Του Μάνου Στεφανίδη
Τι μ'έμαθε ο χρόνος: Ένα φεγγάρι φέρνει τον έρωτα και ένα άλλο τόνε διώχνει. Κι η ομορφιά ζεί όσο προφταίνει να ζήσει κι η πεταλούδα. Κι έπειτα πετρώνει ο χρόνος σαν γάλα σε στήθος που δεν θηλάζει πια και τότε τον φωνάζουμε ανάμνηση. Επειδή ξεχνάμε πως πάντα μια πανσέληνος γεννάει τους έρωτες και πως μια άλλη τους θανατώνει. Κι οι αναμνήσεις αξίζουν όσο και τα φτερά μιας πεταλούδας που απόκαμε ν' αλητεύει πια...
Φωτογραφία: Κυριάκου Κατζουράκη σπουδή για μία νέα Γκουέρνικα...2018.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.