Για τον παπά αντάρτη του ΔΣΕ – τον μοναδικό – έχουμε ξαναμιλήσει μεταφέροντας τη μαρτυρία του λοχαγού του ΔΣΕ Λύσανδρου Ταμουρίδη, όπως την κατέθεσε στο βιβλίο του«Απ’ τον Όλυμπο στο Γράμμο». Αμέσως μετά φίλος του περιοδικού μας επισήμανε την ύπαρξη βιβλίου της κόρης του παπα-Κυριάκου, Τασούλας, όπου καταθέτει όσα η ίδια έμαθε για τον πατέρα της.
Η Τασούλα Ταμουρίδου δεκαπεντάχρονη και αφού τη διώξαν από το Γυμνάσιο, εξαιτίας της δράσης του πατέρα της και να ξεφύγει από το κύμα τρομοκρατίας  κατατάχτηκε στο ΔΣΕ. Τη συνέλαβαν 1947 κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Ολύμπου. Πέρασε στη συνέχεια από τις φυλακές Λάρισας, Τρικάλων και «Αβέρωφ».
Όταν συνέλαβαν και εκτέλεσαν τον πατέρα της η Τασούλα ήταν πολιτική κρατούμενη στις φυλακές «Αβέρωφ». Όλα όσα έζησε η Τασούλα Ταμουρίδου – Μωυσίδου τα κατέθεσε στο βιβλίο της «Η διαδρομή μας ζωής». Την ευχαριστούμε για το αντίτυπο που έφτασε στα χέρια μας.
***
Ο Κυριάκος Ταμουρίδης ήρθε νέος με την οικογένειά του, και όλο το χωριό, στην Ελλάδα από τον Καύκασο το 1920. Ήταν ήδη δάσκαλος.  Στο ταξίδι τους αποδεκάτισε η  ελονοσία. Από τα 14 αδέλφια μόνο αυτός και ένας αδελφός του επέζησαν. Μετά από ένα χρόνο παραμονής των προσφύγων στη Θεσσαλονίκη, βρήκαν έναν τόπο που έμοιαζε σε αυτόν του χωριού τους στον Καύκασο και έφτιαξαν ένα νέο χωριό, την Ολυμπιάδα στους πρόποδες του Ολύμπου, στην επαρχία Ελασσόνας.

Εκεί έφτιαξε την οικογένειά του, στην αρχή δούλευε ως δάσκαλος  και λίγο αργότερα χειροτονήθηκε παπάς.
Σαν ήρθε η Κατοχή ΕΑΜίτης ο παπα-Κυριάκος πρωτοπόρος στη μάχη της αλληλεγγύης. Να μην πεινάσει κανείς. Μαζί με το δεσπότη Κοζάνης Ιωακείμ οργανώνει τον κόσμο στο ΕΑΜ. Με τους πύρινους λόγους του στις εκκλησίες ξεσήκωνε τον κόσμο. Του δώσανε το προσωνύμιο Παπαφλέσας.
Μετά την Κατοχή, όσοι αγωνίστηκαν για τη λευτεριά δεν τη χάρηκαν για πολύ. Ξεσπά το κύμα τρομοκρατία. Και στα χωριά της Ελασσόνας η συμμορία του Σούρλα σπέρνει τον τρόμο. Ο παπα-Κυριάκος με αίτησή του μετατίθεται στην Τσαριτσάνη, για να προστατέψει την οικογένειά του. Όμως και εκεί η αντίδραση δεν τον αφήνει ήσυχο. Μια Κυριακή αρχές του 1947 τον περιμένουν έξω από την εκκλησία μετά τη λειτουργία να τον συλλάβουν. Χωριανοί το φυγαδεύουν και ο παπα-Κυριάκος βγαίνει στο βουνό, στα τμήματα του ΔΣΕ στον Όλυμπο, πολιτικός επίτροπος.
Τον πιάσανε τον παπα-Κυριάκο στις 8 Απρίλη 1948 στην Ασπροκλησιά, μεταξύ Δεσκάτης και Γρεβενών, βαριά τραυματισμένο στη δεξιά πλευρά του σώματός του. Στην ομάδα του, που έπεσε σε ενέδρα ήταν και η μικρή του κόρη Μαγδαληνή και η γυναίκα του.
