Του Ηρακλή Λογοθέτη
Διαβάζοντας το (ακόμη ανέκδοτο) πολυσέλιδο μυθιστόρημα της Chari Stathatou Βιογραφίες Αγνώστων σκέφτομαι μεταξύ άλλων ότι…
αρκετοί από τους σύγχρονους αναγνώστες αντιμετωπίζουν με έμφοβη καχυποψία τα εκτενή κείμενα. Στη θέα τους και μόνο, οι τερατολογικοί συσχετισμοί αφθονούν και καταπλέουν στην αναγνωστική θάλασσα σαν πελώρια κήτη. Οι ογκώδεις τόμοι προβάλουν ως φανταστικοί τρόμοι, το βάρος τους αποβαίνει παραλυτικό και τα κεφάλαιά τους μεταμορφώνονται σε αδηφάγες ρουφήχτρες.
Παλιότερα φυσικά ήταν θεμιτό να κάνεις τον Περίπλου του Διονυσίου Ρώμα σ’ ένα χειμώνα ή να ξενυχτάς ατελείωτα βράδυα για την ανάκτηση του Χαμένου Χρόνου από τον Μαρσέλ Προυστ.
Η εποχή της βραδύκαυστης ανάγνωσης εντούτοις, παρήλθε μαζί με τα αργόπλευστα καράβια για την Αυστραλία και τον άλλοτε νωχελικό Υπερσιβηρικό. Τώρα πιά ο αναγνωστικός συρμός πάει βολίδα, καταβροχθίζει απνευστί τις γραμμές και οι σπινθήρες της επιτάχυνσης βάζουν φωτιά στις αποβάθρες της αναμονής. Οι αναγνώστες βιάζονται και η προσοχή τους διασπάται από τις αφθονούσες βιβλιακές αφίξεις. Η πρόχειρη επισκόπηση σύντομων κειμένων υποκαθιστά την κατανυκτική ανάγνωση και οι δρομείς μακρών αποστάσεων υποσκελίζονται από τους αγχωμένους κατοστάρηδες.
Η διαδικτυακή επέλαση των τηλεγραφικών ηθών ζορίζει πλέον τους συγγραφείς μακράς πνοής και αποθαρρύνει τους εκδότες γιατί τα αχθοφορικά του μεγάλου βιβλίου είναι βαριά: το χαρτί κοστίζει, οι αποθήκες είναι μικρές και η διανομή προβληματική. Αν είσαι βέβαια κάποια διασημότητα, ο Ρομπέρτο Μπολάνιο ή ο Πωλ Ώστερ, επιτρέπεται να χτυπάς πάνω από χίλιες σελίδες. Ένας συγγραφέας όμως, όσο προικισμένος κι αν είναι, εφόσον δεν έχει σπάσει το φράγμα ενός σχετικά περιορισμένου αναγνωστικού κύκλου αντιμετωπίζεται με υπολογιστική δυσπιστία όταν προσκομίζει ένα μυθιστόρημα μεγάλης εκτάσεως.
Η λογιστική είναι βεβαίως αναγκαία για την επιβίωση ενός εκδοτικού καταστήματος, αρκεί να συνοδεύεται από την επίγνωση ότι το αποδοτικό νόμισμα έχει στη μία του όψη τη σύνεση και στην άλλη το ρίσκο. Ο αληθινός εκδότης συνεπώς, εμπιστεύεται την όσφρησή του. Κατά συνθήκην επιφυλακτικός μα κατ’ εξαίρεσιν παράτολμος, έχει τα κότσια ν’ ακουμπήσει τα ρέστα του σε μια ανυπολόγιστη επιτυχία. Κι αν ξαστοχήσει δυό και τρεις, πάλι αντρειωμένος θά 'ναι!
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.