Του Ηλία Παπαναστασίου
Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μοντέρνου» επιστημονικού, θεωρητικού κεκτημένου, δηλαδή όλου του Πολιτιστικού Κεκτημένου της Νεώτερης εποχής από το τέλος του Μεσαίωνα και δώθε.
Θα χρειαστεί μια σειρά άρθρων για να εξηγήσουμε απλά και στρωτά την αποδομητική - δήθεν εκσυγχρονιστική - τάση των Μεταμοντέρνων Επιστημόνων και των δήθεν ανατρεπτικών τάσεών τους.
Ουσιαστικά οι Μεταμοντέρνοι μάς πάνε όχι μπροστά, αλλά πίσω από τους «Μοντέρνους» ή νεωτερικούς. Όσο και να διαμαρτύρονται οι Μεταμοντέρνοι και η θεωρία τους, αποτελούν μια Επανάσταση ενάντια στη Λογική και μια ασύντακτη και πρωτόγονη επιστροφή στην Προ-Λογική ή Μυθολογική περίοδο. Καλύπτουν δε την βαθιά αντιδραστικότητά τους με κραυγές επιστημοσύνης και προχωρημένης σκέψης…
• Η Μεταμοντέρνα «Αριστερά» έχει σαν κύρια τάση τον Κοινωνιολογισμό.
Έχοντας αλλεργία και ενστικτώδη απέχθεια στη Βιολογία, οι Μεταμοντέρνοι θεωρούν τη Βιολογική κατασκευή σαν Κοινωνική Κατασκευή κατά πρώτο λόγο.
Με αποκορύφωμα την θεωρία του φύλου, την οποία πρεσβεύουν, θεωρούν πως τα δυο φύλα είναι κατά πρώτο λόγο «Κοινωνική Κατασκευή». Ουσιαστικά δεν γεννιέσαι βιολογικά σαν άνδρας ή γυναίκα, αλλά «δημιουργείσαι» ή «διαπλάθεσαι» από την Κοινωνία.
Έχοντας σαν συνειδητό στόχο να αποδομήσουν τον Βιολογικό Πυρήνα των Φύλων υπερτονίζουν την Κοινωνική Επιρροή στην διαμόρφωση των Φύλων μειώνοντας με κάθε τρόπο τον βιολογικό πυρήνα των δυο φύλων.
• Η Μεταμοντέρνα Αριστερά έχει αναγάγει την «Ελευθερία Επιλογής» σε υπέρτατο Αγαθό.
Υπερπηδώντας Κοινωνία, Κοινωνική Επιρροή και Περίγυρο – για να μην μιλήσουμε για κάποιες «Διαβόητες» Έννοιες τις οποίες απεχθάνεται, όπως Κοινωνική Ηθική και Κοινωνική Ευθύνη – η «Αριστερά» αυτή θεωρεί την Ελευθερία Επιλογής Υπέρτατο Αγαθό, Suprema Lex, Lex Regis.
Έτσι, εάν κάποιος που είναι Gay ή Lesbian αποζητά όχι μόνο Σύμφωνο Συμβίωσης αλλά και υιοθεσία τέκνων, ανατροφή κ.λπ. είναι ελεύθερος να το κάνει και φυσικά όλη η υπόλοιπη κοινωνία οφείλει να υπακούσει.
Η τελευταία πρόταση από τον ΣΥΡΙΖΑ για υιοθεσία παιδιών από Ομοφυλόφιλους πιστοποιεί του λόγου το αληθές. Όσοι αρνούνται ή τέλος πάντων έχουν ενστάσεις είναι Ομοφοβικοί – στην καλύτερη περίπτωση… – ή απλά «Νεοναζί» και «Φασίστες».
Είναι ουσιαστικά η αποθέωση της εγωκεντρικής αντίληψης του κόσμου, δηλαδή η αναγόρευση του Φιλελεύθερου Εγώ σε υπέρτατη Αρχή.
Η Μεταμοντέρνα «Αριστερά» είναι ουσιαστικά Φιλελευθερισμός και Νεοφιλελευθερισμός με «Ροζ Πετσέτα».
• Στον τομέα των εθνικών ζητημάτων η αναγόρευση του «Εθνικού Φαντασιακού» σε κύριο κριτήριο όλων των θεμάτων περί έθνους είναι το θεμελιακό τους χαρακτηριστικό.
