Ένα κείμενο βαθύτατα, πατριωτικό, νοσταλγικό, προφητικό και επηρεασμένο φανερά από τον Γ. Σεφέρη είναι το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» του Νίκου Δήμου, που εξιστορεί μεταξύ των άλλων πως το εμπνεύστηκε (δημοσιεύθηκε στο «ΒΗΜΑ»). Αναφέρεται στην κατεχόμενη Κερύνεια όπως αναφέρονταν οι Εβραίοι για την «χαμένη Ιερουσαλήμ»:
«Αν σε λησμονήσω Ιερουσαλήμ, άς μαραθεί το δεξί μου χέρι, ας κολλήσει, η γλώσσα μου στον ουρανίσκο μου, αν δεν σε θυμηθώ..». Πολλά λιμάνια μοιάζουν αγκαλιές – μα της Κυρήνειας πάνω απ’ όλα. Η πιο κλειστή, η πιο ζεστή, η πιο γλυκιά αγκαλιά – μάνας όχι, αλλά αδερφής ή ερωμένης. Το μικρό λιμάνι της Κυρήνειας. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Σεπτέμβρης ’71, ένας ζεστός Σεπτέμβρης. Ο Σεφέρης άρρωστος στην Αθήνα κι εγώ, με τα ποιήματα του σαν οδηγό, ανακαλύπτω την Κύπρο. Σαλαμίνα, Πλάτρες, Αγιάναπα – τα ποιήματα που μ’αρέσουν. «Αυτός ο κόσμος δεν ο δικός μας, είναι του Ομήρου». Πιο Ελλάδα από την Ελλάδα η Κύπρος μου δίνει μια αίσθηση αρχαϊκή. Ίσως είναι η γλώσσα, πιο σκληρά πελεκημένη, πιο άμεση, ίσως είναι το φως το « χρυσό δίχτυ»… Λίγα πράγματα στη ζωή μου έχουν λείψει όσο αυτή η μικρή πολιτεία. Αισθάνομαι εξόριστος όταν τη σκέπτομαι εξόριστος από μια πατρίδα, που ο ίδιος διάλεξα. Το μόνο που μπόρεσα να κάνω όταν έμαθα την καταστροφή, ήταν να γράψω δύο λέξεις: «δεν ξεχνώ», και να τις στείλω σ’ όλο τον κόσμο. Γιατί αν σε ξεχάσω Κυρήνεια, αν σε ξεχάσω Κύπρος, θα λιγοστέψω σαν Έλληνας, θα φτωχύνω σαν άνθρωπος, θα μικρύνω, θα μαραθώ ».
Περισσότερα για τον Νίκο Δήμου, στο δοκίμιο του φίλου, Σπύρου Κουτρούλη, "ο κόσμος ο μικρος, ο μεγας", και στο τελευταίο κεφάλαιο "ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, ΑΣΤΟΧΙΕΣ, ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Ν. ΔΗΜΟΥ".
ΠΗΓΗ: Ευχαριστώ το φίλο Σπύρο Κ. από το f/b
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.