Του Γιώργου Γκόντζου
Η δημοσιοποίηση του πορίσματος για την τραγωδία στο ΜΑΤΙ, και η καταγραφή σ’ αυτό αιτίων και υπευθύνων, (μου) προκαλεί μια αναδρομή σε ένα σκηνικό που το θεωρώ ως ενδεικτικό, ή μήπως και αποδεικτικό, μιας ολόκληρης αντίληψης και πρακτικής ενός νέου τύπου κομματικών υποστηρικτών της σημερινής εποχής.
Στην χώρα μας είχαμε –ναι, δεν ξεχνάμε!!!!- και τον μετεμφυλιακό, σκληρό, οπαδό του κράτους –κόμματος της δεξιάς εθνικοφροσύνης που δικαιολογούσε κάθε αυταρχική πρακτική σε βάρος πολιτών , είτε γιατί θεωρούσε πως είναι επιβεβλημένη για να «προστατευτεί» το κράτος από αυτούς τους «εχθρούς», είτε επειδή αυτό επέτασσε η ιδιότητά του, του κρατικού παράγοντα, είχαμε και τον μεταπολιτευτικό κομματικό «πρασινοφρουρό», ο οποίος στο όνομα της αλλαγής σε σχέση με προηγούμενες καταστάσεις, υπαρκτές αυτές, ναι, έβαζε την «σφραγίδα» και αυτός σε κρατικές –κομματικές αυθαιρεσίες και σε φαινόμενα δίωξης αντιπάλων πολιτών ή κρατούσε μια στάση πλήρους αφωνίας σε γεγονότα από τα οποία υπήρχαν καταστροφές ή και θύματα ανθρώπινα, για να μην υπάρχει πολιτικό κόστος στους... συντρόφους.
Με την τραγωδία στο ΜΑΤΙ, ενώ ακόμη οι φλόγες συνέχιζαν το καταστροφικό τους έργο ,ενώ ακόμη μετρούσαμε νεκρούς, ενώ οι απεγνωσμένες κραυγές απελπισμένων πολιτών ακούγονταν σπαρακτικές και ενώ ακόμη οι βάσιμες εκτιμήσεις για τον τελικό αριθμό των θυμάτων δημιουργούσαν ένα εφιαλτικό σκηνικό, γίναμε μάρτυρες της ακόλουθης πρακτικής: Να αναρτώνται στο διαδίκτυο φωτογραφίες από αυθαίρετες κατασκευές στην περιοχή σε ένα πρωτότυπο διαγωνισμό ,ποιος θα αναρτήσει τις περισσότερες, να καταβάλλεται προσπάθεια να εντοπιστεί η ιδεολογική, κομματική προέλευση των ιδιοκτητών αυθαιρέτων, να δημοσιοποιούνται σχεδιαγράμματα με κτίσματα που καταπατούσαν δημόσιους χώρους. Και όλα αυτά και άλλα παρόμοια όχι στην λογική της ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗΣ, ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗΣ, επισήμανσης, των όντως κακών κειμένων και σ’ αυτόν τον τομέα, των καταστάσεων διαρκούς αβελτηρίας, των ρουσφετολογικών πρακτικών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, των ευθυνών προηγούμενων κυβερνήσεων, της προσωπικής ευθύνης του πολίτη, αλλά ως «επιχείρημα» με το οποίο, άλλοτε εμμέσως και άλλοτε ευκρινώς, προσδιορίζονταν ως ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ αιτία της τραγωδίας η «αυθαίρετη δόμηση»…
Παρένθεση. Ήταν η περίοδος στην οποία την στιγμή που ο αριθμός των νεκρών που είχε επισήμως ανακοινωθεί ήταν «λιγότερος» από τους νεκρούς στην Ηλεία, κομματικός, λειτουργός του Τύπου έγραφε, «κόψτε το πρωτοφανής τραγωδία: 63 ήταν οι νεκροί το 2007»…
Αυτή η αντίληψη και πρακτική που κυριάρχησε σε συγκεκριμένης κομματικής ιδιότητας πολίτες, και κατέκλυσε το διαδίκτυο στην ουσία υπονοούσε, όταν δεν διατυπώνονταν ευθέως, πως «αυτοί φταίνε»… για την τραγωδία… Οι πολίτες με τις αυθαίρετες κατασκευές… Αυτό με ανησυχεί... Ο τύπος του συγκεκριμένου πολίτη, κομματικού οπαδού, που εμφανίζεται… Γιατί αφορά τον πολίτη… Τον λεγόμενο "απλό" πολίτη..
ΠΗΓΗ: Γιώργος Γκόντζος
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.