Για την Μεταμοντέρνα «Αριστερά» δεν υπάρχει έθνος σαν ιστορική κατασκευή – κοινωνική, ταξική, πολιτική, ιδεολογική, θρησκευτική, βιολογική –, αλλά όλα ανάγονται στην Φαντασιακή παραγωγή/αναπαραγωγή του εκάστοτε Εθνικισμού.
Με αυτή την λογική δεν υπάρχουν Εθνικοαπελευθερωτικοί Αγώνες – όπως των Αντιαποικιοκρατικών Κινημάτων του Τρίτου Κόσμου, του ΕΑΜ επί Κατοχής ή της Επανάστασης του ’21 – αλλά εθνικοί «Εθνικισμοί».
Η λογική πως καθένας που μιλά για Έθνος, Πατρίδα ή Εθνική Απελευθέρωση είναι Εθνικιστής και – εννοείται… – Ακροδεξιός ή και Ναζί δεν είναι Μακριά.
• Μια ακραία αστική – Δεξιά και Ακροδεξιά – αντίληψη ταυτίζει την Μεταμοντέρνα «Αριστερά» με την Διαλεκτική Θεωρία του Μαρξ και τον «Αντιεθνικισμό» της με τον Διεθνισμό του Εργατικού Κινήματος.
Είναι λάθος γιατί οι εκπρόσωποι της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» δεν αποδομούν απλώς την μαρξιστική θεωρία, αλλά ουσιαστικά την απορρίπτουν.
Γνωστά Κοινοβουλευτικά Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ολοζώντανα παραδείγματα με αποτέλεσμα όχι να μην πάνε μπροστά από τον «Δογματικό και ξεπερασμένο Μαρξ» αλλά να επιστρέφουν σε παλαιότερες και ξεπερασμένες απόψεις.
Π.χ. ο Φεμινισμός της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» δεν υποστηρίζει την ισότητα των φύλων όπως κόπτεται, αλλά την προνομιακή μεταχείριση του ενός φύλου σε βάρος του άλλου. Υποκαθιστώντας την πάλη των τάξεων με την πάλη των δυο φύλων και χωρίζοντας τα δυο φύλα, δεν παίζουν απλώς το παιχνίδι της Ελίτ που θέλει να διαιρεί και να βασιλεύει – Divide et Impera – αλλά ουσιαστικά προωθούν την Πρακτική του Νέου Χαλίφη. Αν με άλλα λόγια οι γυναίκες υποκαταστήσουν τους άνδρες – «Χαλίφηδες στην Θέση του Χαλίφη» –, τότε όλα θα πάνε καλά, δηλαδή δεν καταργούμε τον Χαλίφη αλλά αντικαθιστούμε το φύλο του.
Ουσιαστικά δεν έχουν καμία σχέση με τις απόψεις της Ιστορικής Αριστεράς της Δεύτερης και Τρίτης Διεθνούς – Clara Zetkin, August Bebel, Rosa Luxemburg, Louise Kautsky, Friedrich Engels – όπου υπήρχε σαφέστατο Κοινωνικό Κριτήριο διαχωρίζοντας τις Μεγαλοαστές Φεμινίστριες από τις Εργαζόμενες.
Σύμφωνα με την Ιστορική Αριστερά εχθρός της Γυναίκας είναι το Κεφαλαιοκρατικό Σύστημα.
Σύμφωνα με την Μεταμοντέρνα «Αριστερά» a la ΣΥΡΙΖΑ εχθρός της Γυναίκας είναι ο Φαλλοκράτης, Σεξιστής, Πατριαρχικός, Υποψήφιος Βιαστής και περιφερόμενο Κάθαρμα της Ιστορίας που λέγεται Άνδρας. Μισανδρισμός δηλαδή.
• Η Κοινωνική Προέλευση της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα μικροαστικά στρώματα και κυρίως αυτό που ο Κωστής Μοσκώφ αποκαλούσε «Μικροαστική και Μεταπρατική Ιντελιγκέντσια».
