Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης μιλώντας σε ραδιοφωικό σταθμό:
Τα συνέδρια είναι Λόγος. Πριν και κατά την διάρκεια του συνεδρίου. Τόσο σε αυτό της Ν.Δ. όσο και του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε Λόγος. Δεν υπήρξε και στα άλλα. Δεν υπάρχει Διήγηση, Ερμηνεία, Σχέδιο, Λέξεις. Δύο παλιά προϊόντα πολλών χρήσεων που προσπαθούν να επιβιώσουν με διάφορους τρόπους. Δύο ληγμένα εδώ και καιρό προϊόντα που τα συντηρούν στην Ελεγχόμενη Πολιτική αγορά.
Οι Έλληνες πρέπει να αποφασίσουν αν θα αγοράζουν, θα ψηφίζουν, ληγμένα προϊόντα. Το έκαναν πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν και το πλήρωσαν. Εγώ "αμαρτίαν ουκ έχω". Τους προειδοποίησα πολλές φορές.
Θυμάμαι στα τελευταία συνέδρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. - δεν έγιναν και πολλά – όταν μιλούσε η Νομενκλατούρα, η Τρόικα, οι Διάδοχοι τα εξαπτέρυγα τους οι σύνεδροι δεν τους άκουγαν. Παρ’ όλο που φώναζαν πολύ. Νομίζω ο Γιάννης Ξανθούλης, έγραψε σε εφημερίδα άρθρο, με τίτλο «Οι Βραχνοκόκορες». Επίσης κουνούσαν τα χέρια τους σαν ξεκούρδιστοι τροχονόμοι. Σε άλλη εφημερίδα υπήρξε ένα άρθρο για αυτό, για την σχέση Λόγου και κίνησης του Σώματος. Οι Τροχονόμοι και οι Βραχνοκόκορες Επαναλήφθηκαν αυτήν την περίοδο στα λεγόμενα συνέδρια των Κομμάτων μη Κομμάτων.
Κάποια στιγμή στα συνέδρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μου επέτρεψαν να μιλήσω.
Υπήρξε μια μεγάλη περίοδος που αυτό απαγορεύονταν. ‘Όταν σηκωνόμουν να μιλήσω οι σύνεδροι επέστρεφαν στην αίθουσα. Πριν ήταν άδεια. Άκουγαν με προσοχή. Γιατί; Γιατί αποκτούσαν μια σχέση με την Διήγηση, την Ερμηνεία, το Σχέδιο, τον Λόγο, την Πολιτική. «Τώρα έγινε συνέδριο» έλεγαν.
Οφείλουμε να ανακτήσουμε την έννοια του συνεδρίου, της Πόλης της Εκκλησίας του Δήμου. Αυτό δεν μπορούν να το κάνουν αναλφάβητα παλαιοδεξιά και παλαιοαριστερά κατάλοιπα της μεταπολίτευσης που παρουσιάζονται ως νέα με Αμερικανικά εφέ.
Στην Εκκλησία του Δήμου, στο Θέατρο του Διονύσου, τους Βραχνοκόκορες και τους Τροχονόμους θα τους έριχναν Λαχανικά Αχαρνών και σύκα Βραβρώνας. Χρόνια πριν έγραψα ένα κείμενο για την Ακυβερνησία, την Δημοκρατία, τον Αριστοφάνη. Είναι χρήσιμο και επίκαιρο δημοσιεύθηκε «από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ». Για να ανακτήσουμε την έννοια της Εκκλησίας του Δήμου.
Ανάρτηση από: http://polis-agora.blogspot.gr
Κάποια στιγμή στα συνέδρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μου επέτρεψαν να μιλήσω.
Υπήρξε μια μεγάλη περίοδος που αυτό απαγορεύονταν. ‘Όταν σηκωνόμουν να μιλήσω οι σύνεδροι επέστρεφαν στην αίθουσα. Πριν ήταν άδεια. Άκουγαν με προσοχή. Γιατί; Γιατί αποκτούσαν μια σχέση με την Διήγηση, την Ερμηνεία, το Σχέδιο, τον Λόγο, την Πολιτική. «Τώρα έγινε συνέδριο» έλεγαν.
Οφείλουμε να ανακτήσουμε την έννοια του συνεδρίου, της Πόλης της Εκκλησίας του Δήμου. Αυτό δεν μπορούν να το κάνουν αναλφάβητα παλαιοδεξιά και παλαιοαριστερά κατάλοιπα της μεταπολίτευσης που παρουσιάζονται ως νέα με Αμερικανικά εφέ.
Στην Εκκλησία του Δήμου, στο Θέατρο του Διονύσου, τους Βραχνοκόκορες και τους Τροχονόμους θα τους έριχναν Λαχανικά Αχαρνών και σύκα Βραβρώνας. Χρόνια πριν έγραψα ένα κείμενο για την Ακυβερνησία, την Δημοκρατία, τον Αριστοφάνη. Είναι χρήσιμο και επίκαιρο δημοσιεύθηκε «από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ». Για να ανακτήσουμε την έννοια της Εκκλησίας του Δήμου.
Ανάρτηση από: http://polis-agora.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.