Γελοίοι μέσα στην τραγικότητά μας

Δεν έχω την αίσθηση, φίλε μου Πιτσιρίκο, ότι και σε άλλα μέρη του λεγόμενου «πολιτισμένου» κόσμου οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν έχουν εκπαιδευτεί να ζουν με τις δικαιολογίες στο στόμα.

Γνωρίζω επίσης καλά πως στις «δημοκρατίες» τους υπάρχουν ζητήματα που απαγορεύεται να θιγούν και φράσεις που απαγορεύεται στην ουσία να ειπωθούν, όπως πχ εκείνη που αναφέρεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Όχι φυσικά του οποιοδήποτε ανθρώπου. Η απαγόρευση αφορά συγκεκριμένα την αναφορά στην εκμετάλλευση των εργαζομένων από τον καπιταλιστή άνθρωπο.

Σε αυτές τις χώρες, επίσης, ο ναζισμός τείνει να θεωρηθεί ως μια παρεκτροπή, ένα deviation όπως λένε, μιας κατά τα άλλα φυσιολογικής κοινωνικής συμπεριφοράς. Της «δυτικής» συμπεριφοράς.

Πολλοί, επίσης, σε κοιτούν σαν μακάκα -πίθηκο μακάκα- αν αντιληφθούν πως δεν συμμερίζεσαι την επίσημη άποψη πως για όλα τα στραβά του κόσμου αυτού φταίνε ο Πούτιν, οι τζιχαντιστές του ISIS, και κάποιοι -λίγοι στον αριθμό- παρανοϊκοί ηγέτες.

Η άποψη μάλιστα που έχεις για το τελευταίο καθορίζει και σε μεγάλο βαθμό για το αν είσαι «προοδευτικός» και «δημοκράτης» ή όχι.

Αν για παράδειγμα βρίσκεις παρανοϊκό τον Τραμπ είσαι «προοδευτικός» και «δημοκρατικός», ενώ, αν δώσεις το 12άρι σου στον μεγάλο τιμονιέρη Κιμ, χαρακτηρίζεσαι ως «συντηρητικός».

Τρομακτικές οι «διαφορές», όπως αντιλαμβάνεσαι.

Και μπορεί εγώ να μην ενθουσιάζομαι με τα επιτεύγματα και την νοοτροπία των κατοίκων της Εσπερίας και συχνά με κάποια από τα κείμενα μου να βουρλίζω –έτσι δεν λένε στην Ζάκυνθο;– αρκετές από τις «μανταμ-Σουσούδες» που έφυγαν εξ ανάγκης, όπως κι εγώ άλλωστε, από την χώρα τους και τώρα πια τους αρέσουν όλα -στην κυριολεξία όλα!– όσα υπάρχουν και συμβαίνουν στην Εσπερία, όμως ταυτόχρονα δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω ότι οι άνθρωποι εδώ εξακολουθούν να διατηρούν λογικούς δεσμούς με το «προφανές», κάτι που έχει χαθεί εδώ και πολλά χρόνια από την Ελλάδα.

Έτσι λοιπόν χθες έχασαν την ζωή τους 15 ακόμα άνθρωποι.

Οι ένοχοι –σύμφωνα με την πάγια ετυμηγορία των Ελλήνων– γνωστοί: Τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», «Η αδράνεια της πολιτείας», «Η απουσία σωστών αντιπλημμυρικών έργων», «το φαινόμενο του θερμοκηπίου», «η κλιματική αλλαγή» και ο …Τραμπ που αποχώρησε από την συνθήκη για το περιβάλλον.

Το ότι έχουν χτιστεί ολόκληροι οικισμοί μέσα στις μπαζωμένες κοίτες χειμάρρων δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, ή, μάλλον καλύτερα, έχει μια «ειδική» σημασία.

Κτίστηκαν που κτίστηκαν τα σπίτια και οι λοιπές υποδομές μέσα στα ρέματα, σου λένε οι πιο «προοδευτικοί» από τους υπόλοιπους Έλληνες, δεν θα έπρεπε και η πολιτεία να λάβει τα κατάλληλα προφυλακτικά μέτρα και να φτιάξει τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα;

«Ποια μέτρα;», ρωτάς.

«Τα κατάλληλα», σου απαντούν με σαφήνεια.

Μα το μόνο κατάλληλο μέτρο για να αντιμετωπισθούν αυτού του τύπου οι πλημμύρες είναι να γκρεμιστεί ότι έχει κτιστεί μέσα στην κοίτη του ποταμού και να αποκατασταθεί η φυσιολογική λειτουργία της φύσης.

Μόλις, βέβαια, ακούσουν κάτι τέτοιο εξαγριώνονται.