Έχοντας επικεντρώσει την προσοχή τους σε τμήματα της Πανεπιστημιακής και Δημοσιοϋπαλληλικής Γραφειοκρατίας – Μεσαίου και Ανώτερου Επιπέδου – οι ίδιοι οι Μεταμοντέρνοι «Αριστεροί» αυτής της Κοπής αυτοαποκαλούνται Διανοούμενοι και καταχρώνται εννοιών τις οποίες ουσιαστικά δεν γνωρίζουν σχεδόν καθόλου.
Από τις Δέκα Λέξεις οι Επτά είναι «Διανοούμενος» και «Ηγεμονία». Μετριότατοι επιστημονικά και άσχετοι θεωρητικά, καταχρώνται όρους τους όποιους ουσιαστικά δεν κατανοούν, ταυτόχρονα δε κορδώνονται σαν φασιανοί για την Ιδεολογική τους Μεγαλοπρέπεια.
Έχοντας αποκοπεί από γεννησιμιού τους από αυτό που ονομάζουμε λαϊκά στρώματα και εργατική τάξη, έχουν μια νέα μεγάλη καινοτομία συγκριτικά με την Ιστορική Αριστερά, το πλήρες διαζύγιο από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Όσοι λοιπόν παραξενεύονται για την ιδεοληψία της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» καλύτερα να μην την συγχέουν με την Αριστερά που γνωρίσαμε Ιστορικά. Αποτελούν ένα περιφερόμενο Κοινωνικό Στρώμα του 3-4% που καταφέρνει με ψευδεπίγραφο τρόπο να ενσωματώνει αιτήματα μεγάλων στρωμάτων όπως και έγινε στις εκλογές του 2015. Πάντα με ψευδοαριστερή μπαγκέτα.
Μεταμοντέρνα Αριστερά (2) (Εξαιρετικό)
Γράφαμε σε προηγούμενα άρθρα μας για τα βασικά χαρακτηριστικά της Μεταμοντέρνας Αριστεράς και ειδικότερα της σημερινής, Κυβερνώσας. Σήμερα θα αναφερθούμε και σε ορισμένα επιπρόσθετα χαρακτηριστικά τα οποία την ιδιαιτεροποιούν σε ανάλογο βαθμό.
Έτσι: Η Μεταμοντέρνα Αριστερά – Αριστερά εντός εισαγωγικών …– είναι trendy. Μοδάτη, πολύ μοδάτη.
Δεν υπάρχει ρεύμα και μόδα του συρμού από την ωραιοποίηση αγαπημένων τους Ηγετών – περιπτώσεις Macron και Hillary – έως την κατασυκοφάντηση και δαιμονοποίηση άλλων μη αρεστών – περιπτώσεις Assad, Ιράν, Β. Κορέα– που να μην αναπαράγουν τα εγχώρια Μέσα Ενημέρωσης της Μεταμοντέρνας Αριστεράς την χονδροειδή προπαγάνδα των Διεθνών Μέσων κατάλληλα προσαρμοσμένη με ελληνική version…
Από την ναυαρχίδα του Διεθνούς Νεοφιλελευθερισμού και της Ροζ Αριστεράς a la George Soros που είναι η θεματική των Lgtb και Transsexual μέχρι τις «καταγγελίες» των εκατομμυριούχων του Χόλλυγουντ και από την προβολή της Mrs. Macron και του πολυπαινεμένου αγαπημένου της μέχρι την υπερτιμημένη φιλάνθρωπο των Διεθνών Γκαλά της Νεοφιλελεύθερης Ελεημοσύνης Αντζελίνα Τζολί, οι μηχανισμοί των Μέσων της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» έχουν μεταβληθεί σε μια οργανωμένη Βιομηχανία Παραγωγής Εικόνας όπου η εικόνα υποκαθιστά την πραγματικότητα εξαϋλώνοντας την.
Το Φαίνεσθαι δεν αντανακλά το Είναι άλλα αυτονομείται πλήρως μετατρέποντας το Φαίνεσθαι σε νέα Θεότητα και το Είναι σε Απόλυτο Μηδέν μεταλλάσσοντας ταυτόχρονα την Δικτατορία της Εικόνας της Κοινωνίας του Θεάματος σε Αυτόνομη Εικόνα.
