Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Οι ισλομαφασίστες τα βρήκαν και πάλι…. πάνω από το «πτώμα» της Ελλάδας.


Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 20, 2013

Νίκος Καρατουλιώτης Υποστράτηγος ε.α 
Μέλος Κίνησης Εθνικής Άμυνας (Κ.ΕΘ.Α)
1400 σχολεία και φροντιστήρια
1890 εκκλησίες και 1460 ιερείς
353.000 ψυχές χάθηκαν
930.000 πρόσφυγες διώχτηκαν

Η γενοκτονία που συντελέστηκε την περίοδο 1912-1922 σε βάρος του ελληνισμού, ήταν απόρροια του ισλαμοφασισμού.
Εκτελεστικός βραχίονας οι ισλαμιστές της οθωμανικής αυτοκρατορίας και ο ιθύνων νους αλλά και σχεδιαστής της εθνοκάθαρσης οι γερμανοί φασίστες.
Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», και έχοντας ως συμβουλάτορες Γερμανούς αξιωματικούς, οι Νεότουρκοι αρχικά και στη συνέχεια ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν την ποντιακή γενοκτονία.
Ο προσχεδιασμένος αφανισμός, ξεκινά το 1916 με το πρόσχημα να μην ενωθούν οι Έλληνες του Πόντου με τις Ρωσικές δυνάμεις, που πολιορκούσαν τον Πόντο για να ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 1923 όταν ο Κεμάλ αναφώνησε θριαμβευτικά: «Επί τέλους τους ξεριζώσαμε»…

«Από τα αποτελέσματα των Βαλκανικών πολέμων και από τους Γερμανούς, τους επίσημους συμβούλους των, οι Νεότουρκοι διδάχτηκαν ότι μόνο μετά την εξαφάνιση των Ελλήνων και των Αρμενίων θα έκαναν πατρίδα τους τη Μικρά Ασία . Οι διάφορες μορφές βίας δεν αρκούσαν για να φέρουν τον εκτουρκισμό.
H Γερμανία στην προσπάθειά της να πετύχει τους οικονομικούς και πολιτικοστρατηγικούς της στόχους στον νευραλγικό αυτό χώρο, δεν δίστασε να θυσιάσει τους χριστιανικούς λαούς της Ανατολής στο βωμό του Παντουρκισμού»(1).
Η Τουρκία άρχισε την εθνοκάθαρση με τη στρατολόγηση των χριστιανών στα τάγματα εργασίας (μελέ-ταμπουρού), που σχηματίστηκαν με την δικαιολογία κατασκευής δημοσίων έργων, ενώ στην πραγματικότητα ήταν τάγματα θανάτου.«….. χιλιάδες αποθνήσκουν προσβαλλόμενοι υπό ασθενειών, πυρετών, εξανθηματικού τύφου, χολέρας».(2).
«Από τούρκο λοχία λιποτάκτη πήραμε τις εξής πληροφορίες: 
Οι ανυπότακτοι Έλληνες καταδικάστηκαν σε θάνατο κατά χιλιάδες, αλλά στην πραγματικότητα τούς έστειλαν στην περιοχή Bozanti, γιά να χρησιμοποιηθούν σε κοπιώδεις εργασίες για το άνοιγμα του τούνελ στο όρος Ταύρος. Αγνοείται τί έγιναν, αλλά γνωρίζουμε μεγάλος αριθμός είναι νεκροί»(3).
Ο Γερμανικός στρατός, φοβόταν τον διαμελισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας και τυχόν προσάρτηση τμημάτων αυτής σε περιοχές υπό ρωσικό, βρετανικό ή γαλλικό έλεγχο.

