Καταλονία. No Pasaran!

Του Αλέκου Μιχαηλίδη· 

No Pasaran!

----------------

Τις ώρες που η μικρή Κύπρος γιορτάζει την 57η επέτειο της (κάλπικης) ανεξαρτησίας της και καμαρώνει τη λειψή της ολοκλήρωση, στην Καταλονία συντελείται ένα τεράστιο έγκλημα κατά της αυτοδιάθεσης των λαών. Η ισπανική κυβέρνηση ασελγεί εις βάρος μιας ντε φάκτο σκλαβωμένης εθνότητας και της απαγορεύει το δικαίωμα να προβάλει το δίκαιο αίτημά της. 10.000 αστυνομικοί εισβάλλουν σε εκλογικά κέντρα, καταστέλλοντας την ανάγκη ενός λαού να κερδίσει την ανεξαρτησία του. Καταστέλλοντας βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτό της ελευθερίας της έκφρασης, καθώς το δημοψήφισμα δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για την ισπανική κυβέρνηση, μα αποτελεί το βήμα για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, όπως εξηγούν οι αυτονομιστές. Λίγες μέρες μετά το δημοψήφισμα στο ιρακινό Κουρδιστάν, λοιπόν, στην Καταλονία ζουν μέρες φρανκικής δικτατορίας. Οι άνθρωποι της επαρχίας, που αποτελούν σήμερα το 16% του ισπανικού πληθυσμού, είναι δέσμιοι μιας κυβερνητικής παράκρουσης που αρνείται το αδιαφιλονίκητο δικαίωμα της ψήφου.

 7.500.000 Καταλανοί (nacionalidad=εθνότητα) βλέπουν το μέλλον τους, 42 χρόνια μετά τον θάνατο του Ισπανού δικτάτορα, να γίνεται έρμαιο αυταρχικών πολιτικών, προς όφελος ζητημάτων που δεν έχουν να κάνουν με την «απόσχιση» της περιφέρειας. Η Καταλονία δεν είναι Ισπανία. Κατέχει δική της γλώσσα και πολιτισμό, δική της εκπαίδευση και οικονομία, δική της σημαία, δική της ιστορία και ταυτότητα. Τα «πογκρόμ» στα εκλογικά κέντρα από την αστυνομία της διεφθαρμένης κυβέρνησης Ραχόι δείχνουν μια τρομακτική επαναφορά των τακτικών του Φράνκο σε σχέση ειδικά με τους Καταλανούς. Και μπροστά σε αυτό, όπως επίσης και στο κουρδικό δημοψήφισμα της 25ης Σεπτεμβρίου, η σιωπή των κυβερνήσεων (μα και των πληθών) ολόκληρης της Ευρώπης είναι εκκωφαντική. Γιατί; Γιατί, όπως και σε έναν άλλον μεσαίωνα, δεν είναι «νόμιμο» να παλεύουν οι λαοί για τη λευτεριά και την αυτοδιάθεσή τους. Και προς τέρψιν των ισχυρών, των εξουσιαστών, των δουλεμπόρων (περί αυτού πρόκειται) παραφράζεται παντελώς ο όρος «νομιμότητα». Ιδού, όμως, η συγκλονιστική και εν εξελίξει νομιμότητα:

  Ζήτω η Δημοκρατία της Καταλονίας. 

Ζήτω η Αυτοδιάθεση των Λαών.

Υ.Γ.: Άλλωστε, μέρα που είναι, «παράνομο» ή «μη δεσμευτικού χαρακτήρα» ήταν το Ενωτικό Δημοψήφισμα της Κύπρου το 1950. Σύμπας ο κυπριακός λαός, όμως, απαίτησε την εθνική του ολοκλήρωση. Και την υπέγραψε ξανά πέντε χρόνια μετά με το αίμα του. Τα αιτήματα είναι ολοζώντανα. Από το Ερμπίλ του ιρακινού Κουρδιστάν, στη Ροζάβα, στη Γάζα και στη Λευκωσία της ελληνικής Κύπρου και από εδώ στην Καταλονία, στη Χώρα των Βάσκων, στο Μπέλφαστ και σε όλες τις κοινωνίες που βιώνουν μια ντε φάκτο εκμετάλλευση του μέλλοντός τους. Venceremos.

ΠΗΓΗ: Αλέκος Μιχαηλίδης

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com