Από Εικόνα αυτή καθεαυτή που αντανακλά, έστω στρεβλά, την Πραγματικότητα σε Εικόνα για τον Εαυτό της που αναπαράγει εκ νέου και Εικονικά την ίδια την Πραγματικότητα που ήδη κείτεται νεκρή σαν ιστορικό Πτώμα…
Από τα Fake News στην Fake Εικόνα και από την virtual Reality στη Zero Reality. Από το «Αν δεν μας αρέσει η Πραγματικότητα τόσο το χειρότερο για την Πραγματικότητα» στο «Δεν υπάρχει Πραγματικότητα παρά μόνο Εικόνα που παρουσιάζεται σαν Πραγματικότητα»…
Από τα Fake Newς στην Fake Πραγματικότητα και από κει στην Fake Αριστερά σαν φυσιολογική κατάληξη.
Όπως όλοι οι Εικονολάτρες αλλά και Εικονοκλάστες, έτσι και οι Βυζαντινιστές της Μεταμοντέρνας Αριστεράς αναγόρευσαν την Φαντασίωση σε Πραγματικότητα εξορίζοντας την τελευταία στα Fake News…
Έχοντας δε μετατρέψει τα Μέσα Ενημέρωσης σε Μέσα Αποχαύνωσης με ανάλογο χαρτί περιτυλίγματος σε vulgaire – πολλές φόρες– μορφή και ακλουθώντας το «επιστημονικό Υπόδειγμα» της Ιδιωτικής Τηλεόρασης – στην δημιουργία της οποίας συμμετείχε ο τότε ΣΥΝΑΣΠΙΜΟΣ με πολύ αμφιλεγόμενο τρόπο όπως παλαιότερα κατήγγειλε και ο πρώην Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Περικλής Κοροβέσης – η σημερινή Κυβερνώσα (δήθεν) Αριστερά έχει πολλά δίκαια για να υπερηφανεύεται στον τομέα της Επικοινωνίας όπου διαπρέπει.
Επόμενο στάδιο:
- Η λεγόμενη Επικοινωνιακή Πολιτική που μετατράπηκε σε Επιστήμη των Επιστημών όπου το Περιτύλιγμα της Πολιτικής υποκατέστησε την ίδια την Πολιτική.
Ο Επικοινωνιακός χειρισμός του ταξιδιού του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ υποκατέστησε την Πολιτική του σημασία που είναι το δέσιμο στο άρμα των ΗΠΑ και των συμφερόντων τους, η δε Πολυδιάστατη Εξωτερική Πολιτική έγινε Μονοδιάστατη και η Εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας σχετικά με την Αμερική μετατράπηκε σε Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική σχετικά με την Ελλάδα.
Αλλά και με την επίσκεψη Ερντογάν – Δόξα τω θεώ…– δεν πάμε πίσω. Από το «Προσκαλούμε έναν Πολιορκημένο Πρόεδρο» σε μια ανεξάρτητη χώρα φτάσαμε στο «Πολιορκούμαστε από έναν ανεξέλεγκτο Σουλτάνο στο ίδιο μας το σπίτι»…
Και όλα αυτά κάτω από έναν καταιγισμό Εικόνας, Επικοινωνιακής Δεξιοτεχνίας και αγωνιώδους προσπάθειας να αποδεδειχθεί το αναπόδεικτο. Δηλαδή η νίκη της ελληνικής Κυβέρνησης. Σε αυτή την προσπάθεια η Εικόνα που στραπατσαρίστηκε λίγο (Προεδρικό Μέγαρο) αντικαταστάθηκε από την Εικόνα Αποκατάστασης (Μέγαρο Μαξίμου).
Έτσι, συνεχίζοντας τον Επιστημονικό τους Καλπασμό οι Κυβερνώντες προχώρησαν από τον Πόλεμο Εικόνας –Πραγματικότητας στον Πόλεμο Εικόνας με Εικόνα.. Από την Αντικατάσταση της Πραγματικότητας με την Εικόνα και του Περιεχομένου από την Μορφή, η Μεταμοντέρνα Κυβερνώσα Αριστερά προχώρησε στην αντικατάσταση της Εικόνας από την Εικόνα δηλαδή της Εικονικής Πραγματικότητας από την Εικονική Εικόνα…
Μέγα Επιστημονικό Επίτευγμα, οι Opinion Makers σιωπούν και η Ελλάδα παρακολουθεί άναυδη… Επιτέλους, του δώσαμε να καταλάβει του Τούρκου, και στο τέλος πάντα έρχεται το Ιππικό του Αλέξη και (εννοείται) νικάμε…
- Εκεί βεβαία που η Επικοινωνιακή Πολιτική και Trendy Εικόνα θριαμβεύει είναι ο Τομέας της Οικονομίας.
