Του Οδυσσέα Ιωάννου
Σήμερα το πρωί, με κάλεσαν οι δάσκαλοι του 21ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, στην Κύπρου, μία κάθετη της Πατησίων.
Γνωρίζοντας πως γεννήθηκα και έζησα όλα μου τα παιδικά χρόνια σε εκείνους τους δρόμους, ήθελαν να μου παρουσιάσουν την ιδέα τους για ένα θεατρικό που ετοιμάζουν. Στο σχολείο φοιτούν παιδιά από 24 εθνικότητες.
Μπήκα στην αίθουσα που έκαναν πρόβα και μου έπαιξαν την πρώτη σκηνή του έργου "Το ελληνικό τραγούδι ταξιδεύει".
Παιδιά από όλες τις εθνικότητες και τα χρώματα των ανθρώπων ετοιμάζουν παράσταση με τραγούδια Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Μικρούτσικου, Σαββόπουλου, Μούτση, POLL, Άσιμου, Κατσιμίχα.
Όμορφο αλλά δευτερεύον.
Το θέμα ήταν άλλο.
Είκοσι δωδεκάχρονα παιδιά από Ρουμανία, Αλβανία, Αίγυπτο, Ουκρανία, Νιγηρία και δεν θυμάμαι από πού αλλού, έχουν γίνει μία παρέα που η αγάπη μεταξύ τους είναι ότι πιο παρήγορο έχω αισθανθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Οι πρόβες γίνονται σχεδόν παράνομα.
Έχουν καταργηθεί από τα Δημοτικά και η Θεατρική αγωγή και η ευέλικτη ζώνη.
Οι δάσκαλοί τους προτιμούν να χάσουν μία ώρα μαθηματικά ή Θρησκευτικά (σημειώνω εδώ πως η ψυχή του εγχειρήματος, ο δάσκαλός τους, είναι ιερωμένος, ο παπα Γιώργος, βιολιστής του Νίκου Παπάζογλου, πριν φορέσει το ράσο) προκειμένου να αγαπηθούν ακόμη περισσότερο μέσα από την γλώσσα της τέχνης, γιατί αυτό έχουν ανάγκη σε αυτήν την ηλικία.
Στην αρχή είχαμε προβλήματα, μου είπε ο παπα Γιώργος, δεν είναι εύκολο να συνυπάρξουν παιδιά από τόσο διαφορετικούς πολιτισμούς, όμως τώρα πια ο δεσμός τους είναι απίστευτα ισχυρός.
Το ένιωσα βλέποντας πως χαίρονταν την πρόβα, πώς πείραζαν το ένα το άλλο και πώς έπαιξαν μετά στο διάλειμμα
Όπου κοιτάς αυτό θα δεις.
Αν κοιτάξεις στο σκοτεινό κομμάτι που επιχειρεί να επιβληθεί στην χώρα μας σαν κανονικότητα, χάνεις το κουράγιο σου.
Αν κοιτάξεις αυτά τα παιδιά παίρνεις τα πάνω σου.
Δεν είναι θέμα εύκολης συγκίνησης, έτσι κι αλλιώς τα παιδιά έχουν τρόπο με τις φατσούλες τους να "εκβιάσουν" συγκίνηση, είναι θέμα πολιτικής και υπεράσπισης των αυτονόητων αξιών.
Θα ξαναπάω όταν θα είναι έτοιμοι, τον Ιούνιο.
Τους ευχήθηκα καλή δύναμη ενώ εννοούσα "ευχαριστώ".
_______________
-Τι ωραίος που είναι ο κόσμος όταν τον αφήνουν στα παιδιά...🤗
Ωρα καλή στη στράτα σας...
Καλημέρα 🌷
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.