Βαριά τραυματισμένο τον παπα-Κυριάκο τον μεταφέρανε στην πόλη των Τρικάλων και τον περιφέρανε στους δρόμους προς παραδειγματισμό.  Ηταν σε αφασία μέρες ολόκληρες ο παπάς. Τρεις μέρες αργότερα συνέλαβαν και την κόρη του Μαγδαληνή και αυτή τραυματισμένη. Πατέρα και κόρη τους μετέφεραν στο νοσοκομείο Λάρισας και από εκεί στις φυλακές και στη συνέχεια στρατοδικείο. Καταδίκη σε θάνατο για τον παπα-Κυριάκο,  αθωώθηκε, η μικρή Μαγδαληνή ως «τελούσα υπό σύγχυση».
Από τον τραυματισμό ο παπα-Κυριάκος αποκτά αναπηρία στη δεξιά πλευρά του σώματος.  Μα στη φυλακή και ώσπου να εκτελεστεί η ποινή δε το βάζει κάτω, προσπαθεί να μάθει να χρησιμοποιεί το αριστερό χέρι. Στο χωριό η εναπομείνασα οικογένεια υφίσταται τον αποκλεισμό. Και μαζί η φήμη ότι ο παπα-Κυριάκος, το κομμουνιστικό τέρας, σκότωσε τη γυναίκα του και την κόρη του. Περίπου τα ίδια ειπώθηκαν και στο δικαστήριο που τον καταδίκασε σε θάνατο.
Το χωριό του η Ολυμπιάδα πλήρωσε πολύ βαρύ το τίμημα της συμμετοχής στην Εθνική Αντίσταση. Την περίοδο του εμφυλίου μαρτύρησαν και βασανίστηκαν πάρα πολλοί.
Τον παπα-Κυριάκο τον εκτέλεσαν στις 29 Μάη 1945. Λίγες ημέρες πριν υπαγορεύει σε συγκρατούμενό του ένα γράμμα για την κόρη του Τασούλα, έφηβη ακόμη, που μετά τη σύλληψή της και αφού απέφυγε την εκτέλεση, οδηγήθηκε στις Φυλακές Αβέρωφ.
Εν Λαρίση 9/5/49
Αγαπημένο μου κορίτσι, υγιαίνω
Υγίαινε
Πόση θλίψη, πόση λύπη θα σου φέρει το γράμμα μου αυτό.
Ασφαλώς κόρη μου το ξέρω ότι θα λυπηθείς, μα όμως προκειμένου να μάθεις από άλλους, σου αναγγέλλω, εγώ ο ίδιος τη θανατική καταδίκη που μου υπεβλήθη.
Σφίξε παιδί μου την καρδιά σου, οπλίσου με θάρρος και υπομονή και δέξου με υπομονή τη δικαστική απόφαση που μου υπεβλήθη. Τώρα εσύ μένεις πίσω και εύχομαι να τελειώσουν γρήγορα τα βάσανά σου και να σταθείς παλικάρι για να αντέξετε όλοι μαζί  τα παιδιά μου την σκληρότητα της ορφάνιας. Εγώ σε λίγο φεύγω. Μα ελπίζω κάποια μέρα, θα καταλάβετε και θα είστε υπερήφανα για τον πατέρα σας, που τόσο νέος έφυγε από τη ζωή. Κρατηθείτε γερά και αγαπημένα για να ξεπεράσετε κάθε δυσκολία που θα βρεθεί στο δρόμο σας.  Κοριτσάκι μου δείξε θάρρος και μη φοβάσαι. Όλα έχουν ένα τέλος. Πριν κλείσω το γράμμα μου αυτό, δεν ξέρω αν έχω τύχη να σου γράψω άλλο, εύχομαι να αποφυλακιστείς γρήγορα και να βρεθείς στο χωριό μας μαζί με τα αδέλφια σου και τη γιαγιά σου που τόο πολύ σας αγαπά. Ητανε γραφτό της να σας μεγαλώσει αυτή.
Με πατρική άπειρη αγάπη
Ο πατέρας σου
Κυριάκος Ταμουρίδης
Η γυναίκα του Τασούλα, που σώθηκε από την ενέδρα στην Ασπροκλησιά, διέφυγε με τα τμήματα του ΔΣΕ στην Αλβανία και από εκεί στην Τσεχοσλοβακία. Επαναπατρίστηκε  το 1965.
 Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com