Σε αφθονία τα σχόλια αριστερών που γαλουχήθηκαν στα πανεπιστήμια και στις οργανώσεις της εποχής της παγκοσμιοποίησης. Της εποχής της αποδόμησης κάθε εμποδίου της (εθνών, λαών, πολιτισμών) ως ύψιστου καθήκοντος, ως τελικού κι αυτονόητου σκοπού της ύπαρξης του ανθρώπου στο "πλανητικό χωριό" που όλα τα αλέθει, αρκεί ο κιμάς να πουλιέται σε καλή τιμή.
Με κείμενα σε σύγχυση, βαριά και σκοτεινά, με εξεζητημένη χρήση λατινικών φράσεων και τέτοια πράματα, καταλήγουν με τη μελαγχολική χαιρεκακία του υπερ-εγκεφάλου στο ότι το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος επιταχύνει το ράγισμα του περιβόητου "αυγού του φιδιού". Αυτού του ξόανου κάτω απ' το οποίο βολεύεται και απολογείται η τέτοια αριστερά, για να έχει νόημα η αυτοπεριορισμένη ύπαρξή της. Και που άμα δεν φύγει απ' τον ίσκιο του, άμα δεν ανοίξει το μυαλό και την καρδιά της, άμα δεν αφουγκραστεί την "πλέμπα" που θέλει να "εξυψώσει" (πού; και με ποια εξουσιοδότηση; κάποιου διδακτορικού;), σωστά θα κατηγορηθεί πιο πολύ απ' όλους για τέτοια συλλογικά πισωγυρίσματα.
Γιατί, αν καταφέρνεις να μην μπορείς να ξεχωρίσεις ανάμεσα στον λαϊκισμό και την ακροδεξιά, στην εθνική αξιοπρέπεια και τον εθνικισμό, στον διεθνισμό και τον κοσμοπολιτισμό, στον πλουραλισμό και την εμπορευματοποίησή του, είσαι στο στρατόπεδο των αντιπάλων των λαών. Λαών που -"ενστικτωδώς" ή συνειδητά, σίγουρα αντιφατικά και "παράδοξα"- παλεύουν ενάντια στο νεοταξίτικο ποδοπάτημα του πλανήτη, που έχει αρχίσει τουλάχιστον απ' το 1990, το ζουν άμεσα πολλοί λαοί θρηνώντας κάθε μέρα εκατόμβες και, πάντως, δεν θα τελειώσει μέσα από φοβικές "αποδομήσεις", αλλά δια πυρός και σιδήρου.
Του φίλου Γιώργου Γκόντζου σε ανάρτησή του από το φατσοβιβλίο.
Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.