Βρισκόμαστε πλέον στο Peak, το απαύγασμα της Επιστημονικής Σκέψης όπου οι παντελώς άσχετοι καλόγεροι του Μεσαίωνα που βάφτιζαν το κρέας ψάρι λησμόνησαν πως υπάρχουν λεβέντες που χωρίς ψάρι παράγουν – εξίσου ανύπαρκτο – κρέας και τανάπαλιν.
Έτσι, κατάλληλα διαπαιδαγωγημένος επικοινωνιακά ο λαός θα πάρει το Μέρισμα όταν την ίδια σχεδόν στιγμή χάνει το ΕΚΑΣ μεγάλο τμήμα συνταξιούχων, αρχίζουν από το επόμενο έτος οι εκ νέου μειώσεις των συντάξεων λόγω προσωπικής διαφοράς και επαναϋπολογισμού έως 25%, μειώνεται η κατανάλωση τροφίμων, αυξάνει η φορολογία, παραμένει ο ΕΝΦΙΑ, βγαίνουν καινούργιοι φόροι (Φόρος Υπεραξίας) και μοιράζεται ένα μέρισμα 750 εκατομμυρίων – και όχι 1,5 δις όπως θριαμβολογούν οι φωστήρες του Μαξίμου– και όταν όλη η επιβάρυνση της Κυβερνώσας, Πρώτη Φορά κλπ. ανέρχεται σε 14,5 δις συμπεριλαμβανόμενων και των επιβαρύνσεων που η ίδια Κυβέρνηση ψήφισε έως το 2018–19.
Και να μην ξεχνάμε και τους Πλειστηριασμούς που καλπάζουν με φρενίτιδα σαν τους Τέσσερεις Ιππότες της Αποκάλυψης…
Μπροστά σε όλα αυτά ο διαβόητος Μαρξ σιωπά. Ο Keynes μένει άναυδος όμως οι Επικοινωνιολόγοι των Μεταμοντέρνων Κυβερνώντων χαμογελούν με σαρδόνιο χαμόγελο απαντώντας με ένα συντριπτικό ντιρέκτ του μποξ «Και μεις τι κανουμε ;;;».. Κα συνεχίζουν με καταιγιστικό, ομολογουμένως, τρόπο «Για σκεφτείτε, υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε από τα σκουπίδια ;;; Δεν σας τα έλεγε τις προάλλες η Έλενα Κουντουρά ;;; Και αν σας δείξουν ανάλογες εικόνες αντιπολιτευόμενα Μέσα Ενημέρωσης πως ξέρετε ότι δεν είναι Fake News ;;; Για πείτε μας να μάθουμε ;; Αλλά και οι αυτοκτονίες τι έγιναν, δεν μειώθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ;; Πόσοι αυτοκτονούν σήμερα ;; Για δείτε πόσο μειώθηκαν, τώρα ειδικότερα που όλο και περισσότεροι βρίσκουν δουλειά (Με 360 το μήνα αλλά μην τα θέλουμε κι όλα …) ;;;»…
Πραγματικά, το αποτέλεσμα είναι θετικότατο.Ο κατατονικός λαός άναυδος απ΄ όσα ακούει, ξεχνά το χέρι που μπαίνει πανέξυπνα στην τσέπη του και του δίνει 10 ευρώ όταν από την άλλη τσέπη του παίρνει 50, ταυτόχρονα μένοντας ενεός αναρωτιέται, τουλάχιστον ένα ποσοστό του «Μήπως τελικά… μήπως τελικά έχουν …δίκιο;;;».
Το μεγαλύτερο ποσοστό βέβαια μένει κεραυνόπληκτο απ΄ όσα ακούει – «Βγαίνω έξω και βλέπω χαμογελαστά πρόσωπα» ομολογεί με κατάνυξη και ανάλογη συγκίνηση ο Πρωθυπουργός γνωρίζοντας πως του κόβουν συντάξεις, του παρέχουν μισθούς μερικής απασχόλησης κλπ. όμως με πόση περισσή δύναμη να αντισταθεί; Και μήπως – αυτό ισχύει για ένα ποσοστό των σαστισμένων …– οι προηγούμενοι ήσαν καλύτεροι;; Και αν έλθει ο Κούλης;;( Άσχετα εάν οι σημερινοί Κυβερνώντες του έκλεψαν κυριολεκτικά το ψωμί….).
