίδι .
Με ρώτησαν τι το θέλω .
Να κόψω μια τούφα απ τα μαλλιά του, είπα .
Τον φίλησα στα μάτια και την πληγή .
Ο αξιωματικός δίπλα μού είπε :
" Παιδιά... δεν ακούνε..." .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.