Της Σταματίνας Σταματάκου...
Το δυστύχημα στη Ζάκυνθο, με θύμα ένα δίχρονο παιδί και έναν σκύλο που μέχρι χθες ζούσε μόνιμα αλυσοδεμένος, δεν είναι μια απλή τραγωδία. Είναι το αποτέλεσμα ενός συστήματος που δεν προστατεύει ούτε τους ανθρώπους ούτε τα ζώα.
Ένα ζώο με ιστορικό κακοποίησης
Ο σκύλος είχε βρεθεί σε άθλια κατάσταση. Αποστεωμένος και εγκαταλελειμμένος με μαρτυρίες που κάνουν λόγο για τη πρότερη διαβίωσή του με αλυσίδα τόσο κοντή που δεν μπορούσε να ξαπλώσει. Ο πρώην ιδιοκτήτης του, σύμφωνα με καταγγελίες που περιήλθαν εις γνώση του ρεπορτάζ, το άφηνε νηστικό και είχε γενικότερα παραβατική συμπεριφορά.
Η οικογένεια του δίχρονου παιδιού, που είναι γνωστή στη Ζάκυνθο ως φιλοζωική· άνθρωποι που, για χρόνια, μάζευαν ζώα που κανείς άλλος δεν φρόντιζε. Όμως, όπως παραδέχονται εθελοντές του νησιού, το βάρος είχε γίνει πια δυσβάσταχτο.
«Όλοι οι φιλόζωοι που μαζεύουν σκυλιά ξεπερνώντας το όριο, άθελά τους φτάνουν στο σημείο να θεωρούνται συλλέκτες. Η Ζάκυνθος είναι σε κατάσταση συναγερμού. Δεν υπάρχει δομή, δεν υπάρχει κτηνίατρος, δεν υπάρχει περισυλλογή. Έχουμε κουραστεί» λέει χαρακτηριστικά φιλόζωη που γνωρίζει την οικογένεια.
Το ζώο, αν και σε ασφαλέστερο περιβάλλον, εξακολουθούσε να ζει δεμένο. Δεν είχε βγει ποτέ πραγματικά βόλτα. Δεν είχε εκπαιδευτεί. Δεν είχε κοινωνικοποιηθεί.
Η μοιραία στιγμή
Το δυστύχημα σημειώθηκε το μεσημέρι. Ο πατέρας έκοβε ξύλα με αλυσοπρίονο, η μητέρα ανέβαζε ψώνια στο σπίτι. Το παιδί, εξοικειωμένο με τα ζώα —η οικογένεια είχε δεκάδες σκυλιά— πήγε προς το σημείο όπου βρισκόταν ο σκύλος, περίπου 40-50 μέτρα από την αυλή.
«Δεν είδα επιθετική συμπεριφορά από το σκυλί. Ήταν δεμένο, σε απόσταση. Το παιδί ήταν γλυκό, εξωστρεφές, το γνώριζα. Ήταν μια από τις πιο φορτισμένες υπηρεσιακά ημέρες της ζωής μου», δήλωσε άτομο που κατέφθασε στη σημείο.
Το παιδί μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο, όμως τα τραύματα ήταν μοιραία.
Ένας σκύλος που όπως δεν επιτέθηκε – αμύνθηκε
Μετά το περιστατικό, ο σκύλος μεταφέρθηκε στο ΑΤ Κατασταρίου.
«Δεν γάβγισε, δεν όρμησε, δεν έδειξε τίποτα που να θυμίζει ‘επιθετικότητα’» αναφέρει άτομο που βρέθηκε εκεί κατά τη διάρκεια της περισυλλογής. «Ήρθε κτηνίατρος από την Πάτρα να το παραλάβει. Δεν ήξεραν τι να κάνουμε. Το ζώο ήταν ψύχραιμο μέσα στο κλουβί μεταφοράς».
Φιλόζωοι του νησιού σημειώνουν:
«Αυτά τα ζώα θέλουν χρόνο, εκπαίδευση, δουλειά. Δεν είναι μόνο τάισμα και κανένα χάδι. Είναι δέκα βήματα πριν φτάσουν να είναι ασφαλή».
Η μεγάλη εικόνα: μια κοινωνία που αφήνει τα ζώα να σαπίζουν
Είναι ένα δυστύχημα που δεν έχει έναν ένοχο.
Αλλά έχει τρεις ξεκάθαρες αιτίες:
1. Ένα ζώο που υπέστη χρόνια κακοποίηση και ποτέ δεν αποκαταστάθηκε πλήρως.
2. Μια ολόκληρη περιοχή χωρίς δομές, χωρίς δημοτικό κτηνιατρείο, χωρίς καταφύγιο, χωρίς πρόγραμμα περισυλλογής — μια πραγματικότητα που οι εθελοντές περιγράφουν ως «κατάσταση πολιορκίας».
3. Μία πολιτεία που στην πράξη δεν έχει αντιληφθεί ότι η λύση βρίσκεται στην υπεύθυνη κηδεμονία.
Και το πιο σκληρό συμπέρασμα
Ο εγκληματίας δεν ήταν ο σκύλος.
Ο εγκληματίας ήταν όποιος το βασάνισε μέχρι να χάσει κάθε ένστικτο ασφάλειας.
Και ο ηθικός αυτουργός είναι η μόνιμη, βαθιά παθογένεια της χώρας μας στη διαχείριση αδέσποτων και κακοποιημένων ζώων — μια παθογένεια που σκότωσε ένα παιδί.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.