«Οι Γερμανοί είχαν τεράστια οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα στην Τουρκία. Έλπιζαν ότι με μια ισχυρή Τουρκία θα ανταγωνίζονταν καλύτερα τους Βρετανούς. Η Γερμανία εκπόνησε ένα «πρόγραμμα ακεραιότητας της Τουρκίας», η υλοποίηση του οποίου προϋπέθετε την εξόντωση των πληθυσμών εκείνων που ενίσχυαν τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο σύνδεσμος Γερμανίας και Νεότουρκων ήταν ο Λήμαν Φόν Σάντερς, ο οποίος είχε αναλάβει την οργάνωση του τουρκικού στρατού τον οποίο και πράγματι εκσυγχρόνισε ενώ ταυτόχρονα τον εξόπλισε με βαρύ οπλισμό και αμέτρητα εφόδια. Με την λήξη των Βαλκανικών πολέμων Γερμανία και Τουρκία, στοχοποιούν ως εχθρό και την Ελλάδα, εκτός της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ρωσίας.
Η Τουρκία είναι πρωτίστως μια μουσουλμανική χώρα και οι ιδέες του μουσουλμανισμού και η επιρροή του πρέπει να κυριαρχούν. Κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα πρέπει να κατασταλεί αφού δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τους Χριστιανούς, οι οποίοι πάντα δούλευαν για την κατάρρευση του νέου καθεστώτος(4).
«Αρκετοί ερευνητές θεωρούν ότι η καταπίεση και η εξαφάνιση των χριστιανικών κοινοτήτων υπήρξε έμπνευση των Γερμανών. Ο Μιχ. Ροδάς θεωρεί ότι στόχος της Γερμανίας ήταν “… να εκδιωχθούν τελείως οι Άγγλοι και οι Γάλλοι και να συντριβούν οι Έλληνες.” Το στόχο αυτό προπαγάνδιζε από το 1915 ο Γερμανός Φράνς Κόολερ: “Αφ’ ενός, με τον τουρκικό αποικισμό στα παρ’ αμιγών Ελλήνων κατοικούμενα νησιά του Αιγαίου και τις Μικρασιατικές ακτές -απ’ όπου αυτοί θα εκδιωχθούν- αφ’ ετέρου με την ηθική και οικονομική εξασθένηση όσων Ελλήνων απομείνουν, θα κατορθωθεί ο βαθμιαίος εξισλαμισμός της Τουρκίας. Θα κατορθωθεί η ίδρυση τουρκικού κράτους με συμπαγή τουρκική μάζα, κράτους δηλαδή που θα έχει καθαρά εθνικό χαρακτήρα. …Οι ελληνικές αρπακτικές διαθέσεις δεν θα έχουν πλέον έδαφος πραγματοποίησης. Γιατί η κύρια βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η πολιτική του ελευθέρου βασιλείου, η λύτρωση του υποταγμένου γένους, θα έχει εκλείψει αφού ο Ελληνισμός θα ΄χει εξαφανιστεί»(5).
«Η Τουρκία έγινε το πιο σημαντικό πεδίο δράσης του γερμανικού ιμπεριαλισμού».
Ο μάλλον φιλότουρκος Γάλλος αντιπλοίαρχος Ρολέν (Rollin), σ’ έκθεσή του προς το γαλλικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού στις 9 Φεβρουαρίου 1919, αναφέρει:
“Οι Νεότουρκοι σε συνεργασία με τους Γερμανούς φανέρωσαν τους στόχους τους. Απέβαλαν τη μάσκα… Από τις αρχές του 1914 υπό την καθοδήγηση του Γερμανού αρχιστρατήγου Liman Von Sanders άρχισαν συστηματικοί διωγμοί και εξορίες… Μεθοδική επιχείρηση εξαφάνισης του ελληνικού στοιχείου… Υπό το πρόσχημα στρατιωτικής επιταγής οι διωγμοί μεταβλήθηκαν σ’ εκατόμβες… Χιλιάδες εξοντώθηκαν στα περίφημα Αμελέ ταμπουρού”.
Ο Αμερικανός ταγματάρχης Γιόουελ δίνει μια εικόνα του Μικρασιατικού Πόντου το 1921: «Πτώματα, πτώματα σε όλο το μήκος της πορείας των εκτοπισμένων… φρίκη και πτώματα».
Ενώ ο Αμερικανός δημοσιογράφος Γκίμπονς γράφει: «Η πεδιάδα της Μαλάτειας ήταν στρωμένη με πτώματα Ελλήνων».
O Σοβιετικός αξιωματικός Φρούνζε (Frounze), έδωσε την ακόλουθη μαρτυρία για τους ηττημένους αντάρτες του Πόντου και τον Τοπάλ Οσμάν:
«Συναντήσαμε μια μικρή ομάδα από 60-70 Έλληνες, οι οποίοι μόλις είχαν καταθέσει τα όπλα. Όλοι τους είχαν εξαντληθεί στο έπακρο… Αλλοι έμοιαζαν κυριολεκτικά με σκελετούς. Αντί για ρούχα κρέμονταν από τους ώμους τους κάτι απίθανα κουρέλια. Στο κέντρο της ομάδας βρίσκονταν ένας ψηλός κι’ αδύνατος παπάς, φορώντας το καλυμμαύχι του… Φυσούσε κρύος αέρας και όλη η ομάδα κάτω από τα σπρωξίματα των συνοδών-στρατιωτών, κατευθυνόταν με πηδηματάκια προς τη Χάβζα. Μερικοί όταν μας αντίκρυσαν, άρχισαν να κλαίνε δυνατά ή μάλλον να ουρλιάζουν, μια και ο ήχος που ξέφευγε από τα στήθη τους, έμοιαζε περισσότερο με ουρλιαχτό κυνηγημένου ζώου.
Από τους 200.000 Έλληνες που ζούσανε στη Σαμψούντα, τη Σινώπη και την Αμάσεια έμειναν λίγοι μόνο αντάρτες που τριγυρίζουν στα βουνά. Το σύνολο σχεδόν των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών εξορίστηκαν σε άλλες περιοχές με πολύ άσχημες συνθήκες.
Πληροφορήθηκα ότι οι τσέτες του Οσμάν Αγά (Τοπάλ Οσμάν) έσπειραν τον πανικό στην πόλη Χάβζα. Έκαψαν, βασάνισαν και σκότωσαν όλους τους Έλληνες και Αρμένιους που βρήκαν μπροστά τους.
Γκρέμισαν όλες τις γέφυρες. Παντού υπήρχαν σημάδια γκρεμίσματος.
Η διαδρομή από την πόλη Καβάκ προς το πέρασμα Χατζηλάρ θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου όσο θα ζω. Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων συναντούσαμε μόνο πτώματα. Μόνο εγώ μέτρησα 58. Σ’ ένα σημείο συναντήσαμε το πτώμα μιας ωραίας κοπέλας. Της είχανε κόψει το κεφάλι και το τοποθέτησαν κοντά στο χέρι της. Σε κάποιο άλλο σημείο υπήρχε το πτώμα ενός άλλου ωραίου κοριτσιού, 7-8 χρονών, με ξανθά μαλλιά και γυμνά πόδια. Φορούσε μόνο ένα παλιό πουκάμισο. Απ’ ότι καταλάβαμε, το κοριτσάκι καθώς έκλαιγε, έχωσε το πρόσωπό του στο χώμα, δολοφονημένο από το κάρφωμα της λόγχης του φαντάρου».
Απόσπασμα ομιλίας του πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας, Λόϋδ Τζώρτζ στό βρετανικό κοινοβούλιο (23 Ιουλίου 1922):
«Αναρωτιέμαι αν ο εντιμότατος και γενναίος βουλευτής (Kenworthy) είδε την έκθεση της αμερικανικής αποστολής για τις βιαιότητες που διαπράχθηκαν στον Πόντο. Τί συνέβη εκεί; Όχι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά δεκάδες χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά εκτοπίστηκαν και δεκάδες χιλιάδες βρήκαν το θάνατο. Οι εκθέσεις πού αναφέρονται στην τύχη των γυναικών είναι αυτόχρημα φρικώδεις. Και όλες αυτές οι ακρότητες διεπράχθησαν χωρίς να προηγηθεί εξέγερση. Χωρίς να υπάρξει πρόκληση. Ήταν καθαρά προμελετημένη εξόντωση. “Εξόντωση” δεν είναι δική μου λέξη. Είναι η λέξη πού χρησιμοποίησε η αμερικάνική αποστολή».
Άλλοι Γερμανοί αξιωματικοί είχαν εμπλακεί ακόμα πιο άμεσα στην γενοκτονία. Στην πόλη Urfa, σχεδόν 25.000 Αρμένιοι, φοβούμενοι την απέλαση και την σφαγή τους, οχυρώθηκαν καταφέρνοντας να απωθήσουν το τουρκικό πεζικό: ο διοικητής Wolffskeel, αξιωματικός του γερμανικού πυροβολικού, παρενέβη τότε στρατιωτικά μετατρέποντας την αρμένικη περιοχή σε σωρό από συντρίμμια.
Μετά την «οικονομική» κατάρρευση της πατρίδας μας και την υποταγή στα αλλεπάλληλα μνημόνια, οι πατροπαράδοτοι «σύμμαχοι» και διώκτες του ελληνισμού επανεμφανίζονται για μια ακόμη φορά διεκδικώντας τον όλεθρο μας. Ο σύγχρονος ισλαμοφασιμός επανέρχεται με την σύμπραξη της κ Μέρκελ και κ. Ερντογάν και απαιτούν:

1. Λύση του Κυπριακού τύπου Ανάν.
2. Συνεκμετάλλευση των κυπριακών υδρογονανθράκων μαζί με το υπό τουρκική κατοχή κυπριακού τμήματος (ψευδοκράτος).
3. Μη κατασκευή σταθμού υγροποίησης (LNG) στο κυπριακό έδαφος, γιατί κοστίζει ακριβά (κατά τους ισχυρισμούς της κ. Μέρκελ).
4. Οι κυπριακοί υδρογονάνθρακες να προωθηθούν στην Ευρώπη μέσω αγωγού που θα διέρχεται από την Τουρκία, παρακάμπτοντας την Ελλάδα. Δηλαδή η Γερμανία να υφαρπάξει τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες μέσω της Τουρκίας (και ενδεχομένως στο μέλλον και τους ελληνικούς).
5. Η Τουρκία για πρώτη φορά αμφισβητεί ευθέως και συνολικά τα θαλάσσια σύνορα με τον ελληνισμό (Ελλάδα-Κύπρος), αμφισβητώντας όλες τις υπάρχουσες διεθνείς συνθήκες.
6.Η Γερμανία με το πρόσχημα της Συριακής κρίσης, προώθησε συστοιχίες patriot στην Τουρκία, μαζί με γερμανούς στρατιώτες και αξιωματικούς (χειριστές του συγκεκριμένου οπλικού συστήματος).
7. Γερμανία και Τουρκία προχωρούν σε συμπαραγωγή προηγμένων γερμανικών οπλικών συστημάτων.
Και η Ελλάδα με το υπάρχων πολιτικό σύστημα, οραματίζεται ελληνοτουρκική φιλία και επιτίθεται ……. Με ζεμπεκιές, κουμπαριές και «win-win».
________________________________
1.Του Κώστα Φωτιάδη.
Ο Κώστας Φωτιάδης είναι Αν. Καθηγητής Α.Π.Θ. – Παιδαγωγικό Τμήμα Φλώρινας
2έκθεση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών
3.Γαλλικό Γενικό Επιτελείο, 1η Οκτωβρίου 1918
4.“Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ“. Ουγγρικό περιοδικό ιστορίας Trianoni Szemle
5.Του Βλάση Αγτζίδη για την πολιτική του τουρκικού εθνικισμού και τη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών στην Ανατολή
Κοζάνη 16/5/13

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.