Με τέτοιο λοιπόν κλίμα του Σώζων εαυτόν Σωθήτω, με διαρκή φτωχοποίηση του Μεσαίου που γίνεται φτωχός, του φτωχότερου που γίνεται Εξαθλιωμένος και του Εξαθλιωμένου που πανηγυρίζει για τα 200 ευρώ του Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης, η Επικοινωνιακή Πολιτική της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» βρίσκει πρόσφορο έδαφος.
Βαφτίζοντας το κρέας ψάρι – χωρίς βέβαια να υπάρχει ούτε κρέας αλλά ούτε και ψάρι…– η Επικοινωνιακή Μηχανή Συνειδήσεων και Ψυχών του Μεταμοντέρνου Μορφώματος που αυτοαποκαλείται Αριστερά στηρίζεται στην μειωμένη συνείδηση και ανύπαρκτη αντίσταση, στο χαμήλωμα του Ηθικού Φραγμού να δεχτείς τα πάντα για ένα επίδομα και μια δουλειά 350 ευρώ, βαφτίζοντας την Κοινωνική Ελεημοσύνη σε Κοινωνικό Κράτος και ρίχνοντας το φταίξιμο στον λαό και όχι στο Κράτος ή το Σύστημα και την Κυβέρνηση.
Άλλωστε τα επιτεύγματα της Κυβέρνησης είναι τόσα πολλά που μόνο τυφλοί δεν τα βλέπουν… Βγαίνουμε πλησίστιοι και Full speed στις αγορές, η ανεργία μειώνεται – με εξαθλιωμένους μισθούς αλλά μην είμαστε και πλεονέκτες…– και τον Αύγουστο αφήνουμε το Μνημόνιο (Άσχετα αν υπογράψαμε Μέτρα έως το 2060…), ψάλλοντας το Ωσαννά με μαέστρο τον Πρωθυπουργό μας και Φιλαρμονική Ορχήστρα την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η Φιλαρμονική της Βιέννης ωχριά μπροστά της, ο μακαρίτης Φον Κάραγιαν κοιτά με θαυμασμό και εκστασιασμένη η Ευρωπαϊκή Ελίτ αναφωνεί με θαυμασμό «Hurrah! Πως καταφέρατε να περάσετε τέτοια μέτρα όταν αλλού θα δημιουργούσαν συνθήκες Βαστίλης ;;;».
Έλα ντε, πως; Και επειδή όποιος δεν πιστεύει την Επικοινωνιακή Ρητορική και Προπαγάνδα των Μεταμοντέρνων Κυβερνώντων δεν γίνεται – πώς να το κάνουμε ; – παρά να βλέπει Fake News καλό θα ήταν να αμφισβητήσουμε το Παραμύθι του Μαξίμου περί Πολέμου των Media εναντίον της Κυβέρνησης. Εκτός από μια ντουζίνα φιλικά ή κατάδικά της φύλλα, διαθέτει τρία Δημόσια Τηλεοπτικά Κανάλια, ένα καινούργιο – Κανάλι Ε, του Ιβάν Σαββίδη– πολλά φιλικά ηλεκτρονικά sites και ραδιοφωνικούς σταθμούς και ευμενώς ουδέτερη έως μετριοπαθώς θετική στάση από μεγάλα Ιδιωτικά Τηλεοπτικά μέσα. Εξηγούνται πολλά έτσι…
Ταυτόχρονα, όποιος προωθεί την Εικόνα στη θέση της Πραγματικότητας καταργώντας την Πραγματικότητα, μετά ερωτεύεται σφοδρά την Εικόνα γινόμενος στο τέλος Εικονικός ο ίδιος καταργώντας την ίδια την Εικόνα. Αλλά μια τέτοια Εικόνα είναι Φαντασίωση, ένα περιπλανώμενο Φάντασμα. Όπως ακριβώς τέτοια είναι μια εικονική Αριστερά.
ΠΗΓΗ:
ΠΗΓΗ:
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.