Δεν χρειαζόμαστε ουτοπικές λύσεις, σου απαντούν, αλλά μέτρα ουσιαστικά και ρηξικέλευθα (sic).

Ό,τι δηλαδή ζητούν και στο επίπεδο της πολιτικής και της οικονομίας.

Να αλλάξουν δηλαδή όλα, αλλά να μην αλλάξει τίποτα.

Και επαναλαμβάνεται διαρκώς η αστεία σκηνή από την παλιά ταινία του Βέγγου, όπου ο Φέρμας ζητά να φάει στην ταβέρνα όπου ο εργάζεται ο Βέγγος «κάτι πιο εκλεκτό», για να παραγγείλει στο τέλος γίγαντες.

Στην οθόνη, όμως, υπήρχε μονάχα το κωμικό στοιχείο, ενώ στην αληθινή ζωή συμβαίνουν γύρω μας δεκάδες φανεροί και κρυφοί θάνατοι.

Το μόνο παρήγορο για την χώρα, όσο αφορά τους θανάτους από τις πλημμύρες και τις λοιπές φυσικές καταστροφές, είναι πως χάνονται μονάχα «ασήμαντοι, αναλώσιμοι άνθρωποι» και όχι «σπουδαίοι και αναντικατάστατοι πολιτικοί και πνευματικοί άνθρωποι».

Αυτοί οι τελευταίοι φεύγουν συνήθως στα 90φεύγα τους, αφήνοντας πάντα ένα τεράστιο κενό στην «εν Χριστώ» κοινωνία της χώρας μας.

Ας φανταστούμε όλοι για μια στιγμή το μέγεθος της συμφοράς που θα μας έβρισκε, αν παρέσερνε κανένας χείμαρρος το Μητσοτακέϊκο, καθώς γυρνούσε σπίτι μετά από καμιά βάφτιση ή κανέναν γάμο.

Ποιος θα έσωζε μετά την Ελλάδα και ποιος θα την κυβερνούσε εξ ονόματος των Γερμανών;

Φιλιά από την Εσπερία

Ηλίας

Υ.Γ.1 Κλείνω υπολογιστή και κατεβαίνω στην Βασιλεία για μια βόλτα στις όχθες του Ρήνου, που δεν έχει μπαζωθεί. Στείλε τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στους καταληψίες του Πολυτεχνείου και μια Λάκτα αμυγδάλου αντί για την Τομπλερόνε που σχεδίαζα να τους ταχυδρομήσω. Πες τους ακόμα πως έχουν και τους συντροφικούς χαιρετισμούς από τον Γουίλι τον μαύρο θερμαστή από το Τζιμπουτί.

Υ.Γ.2 Το τελευταίο διάστημα βρίσκομαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης κι έτσι ούτε χρόνο πολύ έχω ούτε ιδιαίτερη διάθεση για γράψιμο. Όμως, θα σου στείλω τις σκέψεις μου σχετικά με δύο λίγο-πολύ πιασάρικα θέματα στην Ελλάδα: Γιατί δεν πρόκειται – και γιατί δεν θέλουν – οι Έλληνες να απαλλαγούν από την κηδεμονία των Γερμανών, και γιατί πρόκειται να μεγαλώσει δραματικά η μύτη του Κούλη μέσα στους επόμενους μήνες. Φιλιά πολλά.

(Αγαπητέ Ηλία, βλέπω όλα αυτά και χαίρομαι που μάλλον θα περάσω από αυτή τη ζωή, χωρίς να αποκτήσω δικό μου σπίτι και ιδιοκτησία. Για την ώρα, το πάω καλά. Αν και θα μου άρεσε να είχα μια καλύβα κοντά σε μια παραλία στην νότια Κρήτη. Ηλία μου, το παράδειγμα για το μπάζωμα των ρεμάτων το έδωσαν οι κυβερνήσεις που μπάζωσαν τα ποτάμια της Αθήνας. Πολύ μπάζωμα. Λογικό, γιατί είμαστε για τα μπάζα. Ηλία, όλα αυτά δεν έχουν κανένα νόημα, γιατί ξέρουμε και οι δυο πως -και σε εκατό χρόνια- ίδια θα είναι η κατάσταση στην Ελλάδα. Ηλία, δεν πειράζει που δεν γράφεις συχνά τώρα. Ξεκουράσου. Πάντως, από Απρίλιο-Μάιο, ετοιμάσου να γράφεις δυο κείμενα την ημέρα, γιατί εγώ έχω να πάω και για μπάνια. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

ΠΗΓΗ:https://pitsirikos.net/2017/11/%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%ce%af%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%ad%cf%83%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%cf%82/#ixzz4ycyEjkVn
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com